Bommen op Bangkok

Midden augustus wordt traditioneel op de geallieerde militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. In dit artikel van Lung Jan, vraagt hij aandacht voor de minstens 100.000 Romusha, de Aziatische arbeiders die bij slavenarbeid om het leven zijn gekomen. En ook voor de Thaise burgers die het slachtoffer werden van een reeks van geallieerde luchtaanvallen op Japanse doelwitten in Thailand.
Goudgravers: Op zoek naar verborgen Japanse oorlogsbuit…

Thailand heeft haar eigen versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer de verbeelding prikkelende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
En daar duiken de goudgravers weer op!

Ik heb eerder al op Thailandblog geschreven over de Thaise versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer tot de verbeelding sprekende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
Een Thai in de Duitse Wehrmacht

Ik zoek al jaren een boek dat licht kan werpen op één van de meest intrigerende pagina’s van de geschiedenis van Thailand tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op de cover staat een foto van een officier van de Duitse Wehrmacht met onmiskenbare Aziatische gelaatstrekken. Dit boek bevat de memoires van Wicha Thitwat (1917-1977), een Thai die tijdens dit conflict in de rangen van de Duitse Wehrmacht had gediend.

De zwaarbewolkte hemel op de erevelden in Kanchanaburi paste op 4 mei uitstekend bij de herdenking van de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog. Een klein veertig Nederlanders gaven bij die gelegenheid blijk van hun waardering voor het feit dat ook in Thailand duizenden hun leven hebben gegeven. Nederlanders, Australiërs, Engelsen (om maar enkele landen te noemen) en vele, vele Aziaten. Zij worden bij herdenkingen doorgaans minder met aandacht bedeeld.

Wie in Thailand verblijft wil ongetwijfeld ook de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en andere oorlogen herdenken. Dat doe je onder andere door tussen 20.00 en 20.02 uur Nederlandse tijd twee minuten stil te zijn. Nieuw is dat je nu ook een digitale bloem kan leggen ter nagedachtenis.

De beruchte, met honderden haarspelbochten gezegende weg tussen Chiang Mai en Mae Hong Son is het enige dat nog herinnert aan een inmiddels al lang vergeten stukje Thaise oorlogsgeschiedenis. Amper een paar uur nadat het Japanse keizerlijke leger op 8 december 1941 Thailand was binnengevallen, besloot de Thaise regering – ondanks het feit dat er op sommige plaatsen fel werd teruggevochten – de wapens neer te leggen.
NPO Doc: Spoor van 100.000 doden (video)

Vandaag, 15 augustus, herdenkt Nederland alle slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, tijdens de Tweede Wereldoorlog.
‘Kleinkinderen herdenken de dodenspoorlijn’ (video)

Ieder jaar op 15 augustus staan we stil bij het officiële einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden en herdenken we alle slachtoffers van de oorlog met Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië.
Boon Pong, de Thaise held die hulp verleende aan de krijgsgevangenen bij de dodenspoorlijn

Boonpong Sirivejjabhandu, beter bekend onder zijn roepnaam Boon Pong, heeft samen met zijn vrouw Boopa en dochter Panee een belangrijke rol gespeeld bij de hulpverlening aan de krijgsgevangen dwangarbeiders bij de dodenspoorlijn van Birma naar Thailand.
Unieke foto’s van oorlogsgraven in Thailand

Op 15 augustus worden de Nederlandse doden van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië herdacht op het militaire ereveld in Kanchanaburi. Ter gelegenheid van deze herdenking publiceert Lung Jan een aantal unieke foto’s die kort na de Tweede Wereldoorlog in Thailand werden gemaakt van – inmiddels al lang geruimde – militaire begraafplaatsen waar de slachtoffers van de aanleg van de infame Birma-spoorweg werden begraven. Dit historisch erg belangrijke fotomateriaal is afkomstig uit de enorm rijke en voor het grote publiek vrijgegeven collectie van het Australian War Memorial (AWM).
Bij een dodenherdenking – Nederlanders en de Birma-railway

‘De zon is zengend heet, de regen striemt bij vlagen, en beide bijten zich tot diep in ons gebeent’, wij blijven nog als spoken onze lasten dragen, maar zijn al jarenlang gestorven en versteend. ‘ (Een fragment uit het gedicht ‘Pagoderoad’ dat de Nederlandse dwangarbeider Arie Lodewijk Grendel op 29.05.1942 in Tavoy schreef) Op 15 augustus worden op de militaire erevelden in Kanchanaburi en Chunkai de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Azië in het …
Werken in de marge van de ‘Spoorweg des Doods’

Op 15 augustus aanstaande wordt op de militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. De focus ligt daarbij – bijna onvermijdelijk zou ik zeggen – op de tragische lotgevallen van de geallieerde krijgsgevangenen die door de Japanners tot dwangarbeid werden gedwongen bij de aanleg van de infame Thai-Birma spoorweg. Graag sta ik even stil bij wat er, nadat de Spoorweg des Doods op 17 oktober 1943 was opgeleverd, gebeurde met de geallieerde krijgsgevangenen en de romusha, de Aziatische arbeiders die waren ingezet bij dit ambitieuze en tienduizenden mensenlevens kostende project.
De moeizame verwerking van het Thaise oorlogsverleden

Nu bijna 76 jaar geleden, op 15 augustus 1945, kwam met de Japanse overgave een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Dit verleden is in heel Zuidoost-Azië en zeker ook in Thailand nog voor een groot stuk onverwerkt gebleven.
De Tweede Wereldoorlog in “De Oost”

Op 15 augustus herdenken we het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. Hoewel de oorlogsjaren in ‘De Oost’ in heftigheid niet onderdeden voor wat er in Europa gebeurde, trekt de strijd in Nederlands-Indië veel minder de aandacht dan die in Nederland.