Isaanse belevenissen (8)
Het dorp lijkt uitgestorven. Eenzame straatjes, geen beweging, zelfs de alom tegenwoordige honden laten zich niet zien. De velden rondom zijn leeg, geen volk aan het werk, enkel hier en daar een paar buffels die lui staan te kwispelen in de schaduw van een eenzame boom.
Naar de kapper: ‘You look very handsome now’
Theo heeft een nieuwe kapper gevonden. ‘… Dit is geen wassen, dit is de hemel op aarde. Een volledige hoofd/nek massage. Woelen, drukken, licht knijpen, aan je oren friemelen en trekken aan je lellen, die vingers, aargghhh… ‘
Isaanse belevenissen (7)
Gezamenlijk tuinwerk, en zie, het cultuurverschil komt weer eens boven. De Inquisiteur als gewoonlijk: korte broek, shirtje met korte mouwen en slippers. Het lief ingepakt als een nomade: lange overmaatse zwarte trainingsbroek, een soort onder-shirt die in de broek steekt en daarbovenop een afsluitbaar blauw geruit hemd met lange mouwen, gesloten schoeisel. Als afwerking een gele T shirt handig rond het hoofd gewikkeld, enkel de ogen en neus zijn vrij.
Moet het nog gezegd worden dat zij wel handschoenen draagt en De Inquisiteur niet?
Etenstijd in Thailand
Tijd is een relatief begrip bij veel Thai. Het is vrijblijvend, elastisch en veranderlijk. Maak je een afspraak dan kan de toevoeging ‘vroeg’ betekenen dat men ongeveer een half uur later komt dan de afgesproken tijd. Zeg je dat het ook wat later mag zijn dan de afgesproken tijd, dan kan dat zo maar 24 uur inhouden.
Herrie, hoezo herrie?
Mag ik een lansje breken voor de stilte in Thailand? Met daaraan gekoppeld de vraag waar deze nog te vinden is? Thai lijken geen oog (en oor) te hebben voor (dirty) herrie. Waar je ook komt, de versterker staat op vol vermogen te blèren. Ga de stad in en ervaar het volgende: de taxichauffeur heeft vaak niet alleen zijn radio hard aan staan, maar kijkt onder het rijden ook op het dvd-scherm. Protesteren helpt niet, uitstappen wel.
Met een diepe zucht, zak ik thuis in mijn hangmat, ik boer m’n eten op. Man, man, wat een dag. Eigenlijk ben ik al een paar dagen aan het tobben.
De keerzijde van de medaille
Als we persoonlijk iets meemaken in Thailand waarmee we het (hartgrondig) oneens zijn wijzen we maar al te graag op de zegeningen die wij, Westerse expats, ieder afzonderlijk maar ook als groep gezamenlijk brengen aan dit land en zijn bewoners, met name in financiële en emotionele zin. Maar zijn die zegeningen wel zo groot en zo eenduidig? Hebben wij wel oog voor de wellicht negatieve aspecten die verbonden zijn aan ons bestaan, ons leven, wonen en werken hier in Thailand? Chris de Boer gaat in deze posting de keerzijde van de medaille eens belichten.
Terug naar Thailand was niet zo simpel
De reis met dochter Lizzy (bijna 8) richting het vaderland verliep vrijwel zonder problemen. Alleen had Goldcar, de autoverhuurder, een Nederlands telefoonnummer opgegeven. Probeer dat op Schiphol maar eens te bereiken met een Thaise simkaart. De dame van Hertz liet mij echter zonder problemen de vaste telefoon gebruiken.
Lezersinzending: ‘Aangepast in Thailand’
Egon meent dat hij geassimileerd is in Thailand. In zijn bijdrage geeft hij daarvan enkele treffende voorbeelden. Maar hij wordt niet ‘loong Egon’ genoemd. Da’s wel jammer.
Thai die niet kunnen glimlachen
Ik heb het in de afgelopen vier jaar een aantal keren kunnen constateren: Er zijn Thais die fysiek niet in staat zijn om te glimlachen.
Hé, nóg een farang in het dorp
Al een een flink aantal jaren woon ik nu in Thailand en ik weet nog steeds niet goed wat te doen als ik een andere Farang zie.
Isaanse belevenissen (6)
Mede geïnspireerd door een vraag op de sociale media begon De Inquisiteur na te denken over het feit waarom hij naar Thailand gekomen is, waarom hij ervan houdt. De meeste antwoorden waren clichématig. Het klimaat. Het eten. De cultuur.Weinigen durfden het aan om te zeggen “het andere geslacht”. Of de lage regelgeving. Of de lage levensduurte. Zoiets blijft dan spoken door het hoofd van De Inquisiteur, begint hij na te denken. Want zelf heeft hij zijn mening regelmatig moeten aanpassen door zijn ervaringen hier.
Soms kan het ook helemaal misgaan…
Henk had al de ingrediënten om een gelukkige oude dag tegemoet te gaan in het prachtige Thailand. Maar het liep mis. Zijn vriend Hans vertelt.
Autowassen in Thailand
Jawel hoor, ik heb heus mijn eigen auto wel eens gewassen, al was dat, voor zover ik mij herinner, alleen het geval bij mijn eerste auto, een Ford Escort, tientallen jaren geleden.
Isaanse belevenissen (5)
Er zijn zo van die periodes. Alles gaat fout. Dan gaat een westerling al snel denken dat het aan Thailand en zijn mensen ligt.