De Nin vis (Nijlbaars) is erg bekend in Thailand, maar komt oorspronkelijk niet uit Thailand. Deze werd pas in 1967 hier naar toegebracht door de toenmalige Japanse kroonprins Akihito, die 50 Nin vissen aanbood aan Zijne Koninklijke Hoogheid Koning Bhumibol Adulyadej.
De vis bleek zo goed aan te slaan in de koninklijke keukens, dat ze ook voor verdere kweek gebruikt werd. Het resultaat is dat vandaag de dag wilde Nin in praktisch elk zoetwater gebied in Thailand gevangen kan worden.
Voor de bereiding van de vis worden kruiden fijn gemaakt en in de holtes van de vis gestopt. Dan wordt de vis met een mix van maïzena en water ingewreven en bedekt met grof zeezout en daarna langzaam boven een houtskool vuurtje gegrild. De vis blijft na deze bereiding toch nog sappig en heeft een verrukkelijke en aangename smaak.
De reden is dat het grove zeezout een “schil” om de vis vormt,waardoor de natuurlijke smaak en sappen bewaard blijven. Er zijn maar een paar ingrediënten nodig om de vis klaar te maken met daarnaast nog wat citroen gras en andere attributen naar eigen smaak toe te voegen.
Het gaat niet alleen om de vis. Maar er om heen komen nog een aantal smakelijke attributen. Te denken valt aan een verse salade met kleefrijst genaamd Sen khanom Jeen en stengels met aangemaakte Thaise basilicum, mint, dille of koriander. Verder zijn er een aantal verrukkelijke sauzen, die door de Thaise mensen Nam Jin Ahaan Talay genoemd worden en bij de vis gebruikt kunnen worden. De meest algemene manier van opdienen en te nuttigen is de Nin nu, als gerecht Bplaa Phao Gleua genaamd, klaar te maken in een bed van opgerolde sla.
Het geheel is een zeer smaakvolle en betaalbare maaltijd.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Lodewijk Lagemaat † 24 februari 2021 –
Beste Lodewijk, wil dit nu toevallig een van mijn favoriete vissen ter consumptie zijn. In de zoutkorst eet ik ze het liefst in Isaan of over de grens, bv. Vientiane. Je vindt er namelijk eethuisjes die er in gespecialiseerd zijn, met navenante sauzen en ook de sticky rice.
Heb nooit echt geweten over welke vis dit precies ging. Ondanks het her en der te bevragen. Vandaar bedankt voor je bijdrage. Eindelijk heeft mijn lievelingvis een naam. Weet je toevallig hoe de Thaise benaming is; om in het eethuis te krijgen waar je dan zin in hebt? Plaa Nin? Thanks, Davis.
Bedoel de Thaise naam van de versie in zoutkorst? Iemand? Niet die in de opgerolde salade (Plaa Phao Gleua).
Als je de lekkernij namelijk ziet liggen op de BBQ van een eethuisje kan je ze eenvoudig aanwijzen. Als mijn Thaise vriend erbij is, kan die het uitleggen, die weet perfect wat mijn favoriet is. Maar dat duurt zo lang, 2 Thai die onder elkaar uitleggen ‘ik wil een vis in een zoutkorst op de BBQ’. Ofwel hebben ze het over iets geheel anders, lol. Maar als je alleen bent, hoe bestel je de Nin in zoutkorst?
Verder valt het mij op dat de Nin vis in Isaan en de grens met Laos zo veel beter bevalt. Je ziet daar met name kweekvijvers, maar niet op industriële schaal, ook net in het spaarbekken waar het water van/voor de rijstteelt wordt verzameld. heb ook al gezien dat de gezellige eethuizen aan de Mekong, daar ook wel Nin’s vangen. Maar die worden niet altijd onmiddellijk geconsumeerd. Sommigen laten die eerst een bepaalde tijd in een apart bassin foerageren. Daar kan je dan ook gelijk jouw exemplaar gaan uitkiezen, de kok doet de rest. Misschien ondergaan de vissen in de bassins eerst een detox kuur van het vervuilde Mekong water…
Aan ons huisje met wijlen mijn vriend hadden we ook enkele vijvers. Die vissen aten ook de muggenlarven op, werd me verteld. Verder schroefde de vader van mijn vriend regelmatig de lampenkapsels van de plafonds, die zaten regelmatig vol met dode insecten. Werden prompt in de vijver geloosd. Dan zag je de vissen vechten en springen, even spektakel waar de kleinere kinderen van genoten. Tja nu zijn de vader en mijn vriend er niet meer, moeder is alleen, en je raadt het al, er zijn geen vissen meer, en de lampenkapsels zitten vol met dode insecten.
Een enkele keer in (hotelketen) Le Meridien in Vientiane, Laos, werd me vertelt dat de Nin import was uit Vietnam. Die vis zag het er het zelfde uit als onze Nin, smaakte toch anders, maar zeker niet beter. Tja?
Toch nog eens bedankt voor de anekdote over de 50 Nin vissen van de Japanse Kroonprins aan ZKH Koning Bhumibol. Dat maakt de Nin ineens een Koninklijke vis. De volgende keer tussendoor eens vertellen aan de disgenoten. En de kok. Wedden dat het plots met meer swing en animo zal geprepareerd en geserveerd worden ;~)
Die vis is verrukkelijk en veel goedkoper dan een haring.En altijd vers ze worden levend verkocht op de markt.Heerlijk een vers blaadje sla en dan zo een heerlijke witte droge vis van de barbeknoei.Daarom zitten de tafels dan ook altijd volmet deze vis etende bezoekers.Terwijl hij voor de Thai echt niet goedkoop is.Maar je kan als Thai makkelijk samen van een zo een grote lekkere vis genieten.De Thaise eten zelfs de kop en speciaal de ogen van deze vis op
Ik eet deze vis regelmatig.
Mijn vrouw is hem net gaan halen aan de straat waar ze hem klaarmaken op een BBQ.
(Kreeg er zin in na het lezen van het artikel)
Ze betaalde voor een klaargemaakt exemplaar 200 Bath wat ik een juiste prijs vind.
De vis vind ik trouwens helemaal niet droog, zoals in een reactie wordt geschreven, maar net sappig door de vulling zoals ook het artikel al zegt.
Ondertussen is alleen de graad er nog van over maar die zie ik nu ook al in de hond verdwijnen.
Wat heeft het artikel over deze vis trouwens met een haring te maken ?
Laat ik zeggen dat ik beide lekker vind en als ik er zin in heb dan koop ik beide.
Btw, wordt tilapia ook niet Pla Nin genoemd, is dat dezelfde vis?
Pla Nin is inderdaad een Tilapia-soort, onder koninklijke vaandel ingevoerd in Thailand zoals LL mooi schrijft.
Oorspronkelijk was die Konininklijk iniatatief helemaal niet bedoeld om de farrang smaakpapillen te strelen. Dergelijke doelstelling zo iets te weinig nobel geweest zijn om het label van de allerhoogste te verlenen in Thailand. Jammer voor fijnproever haringman 🙂
Het was één van de vele initiatieven om de kwaliteit van de voeding op het Thaise platteland op te krikken, meer bepaald om proteïnen toe te voegen aan het traditionele kommetje rijst met nam pik, heel af en toe aangevuld met een rat (noe) uit de rijstvelden.
Het gebruik van pesticiden in de rijstbouw hoeft op zich geen probleem te zijn voor de kwaliteit van oppervlaktewaters. Het échte probleem is dat landbouwers systematisch over doseren. Onder het motto: “Ik kieper er lekker een scheut extra bij dan zal het zeker goed werken.” Overigens in Europa ook een hardnekkig probleem (geweest?). De overdosissen spoelen uit in de omgeving, ook in oppervlaktewaters waar vissen leven. Overigens slingeren in de Thaise rijstvelden opvallend veel verpakkingen van pesticiden rond waar nog restant van product in zit. Een nog veel groter gevaar de de volksgezondheid. Begeleiding, vorming en opleiding van landbouwers is en blijft belangrijk, niet enkel voor de productie van landbouwgewassen, ook voor de volksgezondheid.
Ik vind het leuk sportvissen in de waterlopen en vijvers tussen de rijstvelden. Pla chon is mijn favoriete zoetwater sportvis. Pla nin en pla tabtim zijn lastig van elkaar te onderscheiden, bij het ontschubben wordt het verschil duidelijk, respectievelijk grijze en roze huid. Pla tapian gelijkt er van verre ook een beetje op, maar is minder lekker en heeft lastiger graten.
http://www.chiangmai-chiangrai.com/14_popular_river_fishes_thai_cooking.html
Tot begin de jaren ’70 ving ik als jonge snaak regelmatig zoetwatervis in Vlaamse Polders. Mijn moeder bereidde regelmatig door mij gevangen voorntjes, zeelt, snoek of baars. Met de verslechterende waterkwaliteit in Vlaanderen heb ik vele jaren geen zoetwatervis meer gegeten.
In Noord-Thailand eet ik terug regelmatig zoetwatervis, met heel veel smaak en mijmerend over wonderbaarlijke visvangsten tijdens mijn jeugd in Vlaamse polders 🙂
Hi Alsdwin,
Mark Wiens heeft eens een youtube flim gemaakt hoe je dit moet maken.
Hier is de url. https://www.youtube.com/watch?v=TuZ_0A97xRU
Groet
Boy
Er zijn maar weinig zoetwatervissen waar ook ter wereld, die de smaak van de meeste zoutwatervissen kunnen evenaren, laat staan dat ze beter smaken.
Enkele uitzonderingen daar gelaten.
Hallo Lodewijk,
Wil je de naam van de genoemde stengels ook even in het thais doorgeven aub???
Lijkt me heel lekker met die kruiden en maken wij er gewoon een geheel thais diner van.
Alvast mijn dank.
Groetjes,
LOUISE
Het spijt me, maar ik maak de vis niet zelf klaar en weet niet wat er als vulling gebruikt wordt.
Vr.gr.,
Lodewijk
Tja, best een smakelijk visje, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar Heilbot of Tong, gewoon in Patttaya te koop en het gekke is dat deze vissoorten niet of nauwelijks door een Thai gegeten worden en dus spotgoedkoop zijn, Heilbot 225 baht/kg Tong 215 baht/kg.
Deze lekkere vis eet ik in Pattaya al jaren..en met Nieuwjaar was ik in Hua Hin en ook deze vis op de bbq gegeten.
Hier kost hij +- 220 b per stuk.
In Pukhet weegt men deze vis en je betaald 500 b.
Lekker zondagmorgen terug in thailand Pattaya en in de avond deze vis eten op de markt treppasit road