Thai Baht Exchange
Excursie naar Kanchanaburi
Een populaire excursie vanuit Bangkok is een trip naar Kanchanaburi. De provincie staat vooral bekend om de Birma-spoorlijn en de erebegraafplaats. Maar er is meer: natuurschoon, Mon dorp, Sai Yok waterval, Lawa grot, de rivier Kwai. En daarna relaxen in je hangmat op je floatel.
En daar duiken de goudgravers weer op!
Ik heb eerder al op Thailandblog geschreven over de Thaise versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer tot de verbeelding sprekende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
Wat gebeurde er met de Spoorweg des Doods?
Japan capituleerde op 15 augustus 1945. Daarmee verloor de Thai-Birma spoorweg, de beruchte Spoorweg des Doods, het doel waarvoor hij oorspronkelijk was gebouwd, namelijk het aanvoeren van troepen en voorraden voor de Japanse troepen in Birma. Het economisch nut van deze verbinding was gering en men wist bijgevolg na de oorlog niet erg duidelijk wat er mee moest gebeuren.
Boon Pong, de Thaise held die hulp verleende aan de krijgsgevangenen bij de dodenspoorlijn
Boonpong Sirivejjabhandu, beter bekend onder zijn roepnaam Boon Pong, heeft samen met zijn vrouw Boopa en dochter Panee een belangrijke rol gespeeld bij de hulpverlening aan de krijgsgevangen dwangarbeiders bij de dodenspoorlijn van Birma naar Thailand.
Kranslegging tijdens Dodenherdenking in Kanchanaburi
Gisteren, 15 augustus 2020, werd op de erebegraafplaatsen te Kanchanaburi stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden, en werden alle slachtoffers herdacht van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië.
KNIL-veteraan Julius Ernst over de Birmaspoorweg
U heeft de vooraankondiging van de Dodenherdenking op 15 augustus in Kanchanaburi gelezen, een mooie traditie, die zeer terecht in stand wordt gehouden door de Nederlandse ambassade in Thailand.
De moeizame verwerking van het Thaise oorlogsverleden
75 jaar geleden, op 15 augustus 1945, kwam met de Japanse overgave een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Dit verleden is in heel Zuidoost-Azië en zeker ook in Thailand nog voor een groot stuk onverwerkt gebleven.
Werken in de marge van de ‘Spoorweg des Doods’
Op 15 augustus aanstaande wordt op de militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. De focus ligt daarbij – bijna onvermijdelijk zou ik zeggen – op de tragische lotgevallen van de geallieerde krijgsgevangenen die door de Japanners tot dwangarbeid werden gedwongen bij de aanleg van de infame Thai-Birma spoorweg. Graag sta ik even stil bij wat er, nadat de Spoorweg des Doods op 17 oktober 1943 was opgeleverd, gebeurde met de geallieerde krijgsgevangenen en de romusha, de Aziatische arbeiders die waren ingezet bij dit ambitieuze en tienduizenden mensenlevens kostende project.
De onbekende Railway of Death
Lung Jan werkt al een paar jaar aan een boek waarin het bijna vergeten verhaal van de romusha probeer te reconstrueren. Romusha was de verzamelnaam voor de vrijwillige én gedwongen Aziatische arbeiders die door de Japanse bezetter werden ingezet bij de aanleg en het onderhoud van de Thai-Birma – spoorlijn, die al gauw en geheel terecht bekend of beter gezegd, berucht werd als de infame Railway of Death, de Spoorweg des Doods….
Thailand heeft haar eigen versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer de verbeelding prikkelende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
De Nederlandse erevelden in Kanchanaburi
Een bezoek aan Kanchanaburi War Cemetery is een beklijvende ervaring. In het felle, zinderende licht van de ongenadig boven je hoofd brandende Koperen Ploert lijkt het er op dat rij na rij van de strak gelijnde uniforme grafstenen in de tot op de millimeter kort geschoren grasperken tot aan de einder reiken. Het kan er, ondanks het verkeer in de aanpalende straten, soms erg stil zijn. En dat is mooi want dit is een plek waar herinnering langzaam maar zeker in historie overgaat…
Verslag van een voettocht langs de Birma spoorweg
Het was een interessante ochtend, donderdagochtend 30 januari in de Nederlandse ambassade in Bangkok. Emiel Garstenveld en Jesse Jordans hadden de tocht te voet langs de Birma spoorweg voltooid en vertelden hierover op de ambassade.
Koffieochtend met lezing over 450 km langs de Birma spoorweg
Twee Nederlandse militairen liepen 450 km langs de Birma spoorweg. Ze waren op hun tocht volledig zelfvoorzienend en moesten maar zien waar ze zouden slapen. Op donderdagochtend 30 januari zullen Emiel en Jesse hierover meer vertellen tijdens een koffieochtend op de ambassade, georganiseerd door NVT Bangkok. De koffieochtend is van 10 tot 12 uur ’s morgens in de residentie van de Nederlandse Ambassade in Bangkok, 106 Thanon Witthayu.
Twee Nederlanders marcheren als eerbetoon Dodenspoorlijn af
Op de website van het Algemeen Dagblad stond op 1 januari een verhaal over Emiel Garstenveld uit Groenlo, die met zijn kompaan Jesse Jordens een mars maakt langs de 450 kilometer lange Birmaspoorweg.
Unieke foto’s van oorlogsgraven in Thailand
Op 15 augustus worden de Nederlandse doden van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië herdacht op het militaire ereveld in Kanchanaburi. Ter gelegenheid van deze herdenking publiceert Lung Jan een aantal unieke foto’s die kort na de Tweede Wereldoorlog in Thailand werden gemaakt van – inmiddels al lang geruimde – militaire begraafplaatsen waar de slachtoffers van de aanleg van de infame Birma-spoorweg werden begraven. Dit historisch erg belangrijke fotomateriaal is afkomstig uit de enorm rijke en voor het grote publiek vrijgegeven collectie van het Australian War Memorial (AWM).
‘De zon is zengend heet, de regen striemt bij vlagen, en beide bijten zich tot diep in ons gebeent’, wij blijven nog als spoken onze lasten dragen, maar zijn al jarenlang gestorven en versteend. ‘ (Een fragment uit het gedicht ‘Pagoderoad’ dat de Nederlandse dwangarbeider Arie Lodewijk Grendel op 29.05.1942 in Tavoy schreef) Op 15 augustus worden op de militaire erevelden in Kanchanaburi en Chunkai de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Azië in het …