De gasten van een buffet-restaurant
Gedurende de Songkran-week was ik in de Filipijnen en uiteraard volgde ik ook daar de verhalen op Thailandblog.nl. O.a. las ik het verhaal over de “all-you-can-eat” restaurants, waar men voor een vast bedrag zoveel mag eten van het buffet als men wil en kan. Uit de reacties bleek, dat men het in het algemeen een prima gelegenheid vindt voor een groot gezelschap van vrienden of familie.
Wat voor mensen tref je dan zoal aan bij zo’n buffet? Vrijwel gelijktijdig met het verhaal op Thailandblog.nl publiceerde de Engelstalige krant The Philippine Star een artikel waarin een grappige analyse werd gemaakt van een aantal bijzonderheden en karaktereigenschappen van deelnemers aan zo’n buffet. Let een volgende keer maar eens op of u figuren aantreft, die voldoen aan één van de onderstaande karakteristieken of misschien herkent u zich zelf er wel in.
De luiaard
Observeer een groep gasten, dat kennelijk een familie is, en stel vast wie waarschijnlijk de meest belangrijke persoon is. Het is waarschijnlijk de vader of grootvader in hun midden. Hij heeft er mee ingestemd om mee te gaan, maar is absoluut niet van plan zijn eetgewoonte te veranderen. Hij zit aan tafel en laat zich door zijn vrouw of oudste dochter – net zoals hij thuis gewend is – een bord met eten voorzetten. Als hij nog wat aan zijn maaltijd wil toevoegen, zoals bijvoorbeeld een toetje, een drankje of koffie, dan stuurt hij iemand in zijn directe omgeving, bij voorkeur de jongste in het gezelschap. er op af.
De jubilaris
Zo’n groep hoeft niet altijd familie te zijn, het kan ook een gezelschap van allerlei pluimage zijn, dat uitgenodigd is om bijvoorbeeld een verjaardag te vieren. Het zal niet moeilijk zijn de jarige hoofdpersoon te spotten, want die kijkt voortdurend rond met een stralende blik van “Toe maar, jongens, neem het er van, het is gratis” Vaak is het een nogal luidruchtige groep, want het “Happy Birthday to you” wordt oneindig vaak herhaald.
De criticus
Een criticus in uw midden bij een bezoek aan een buffet-restaurant herkent u direct bij binnenkomst. Hij neemt een kijkje wat het buffet aanbiedt en zegt onverwijld: “De desserts bij het buffet in (noemt een ander buffet-restaurant, dat drie keer zo duur is) zien er veel lekkerder uit”. Hij heeft kritiek op alles wat er aan eten geboden wordt, want elders is het beter. U begrijpt het al, hij is de kenner en eet gewoonlijk beter dan u.
De gulzigaard
Ondanks het grote aanbod van een buffet zal er iemand in een gezelschap zijn, die bang is, dat hij niet genoeg krijgt. U ziet hem langs het buffet “hollen” en stapelt zo veel mogelijk voedsel op zijn bord. In plaats van meerdere keren kleine porties te gaan halen, zit hij vergenoegd achter zijn berg met etenswaren voor hem. Hebben is hebben, nietwaar?
De fotograaf
Natuurlijk is er in dit cybertijdperk ook de “fotograaf” aanwezig, Het buffet en wat men zelf te eten neemt, moet vanzelfsprekend wel op Facebook, Instagram, enz. gepresenteerd worden. Je ziet hem voortdurend bezig de schalen van het buffet zelf op artistieke wijze te rangschikken voor een mooie foto. Ook de presentatie op zijn eigen bord is belangrijker dan het eten.
De gezondheidsfreak
Tja, eten van een buffet is niet bepaald goed voor de gezondheid en dat weet u natuurlijk ook wel. Te veel, te vet, te zoet en veel te lekker. Als je pech heb, zit je naast iemand, die je voortdurend aanraadt minder te eten, zeker niet die vette vis op je bord te laden en wat minder chocoladegebak te eten. Niets van aantrekken, zou ik zeggen. U zit niet elke week aan zo’n buffet en er worden gerechten aangeboden, die u thuis niet vaak eet. Dus geniet er van en dat extra pondje is een probleem voor morgen, toch?
De zorgdrager
Het tegenovergestelde van de luiaard bestaat ook, de zorgdrager. Hij loopt voortdurend langs de groep en ziet wat zij eten. Hij is een kenner en adviseert de gasten dit vleesgerecht of die salade te proberen. Hij is zelfs niet te beroerd om bij het buffet een bordje met lekkere sushi’s voor je te halen. Ach, waarom niet, deze man of vrouw maakt zo’n buffetmaaltijd alleen maar gezelliger.
Bron: naar een idee uit The Philippine Star
De gewone genieter
Hij of zij komt gezellig met wat vrienden of familie genieten. Loopt enkele keren naar het buffet voor wat hapnes, blijft soms wat plakken aan tafel terwijl er gekeuvwld wordt met de tafelgenoten onder het genot van een drankje. Gewoon gezellig samen, geen haast, niet nadrukkelijk aanwezig, een leuke avond is waar voor men komt zonder excessen. Voldaan en met lege borden vertrekt men weer .
Die ontbrak nog. De gewone gast. 😉
Erg bepalend voor het soort publiek wat je bij een all you can eat buffet treffen kunt, is ook de prijs.
Vaak maken deze buffets reclame met een bijzonder lage prijs,en moeten hun winst haast hoofdzakelijk uit het drankgebruik halen.
Het nadeel van deze vaak uiterst goedkope buffets is,dat ze ook veel klaplopers aantrekken die van fatsoen nog nooit gehoord hebben,en alleen komen omdat ze zich voor een uiterst klein bedrag kunnen vol (vr)eten.
Ook de gekozen kleding van sommige gasten,die vaak bestaat uit armloze T-Shirts,waarbij ze met hun oksel haren over het buffet,en het eten van de andere gasten hangen,zijn voor mij genoeg om mijn eetlust compleet te verderven.
Als de organisatie van een dergelijk buffet restaurant niet goed functioneerd,dan krijg je 30min na de opening van het buffet,de indruk dat er een kleine oorlog geweest is.
Anders is dit bij een buffet,waar het publiek op een gepaste kleding acht,en gaarne bereid is voor het gebodene iets meer te betalen.
Zo maakt voor mij eten plezier,en als ik het goedkoop wil hebben,dan blijf ik lekker thuis.
De ‘student’ wordt net genoemd. De hele dag heeft hij (evenals zijn vrienden) op een houtje gebeten om er helemaal klaar voor te zijn. Hij is niet gelijk aan de ‘gulzigaard’ die eet om te hebben. De student heeft echt honger, beschikt over een flinke en rekbare maag en denkt aan zijn portemonnaie. Zo’n avond flink gevarieerd dooreten betekent dat hij de eerstkomende dagen genoeg heeft aan goedkope maagvullers.
Het geen hier geschets wordt zien wij niet bij de door ons bezochte restaurants. We gaan vaak naar dezelfde en dan wel met zijn tweeen.
Er wordt altijd vriendelijk gevraagd wat we willen drinken, we zien om ons heen de greopjes gewoon op een normale manier eten, het enige wat je nog meer ziet is de bezigheid met de telefoons.
Qualitatief is het pico bello in orde en de dames van de bediening komen ook gewoon vragen of alles in orde is.
We komen regelmatig en ook de bedrijfsleidster komt altijd een praatje maken. Wij komen er graag. De hotpots en shabu Shabu restaurants zijn niet aan ons besteed.
We betalen in het barbeque restaurant voor 2 personen 499.– baht inclusief de normale frisdrank.
Geniet en eet met mate.
Ik heb regelmatig in Pattaya meegemaakt dat sommige mensen uit diverse landen in dit soort restaurants elkaar vaak jaarlijks treffen en daar hun contacten op een gezellige manier proberen te onderhouden.