Thai Baht Exchange
Pleegzuster bloedwijn, een Thais alternatief
Rijdend van Chachoengsao naar Rayong maak ik een korte stop bij een coffeeshop.
Vader gaat op stap richting Soi Cowboy
De hele dag spookt het al door mijn hoofd; de scene uit een conference van Toon Hermans. Vader gaat op stap. Vader werpt zich in het mondaine, vader heeft vandaag iets geks. Heeft geen last van migraine, vader gaat vandaag op seks. Vader gaat op het slechte pad, vader wil nou wel eens wat.
Hoofdpijn met een stralende lach in Pattaya
Vreemde aanhef zult u wellicht denken. Als je echt hoofdpijn hebt, is dat niet iets waar je erg vrolijk van zult worden en loop je zeker niet met een big smile op je gezicht rond. Wandelend naar mijn sinds jaren vaste tandarts in Pattaya schoot me bij het zien van een reclameposter voor implantaten de vergelijking hoofdpijn en een glimlach van oor tot oor spontaan te binnen.
‘Mannenpraat’
Maar wat graag slenter ik in Thailand gewapend met mijn camera moederziel alleen door bepaalde wijken of straatjes waar nauwelijks toeristen komen.
Na alle felle discussies over vluchtelingen, migranten en gelukszoekers een beetje humor. Vluchtelingen, migranten en gelukzoekers hielden het blog de afgelopen dagen flink bezig. De bedoeling was iets over Thailand te zeggen maar al gauw ging het over meer dan dat. Geen probleem, moet kunnen.
Botenparade en Thais geluk
Theo van der Schaaf mijmert over een uitstapje naar de gay-pride in Amsterdam. Nok, zijn toenmalige vriendin, kan niet stoppen met fotograferen; Theo vindt het hele gedoe maar ordinair.
Engelstalige ‘Thaise’ evergreens
De eerste de beste avond dat ik me in het muzikale nachtleven van Bangkok stort krijg ik ze bijna allemaal te aanhoren; de Engelstalige evergreens.
Over souvenirs, wijn en het wiel uitvinden
Hoewel ik niet erg op snuisterijen en in het geheel niet op prullaria dat als souvenir wordt aangeboden verzot ben, ga ik zo nu en dan toch wel eens voor de bijl. Meestal betreft het een bezoek aan een veraf gelegen oord waar de welstand niet hoog is en middels een aankoop een kleine bijdrage aan de niet al te rooskleurige levensomstandigheden geleverd kan worden.
De Thaise TV, het valt niet mee
Iedere Thai is verknocht aan zijn TV. Zie je langs de kant van de weg een gammel hutje van golfplaten waar wij onze fiets nog niet zouden stallen zo armoedig, er staan waarschijnlijk geen meubels of een bed in maar wel een TV.
Een Siberische hamster in Hua Hin
Khun Peter was rustig aan het werk in zijn Townhouse toen er plotseling een Siberische hamster op zijn bureau landde. Vervolgens leek het op een aflevering van Fawlty Towers in Hua Hin.
Column: Identiteitscrisis
Lodewijk schrijft over een man die zich aangetrokken voelt tot een ladyboy. Een verwarrende situatie voor een heteroseksuele man, of toch niet…
De schattigheidscultuur van Thailand
Enige jaren geleden promoveerde iemand op een wel zeer bijzonder onderzoek. De man was na een uitgebreide bestudering van vele geluidsopnamen tot de conclusie gekomen dat de vogeltjes in de stad anders fluiten dan op het platteland. Het lijken wel mensen want de inwoners van Friesland, Limburg, Overijssel of welke andere provincie spreken ook anders. En in Antwerpen eveneens anders dan in Brugge om voor de vuist weg maar twee mooie Belgische steden te benoemen. En wat dacht je van de verschillen tussen Amsterdammers en Rotterdammers?
Geen krasje op mijn brommer in Pattaya
Heb in al de jaren dat ik in Thailand op vakantie ben geweest heel wat kilometers met een huurauto afgelegd. Doorkruiste het noorden en oosten van het land veelvuldig en heb nog nimmer een schrammetje of deukje opgelopen. En dat wil in dit land heel wat zeggen.
Thaise (on)waarheden
Als je voor de eerste maal naar een land gaat is de voorbereiding niet alleen een must maar ook een niet onplezierige bezigheid om iets meer omtrent het betreffende land en bevolking aan de weet te komen.
De kunst van het behagen
Behagen is volgens het woordenboek: iemand welgevallig zijn. Welgevallig betekent vervolgens ‘aangenaam zijn’.
In Thailand is rijk worden geen kunst!
Bar beginnen, op de markt staan, restaurantje opstarten, vertaalwerk, ICT, of ….. fantaseer nog maar even verder. Allemaal dingen waarmee je nauwelijks iets kunt verdienen laat staan een fortuin mee kunt vergaren. Daarbij moet je om aan de wettelijke eisen te voldoen nog een Thaise partner erin betrekken.
Deze kop is grote onzin natuurlijk. Of toch niet? We denken namelijk snel in stereotypen en generaliseren doen we ook allemaal wel eens. Daar betrap ik mijzelf ook regelmatig op. Waarom is dat eigenlijk? Hoe werkt dat mechanisme die telkens weer de kop op steekt in discussies, ook hier op Thailandblog?