Van tijd tot tijd komen kinderen ter wereld. Dan roep je tot bijstand een arts of vroedvrouw en die zorgt er voor dat de nieuwkomer netjes wordt afgeleverd en dat ook de moeder keurig wordt verzorgd.

Maar dat gaat bij Klaas in Nongkhai toch anders.

Klaas heeft een leuke juffrouw ontmoet in een bar/restaurant in Nongkhai. Noi heet ze. Afkomstig uit de heuvels in Chiang Rai. Daar heeft mevrouw Mia de stap naar de grote wereld gemaakt en zij is nu eigenaresse van een bar/restaurant in Nongkhai.

En het personeel? Allemaal jonge dames uit ‘haar’ dorp en die moeten ‘tante’ zeggen tegen Mia. Dat maakt het gemakkelijk communiceren en ze zijn ‘intern’ waardoor je kost en inwoning geeft en minder netto loon. Die dames zien wat van de wereld! Al bestaat dat vooral uit het geven van eten en drinken aan vaak aangeschoten farang die wel eens schalks in een bil willen knijpen en dan een fooi op tafel laten liggen…

Klaas heeft daar Noi ontmoet en ze vallen op elkaar. Dat wordt trouwen! Klaas en Noi nemen daarna een goedkoop huisje in Nongkhai, 1.500 baht per maand kost dat kleine ding. Vloeroppervlak nog geen 20 m2, met ‘boven’ een klein slaapkamertje, de keuken is buiten en het sanitair is een lage zitpot, een kraantje en een warme douche.

Noi krijgt een dikke buik, er komt een kindje aan, en wat nu? Klaas heeft geen geld voor zorg dus wordt besloten dat de ma van Noi komt om de thuisbevalling te begeleiden. En dan: een wolk van een dochter. Wat wil je nog meer? Maar dan begint ma…

Het logeerbed wordt beneden gezet en voorzien van blokken zodat het hoger staat. Daar gaat Noi slapen; nee, niet tegensputteren, farang! De baby komt er naast in een wiegje. Onder het bed komt een stoof.

Wat is een stoof ? Juist, een brander voor hout en houtskool en de rook die dat geeft wordt gebruikt voor het stoven van bladeren die dan geneeskrachtige dampen verspreiden. En die dampen zijn uitstekend tegen striae, huidstrepen bij zwangerschap en bevalling.

Al die gezonde luchten vullen het piepkleine woninkje. Ik ga op babybezoek en mag ook genieten van de walm die onder dat bed vandaan komt. Geen menthol en eucalyptus zoals in Vicks Vaporub, geen geuren als van de kerstspar, maar een mengelmoes van plantaardige luchten en moet dat dan goed zijn tegen huidsporen ?

Ma, Noi en baby vinden het ogenschijnlijk allemaal prachtig ! Ma weet dat haar dochter een picobello huidje houdt waardoor haar marktwaarde in stand blijft, Noi durft geen woord in te brengen tegen haar ma want die heeft haar verteld van boze geesten die haar baby af willen pakken, en de baby doet waar ze voor in de wieg is gelegd: plassen en poepen en vooral laten horen dat ze een paar pronte longen heeft gekregen. En dit gaat een maand duren….

Dat wekt uiteraard ernstig de gal op in de lever van Klaas die zijn vrouw niet mag aanraken, die maar heel effe naar de baby mag kijken, en die boven en onder in huis en zelfs in de wc blauw wordt van de gezonde dampen. Klaas die niet meer slaapt want de muren zijn van hardboard en het gekrijs van de baby gaat door merg en been. Er is geen airco dus het puffen dat Noi deed vóór de bevalling komt nu voor zijn rekening. Klaas wordt langzaam gek…..

Wat doe je dan als vent ? Je gaat de kroeg in. Klaas dronk al meer dan goed was maar nu bezat hij zich dagelijks. Het is op echtscheiding uitgelopen.

Dus, heren farang, bij het bevallen van jouw echtgenote: laat je geen kool stoven….!

Erik Kuijpers. 2013 Nongkhai.

3 reacties op “‘Gestoofde striae’; uit het leven van een farang in Thailand.”

  1. Ron zegt op

    mooi verhaal, dat er meer van dit moge komen.

  2. FrankyR zegt op

    Zo zie je maar weer omtrent de gebruiken in Thailand.

    Hoewel, bij een ‘stoof’ denk ik aan een stalen beugel, wat wordt gebruikt om een deur van een zeecontainer op een kier te houden.

    Maar ik heb het moraal van het verhaal begrepen. Koop een flinke woning en zorg dat je centen hebt voor de juiste medische zorg.

  3. Rob V. zegt op

    We kunnen hier wel spreken van een behoorlijk communicatie en wederzijds begrip/inleving vermogen. Zielig voor het kind, beetje dom van deze dame en man. Gelukkig ook nog plaats voor een lach, ik ging kapot bij het “in stand houden van de marktwaarde”. 5555


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website