Foodforthoughts / Shutterstock.com

Kanchanaburi War Cemetery – Foodforthoughts / Shutterstock.com

Ieder jaar op 15 augustus staan we stil bij het officiële einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden en herdenken we alle slachtoffers van de oorlog met Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië.

In opdracht van de ambassade maakte #HumanRightsinthePicture een korte film en lesbrief voor scholieren in de leeftijd 15-18 jaar over de “Dodenspoorlijn” die door dwangarbeiders werd gebouwd in Thailand en Birma (nu Myanmar). Dit deel van de geschiedenis is bij veel jongeren onbekend en het is belangrijk dat te veranderen.

Human Rights in the Picture interviewde drie kleinkinderen van grootouders, die aan de spoorlijn hebben gewerkt.

Ter ere van de herdenking op 15 augustus kan de film tot maandag online bekeken worden:

Bron: Nederlandse ambassade in Bangkok

5 reacties op “‘Kleinkinderen herdenken de dodenspoorlijn’ (video)”

  1. Hans van Mourik zegt op

    Was van plan zowel vorig jaar als dit jaar, met de Nederlandse Ambassade erna toe tegaan.
    Nu ik toch hier bent
    Helaas door de pandemie gecanseld
    Hans van Mourik

    • janbeute zegt op

      Je kunt ook elke dag in het gehele jaar daar bij jezelf naar toe gaan.
      Want ook zelfs zonder de aanwezigheid van de ambassade kun je de doden herdenken, hoeft niet altijd op een bepaalde dag in het jaar te gebeuren.
      Vaker nog veel beter daar je meestal een van de weinigen ik denk zelf eerder de eenigste bent op zo ener moment ter plekke.

      Jan Beute.

  2. Ginette zegt op

    Ben daar geweest heel erg wat daar gebeurt is

  3. Hans van Mourik zegt op

    Deze reactie slaat goed op deze inzending.
    https://www.2doc.nl/speel~WO_VPRO_609952~spoor-van-100-000-doden-npo-doc-exclusief~.html
    Hans van Mourik

  4. willem zegt op

    Ik was daar in september 2006 tijdens mijn eerste kennismaking met Thailand met een groepsrondreis. In de groep waren ook 2 Indische dames van toen in de 60. Ze hadden altijd veel lol in de bus maar die dag waren ze stil. Vlak bij de begraafplaats aangekomen vertelden ze me dat ergens in Kanchanaburi hun vader begraven moet liggen. Welke begraafplaats wiste ze niet. Niemand van de familie is er ooit geweest en die gedachte maakte hun toch wel behoorlijk emotioneel. Ik heb ze gevraagd of ze het fijn vinden als wij, meerderen in de groep, proberen het graf te vinden. Dat vonden ze fijn. We hebben met een aantal mensen gezocht en het graf inderdaad gevonden. De gids heeft snel bloemen gekocht en we hebben de 2 dames naar de grafsteen met zijn naam begeleid. Heel veel emotie kwam er los. We hebben de dames tijd en ruimte gegeven om bij het graf van hun vader afscheid te nemen. Ik heb er een aantal foto’s van gemaakt en het ze op digitaal en afgedrukt gegeven. Een bijzonder moment die ik nooit zal vergeten. Het is maar een klein voorbeeld van heel veel verlies en verdriet in Kanchanaburi.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website