Thai Baht Exchange
Ayutthaya, ooit de trotse hoofdstad van Siam (video)
Ayutthaya is de voormalige hoofdstad van Siam (Thailand). De stad is in 1767 verwoest door de Birmezen, maar de vele overgebleven ruïnes van de tempels en paleizen doen herinneren aan de glorieuze tijd van deze stad.
Alles over het boeddhisme: Phra Siam Devadhiraj de Goddelijke beschermengel van het volk van Siam
Bangkok Post publiceerde onlangs een interview met een bekende beroemdheid, de heer Surachate Hakparn (alias Big Joke), over het onrecht dat hij leed toen zijn auto vol met kogels zat. Toen hem naar zijn situatie werd gevraagd, zei hij dat hij er vertrouwen in had dat de feiten van zijn zaak naar voren zouden komen en verklaarde: “Thailand wordt beschermd door de beschermgod Phra Siam Devadhiraj. Corrupte mensen zullen uiteindelijk de consequenties dragen van wat ze deden.”
Gerrit van Wuysthoff – een Hollandse pionier in Zuidoost-Azië
De eerste Nederlander en één van de eerste Europeanen die Laos in extenso bezochten was de koopman Gerrit Van Wuysthoff of Geeraerd van Wuesthoff, tijdens een door hem opgezette missie voor de Vereenigde Oostindische Compagnie, de VOC in 1641-1642.
Willem Hendrik Senn van Basel had alles om het te maken als diplomaat in het Verre Oosten. Hij was schrander, ambitieus en hij behoorde – wat niet onbelangrijk is – tot wat men in het koloniale jargon, de oude Indische families noemde. Meestal aan de VOC gerelateerde families die al enkele generaties in de Oost vertoefden.
De geschiedenis van de Thaise keuken
Tot 1939 stond het land, dat we nu Thailand noemen, bekend als Siam. Het was het enige Zuidoost-Aziatische land, dat nooit door een westers land is gekoloniseerd, waardoor het in staat was de eetgewoonten met eigen speciale gerechten te cultiveren. Maar dat wil niet zeggen dat Thailand daarbij niet beïnvloed werd door de Aziatische buren.
Thonburi, de 250 jaar oude hoofdstad van Siam
Ruim 250 jaar geleden werd Thonburi de hoofdstad van Siam. Dit gebeurde na de val van Ayutthaya in 1767 door de verovering van de Birmezen. Echter de nieuwe hoofdstad heeft maar 15 jaar als zodanig gefunctioneerd, omdat het huidige Bangkok het stokje als hoofdstad overnam.
Archibald Ross Colquhoun & Chiang Mai
Eén van de boeken die ik koester in mijn behoorlijk uitgebreide Aziatische bibliotheek is het boek ‘Amongst the Shans’ van Archibald Ross Colquhoun. Mijn editie is die uit 1888 – ik vermoed een eerste druk – die bij Scribner & Welford in New York van de persen rolde en Terrien de Lacouperie’s ‘The Cradle of the Shan Race’ als inleiding bevat.
De leefomstandigheden van de Siamezen in 1930, economie, onderwijs, gezondheid en meer
Hoe leefde de gewone man en vrouw toen Thailand nog Siam heette? In 1930 deed Carle Zimmerman met medewerking van de Siamese autoriteiten een uitgebreid onderzoek naar de leefomstandigheden van de plattelandsbevolking in Siam. De steden liet hij links liggen.
Jezuïeten in Siam: 1687
Ten behoeve van mijn dissertatie was ik weer eens aan het werk in de universiteitsbibliotheek van Amsterdam, toen mijn blik viel op een voor Thailandgangers wel zeer intrigerende titel van een heel oud boek: VOYAGE DE SIAM DES PERES JESUITES
De onstuimge geschiedenis van Pad Thai
Pad Thai is wellicht het populairste gerecht onder toeristen maar ook Thai smullen er van. Dat het gerecht ook een politieke achtergrond heeft weten velen waarschijnlijk niet.
Het verdwenen V.O.C. pakhuis ‘Amsterdam’
De Factorij of de handelspost van de Vereenigde Oostindische Compagnie (V.O.C.) in Ayutthaya heeft al heel wat inkt doen vloeien. Heel wat minder werd er gepubliceerd over het VOC-pakhuis Amsterdam, ten zuiden van Bangkok lag.
George Coedes, een Franse oriëntalist in dienst van Siam
In 1919 ontving de Franse bibliothecaris George Coedès (1886-1969) in Bangkok de medaille van de Witte Olifant van Siam voor zijn verdienstelijk werk op het vlak van de studie van het Verre Oosten, in Frankrijk gewoonlijk als oriëntalisme aangeduid.
Het verdwijnen van het Thai Noi-schrift
In veel gevallen verdwijnen talen als gevolg van een cultuurstrijd, ongelijke machtsverhoudingen of gewoon taaldwang waarbij het probleem vaak veel dieper ligt dan het zuiver linguïstische maar alles te maken heeft met bedreigde eigenwaarde en identiteit, het ontzeggen van zelfbeschikking en de vrijheid om culturele tradities te handhaven. Een mooi voorbeeld van dit laatste is in Thailand te vinden, meer bepaald in Isaan, waar het Thai Noi moest verdwijnen voor de meerderheidsschrijftaal.
Een opmerkelijke Thaise historicus: Chaophraya Thiphakorawong
Tot de afschaffing van de absolute monarchie in 1932 was de Siamese historiografie een zaak voor en van het Hof. Sterker nog, het was het prerogatief van de koningen, prinsen, adel en vooraanstaande monniken. Geschiedenis was een hobby van de Groten en zéker geen zaak voor de ‘kleyne Luyden’… Koningen als Mongkut en Chulalaongkorn en prinsen als Damrong, Narit en Wachirayan publiceerden historische studies. Chaophraya Thuphakorawong maakte integraal deel uit van deze traditie, maar gaf wel een heel nieuwe, eigenzinnige en vernieuwende draai aan het geschiedenis schrijven in Siam.
Siam/Thailand 1900-1960 (video)
In deze video zie je oude beelden van Thailand (Siam) voorbijkomen. Voor geïnteresseerden zijn deze foto’s altijd leuk om te bekijken.