Thonburi, de 250 jaar oude hoofdstad van Siam
Ruim 250 jaar geleden werd Thonburi de hoofdstad van Siam. Dit gebeurde na de val van Ayutthaya in 1767 door de verovering van de Birmezen. Echter de nieuwe hoofdstad heeft maar 15 jaar als zodanig gefunctioneerd, omdat het huidige Bangkok het stokje als hoofdstad overnam.
Na Taksin’s dood werd Thonburi de hoofdstad van een kortstondig Koninkrijk Thonburi, dat werd geregeerd door verschillende koningen. De voormalige “hoofdstad” bestond al langer, maar voldeed uiteindelijk niet als zodanig. Toen dan ook Generaal Chakri, Rama I, in 1782 de eerste koning van de Chakri dynastie aan de macht kwam, was het eerste wat hij deed opnieuw de hoofdstad verplaatsen naar de rechterkant van de Chao Phraya rivier, wat toen een klein vissersdorpje was. Deze kant bood betere verdedigingsmogelijkheden tegen de Birmezen dan Thonburi aan de westzijde van de rivier. Een tweede reden was dat het te bouwen paleis hier veel betere uitbreidingsmogelijkheden had. In Thonburi lag het paleis ingeklemd tussen twee tempels. Een nadeel was wel dat het gehele gebied moerassig van aard was en dat dit eerst aangepakt moest worden.
Thonburi heeft echter wel zijn invloed als machtscentrum kunnen uitoefenen op de gebieden in Siam, wat nog geen land was met vast omlijnde grenzen. Daardoor zijn nog een aantal interessante overblijfselen te bezoeken. Naast de tempel liet een zeer rijke Chinese zakenman Tan Siew Wang in 1881 het Wang Lee Mansion bouwen. Dit is in een traditionele stijl gebouwde hofstede, die nu nog maar weinig voorkomen en goed onderhouden is gebleven. Deze nu nog bekende Wanglee familie werd rijk door de rijsthandel tussen Siam en China. Een van de eigenschappen van deze familie is om alles wat de familie in het verleden gekocht heeft niet meer te verkopen! Vandaar dat zij in 1984 de gerenommeerde ASA prijs (Association of Siamese Architects) ontving vanwege de zorg voor het culturele erfgoed. Door de hoge muur om het geheel kan het niet bezichtigd worden, maar vanaf Che-Chin-Khor-Pagode heeft men een fraai overzicht op het Wang Lee Mansion gebouw.
Thonburi bleef een belangrijk gebied voor de Thaise economie, met belangrijke handelsroutes en een grote haven. Het gebied heeft ook een rijke cultuur en geschiedenis, met prachtige tempels en paleizen die dateren uit de periode van Taksin’s heerschappij. Tegenwoordig is Thonburi een deel van de metropool Bangkok en een belangrijke woonwijk voor veel Thais.
Door de Memorial Bridge is Thonburi in 1971 als Bangkok Noi bij Bangkok (Yai) gaan horen. Het gemakkelijkst om in Thonburi te komen is de Chao Phraya Express Boat.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Lodewijk Lagemaat † 24 februari 2021 –
Ik hoop dat ik niet als een ouwe zeurkous overkom door de volgende opmerkingen te plaatsen:
In 1972 werden จังหวัดธนบุรี (Thonburi provincie) en จังหวัดพระมคร (Phra Nakhon provincie) samengevoegd tot ‘special administrative region’ กรุงเทพมหานคร ฯ. (Krung Thep Maha Nakhon etc., oftewel Bangkok).
De toenmalige koningswoning พระราชวังเดิม (Wang Derm paleis), dat nu in gebruik is als marinebasis, ligt in het huidige เขตบางกอกใหญ่ (Bangkok Yai district) tussen วัดอรุณ ราชวราราม ราชวรมหาวิหาร (Wat Arun Ratchawararam Ratchawaramahawihan) en วัดโมลี โลกยาราม ราชวรวิหาร (Wat Moli Lokayaram Ratchaworawihan).
Het huidige เขตธนบุรี (Thonburi district) ligt ten zuiden van เขตบางกอกใหญ่ (Bangkok Yai district) dat op haar beurt weer ten zuiden van เขตบางกอกน้อย (Bangkok Noi district) ligt.
Op een gebied dat ook wel เกาะ รัตนโกสินทร์ (Rattanakosin eiland, maar is feitelijk geen eiland) genoemd wordt en nu onderdeel is van เขตพระมคร (Phra Nakhon district) werd vanaf 1782 een ommuurde vesting gebouwd met daarbinnen het huidige พระบมมหาราชวัง. (Grand Palace). Een paar bolwerken en stukken vestingmuur zijn nog aanwezig.
De สะพานพุทธ (Phut brug, ook wel Memorial bridge genoemd) verbind het huidige เขตพระมคร (Phra Nakhon district) met เขตธนบุรี/เขตคลงสาน (Thonburi district/Khlong San district)
De บ้านหวั่งลี (Wang Lee Mansion) ligt in het huidige เขตคลงสาน (Khlong San district) dat westelijk van เขตธนบุรี (Thonburi district) ligt. De aanlegplaats van de veerboot สวัสดี – วัดทองธรรฒชาติ (Sawasdee – Wat Thong Thammachat) over de แม่น้ำ เจ้าพระยา (Chao Praya rivier) is daar vlakbij.
De เรือด่วนเจ้าพระยา (Chao Phraya Express boot) heeft maar 3 aanlegplaatsen aan de westoever van de rivier ongeveer ter hoogte van สนามหลวง (Sanam Luang). Bij de meeste aanlegplaatsen van de Chao Phraya Express kan ook een veerbootje naar de overkant genomen worden.
Kleine correctie op een vergissing in mijn reactie van ruim een jaar geleden. Toen kon ik dat vanwege de snelle sluiting van de reactiemogelijkheid niet meer doen.
Het huidige เขตคลงสาน (Khlong San district) ligt oostelijk van เขตธนบุรี (Thonburi district).
Bedankt, TheoB, mooi gedaan. Ik ga nog wat meer ‘zeuren’.
De naam Thonburi ธนบุรี, tonen midden, laag, midden, heeft de volgende betekenis. Buri betekent ‘stad’ en thon staat voor ‘rijkdom, welvaart’. ‘De Rijke Stad’.
Dat woordje thon staat als thana ook in veel andere namen. Thankaan is ‘bank’, Thanaphorn is een natuurlijk een mannennaam ‘Gezegend met Rijkdom’. Een rijkaard is in Thailand altijd een goed mens, terwijl arme mensen meestal…..
Ik ben een ongeduldig typetje. Te snel verstuurd. ‘Bank’ is ’thanakaan’ en niet thankaan.
Update:
Onlangs zijn er twee pieren bijgekomen waar ook de เรือด่วนเจ้าพระยา (Chao Phraya Express boot aanlegt.
De ท่าราชินี (Rajinee pier) ligt ten zuiden van วัดโพธิ์ (Wat Pho) daar waar de binnenste gracht uitmondt in de แม่น้ำเจ้าพระยา (Chao Phraya rivier).
De ท่าบางโพ (Bang Pho pier) ligt ten westen van สถานีกลางบางซื่อ (Bang Sue Centraal Station) naast de brug over de แม่น้ำเจ้าพระยา (Chao Phraya rivier).
Zie ook: https://www.chaophrayaexpressboat.com/chaophrayaexpressboat?lang=en
Die biedt veel meer mogelijkheden sinds de verlenging westwaarts en is bovendien vandaag gratis (12/12-royal barge processie op de river).
Verder is aan die kant het oude Portugese gebied bekend met kerk en taartjesbakkers.