Thai Baht Exchange
Hoeveel levens heeft een mens eigenlijk?
Nadat ik hier in Thailand, Hua Hin, onlangs bijna ben vermoord door een stel zwaar opgefokte, bijen (genaamd toh, volgens liefste Nut, ruim een centimeter in doorsnee en vrijwel zwart) die het bestonden mij op negentien plekken open te rijten en ik na ruim een week nog alle dagen zit te krabben op die plekken, vroeg ik mij bovenstaand af, want… Het zal wel met ouder worden te maken hebben, maar er dringen zich alsmaar meer, letterlijk angstaanjagende en levensbedreigende herinneringen op.
Music Makes My Day
Het moest er eens van komen, een verhaal over de invloed van muziek op het leven, mijn leven. Het liefst een verhaal langs de lijnen en titels van onvergankelijke, sfeervolle, interessante of uitzonderlijke popsongs.
Botenparade en Thais geluk
Theo van der Schaaf mijmert over een uitstapje naar de gay-pride in Amsterdam. Nok, zijn toenmalige vriendin, kan niet stoppen met fotograferen; Theo vindt het hele gedoe maar ordinair.
Schorpioenen
Ja, nee, het gaat even duren voor ik bij het onderwerp van deze column kom, schorpioenen bedoel ik. Maar hou vol lui, het komt goed, althans, meestal wel, toch? Na ruim zeven jaren realiseer ik me dat ik veel meer mensen in Hua Hin ken – maar die tegelijkertijd niet echt ken – dan voor de hand ligt. Voor de hand liggen je vrienden, kennissen, buren, je vaste tuk tuk bestuurder, golf- en poolmaatjes en allerhande Nederlandse en Belgische connecties.
Ze dartelen een beetje door de achtertuin van hun praktisch gedachtengoed wanneer ze een Wat bezoeken. Thai doen dat een aantal keren per week. Er moet gebeden tot Boeddha, maar waarvoor, waarom?
Mijmeren
Een zachte bries schuurt aangenaam comfortabel over mijn naakte lichaam dat op zijn buik op een ligbed ligt. Het is een prachtige nazomer dag, eenentwintig graden. De zon wint het op het terras van de koudere oostenwind. De bladeren van de druif die over de schutting naast het terras geleid is kleuren prachtig rood en geel, herfstig toch al. Tijd om wat te mijmeren…
Over keus, ballen en tafellakens
Ja, we moeten het er maar eens over hebben. Sporten op oudere leeftijd is tenslotte belangrijk. En aangezien we hier op dit blog vermoedelijk, voornamelijk communiceren met hogere leeftijden (netjes gezegd, toch?) leek het mij van belang om er eens een sport uit te lichten die behoorlijk lang vol te houden is.
De stilte van Hua Hin
Vandaag in het nieuws: ZO Azië en Thailand meest populaire vakantiebestemming voor Engelsen en Amerikanen. Eerder: luchthavens kunnen toeristenstroom niet aan. Nog eerder: Chinees toerisme naar Thailand neemt ongekende omvang aan.
Portugal vernedert het songfestival
Daar heb je hem weer. Zeker weer een lekker negatief stukje over iets waar bijna iedereen blij van wordt. Nou, dat gaat reuze meevallen, wacht maar af. In het vliegtuig begon Nut (mijn Thaise vriendin) er al over. Ze is voor het derde jaar mee naar Nederland gedurende de maanden april, mei en juni. Een van de hoogtepunten tijdens haar verblijf is het songfestival.
Teleurstellingen
De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door! Hierna volgt een verhaal voor ‘in’ de open haard. Beide teksten komen van de geniale Herman Finkers. Daar moest ik aan denken bij de volgende recente ervaring.
Romantiek in een notedop
De schemering daalt met onwaarschijnlijke snelheid in, zoals gewoonlijk in Hua Hin. Het is het mooiste moment van de Thaise dag en kan mij niet lang genoeg duren. Vandaar. Het is ook vrijwel altijd het moment dat mij aanzet tot schrijven, inspireert. Wat wil je; de lucht verkleurt van blauw naar oranje naar roze naar purper naar…. tussen en achter de vier palmbomen die het plein, mijn plein bevolken.
Nogmaals de brief van Mark Rutte
Gezien de vele reacties enkele dagen geleden lijkt het goed er toch nog eens op terug te komen. Grappig is in de eerste plaats dat, met uitzondering van de allereerste reactie, de bovenste dus, vrijwel iedereen voor de inhoud ging en niet, zoals mijn bedoeling was, voor de vorm.
Column: De brief van Rutte aan alle Nederlanders
Ik ben geen politicus maar wel geïnteresseerd in de politiek, volg alle gebeurtenissen op de voet. Wat me de afgelopen weken heeft beziggehouden is de brief in alle kranten van premier Rutte. Wat een ongelofelijk gemiste kans, wat een armzalige tekst, niet van hem zelf, maar van een copywriter, honderd procent! Sneeren op thema’s van de PVV zonder die partij te noemen lijkt intelligent maar is zo doorzichtig en goedkoop, bah!
Meanderen met Winifried Atwell
Een beetje zoals Winifried Atwell piano speelt, tingeltangelend, zo gaat Nut door het leven, ik kan het niet mooier maken. Ze hobbelt maar heen en weer tussen mijn huis, haar huis waar moeders vertoeft, Chaam of de lokale Makro, omdat er weer van alles op en nodig is voor de massage shop Thai Thai Massage.
Een tweede auto, hoezo?
Theo schreef een artikel op verzoek van de Studebaker club. De redactie vond het ook lezenswaardig voor Thailandblog en zo lees je de Europese geschiedenis van zijn auto, die Theo liefkozend Christine noemt.