De lotusbloem, een religieus en nationaal symbool
De lotus neemt in de Thaise cultuur een aparte plaats in en is van Goddelijk nivo. Een lotus -hoe mooi ook- plaats je niet in een vaas op tafel, noch verwerk je die in een bloemstuk. Zoiets zou de Thai als een vorm van heiligschennis betitelen, want deze bloem symboliseert immers de geboorte van Boeddha.
Menig gelovig Boeddhist ziet overeenkomsten tussen de lotus en de leer en het leven van Boeddha.
Boeddhisme en Hindoeïsme
Niet alleen binnen het Boeddhisme maar ook voor de Hindoe heeft de lotus een religieuze betekenis. De wortel van de lotusbloem gedijt in een modderige bodem en plant en bloem groeien verder onder water om uiteindelijk langzaam in het zonlicht te ontwaken. Ondanks het vuile water en modder waarin de plant opgroeit steken blad en bloem schoon en zonder enig spoor van onreinheid boven het water uit. Gelovigen brengen dit in verband met de Goddelijke geboorte van Boeddha en de zuiverheid van zijn leer.
Ook de Hindoegoden Vishnoe en Lakshmi staan dikwijls afgebeeld in het gezelschap van de lotusbloem. Bij de vele tempels kom je afbeeldingen van Boeddha in veel verschillende vormen tegen. Boeddha wandelend, staand, zittend en slapend met daarbij veelal een afbeelding van de lotusbloem. Offer je lotusbloemen aan Boeddha dan is een aantal van drie gebruikelijk.
Een exemplaar vanwege de verlichting, een voor zijn onderricht en een voor zijn volgelingen. In veel gevallen worden ook meerdere bloemen geofferd, maar het aantal is altijd oneven. Zal ongetwijfeld te maken hebben met een stukje bijgeloof met geesten en ‘good luck’ in het achterhoofd.
De bloem
Er bestaan diverse soorten lotusbloemen waarvan de Bua Luang het meest voorkomt. De bloem bestaat in vijf verschillende kleuren; wit, rood, violet, roze en lichtgroen. In vijvers en sloten met een modderige ondergrond zal je de lotusbloem met groen blad vaak tegenkomen. Veel water en zonlicht zijn de verdere voorwaarden voor een excellent groeiproces.
Ook in het dagelijkse leven speelt de lotus een rol. Afbeeldingen van de bloem kom je als decoratie op heel wat artikelen tegen. Kijk maar eens rond in winkels waar zijde wordt verkocht, ongetwijfeld zie je dan designs waarin de lotusbloem is verwerkt. De bekende en oude Nederlandse reclameslogan: “Bloemen houden van mensen” gaat echter niet op voor de lotus, want die is uitsluitend voorbehouden aan Lord Boeddha.
Weetjes
– Beelden van Buddha worden dikwijls afgebeeld op een troon van de lotus
– Thai laten zich dikwijls tatoueren met sak yant. Eén van die yants is de Yant Bua
– één van de bekendste muay thai vechters heeft als bijnaam Buakaw: de witte lotus
Kan iemand mij vertellen of die prachtige lotusbloemen ook zo snel gaan stinken als ze eenmaal geplukt zijn.Dat heb je namelijk wel met waterlelies die dezelfde biotoop nodig hebben om te groeien (vuil stilstaand modderwater en zon ). [email protected]
De lotus. In het Thaise schrift: บัว boea met een midden toon, en verder
ดอกบัว dohk boea lange -oh- , lage, midden toon, dohk betekent gewoon ‘bloem’.
สายบัว saai boea lange -aa- , stijgende toon – midden toon. De eetbare stengel van de lotusplant
อุบล oebon ,lage toon – midden toon. Een meer deftig woordje voor de lotus, het is ook een vrouwennaam en komt verder voor in de naam van de stad Ubon Ratchathani (‘Koninklijke Lotus Stad’)
Bij de lotus moet ik ook aan de volgende Thaise beeldspraak denken: de Boeddha deelde de mensen op in vier groepen en vergelijk hen met lotussen. De eerste en hoogste groep die groeit (en bloeit) boven het water. Deze mensen zijn intelligent en begrijpen met een paar woorden een onderwerp al. Zij kunnen de verlichting bereiken. De tweede groep staat op het punt boven het water uit te komen, als je hen wat meer les en begeleiding geeft dan kunnen ze doorgroeien naar groep 1. De derde groep is de lotus die nog onder water is en meer tijd en moeite vraagt, uiteindelijk komen sommige er wel, en sommige niet. De vierde groep zit nog onder de modder, en deze zullen nooit boven de waterspiegel uitgroeien, ongeacht welke moeite je ook doet. Daar hoef je je geen zorgen om te maken want dat is verspilde energie.
Net als in Thailand ( hoewel steeds zeldzamer) worden in Sri Lanka saffieren gevonden.
In grotere hoeveelheden en ook van een betere kwaliteit doorgaans.
De meest zeldzame variant heet ” Padparadscha” hetgeen in Sanskrit de benaming is voor de Lotus bloem.
Saffier is wordt doorgaand geassocieerd met de blauwe kleur, echter, het mineraal Korund, waartoe saffier behoort ( robijn is de rode variant) komt in vele kleuren voor.
Padparadscha saffieren hebben een combinatie van de oranje en roze kleur en worden aldus in verband gebracht met de Lotus bloem, de kleur van de lucht bij opkomende zon en fruit.
Belangrijkste vindplaatsen zijn Sri Lanka en Madagascar