Thai Baht Exchange
Ganesh: Geloof, bijgeloof, commercie
Ganesh, de hindoegod met het olifantenhoofd, is populair in Thailand. De commercie maakt er gretig gebruik dan wel misbruik van. Wat maakt deze godheid zo aantrekkelijk: zijn excentrieke voorkomen?
Agenda: 1 oktober einde van de boeddhistische vastenperiode (Awk Phansa)
Op 1 oktober 2020 is de eerstvolgende religieuze feestdag in Thailand. Awk Phansa markeert het einde van de drie maanden durende boeddhistische vastentijd en het traditionele einde van het regenseizoen.
Siam was op het einde van de negentiende eeuw, staatkundig bekeken, een weinig coherente lappendeken van semi – autonome staatjes en stadstaten die op één of andere manier horig waren aan het centrale gezag in Bangkok. Deze toestand van afhankelijkheid gold ook voor de Sangha, de Boeddhistische geloofsgemeenschap.
Er wordt vaak beweerd dat het Boeddhisme en de politiek onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn in Thailand. Maar is dat wel zo? In een aantal bijdragen voor Thailandblog ga ik op zoek naar hoe beiden zich in de loop der tijden tot elkaar hebben verhouden en wat momenteel de krachtverhoudingen zijn en hoe die dienen te worden geïnterpreteerd.
Onvoorwaardelijk vertrouwen in Boeddha
Helaas zijn er mensen die in hun leven alleen maar tegenslagen kennen en een soort magneet bij zich dragen, waarmee ze alleen maar ellende, lossers en gespuis weten aantrekken en die mensen zijn er uiteraard ook legio in Thailand.
Boeddha met een hakenkruis
Reizend door Azië kom je regelmatig het symbool van het hakenkruis tegen hetgeen je onmiddellijk aan de Tweede Wereldoorlog doet terugdenken. Gedurende die periode was het hakenkruis hét symbool van nazi-Duitsland en haar aanhangers in andere landen. Herinner mij nog als de dag van gisteren een dagtrip per trein vanaf het Hua Lamphong station in Bangkok naar Kanchanaburi en over de River Kwai brug naar Nam Tok.
Bomen en Boeddhisme
Chiangmai kan mij bijzonder bekoren en ben er heel wat keren geweest. Niet enkel de plaats zelf maar ook de omgeving ligt mij na aan het hart.
Wat Phra That Phanom: parel van de Mekongvallei
Voor je het beseft ben je het al doorgereden: Het enigszins slaperige stadje Nakhon Phanom lijkt nu onooglijk maar het was ooit het centrum van het mythische vorstendom Sri Kotrabun dat van de 5e tot de 10e eeuw van onze jaartelling langs beide oevers van de Mekong haar gezag deed gelden. Het belangrijkste relict dat in de omgeving uit deze roemrijke periode is terug te vinden is zonder twijfel de tempel Wat Phra That Phanom.
Tempels in Thailand
Thailand heeft heel veel tempels. Een tempel, of ook wel Wat genaamd, bestaat uit een complex van gebouwen ten dienste van het boeddhisme.
Het Boeddhisme in Thailand heeft mij altijd erg geïnteresseerd. Nu vraag ik mij af of er in het Boeddhisme net zoveel verschillende stromingen zijn zoals bij het Christendom (katholiek, protestant, gereformeerden, adventisten, etc.). En zo ja, wat zijn de verschillen?
Joseph -bijna- in het klooster
Op vakantie ben ik in tegenstelling tot thuis een echte wandelaar. Gewapend met mijn camera dwaal ik vaak van de bekende paden af en daar kom je veelal de leukste tafereeltjes tegen.
De lotusbloem, een religieus en nationaal symbool
Zoals de tulp en hyacint voor Nederland symbool staan heeft ook Thailand enkele zeer speciale bloemen. Jasmijn, orchidee en lotus zijn bloemsoorten die je in Thailand vaak zult tegenkomen en een bijzondere betekenis hebben.
De boog kan niet altijd ontspannen zijn (slot)
John Wittenberg geeft een aantal persoonlijke bespiegelingen van zijn reis door Thailand en landen in de regio die eerder verschenen zijn in de verhalenbundel ‘De boog kan niet altijd ontspannen zijn’. Wat voor John begon als een vlucht, weg van pijn en verdriet is gegroeid tot een zoektocht naar zingeving. Het Boeddhisme bleek hierbij een begaanbare weg te zijn. Vandaag deel 27 en tevens het slot.
De boog kan niet altijd ontspannen zijn (deel 26)
John Wittenberg geeft een aantal persoonlijke bespiegelingen van zijn reis door Thailand en landen in de regio die eerder verschenen zijn in de verhalenbundel ‘De boog kan niet altijd ontspannen zijn’. Wat voor John begon als een vlucht, weg van pijn en verdriet is gegroeid tot een zoektocht naar zingeving. Het Boeddhisme bleek hierbij een begaanbare weg te zijn. Vandaag deel 26.
De boog kan niet altijd ontspannen zijn (deel 25)
John Wittenberg geeft een aantal persoonlijke bespiegelingen van zijn reis door Thailand en landen in de regio die eerder verschenen zijn in de verhalenbundel ‘De boog kan niet altijd ontspannen zijn’. Wat voor John begon als een vlucht, weg van pijn en verdriet is gegroeid tot een zoektocht naar zingeving. Het Boeddhisme bleek hierbij een begaanbare weg te zijn. Vandaag deel 25.