De onbekende Railway of Death
Lung Jan werkt al een paar jaar aan een boek waarin het bijna vergeten verhaal van de romusha probeer te reconstrueren. Romusha was de verzamelnaam voor de vrijwillige én gedwongen Aziatische arbeiders die door de Japanse bezetter werden ingezet bij de aanleg en het onderhoud van de Thai-Birma – spoorlijn, die al gauw en geheel terecht bekend of beter gezegd, berucht werd als de infame Railway of Death, de Spoorweg des Doods….
Bommen op Bangkok
Midden augustus wordt traditioneel op de geallieerde militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. In dit artikel van Lung Jan, vraagt hij aandacht voor de minstens 100.000 Romusha, de Aziatische arbeiders die bij slavenarbeid om het leven zijn gekomen. En ook voor de Thaise burgers die het slachtoffer werden van een reeks van geallieerde luchtaanvallen op Japanse doelwitten in Thailand.
Werken in de marge van de ‘Spoorweg des Doods’
Op 15 augustus aanstaande wordt op de militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. De focus ligt daarbij – bijna onvermijdelijk zou ik zeggen – op de tragische lotgevallen van de geallieerde krijgsgevangenen die door de Japanners tot dwangarbeid werden gedwongen bij de aanleg van de infame Thai-Birma spoorweg. Graag sta ik even stil bij wat er, nadat de Spoorweg des Doods op 17 oktober 1943 was opgeleverd, gebeurde met de geallieerde krijgsgevangenen en de romusha, de Aziatische arbeiders die waren ingezet bij dit ambitieuze en tienduizenden mensenlevens kostende project.
De moeizame verwerking van het Thaise oorlogsverleden
Nu bijna 76 jaar geleden, op 15 augustus 1945, kwam met de Japanse overgave een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Dit verleden is in heel Zuidoost-Azië en zeker ook in Thailand nog voor een groot stuk onverwerkt gebleven.