Opinie: Is Paetongtarn Shinawatrade nieuwe premier van Thailand of is het haar vader Thaksin?
Paetongtarn Shinawatra is gekozen als de jongste premier van Thailand, maar velen vragen zich af hoeveel invloed haar vader, voormalig premier Thaksin Shinawatra, achter de schermen heeft. Terwijl zij haar eigen stempel probeert te drukken, blijven de banden met haar vader, die ooit werd afgezet door een militaire coup, een centraal gesprekspunt in de Thaise politiek.
Ik vertaal hier een opiniestuk van Thitinan Phongsudhirak in de Bangkok Post over hoe de rechterlijke macht in Thailand al heel lang een sterke, en vaak een bepalende, invloed heeft op het overheidsbeleid, los van gekozen vertegenwoordigers. Rechters worden daarnaast binnen eigen kring benoemd, geheel buiten regering en parlement om en zij zweren alleen trouw aan de Koning. Thailand is geen democratie maar een “judiciocracie”.
Thailand staat op een kruispunt van tijd, waar eeuwenoude tradities botsen en vermengen met de golven van modernisering. Centraal in dit culturele drama staat de diepgewortelde eerbied voor de monarchie en het boeddhisme, die samen de sociale en politieke ruggengraat van het land vormen, zelfs als het stem van de jeugd om verandering steeds luider wordt.
In de komende vijf jaar staat Thailand voor cruciale economische beslissingen. Met voorspellingen die een groei suggereren door overheidsstimuli en toerisme, maar tegelijkertijd gewaarschuwd wordt voor structurele zwakheden en externe druk, navigeert Thailand een pad vol mogelijkheden en hindernissen. De focus ligt op essentiële hervormingen en strategische investeringen die de toekomst van het land zullen bepalen.
In een reflectie op het debat over de impact van tijd op Thailand’s evolutie, belicht dit artikel de complexe rol van dissidenten en de invloed van buitenlandse en lokale dynamieken. Door een persoonlijke lens biedt het inzicht in hoe tijd, zowel als genezer als katalysator, de Thaise samenleving vormgeeft en voorbereidt op een toekomst vol uitdagingen en mogelijkheden.
Een recente TikTok-video van een jonge Chinese vrouw die haar zorgen uit over de veiligheid in Bangkok’s Soi Nana heeft geleid tot een nationale discussie en een ongekende reactie van de Thaise autoriteiten. Het incident werpt licht op de complexe interactie tussen sociale media, publieke perceptie en de bescherming van het toeristisch imago van Thailand.
Premier Srettha Thavisin, ooit een succesvol vastgoedmagnaat, heeft onlangs een opmerkelijk gebaar gemaakt door zijn maandsalaris aan goede doelen te doneren. Met dit gebaar en zijn recente uitspraken over de welvaartskloof in Thailand, roept hij de rijken op tot meer empathie en actie. De vraag is nu: hoe kunnen strategische veranderingen een blijvende impact maken op de minderbedeelden?
Opinie: ‘Thailand’s bizarre schaduwmacht, de ‘invloedrijke figuren’
In Thailand blijkt macht vaak verder te reiken dan officiële titels en rangen. Terwijl de nieuwe regering van Srettha Thavisin de strijd aangaat met maffia’s en invloedrijke personen, wordt het land geconfronteerd met de donkere kant van zijn politieke en maatschappelijke structuur. Van lokale leiders tot het leger, de invloed van deze figuren is diep verweven in de Thaise samenleving.
Opinie: Wat te verwachten (en niet te verwachten) van de regering onder leiding van Srettha Thavisin
Het nieuwe Thaise kabinet onder leiding van Srettha Thavisin is nog niet officieel bekendgemaakt, maar de contouren beginnen zich af te tekenen. De regerende Pheu Thai-partij heeft een voorlopige lijst gepresenteerd, waardoor speculaties over de toekomstige koers van het land toenemen. Dit opinieartikel verkent wat Thailand kan verwachten op politiek en economisch gebied, maar ook welke onzekerheden en tegenstellingen op de loer liggen.
Opinie: Bangkok – de wereldstad met twee gezichten
Bangkok, vaak gevierd als een top toeristische bestemming, heeft twee contrasterende gezichten. Terwijl de stad beroemd is om haar charmes en strategische ligging, worstelen velen van haar inwoners met dagelijkse uitdagingen die de levenskwaliteit verminderen. Deze opinie werpt licht op zowel de aantrekkingskracht als de realiteit van het leven in Bangkok, waarbij de ervaringen van toeristen worden vergeleken met die van de lokale arbeidersklasse en migrantenarbeiders.
Dat de verkiezingen van aanstaande 14 mei belangrijk zijn voor de politieke en maatschappelijke toekomst van Thailand is voor iedereen wel duidelijk. Wat staat er volgens Tino Kuis op het spel?
Thaksin Shinawatra, voormalig premier van Thailand en oprichter van de Thaise Rak Thai-partij in 1998, is een controversieel figuur. Hij verwierf zijn vermogen door succesvol ondernemerschap en strategische investeringen, met name in telecommunicatie. Nadat Thaksin premier werd, voerde hij verschillende populistische maatregelen door, zoals goedkope gezondheidszorg en microkredieten. Ondanks zijn populariteit kreeg hij kritiek vanwege zijn autoritaire bestuursstijl, beknotting van persvrijheid en mensenrechtenschendingen. Thaksin werd in 2006 afgezet door een militaire coup en veroordeeld wegens corruptie, waarna hij in ballingschap ging. Zijn dochter Paetongtarn is nu actief in de politiek en voert campagne in de plattelandsgebieden van Thailand. Thaksin’s blijvende invloed illustreert hoe één figuur een grote impact kan hebben op de politiek en samenleving van een land.
De invloed van het leger op de Thaise samenleving
Op 14 mei zijn er parlementverkiezingen in Thailand. Mogelijk komt er dan een einde aan de regeerperiode van generaal Prayut die in 2014 door een staatsgreep aan de macht is gekomen. Op sociale media valt te lezen dat het Thaise volk een nieuwe staatsgreep niet zal tolereren, wanneer deze gericht is tegen een democratisch gekozen regering. Toch is die kans op een nieuwe staatsgreep door de militairen aanzienlijk. In dit artikel kijken we daarom naar de invloed van het leger en de militairen op de Thaise maatschappij.
Diervriendelijk
Tijdens mijn laatste reis in september naar Thailand viel het mij op dat wijn in opkomst begint te geraken en constateerde eveneens dat zo hier en daar een Vega restaurant haar deuren heeft geopend.
De nucleaire ambities van Myanmar
Wordt Myanmar een gevaar voor de regio? Dit is de bewerking van een opiniestuk.
Je wordt nooit een Thai; de hemel beware ons daarvoor
Ben je ingeburgerd als je tegen het verkeer inrijdt, plastic zakjes verzamelt bij 7-Eleven, in geesten gelooft, het boeddhisme omhelst of je bezuipt bij ieder feest? Nee, schrijft Tino Kuis. Aangepast zijn betekent dat je je prettig, voldaan en aangenaam voelt in de Thaise samenleving. Het is je thuis voelen.
Zijn farangs welkom in Thailand?
Vakantiegangers zijn natuurlijk welkom in Thailand en zo zullen de meeste farangs dat ook wel als zodanig aanvoelen. Maar de farang die permanent in Thailand verblijft, is die welkom en belangrijker nog, voelt hij zich welkom? Ik kan natuurlijk – na 6 jaar verblijf in Thailand – alleen voor mijzelf spreken en dat met wat voorbeelden illustreren.
Heel wat internationale waarnemers beginnen zich meer en meer vragen te stellen bij wat ze omschrijven als ‘Thailand’s verdwijnende regionale leiderschap’. Tijdens de Koude Oorlog en ook in de nasleep ervan speelde Thailand een centrale rol in de regionale diplomatie, maar de laatste jaren is die beduidend afgenomen.
In 1997 kreeg Thailand een nieuwe Grondwet die nog steeds gezien wordt als de beste ooit. Daaromheen kwamen een aantal organisaties die toezicht moesten uitoefenen op het goed functioneren van het democratisch proces. In een opiniestuk in de Bangkok Post beschrijft Thitinan Pongsudhirak hoe de staatsgrepen van 2006 en 2014 met nieuwe Grondwetten ook andere personen plaatste in deze organisaties, personen die alleen loyaal waren aan de ‘the powers that be’ de heersende autoriteiten, en zo de democratie beschadigden.
Hieronder een recent opiniestuk van Wasant Techawongtham in de Bangkok Post over de rebelse Netiwit, student aan de Chulalongkorn Universiteit. Ik heb al een aantal keren geschreven over Netiwit, zie daarvoor de verwijzingen onderaan dit stuk.
Op de Thai Enquirer verscheen deze donderdag een opiniestuk geschreven door Arun Saronchai, waarin hij kritiek heeft op het Grondwettelijk Hof en de creatieve juridische manier waarmee het Hof over het aanhouden van haar eigen voorzitter stemt. Hier een integrale vertaling.