Simon is een Vlaamse vijftiger die woont en werkt in het Antwerpse en hij viert vakantie in Thailand. Uiteraard in Nongkhai want daar is veel te beleven voor Simon. Cultuur met name. Simon snuift graag cultuur op en geniet daarvan met volle teugen.
Zijn Thaise vriendin ook. Ze werkt in de dienstverlenende sector en verleent tegen betaling allerlei diensten aan farang heren. Maar nu Simon er is heeft ze alle activiteiten afgelast en blijft ze 24/7 bij hem en geniet ze de cultuur mee.
Simon begint cultuur te snuiven zodra de horeca open gaat. Nongkhai Stad heeft een aantal gelegenheden waar men bier kan nuttigen zonder je gevoeg te moeten doen boven een gat in de grond of te moeten zitten op langzaam in elkaar zakkende plastic stoelen. Want jawel, het cultuursnuiven door Simon betreft bier. Veel bier. Heel erg veel bier….
Dus je zit aan een bakkie ochtendkoffie om negen uur in een van de barretjes die Nongkhai rijk is. Je zit naast een schoolbord waarop in keurig Engels is weergegeven dat men om 18 uur ‘Brussels sprouts’ serveert met gebakken piepers en een bal gehakt. En precies daar komt Simon Sokkeprok de tent binnen samen met de dame en ze zetten zich neer voor het proeven van een flesje bier. Nee, de dame van Simon nuttigt geen bier. Zij drinkt koffie of een cola priklimonade.
En van een biertje krijg je dorst, en daarna nog meer dorst, en Simon is tenslotte zo ver gevorderd dat hij de hele dag in de kroeg cultuur snuift, rond 12 uur onderbroken door een broodje tonijn, dan een dutje, maar die verloren tijd wordt in de middag ingehaald met nog meer bier.
Rond 17 uur wordt ‘warm’ genuttigd, naar het 100 baht per dag guesthouse gegaan voor broodnodige rust, maar om 21 uur zijn ze weer in de stad en gaan ze naar een karaoke bar want cultuur mot er wezen !
En die dame ? Die is er de hele dag bij. Haar vaste klanten heeft ze advies gegeven ‘het’ zelf maar op te knappen want nu is Simon Sokkeprok daar en hij beloont haar voor haar diensten. ‘Ik weet dat ze me bela….’ zegt hij wel eens maar het kan hem niet schelen. Tijdens zijn vakantie is zij aangenaam gezelschap voor hem: ze zit de hele dag naast hem aan een glaasje prik. En voor haar is hij gewoon een ATM machine…..
Tja, geld, dat is me toch iets als je zoveel cultuur snuift. Simon zit krap want er komt geen geld meer uit de muur. Dan maar lenen bij de kroegbazen doch dat lukt maar kort want de tamtam werkt goed. Geen nood, Simon stapt een Thaise bank binnen en vraagt een persoonlijke lening. Het antwoord kun je wel raden? Hij belt met een geleende telefoon dan maar iemand in Vlaanderen en die schokt 250 euro … want Simon moet wel terug kunnen en zonder drankschulden.
Wij hebben al eens voorzichtig met Simon gepraat. Want we zien hem aftakelen. We zien dat hij ongeschoren rondloopt en zelfs geen kleren meer wisselt. Zouden die vies zijn, vol met bier, of te weinig meegenomen ? Daarom heeft hij die naam verdiend: sokkeprok, het Thaise woord voor vies…….
Maar Simon wijst ieder gesprek af met de woorden ‘mijn vrienden zitten in de kroeg’. Klopt, men schuift een uurtje aan en gaat weer weg. De hier wonende farang weten door de vele alcoholdoden dat alcohol een ernstig gevaar is als je overdag zuipt. Hij zit feitelijk helemaal alleen cultuur te snuiven…
Dat gaat zo drie weken door. En dan ineens verschijnt een fris gewassen en geschoren Simon om 9 uur in de bar. Keurig in schone kleren. Koffie! En een broodje ham/kaas. Simon is herboren en vertelt enthousiast dat hij deze vakantie toch weer zo enorm heeft genoten van Thailand en van zijn vriendin en wat jammer het is dat hij reeds hedenavond al naar Bangkok vliegt en weer naar huis, aan het werk…
‘Maar je komt volgend jaar toch weer terug, Simon?’ vragen wij. Jazeker. Hij komt volgend jaar weer terug. Want cultuursnuiven is zijn hobby, hoor !
Ja, de biercultuur is wereldwijd verbrijd, van Duitsland, Belgie tot in Thailand en zelfs de Filipijnen .
In het begin verbind het maar helaas eindigt het vaak in mineur.
groeten vanuit Negros Oriental in de Filipijnen.
Heerlijk verhaal Erik ,
Gelukkig kan Simon thuis weer recupereren om volgend jaar weer af te takelen.
This is Thailand
Zoals * vieze Simon * lopen er spijtig genoeg nog wel meer rond . In niet-coronatijden menigmaal mogen aanschouwen hoe zuiptoeristen met hun geld gooiden om de meisjes te imponeren en dan ergens moeten geld lenen om de laatste dagen van hun verblijf te overbruggen . ( Te veel ) Alcohol geeft gewoonlijk geen goede resultaten .
Het zijn niet alleen de kort verblijf gangers die teveel alcohol gebruiken en met geld gooien.
Genoeg lang verblijvers drinken ook teveel, maar die zie je vanwege de kosten niet meer in de barretjes.
Die zitten in hun Thais onderkomen met een fles Thaise whisky met cola.
Sommige nemen zelfs hun fles whisky mee, wanneer ze voor een halve dag hun onderkomen verlaten.
Zoals * vieze Simon * lopen er spijtig genoeg nog wel meer rond zou ik dan ook willen aanvullen met:Zoals * vieze Simon * lopen er spijtig genoeg nog wel meer rond en velen loen niet rond en zie je niet.
Dat cultuursnuiven met bier kan hij toch ook gewoon in Belgie doen?
Best een behoorlijk verdrietig verhaal over die Simon……
Ik kan mij niet voorstellen dat Simon Sokkeprok in België een geheel onthouder blijkt te zijn. Ik mag hopen dat hij daar meer controle over zichzelf heeft, want dit gaat niet goed aflopen binnen afzienbare tijd. Nu weet ik wel dat er velen zijn die de geëigende woorden verkondigen ” je moet toch ergens aan dood gaan”, maar het zijn en blijven trieste gevallen. In Thailand verblijf ik thans zeven jaren en ik heb al vijf Nederlanders en een veelvoud aan Engelsen het loodje zien leggen, door het absurde alcohol gebruik. Het is een manier om je oude dag door te brengen, maar zeker niet de mijne. Chokdee na.
Alcohol verslaving is inderdaad een behoorlijk probleem van veel Thailand pensionades.
Daarbij ook nog flink roken en slecht eten maakt het alleen maar erger.
De verveling en weinig sociale contacten buiten de kroeg en in het dorp vormen de bron van dit gebeuren.
Ik ken er persoonlijk die altijd met een klein flesje whisky op zak lopen.
Er zou best wat meer aandacht voor dit probleem mogen komen.
De schauwzijden van een langdurig verblijf in Thailand worden vaak liever niet benoemd.