Verslag van een voettocht langs de Birma spoorweg
Het was een interessante ochtend, donderdagochtend 30 januari in de Nederlandse ambassade in Bangkok. Emiel Garstenveld en Jesse Jordans hadden de tocht te voet langs de Birma spoorweg voltooid en vertelden hierover op de ambassade.
De Birma-spoorweg, ook wel dodenspoorlijn genoemd, liep tussen Non Pladuk (Thailand) en Thanbuyzayat (Myanmar). Deze werd in de Tweede Wereldoorlog in 16 maanden aangelegd in opdracht van Japan.
Heel veel Zuidoost Aziatische burgers en 61.000 krijgsgevangenen werden op grote schaal als dwangarbeiders ingezet. Daarbij overleden dagelijks gemiddeld 75 mensen aan ontberingen, weinig voedsel, zwaar werk en ziektes. Er stierven 100.000 burgers en 15.000 geallieerde gevangenen waaronder 3.000 Nederlanders.
De initiatiefnemers voor deze tocht begonnen bij station Ban Pong en liepen vandaar 100 kilometer over het originele spoor dat nog steeds gebruikt wordt. Daarna volgden ze het in onbruik geraakte spoor tot de Hell fire pas., waar de voettocht eindigde. Deze werd gekenmerkt door drie witte stoepa’s met daar omheen gekleurde doeken. Myanmar werd niet aangedaan om verschillende redenen.
De beide mannen, beide beroepsmilitair, waren onderweg “zelfvoorzienend” wat op zich al een knappe prestatie is in de tropen.
De presentatie werd ondersteund door interessante lichtbeelden, waarop een van de foto’s de Nederlandse ambassadeur Kees Rade te zien was, die op deze wijze blijk gaf van zijn belangstelling. Op de verschillende social media zal uitgebreidere informatie verschijnen.
Bron: NVTBangkok Koffie ochtend
‘Zelfvoorzienend’:
Het duurde even voordat het kwartje viel:
de jongens hadden een tentje bij zich!
Wat nou interessant zou zijn geweest om te lezen over dit avontuur van onze jongens is een korte beschrijving van waar en onder welke omstandigheden de tent werd opgezet en de avond werd doorgebracht.
Onderschat niet het aantal kampeerders onder de Thailandblog lezers!
Er is toegezegd dat op de verschillende ( sociaal) media uitgebreide verslagen zullen volgen.
Soms waren ze te moe en uitgeput om de volgende dag verder te trekken, maar in vergelijking,
vertelden ze, met deze gebeurtenissen schaamden ze zich en trokken verder.
Zelfvoorzienend is niet enkel en alleen een tentje opzetten maar betekent ook dat je leeft van hetgeen in de natuur te vinden is. En dan krijgt de prestatie een heel wat andere betekenis dan simpel kamperen.
Los nog van het ongedierte in de wildernis dat ’s nachts je tent in kan sluipen! (slangen, muskieten,etc.)
Water: drinken, wassen,scheren, sanitair?
Hoeveel kilometer per dag zou je kunnen afleggen in die omgeving?
Genoeg om hun verdere verslagen af te wachten.