‘Het geprevel van de monniken was oorverdovend’
Het geprevel van de monniken was oorverdovend, mogelijk gemaakt door de technologie van versterker en levensgrote speaker-boxen.
Mijn ranke, jeugdige vriendin was uitgenodigd voor een inwijdingsceremonie voor het nieuwe huis van een familielid. Om 11 uur ‘s-morgens was het reeds volgepakt met familie en kennissen rondom het huis aan grote ronde tafels. ‘There comes a wip’, riep zij in mijn oor.
Een ‘wip’?? Ik legde uit dat je dat in het Nederlands niet moet zeggen. Iets met ‘see-saw’. Ik weet niet eens de letterlijke vertaling van het begrip. De lerarenopleiding die ik bezocht, was gefundeerd op grristelijke grondslag en dergelijke seksueel getinte begrippen werden niet belicht. Ook van de ongetwijfeld talrijke synoniemen bleven wij verstoken. Haar nog maar eens op het hart gedrukt dat de ‘v’ niet uitgesproken moet worden als ‘w’. Maar ja, het blijft moeilijk voor een Thai. Wolwo blijft hardnekkig Wolwo. Ook de meervouds ‘s’ en uitgang derde persoon enkelvoud wil maar niet echt goed lukken in het toch redelijke Engels dat zij spreekt. ‘The munks have nearly finished praying’, verklaarde ze opgewekt.
Gelukkig, ik wilde net opstaan om het lawaai te ontvluchten. De mystiek die het Boeddhisme omhulde is, sinds mijn 7 jarig verblijf in Thailand, volledig opgelost. Wat een herrie. Begint ‘s-morgens om 6 uur al, via luidsprekers die langs de weg aan elektriciteitsmasten zijn bevestigd.
Nog voor het lawaai dat rond 7 uur losbarst. Dan passeren namelijk de pick-ups met dampende bassen, die je op je stoel doen trillen, met uitlaatsystemen waaruit de geluidsdemper is gesloopt. Wat oudere modellen Toyota en Honda, waarvan de originele uitlaat is vervangen door een 3 of zelfs 4 inch regenpijp, gedaan om het autootje in een ronkend, grommend monster te muteren. Moet er iets gecompenseerd worden misschien? Ook gemotoriseerde tweewielers spreken een duchtig woordje mee in deze orgie van lawaai. Verklaarbaar gedrag voor pubers. Maar 40-, 50-, en zelfs 60 jarigen!! zijn een groot raadsel voor mij.
U begrijpt het al, ik moet hoog nodig verhuizen naar een rustiger oord. Daar, waar ik niet langer blootgesteld wordt aan dit soort ziekmakend gedrag. Zijn er dan geen verlichte Thaise deskundigen of politici, vraag ik me af, die de natie kunnen wijzen op de ongezonde effecten van geluidsoverlast en niet te vergeten de zwarte roetwolken die sommige dieselauto’s uitbraken en….. nee, laat ik het hier bij laten.
Ingezonden door Jack MaeRim
Ik heb respect voor het eeuwenoude Boedhisme, maar……….. de torenhoge speakers en versterkers hadden ze 100 jaar geleden toch ook niet ?
Waarom is het nu wel dan nodig ? Een vraag die mij altijd wel bezig houdt.
Klaas H. in Myanmar ging te ver, maar mag je ze wel verzoeken om het wat zachter te doen ?
Volgens mij houden de Thai van herrie zoals boven beschreven.
Veel van de vissers op “mijn” eiland hebben geen geen of kapotte knalpijp op hun ééncylinder motortje op hun longtail boot.
Die hoor je op kilometers afstand, ook ’s nachts, rondvaren.
Ik word er soms wakker van, maar wat kan je er aan doen?
Na 66 jaar op deze planeet te hebben rondgewandeld en geleden te hebben onder lawaai van allerlei soort, ben ik er bij toeval achtergekomen dat ik lijd aan MISOPHONIE. Een sinds kort erkende “ziekte”. Deze mensen lijden aan overgevoeligheid van geluid. Zelf heb ik n ruim assortiment oordopjes bij me. Als t dan nog niet te harden is dan loop ik rond met gehoorbeschermers zoals in de bouw gebruikt. Laat iedereen maar denken dat ik DJ ben of zoiets. Op Wikipedia vindt je meer over Misophonie. Er is ook de Nederlandse Vereniging voor Misophonie op internet. Luister naar de stilte, jullie kabaalmakers!
Ook ik lijd eraan. Als ik het me kan veroorloven (want hij kost 350 euro) ga ik voor de Quietcomfort 35 van Bose. Mijn zoon heeft er een. Ik heb hem in november 2016 getest in een disco. Met het ding op kon ik in de disco luisteren naar Leonard Cohen. Absoluut bovenaan mijn verlanglijst!!
Jack! Welcome to my life. 9 jaar in Thailand, sinds 7 jaar aan een wat drukkere weg, en het lawaai is oorverdovend. Soms verdenk ik ze er van om expres voor mijn deur even flink de pedaal in te trappen. Daarbij hebben we een gek in onze stad die de hele nacht met waanzinnige bassen in de auto rondrijdt – onze ruiten rinkelen 2, 3 x per nacht – en niemand die er iets aan doet. Recht voor mijn deur ( terwijl de helft van de straat onbewoond/leeg is) moet er per se een half uur worden gestopt – de walmende dieselmotor blijft uiteraard draaien, want anders te warm – om god weet wat te doen – en mijn vrouw weerhoudt mij ervan ze de hersens in te slaan – of zelfs maar er naar toe te lopen om te vragen of ze verder op willen gaan staan.
Iets met ” dat doe je niet hier, is onbeleefd”. Mijn klomp is hier zo vaak gebroken, dat hij niet meer te repareren is!!
Mijn vrouw kan roepen wat ze wil, maar ik vraag de bestuurder tóch om de motor uit te zetten. Het leidt slechts zelden tot een verontwaardigde Thai.
Het blijft een stompzinnige gewoonte. Ook nu het hier slechts 20 graden is, houdt men de motor draaiend. Maar ook als het 35 graden is, heeft de airco het in een mum van tijd teruggebracht naar 25 graden en is er geen enkele reden om de motor te laten draaien. Ach ja, dénken…, het is zo’n gedoe.
Het is weer een fraai voorbeeld van het onlangs genoemde Thaise egocentrisme. Het interesseert ze helemaal niets of ze de omgeving in de dieselwalm zetten. Als ze zelf maar lekker koel zitten…
Er is slechts één situatie waarin ik voor dit asociale gedrag begrip op kan brengen: als er andere personen (of dieren) in de auto blijven zitten. Overigens kun je er in deze situatie misschien beter voor kiezen eerst Opoe thuis te brengen en dán je boodschappen te doen.
Wat mij altijd opvalt is dat de bas overal bovenuit te horen is , music hoor je dan niet meer alleen de bas !
Verschilt. Heb tijdelijk in verscheidene appartementen in Bangkok gewoond en hoewel gehorig, hoorde je daar behalve het autorumoer op de achtergrond nooit wat. In Nederland meer burenoverlast. De Thaise buren leken door hun appartementen te sluipen en nooit iets luid aan te zetten. Gaat men naar toeristengebieden, dan is de overlast vaak niet te harden. Veel arbeidskrachten uit het Noord Oosten daar. Ook in Isan kunnen ze er wat van. In Zuid Thailand valt het eigenlijk ook wel mee vind ik. Maar misschien toeval allemaal.
Helaas kunnen we hier niets aan doen, wij hebben gekozen om hier onze liefde te vinden en aan hun zg. standaards kunnen wij ook niet wegnemen,dus helaas oordopjes, kamer geluids isoleren of terug gaan naar je eigen land, erg moeilijk, proberen aan te passen.
Ze gedragen zich als kinderen, vooral als ze achter zo’n truc met speakers aan lopen en dansen, hun plezier met als gevolg als ze ouder worden, hun gehoor verloren gaat.
Het is nogal wat. Al dat lawaai. Nergens voor nodig zou je zo denken. En niet te vergeten, zeer slecht voor je gezondheid en nachtrust.
Is het in de omringende landen van Thailand nou eigenlijk hetzelfde verhaal?
De goeden niet te na gesproken, maar ik heb wel het idee dat vele Thai bij het uitdelen van sociale vaardigheden niet vooraan hebben gestaan.
Het egocentrisme is een bekend gegeven. En de macht van de sterkste. Vlakbij mijn huis is een Thai een woning gaan bouwen en daarnaast een restaurant. Vanaf een uur of 4 in de middag begon het eentonige gedreun van de overheersende bas en bassdrum van de Isaanse muziek en dat duurde tot een uur of 10 in de avond. Verzoeken om wat minder volume werden met een glimlach gehonoreerd, maar uitvoeren ho maar. Ja, de hoofdman van de gemeente zou er iets van zeggen. De “wijkagent” zou eerst een waarschuwing geven, dan een boete en bij de derde keer de apparatuur in beslag nemen. Ehhhh, niks van dit al.
Toen ik op mijn terras op een gegeven moment 83 decibel op de meter zag vond ik het welletjes. Ik werd bijna met geweld tegen gehouden toen ik naar de persoon in kwestie wilde gaan. “Bad man!!” Ja, nu begreep ik waarom er niets gebeurde. Iedereen was bang van hem. Ik niet en daarop heeft hij mij wel met de dood bedreigd. Aangifte bij de politie werd daar echt serieus genomen (de politie-officier schrok van de afbeelding van de db-meter met 83 db). Er is officieel proces-verbaal opgemaakt en hij is aangesproken. Sindsdien reuze aardig, minder volume, maar toch nog wel hard. Gelukkig is zijn restaurantje nu geopend en blijkbaar vinden de gasten wat lager volume wel gezelliger. Ik hoop dat hij dat nog lang mag uitbaten.
Waarom de monniken een microfoon nodig hebben begrijp ik ook niet. Boeddha had er geen en of de boodschap met meer volume beter overkomt? Ik heb zo mijn twijfels
Alom worden buitenlanders in Thailand opgeroepen, bv op vliegvelden, om respect te tonen voor boeddhisten. Geen Boeddha beelden als tuindecoratie, geen Boeddha afbeeldingen als tatoeage, zo worden toeristen met billboards gewaarschuwd om boeddhisten te respecteren.
Mag ik de waarschuwende boeddhisten, die kennelijk weten hoe het heurt, er op wijzen dat je respect eerst moet verdienen? Respect is geen eenrichtingverkeer. Wie anderen terroriseert met herrie, waar voor die anderen dus geen ontkomen aan is, kan dus maar beter niet op veel respect rekenen.
Thailand? Lawaailand!
Ik lees dat een aantal mensen problemen hebben met geluid. Mijn vrouw heeft een stuk grond te koop van 9 rai en daar hoor je bijna de gehele dag geen geluid. Zeker geen wagen zonder uitlaat met stinkende rookwolken.
Heb je interesse laat dan iets weten en misschien kan je deze grond kopen een genieten van de rust.
Ik word ook ziek van al dat kabaal maar we kunnen er niets aan veranderen. Hoe meer lawaai, hoe liever. Een nieuwe pickup, die knalpot die moet er gegarandeerd van onder, brommers met gemodifieerde uitlaat, die vervelende luidsprekers aan electriciteitspalen met volume op maximum. Zoonlief die monnik wordt, de hele gemeente moet meegenieten van hun prachtige keiharde muziek al vanaf 5u s’ochtends. Wat is het toch heerlijk om hier te wonen!
Een van de redenen waarom het mij zo bevalt op Long Beach(Koh Chang) Resort: geen eclectra. De generator gaat pas om 6 uur aan, en de bazen, mijn geliefde vrienden Jo en Salamah, houden ook niet van herrrie, behalve als ik lekker met mijn gitaar tekeer ga haha.Wil je blijven slapen, dan is een extra matras meebrengen geen overbodige luxe.Want alles is nog lekker primitief.
ik zou ik de buurt van een moskee gaan wonen, daar is veel rustiger, vooral een uurtje voor zonsopgang.
De afgelopen maanden erg veel last van lawaai gehad.
Niet zo zeer van de auto’s met de dikke uitlaten maar van de Thaise feesten en de tempel.
Gedurende een crematie een dusdanig lawaai wat ik in mijn leven nog niet meegemaakt had. Mijn oordopjes die men in Nederland in de bouw gebruikt voldeden niet. Ik heb er pleisters overheen geplakt en vervolgens een half uur ook nog mijn handen over mijn oren gehouden.Met al deze maatregelen het geluids nivo kunnen terugbrengen tot nivo hard rock concert nivo.
Ik vraag me af of monniken wel enig nivo van opleiding gevolgd hebben of zijn het figuren die in de maatschappij niet houdbaar waren.
Dat laatste is mij al jaren duidelijk.
Ik heb naar wax oordopjes gezocht in Thailand maar niet gevonden. Ik laat ze nu uit Nederland opsturen.
Mijn vrouw heeft gehoor schade ,maar zelfs die heeft slaapproblemen met al die herrie.
Het lijkt of het de laatste jaren steeds erger wordt met het lawaai overlast.
De moskee zit op 12 km afstand en die horen we alleen in de verte.Ik denk dat deze idem aan de Thai tempel hun boodschap zo ver als mogelijk willen verspreiden.
Thailand:zon,zee,sex en lawaai.
Er gaat hier geen dag voorbij zonder dat ik mijn noise cancelling koptelefoon moet opzetten om eventjes te kunnen genieten van mijn EIGEN ‘stille’ bubbel.
Ik heb een overbuur die geluidsinstallaties inbouwt in personenauto’s en die eveneens allerhande boxen en versterkers verhuurt. Telkens als er een klant langskomt wordt alles uitgebreid getest met alle geluidsoverlast van dien. Onze woning trilt dan gewoon op zijn fundering (zelfs mijn koptelefoon kan dit niet onderdrukken).
Mijn vrouw zegt dat ze bang is om te gaan klagen omdat onze buur een zeer kwalijk verleden heeft en men hem beter met rust laat. En een Thai met lange tenen die stoor je beter niet. En dat een Thai veel lawaai kan maken, dat weet iedereen.
En voor de goede orde: wij leefden anders in een rustige buurt maar die hatelijke buur is er achteraf bijgekomen.
Net daarom is het in Thailand nooit een goed idee om iets te kopen. Huren is in alle opzichten de beste optie. Het is relatief goedkoop en je bent vrij om te vertrekken wanneer je wil. En net dat kan je in Thailand al eens heel goed uitkomen.
Ik ben al 3 keer verhuisd omwille van lawaai.
De laatste verhuis wilde de eigenaar mijn 3 maanden huurwaarborg niet terug geven (45000 THB). Er werd heel wat over en weer gediscussieerd maar het mocht niet baten, mijn zuurverdiende centen zijn weg. Dit zijn inderdaad de voordelen van huren Fred.
Nou ik woon in een Moo Baan in de stadsregio Korat, dus in een stedelijke omgeving en knooppunt van de 2 belangrijkste wegen vanuit de Isaan. Het is hier overdag en ’s nachts akelig stil, stiller dan een hutje op de hei. Ben blij als ik een auto van 1 van de naaste buren hoor, zijn hier 85 huizen met gemiddeld 3 auto’s per huis. Geen herrie , geen geluid, geen hondengeblaf, geen muziek, geen motorluid of geluid van de 2 drukke snelwegen. Hooguit een paar keer per maand de vliegtuigen van de airforce, duurt maar een paar minuten, en slechts 1 x per dag een verkoopauto welke met een zacht muziekje hun komst vertellen. En zo heb je in de buurt vele vergelijkbare projekten waar het rustig wonen is, muziek en lawaai maken is verboden, honden los laten lopen idem in de Moo Baan idem, en iedereen houdt zich er aan. Juist niet een enkele Thai maar de gehele community conformeert zich aan de regels, en zoals gezegd vele projekten waar precies hetzelfde geldt.
Alleen de vogels als het zo stil is hoor je deze. Als je van stadsleven houdt en ook van stilte dan ben je in mijn buurt op de juiste plek.
Wel Fred, dat moet eenieder voor zichzelf uitmaken.
Ik heb hier gebouwd en geniet van mijn oude dag onder de Thaise zon. Ons huisje is, de dag dat ik er niet meer ben, een mooie verzekering voor mijn vrouw. Huren is en blijft een verliespost wat je er ook van denkt.
Wij hebben het geluk om in Thailand te mogen verblijven. Ik respecteer hun cultuur en geloof ook al is dat luidruchtig.
Wij wonen ook tegen een luidruchtige straat en het lawaai van de bromfietsen stoort mij meer.
Jean
Het nivo van de geluidssterkte is bepalend lijkt me.
Bij ons begint de muziek op de markt om 4 uur ’s morgens. Dat is voor ons geen probleem.kmettetende brommers geen probleem.
Wat wel storend is dat dermate luide muziek dat oordopjes niet meer helpen.
Wel eens proberen te slapen wanneer er een Thais festival in de buurt gehouden wordt.
Het gehele huis trilt.
Ik woon in een moo baan wat toen bij aankoop buiten de stad was inmiddels niet meer.
Wegen zijn van twee naar vierbaans gegaan en onverharde wegen zijn verhard.
Middelgrote bedrijven met stevig transport in aantal en grote hoort daarbij.
De vooruitgang zeggen ze dan, prima hoewel niet altijd leuk.
Een echte tempel op gehoor afstand, hoewel redelijk ver weg een woonhuis met groot erf met giga veel beelden en andere ‘rotzooi’ maar vooral de uitnodigingsmuziek om even langs te komen in de vroege ochtend.
Dertig minuten of veel ‘rotjes’ er valt mee te leven.
Een straat in onze moo baan is eigenlijk van het begin af aan nu twintig jaar altijd wel een level ’tokkies’ geweest is, gaat eigenlijk nooit over vermoed ik.
Veel honden die altijd buiten ‘mogen’ auto’s op de straat parkeren dag en nacht.
Voor de rest een vreemd soort territorium drift van bewoners.
Een straat op zijn ‘Thais’ zoals je die in gehuchten regelmatig ziet hier in de buurt.
Een huis staat al tien jaar te koop, geen mens die het hebben wil.
Huren is in Thailand een soort wild west, zowel van de huurder als de verhuurder.
Denk dat je als toekomstige huurder meer inzicht en controle heb als verhuurder.
Maakt een punten lijst over de aanwezigheid van en niet van diverse zaken.
O vergeten de hele straat is geverfd in de potten verf in de uitverkoop wat kleuren betreft.
Tegenwoordig hoef je ook echt niet meer dan een maand ‘sleutelgeld’ te vragen in mijn regio.
Gelijk aan de maandhuur dus bij meer is het, doei.
Toch kan je je nog wel eens degelijk vergissen natuurlijk in de neighborhood.