Beeldend uitgedaagd, grafische kritiek op de Koninklijk-Adelijke Elite in Thailand, 1920-1930
Hier laat ik een zestal spotprenten met uitleg zien die bijtende kritiek gaven op de koninklijk-adellijke elite in Bangkok een honderd jaar geleden.
Willem Hendrik Senn van Basel had alles om het te maken als diplomaat in het Verre Oosten. Hij was schrander, ambitieus en hij behoorde – wat niet onbelangrijk is – tot wat men in het koloniale jargon, de oude Indische families noemde. Meestal aan de VOC gerelateerde families die al enkele generaties in de Oost vertoefden.
Buitenlandse invloed op de architectuur van Siam/Thailand is, bij wijze van spreken, van alle tijden geweest. In de Sukhothai periode toen er voor het eerst sprake was van Siam werd de architectuur duidelijk bepaald door een eclectische mix van Indiase, Ceylonese, Mon, Khmer en Birmese stijlelementen.
Een paar historische straten in Bangkok
Je zou het op het eerste zicht niet zeggen maar de straten van Bangkok hebben niet alleen een cruciale rol gespeeld in de ontsluiting van de stad maar ook in de feitelijke stadsontwikkeling.
Het was de dramatische climax van de Tweede Birmees-Siamese Oorlog (1765-1767). Op 7 april 1767, na een uitputtend beleg van bijna 15 maanden, werd Ayutthaya de hoofdstad van het koninkrijk Siam zoals dat toen zo mooi werd geformuleerd, door Birmese troepen ‘te vuur en te zwaard’ ingenomen en verwoest.
Uit de mist der tijden geboren
Over de oorsprong van Thailand bestaan verschillende theorieën die lang niet allemaal steekhoudend of academisch onderbouwd zijn. Het blijft dan ook bijzonder moeilijk en een hele uitdaging om hierover uitspraken te doen die op een of andere manier als historisch correct kunnen worden bestempeld. Veel is wellicht definitief in de mist der tijden verdwenen.
Lopburi, een rijke historie en brutale apen (video)
Lopburi (ลพบุรี), ook Lop Buri of Lob Buri genaamd, is een interessante stad op ongeveer drie uur rijden ten noorden van Bangkok. Het is één van de oudste steden in Thailand en alleen al daarom de moeite van het bezoeken waard.
Het vorstendom Sukhothai, bakermat van Thailand
Grote ogenblikken in de geschiedenis zijn vaak geboren uit spelingen van het lot, een samenloop van omstandigheden of uit het aangrijpen van mogelijkheden. De stichting van het koninkrijk Sukhothai – dat in de officiële Thaise historiografie als de bakermat van het moderne Thailand wordt beschouwd – is daar een mooi voorbeeld van.
Osoet Pegua, een Hollandse concubine in Ayutthaya
Het is een opvallend gegeven dat heel wat sterke vrouwen hun stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van Siam. Eén van deze sterke vrouwen had solide banden met Holland en meer bepaald met de Vereenigde Oostindische Compagnie oftewel de VOC.
Ayutthaya, ooit de trotse hoofdstad van Siam (video)
Ayutthaya is de voormalige hoofdstad van Siam (Thailand). De stad is in 1767 verwoest door de Birmezen, maar de vele overgebleven ruïnes van de tempels en paleizen doen herinneren aan de glorieuze tijd van deze stad.
Wat Phrathat Doi Suthep – kroonjuweel van Chiang Mai
Telkens wanneer ik Chiang Mai, de Roos van het Noorden, bezoek wordt mijn blik aangetrokken door de gouden schittering op de bergflank. Wanneer de zon de grote goudkleurige chedi van Wat Phrathat Doi Soi Suthep doet opgloeien, dan weet ik dat ik weer – zij het voor even – thuis ben in wat ik in de loop der jaren een beetje als ‘mijn’ stad ben gaan beschouwen.
De eerste Nederlander en één van de eerste Europeanen die Laos in extenso bezochten was de koopman Gerrit Van Wuysthoff of Geeraerd van Wuesthoff, tijdens een door hem opgezette missie voor de Vereenigde Oostindische Compagnie, de VOC in 1641-1642.
Bijna een jaar na dato kwam er terug een Nederlandse consul in de Siamese hoofdstad. Bij koninklijk Besluit van 18 maart 1888, nr. 8 werd de heer J.C.T. Reelfs met ingang van 15 april van dat jaar benoemd tot consul van Bangkok. Reelfs, die eerder in Suriname had gewerkt, bleek echter opnieuw geen blijvertje. Amper een jaar later, op 29 april 1889 werd hem bij koninklijk Besluit ontslag verleend.
Hoe heette Thailand vroeger?
Hoe heette Thailand vroeger? Is een veelgestelde vraag in Google. Kennelijk dus onbekend bij het grote publiek. Voor ons een gemakkelijke vraag: Siam. Maar waar komt de naam Siam eigenlijk vandaan? En wat betekent Thailand?
Chiang Rai, een van de oudste steden van het voormalige vorstendom Lanna telt behoorlijk wat tempel- en kloostercomplexen. De vanuit historisch oogpunt belangrijkste tempel is ongetwijfeld Wat Phra Kaew aan de kruising van Sang Kaew Road en Trairat Road.
Ik heb een zwak voor de vroegste luchtvaartpioniers ‘those magnificent men in their flying machines’. De waaghalzen in hun frêle kisten, die in feite niet meer waren dan met canvas beklede houten geraamtes die bij elkaar werden gehouden door wat spankabels en een handvol bouten. Een van hen was Charles Van den Born.
De stadsmuren van Phimai
Ieder diertje zijn pleziertje… Ik geef toe dat ik al heel lang gefascineerd ben door oude stadsmuren, poortgebouwen, verdedigingsgrachten en andere fortificaties. In Thailand wordt de liefhebber van dit soort onroerend erfgoed op z’n wenken bediend en het is dan ook beslist geen toeval dat ik in het verleden op Thailandblog al heb stilgestaan bij de oude stadsmuren en versterkingen van Ayutthaya, Chiang Mai en Sukhothai.
Wat Chang Rop, de olifantentempel bij Kamphaeng Phet
Wat Chang Rop (วัด ช้าง รอบ) is een grote tempel gelegen op een heuvel. De belangrijkste Chedi in Ceylonese stijl staat in het midden van de Wat, maar het bovenste deel is afgebroken. De tempel is versierd met 68 halve olifanten, demonen en danseressen. Wat Chang Rop ligt in het Kamphaeng Phet Historical Park en is een belangrijke archeologische plek. Het park staat samen met het Sukhothai en Si Satchanalai op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Een inleiding in de Boeddhistische iconografie
Je kan er gewoon niet naast kijken: Overal in Thailand word je geconfronteerd met afbeeldingen van Boeddha. Van de flink in de goudverf gezette en net geen honderd meter hoge cementen Phra Buddha Maha Nawamin in het Wat Muangklooster in Changwat Ang Thong tot de veel bescheidener exemplaren in de huistempeltjes getuigen ze van spiritualiteit, traditie en een eeuwenoude cultuur.
Weer een prachtig historisch verhaal van Lung Jan over de vergeten Frans-Vlaming, Daniel Brouchebourde, die lijfarts was van twee Siamese koningen.