Omdat je op mijn moeder lijkt… (Uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 48)
De man had de hele dag gelopen en had honger. Hij klopte aan bij een huis en vroeg wat gestoomd kleefrijst te eten. De oude vrouw in huis ging de tuin in om een bananenblad te plukken om de rijst in te pakken. De rijstkoker had ze al van het vuur gehaald.
De man was bang dat ze hem niet voldoende zou geven en schraapte met een lepel stiekem wat hete rijst uit de pan. Hij stopte het in zijn pet en zette die terug op zijn hoofd. Lieve hemel! Dat was heet! De rijst was nog niet doorgeroerd dus was gloeiend heet. Zijn hoofd verbrandde!
Toen de oude vrouw terugkwam om wat rijst op te scheppen vroeg ze hem ‘Waarom huil je?’ ‘Je lijkt op mijn moeder! Hoe meer ik naar je kijk lijk je op mijn moeder.’
Maar de waarheid was dat hij kokendhete rijst in zijn pet had. Zo heet dat hij tranen in zijn ogen kreeg. Tenslotte kon hij er niet meer tegen! Hij rende het huis uit. En toen hij zijn pet afzette viel zijn haar uit….
Bron:
Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘You resemble my mother’. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers. De auteur is Viggo Brun (1943); zie voor meer toelichting: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/