Geland op een tropisch eiland: Massage in Ubon
Els en ‘Kuuk’ van Wijlen, natgeregend omdat ze te laat een paraplu kochten, willen zich laten masseren. Op het moment dat Els de deur van de massagesalon open doet, voelt ze dat er iets niet klopt. Maar wat?
Geland op een tropisch eiland: Thailand, here I come!!!
Het is weer zover, over een paar dagen zitten we weer in het vliegtuig richting Bangkok.We gaan scooteren in het Noorden. De voorpret wordt helaas een tikkeltje overschaduwd door een aantal minder prettige zaken. En dan heb ik het niet over in Thailand zijn, maar over in Thailand komen.
Lezersinzending: Soms zit het mee en soms zit het tegen – Een dagje met ups en downs
In de morgen op weg naar Nontaburi maar eerst koffie gedronken bij de Amazon. Het is de bedoeling dat ik met de boot naar Chinatown ga. Mijn vriendin gaat nadat ze mij heeft afgezet aan het werk.
Gaan leven in Isaan (deel 2)
De Inquisiteur is een pendelaar geworden. Zowat om de twee weken zo’n 850 km heen en weer tussen Pattaya en een onooglijk dorpje ten noordwesten van Sakhun Nakon. En hij begint Isaan te ontdekken. De eerste periode slaapt hij nog in het ouderlijk huis van de vriendin, het lijkt zelfs een beetje een thuis te worden.
Een borrelhapje in Pattaya
Bij een verjaardagspartij hoort, naast de nodige drankjes, ook eten, tenminste een borrelhapje. Mijn favorieten in Nederland waren dikke plakken leverworst, kaas in allerlei vormen en smaken, haring op roggebrood en natuurlijk kwamen er pinda’s en andere nootjes op tafel.
Lezersinzending: ‘Koi, het meisje van de massagesalon’
‘Hello welcome’ of ‘Welcome massage’, het zijn de bekende kreten die je hoort in een toeristische soi. Je vraagt je af of er voor die honderden, zo niet duizenden, meisjes wel voldoende klanten zijn. Schijnbaar toch wel, want ze zitten er iedere dag weer. Mooi, lelijk, dun, dik, ladyboy of twijfelgeval. En als je dan als farang door de straten loopt, dan is het toch verdomde moeilijk om te kiezen tussen al dat moois.
Geland op een tropisch eiland: Over karma, een foutje bij de bank (in mijn voordeel) en vermiste slippers
Een drukke dag. Ik moet geld wisselen bij de bank en ik ga voor Bubba’s de stroomrekening betalen. Eerst maar ‘ns op de scooter naar het Kohphanganse PNEM gebouw alwaar de rekening contant voldaan moet worden.
Vijf jaren zijn opnieuw verstreken sedert ik mijn tweede Thaise rijbewijs behaalde. Wat gaat de tijd toch snel. Het eerste rijbewijs was, toentertijd één jaar geldig, nu is dit twee jaar en mijn tweede vijf jaar. In een periode van vijf jaar kan er heel wat veranderen en de ervaring leert ons dat het overal in Thailand: same same but different is.
De Volkskrant in Thailand
Hier in Thailand hou ik uiteraard de Nederlandse kranten wel bij via internet, zodat ik toch wel op de hoogte blijf van het wel en wee in Nederland. Toen ik nog in Alkmaar woonde ben ik tientallen jaren geabonneerd geweest op De Volkskrant, waarvoor ik een half uur eerder dan noodzakelijk opstond om die krant te lezen voordat ik aan het werk ging.
Gaan leven in de Isaan
Na het besluit om te versassen naar de Thaise Boezewoesj beseft De Inquisiteur dat er werk op de plank ligt. Veel werk. Gedaan met het liederlijke leventje daar in Pattaya.
Een nieuw paspoort, daar moet je voor naar Bangkok
Helaas had ik nog een paspoort dat maar vijf jaar geldig was. Het moest vóór 9 oktober vervangen worden door een exemplaar dat tien jaar zijn waarde behoudt. Het Nederlandse reisdocument van Lizzy verliep rond dezelfde datum, al moet dat, vanwege het veranderende voorkomen tot haar achttiende elke vijf jaar worden vervangen.
Het regent in Thailand
Tja, het regent in Thailand, dat is op zich geen nieuws. Het is de tijd van het jaar en regen is goed. Alles wat groeit en bloeit leeft er van op, de (rijst)boeren hebben het nodig en de straten worden keurig schoongespoeld.
Medisch centrum Isaan
De Inquisiteur heeft pijn, redelijk veel zelfs, in de onderrug. Na de tweede dag begon dat zijn nachtrust te verstoren. Maar de Inquisiteur heeft ook een zwakheid: doktersfobie in het kwadraat. Hoe gaat dat verder?
Kan het nóg lekkerder?
Het is al weer een tijdje geleden dat ik allerlei fruitsoorten die tot dan toe onbekend voor ons waren beschreef in mijn blog. Hoewel het daarbij bijna zonder uitzondering om echte heerlijkheden ging, bleef de eerste plaats in de lekkerstefruittoptien toch onbetwist gereserveerd voor de rijpe zoete mango.
Het geavanceerde betalingssysteem
In een eerdere blog heb ik al eens wat geschreven over het openen van een bankrekening, en meer recent schreef ik over de vele banen hier in Thailand, die we in Nederland al lange tijd niet meer kennen. Je zou er haast uit kunnen lezen dat ik het hier maar een ouderwetse boel vind, maar niets is minder waar. Als het om overbodige banen gaat heeft Nederland geen reden om op Thailand neer te kijken. Als het om online betalingsverkeer gaat trouwens ook niet