Kranslegging tijdens Dodenherdenking in Kanchanaburi
Foto: Nederlandse ambassade in Bangkok
Bericht van de Nederlandse ambassade in Bangkok:
Gisteren, 15 augustus 2020, werd op de erebegraafplaatsen te Kanchanaburi stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden, en werden alle slachtoffers herdacht van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië.
Op de twee erevelden van Kanchanaburi zijn Nederlandse krijgsgevangenen begraven die omkwamen bij de aanleg van de beruchte Birma spoorlijn. De ceremonie in dit bijzondere herdenkingsjaar was in goede samenwerking voorbereid met de Britse ambassade en de British Legion.
In zijn toespraak stond ambassadeur Kees Rade stil bij het grote persoonlijk leed dat de oorlog in dit deel van de wereld had veroorzaakt. En dat de wijze waarop tijdens de Tweede Wereldoorlog het slechtste in mensen is bovengekomen, door het verstrijken van de tijd geen gesloten boek mag worden. De tijdens de oorlog bevochten vrijheid moet worden doorgegeven, zodat ook de volgende generaties in vrijheid kunnen leven. De Verenigde Naties zijn direct na de oorlog door de internationale gemeenschap met dat doel opgericht. De VN, en de rechten en vrijheden die zij beoogt te beschermen, zijn vandaag de dag nog even actueel als toen.
Foto: Nederlandse ambassade in Bangkok
Na het taptoe signaal van de hoornblazers van de Royal Thai Army werd twee minuten stilte in acht genomen en werd het Wilhelmus ten gehore gebracht.
Daarna werden kransen gelegd namens het Koninkrijk der Nederlanden. Vervolgens werden kransen gelegd door of namens o.m. het Nederlandse Ministerie van Defensie, de vice gouverneur van Kanchanaburi, de ambassades van geallieerde landen, de Nederlandse Vereniging in Thailand, de NTCC, Stichting Thailand Zakelijk, the Royal British Legion Thailand, The American Legion, Veterans of Foreign Wars, the Commonwealth War Graves Commission, Stichting Nationale Herdenking 15 Augustus 1945, Stichting Herdenking Birma-Siam Spoorweg en Pakan Baroe Spoorweg, Thailand-Burma Railway Centre en nabestaanden
De ambassade dankt Kapitein-luitenant ter Zee b.d. Jaap van der Meulen, de Nederlandse Verenigingen in Thailand, de NTCC en Stichting Thailand Zakelijk voor hun actieve bijdrage aan de organisatie.
Naschrift Redactie: Richard Barrow, de bekende Engelse blogger, was ook bij de herdenking aanwezig en maakte een lange serie mooie foto’s, die u op zijn Facebookpagina kunt bekijken.
Was een hele mooie en indrukwekkende herdenking dit jaar, met een hele mooie en treffende toespraak van de Nederlands Ambassadeur. Wij zijn na afloop door Engelse aanwezigen (veteranen) hiervoor bedankt. Ook zei vonden zijn toespraak heel bijzonder en zeer treffend.
Ik ben diverse malen op deze begraafplaats geweest omdat mijn oom,een broer van mijn vader daar begraven is.
Mijn vader heb ik nog wat foto’s kunnen laten zien.
Het was voor mij een vreemd gevoel om je naam te lezen op een bronzen plaat waar de geboorte datum en de datum van overlijden op staat.
Het heeft best indruk op mij gemaakt en was uiterst verrast hoe mooi en netjes alles onderhouden was.
Toen ik de eerste keer daar kwam heb ik in het kantoortje daar gevraagd waar het graf van mijn oom was en werd mij de rij en grafnummer gegeven ,ik wilde de vriendelijke dame een fooitje geven, maar werd absoluut geweigerd om aan te nemen.
Het is en blijft indrukwekkend om daar te zijn en het te aanschouwen. Ik ben daar diverse keren geweest en ook de andere sites zoals de Hellfire pas etc., zijn het bezoeken waard. Mijn vrouw komt uit die streek en wij komen daar vaak. Het geeft mij telkens een dubbel gevoel daar te zijn. Geconfronteerd worden met het leed dat de mensheid elkaar heeft aangedaan. Het went gelukkig nooit en de wijze waarop de autoriteiten en andere organisaties er in Thailand mee omgaan is ook goed om te zien. Respectvol en altijd netjes de boel onderhouden en de herdenkingen. De musea, de monumenten altijd in goede staat. Het frappante is wel het grote contrast dat is waar te nemen. De natuur die daar zijn best doet ons te verwonderen en het verleden en het leed dat daar is aangericht. Het leven in een notendop, goed en kwaad, zo als het altijd gaat.