De Friese predikant en de Boeddha
Net geen vijfennegentig procent van de Thaise bevolking is in meer of mindere mate Boeddhistisch. Het Boeddhisme is de religie/filosofie die de laatste jaren het snelst aan populariteit wint in Nederland. Twee vaststellingen die mij ertoe aanzetten om vandaag even stil te staan bij de, in meer dan een opzicht intrigerende figuur van de doopsgezinde predikant Joast Hiddes Halbertsma, die in 1843 de eerste Nederlandstalige tekst over het Boeddhisme publiceerde.
Drie wel héél simpele zielen… (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 51)
Hij was een slimme man, en had een geit. Stak de brand in een stapel afval en de volgende morgen spreidde hij de warme as en de sintels uit over de grond en gooide ze daarna in de rivier. Hij woonde namelijk dicht bij de Ping rivier. Daarna veegde hij de grond schoon.
De Karen die op de matras kakte (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 50)
Dit verhaal gaat over een jonge vrouw. Op een dag kwam een Karen man voorbij die karbouwen verkocht. Karen hebben vaak een karbouw, weet je. Hij vroeg of hij in haar huis mocht slapen maar ze liet hem niet binnen.
‘Thotsakan en Sida’, een kort verhaal van Sri Daoruang
De toonaangevende schrijfster Sri Daoruang schreef zes korte vertellingen onder de titel ‘Verhalen van het Demonenvolk”. In haar verhalenbundel over liefde en huwelijk plaatst ze de karakters en namen uit de klassieke Ramakien epos in het Bangkok van vandaag. Hier een vertaling van het eerste verhaal uit deze korte serie.
De laatste betelkauwers
Het zou een titel van een boek van W.F. Hermans of Jan Wolkers kunnen zijn, maar het is dat niet… Mijn intussen al lang overleden schoonmoeder, een Isaanse met Khmer-roots, was er één: een betelkauwster. Met het uitsterven van haar generatie komt er wellicht een definitief einde aan het betelkauwen, een gebruik dat aantoonbaar bijna 5.000 jaar lang werd beoefend in Zuidoost-Azië.
Dát doe je tegen een kale knetter! (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 49)
Heel lang geleden was er een man die kaalheid kon genezen. Nu praat ik niet negatief over kale mensen, hoor, want ik ben zelf ook kaal. Hoe dan ook, hij kon kale mensen genezen van kaalheid maar je moest er wel voor betalen. Goederen en vijftien roepies. Roepies waren toen in gebruik. Dus kwamen kale mensen naar hem toe om hun haar terug te krijgen.
De Ramayana en de Ramakien – deel 5 (slot)
De Ramayana is één van India’s grootste en meest epische verhalen, haar wortels gaan wel zo’n 2500 jaar terug. Vanuit India verspreidden diverse varianten van het epos door heel Azië, zo ook Thailand, waar het bekend werd als de Ramakien (รามเกียรติ์). Verwijzingen naar het epos kun je op allerlei plekken waarnemen, maar dan moet je natuurlijk het verhaal wel kennen. Laat ons daarom in deze serie in dit mythische epos duiken. Vandaag deel 5, het slot.
Omdat je op mijn moeder lijkt… (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 48)
De man had de hele dag gelopen en had honger. Hij klopte aan bij een huis en vroeg wat gestoomd kleefrijst te eten. De oude vrouw in huis ging de tuin in om een bananenblad te plukken om de rijst in te pakken. De rijstkoker had ze al van het vuur gehaald.
De Ramayana en de Ramakien – deel 4
De Ramayana is één van India’s grootste en meest epische verhalen, haar wortels gaan wel zo’n 2500 jaar terug. Vanuit India verspreidden diverse varianten van het epos door heel Azië, zo ook Thailand, waar het bekend werd als de Ramakien (รามเกียรติ์). Verwijzingen naar het epos kun je op allerlei plekken waarnemen, maar dan moet je natuurlijk het verhaal wel kennen. Laat ons daarom in deze serie in dit mythische epos duiken. Vandaag deel 4. De …
De Kathin ceremonie aan het eind van de Pansa, Buddhist Lent, vastentijd. Het publiek verstrekt nieuwe gewaden en offergaven aan de monniken. Een heel belangrijke gebeurtenis.
De Ramayana en de Ramakien – deel 3
De Ramayana is één van India’s grootste en meest epische verhalen, haar wortels gaan wel zo’n 2500 jaar terug. Vanuit India verspreidden diverse varianten van het epos door heel Azië, zo ook Thailand, waar het bekend werd als de Ramakien (รามเกียรติ์). Verwijzingen naar het epos kun je op allerlei plekken waarnemen, maar dan moet je natuurlijk het verhaal wel kennen. Laat ons daarom in deze serie in dit mythische epos duiken. Vandaag deel 3.
Een monnik had zijn ogen laten vallen op de moeder van een van de novicen. Hij was verliefd. Iedere keer als de novice offergaven van zijn moeder naar de tempel bracht vertelde hij ‘Al deze gaven zijn van mijn moeder’ en de monnik herhaalde dat iedere keer luid. ‘Offergaven van de moeder van deze novice.’
De Ramayana en de Ramakien – deel 2
De Ramayana is één van India’s grootste en meest epische verhalen, haar wortels gaan wel zo’n 2500 jaar terug. Vanuit India verspreidden diverse varianten van het epos door heel Azië, zo ook Thailand, waar het bekend werd als de Ramakien (รามเกียรติ์). Verwijzingen naar het epos kun je op allerlei plekken waarnemen, maar dan moet je natuurlijk het verhaal wel kennen. Laat ons daarom in deze serie in dit mythische epos duiken. Vandaag deel 2.
De Ramayana en de Ramakien – deel 1
De Ramayana is één van India’s grootste en meest epische verhalen, haar wortels gaan wel zo’n 2500 jaar terug. Vanuit India verspreidden diverse varianten van het epos door heel Azië, zo ook Thailand, waar het bekend werd als de Ramakien (รามเกียรติ์). Verwijzingen naar het epos kun je op allerlei plekken waarnemen, maar dan moet je natuurlijk het verhaal wel kennen. Laat ons daarom in deze serie in dit mythische epos duiken. Vandaag deel 1.
Was dat een muis waar de kat in beet of….. Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘The cat has caught a mouse.’
De Ramakien: het Thaise nationale epos met indiase wortels
De Ramakien, de Thaise versie van het Indiase Ramayana-epos dat meer dan 2.000 jaar geleden, volgens de overlevering uit het Sanskriet werd neergeschreven door de dichter Valmiki, vertelt het tijdloze en universele verhaal over de confrontatie tussen goed en kwaad.
De Khamu die luistert naar de Vessantara Jataka (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 44)
Een Khamu luisterde voor de eerste keer naar het voorlezen van de Vessantara Jataka. (*) De monnik kwam bij het Maddi hoofdstuk, waarin Prins Vessantara zijn twee kinderen afstaat aan een Brahmaanse priester die hun handen bindt en ze voor zich uit duwt. De monnik las voor: ‘Droefheid was troef, en de kinderen hadden tranen in hun ogen.’