De ouders van je Thaise vriendin ontmoeten: een serieuze zaak!
De cultuurverschillen tussen Thailand en het Westen zijn erg groot. Het is daarom van belang je te verdiepen in de Thaise cultuur. Zaken die voor ons schijnbaar onbelangrijk zijn, kunnen in Thailand juist veel impact hebben. Een voorbeeld daarvan is het voorstellen van een farang aan de ouders van een Thaise vrouw.
In het westen betekent het mee naar huis nemen van een vriend of vriendin, niet meer dan een voorstellingsritueel. Natuurlijk zijn de ouders nieuwsgierig met welke dame, zoon Kees aan het kezen is, maar ze verbinden er niet direct conclusies aan. Ook verwachten ze niet dat de dame in kwestie vrijwel zeker de toekomstige moeder van zijn kinderen zal zijn. Immers, Kees zal nog wel wat vriendinnetjes verslijten voor hij die stap zet.
Belangrijke stap
In Thailand liggen die zaken anders. Het voorstellen van een vriend aan de ouders is een belangrijke stap in het leven van een Thaise vrouw. In feite zeggen ze hiermee dat ze serieuze bedoelingen met je hebben en eventueel met je willen trouwen. Nu niet gelijk schrikken (veel mannen krijgen bij het lezen van het woord ‘trouwen’ een lichte paniekaanval).
Een Thaise vrouw zal jou nooit ‘zomaar’ meenemen naar de familie. Ze stelt jou voor omdat ze wil zeggen: “dit is de man met wie ik de rest van mijn leven wil delen”.
Het feit dat zij een farang meeneemt naar het dorp is al weken van tevoren bekend. Alle dorpelingen, vrienden en familieleden zien uit naar de komst van de farang. Het is een belangrijke sociale gebeurtenis in de kleine en hechte gemeenschap op het platteland.
Gekeurd en gewogen
Een Thaise vrouw doet zelf nogal luchtig over dat voorstellen aan haar ouders. Soms zegt ze alleen dat ze je wilt meenemen naar Isaan en haar geboortedorp. Ze zal niet tegen je zeggen dat je ‘gekeurd en gewogen’ wordt. Ook is het moment wanneer ze dit aan je vraagt lastig te voorspellen. Sommige Thaise vrouwen doen dat al na een paar dagen, anderen hebben daar meer tijd voor nodig. Als ze je niet vraagt om mee te gaan naar Isaan, is dat ook een belangrijke boodschap.
Wanneer je een tijdje omgaat met een Thaise vrouw en ze vraagt jou niet om haar familie te bezoeken dan kan dat drie dingen betekenen:
- Ze vindt je niet leuk/aardig/rijk genoeg om haar ouders en broers en zussen te ontmoeten.
- Ze heeft al meerdere keren een farang meegenomen naar haar dorp en ze heeft het maximale aantal bereikt.
- Ze heeft een vriend, die ook al bekend is in het dorp.
Ik zal de tweede reden nog even toelichten. Wanneer een Thaise vrouw een ‘boyfriend’ meeneemt, doet de dorps tamtam zijn werk. Iedereen weet het. Maar er is een limiet aan het aantal vriendjes welke een Thaise vrouw kan voorstellen aan haar familie. Wanneer er bijvoorbeeld meer dan twee of drie farang worden meegenomen in een periode van laat ik zeggen twee jaar, dan zal zij te boek staan als een ‘goedkope’ vrouw. Zowel zij, als haar familie lijden dan ernstig gezichtverlies.
Soms komt zij er mee weg om te liegen over de reden waarom ze zoveel vriendjes heeft meegenomen naar het dorp. Ze kan zeggen dat de eerste pech had en is overleden aan een ziekte of is omgekomen door verkeersongeval. De tweede had geen geld meer en was geen goede man voor haar of ze is er achter gekomen dat hij al getrouwd was. Maar het bedenken van dit soort verhaaltjes kent ook zijn grenzen en de buren zullen doorkrijgen dat zij smoesjes verzint.
Dus als ze al eerder drie farang vriendjes mee heeft genomen naar haar dorp, dan zal het hoofd van de familie niet staan te springen om de vierde farang. Ze zal te horen krijgen dat ze niet weer met een farang hoeft langs te komen.
Stoppen met de relatie
In het geval dat ze je niet vraagt om mee te gaan naar haar familie is het misschien beter om te stoppen met de relatie. Waarom? Omdat er iets niet klopt. Je kunt je afvragen waarom het niets met de drie farang voor jou geworden is. Misschien is alleen op geld uit of is het een dame met een flinke bos haar op haar tanden.
Er kan nog een reden zijn waarom ze aarzelt om jou mee te vragen. De meeste meiden uit Isaan zijn arm en wonen erg primitief. Het kan zijn dat ze zich schaamt voor het armoedige onderkomen waar haar familie in leeft. Als dat geval is en ze heeft serieuze bedoelingen met jou, dan zal ze dat wel vertellen. Stel haar dan gerust en laat haar weten dat het jou niets uitmaakt en dat iedereen, rijk of arm, gelijk is.
Een andere minder prettige reden is dat ze al een vriend heeft en deze heeft meegenomen naar haar familie. Wel, dan hoef ik je niet te vertellen dat een langdurige relatie met haar geen verstandige keuze is.
Respecteer haar ouders
Nog een tip. De ouders van een Thaise vrouw zijn erg belangrijk. Wees altijd beleefd en leer wat Thaise woordjes uit het hoofd zoals de begroeting en ‘dankjewel’ in het Thais. Er zal zeker gegeten worden wanneer jij gearriveerd bent. Dat is tevens een belangrijke sociale gebeurtenis. Eet daarom altijd mee met de familie, zelfs al vindt je het niet lekker. Dan maar even afzien. Zorg dat je netjes en verzorgd gekleed bent. Trek altijd je schoenen uit bij het betreden van het huis van haar familie. Behandel haar ouders en eventuele grootouders met respect.
Wees een gentleman
Een Thaise vrouw neemt een behoorlijk risico wanneer ze jou voorstelt aan de familie. Als jij snel daarna de relatie beëindigd, heeft dat vervelende consequenties voor haar. De dorpsroddel komt op gang. Ze zullen zeggen dat zij geen goede vrouw voor jou is geweest en jij daarom niet voor haar wilt zorgen. Het zal voor haar dan ook steeds moeilijker worden een geschikte partner te vinden. Kortom, gezichtverlies voor haar en haar familie.
Wanneer zij jou meevraagt naar Isaan, maar jij hebt geen serieuze bedoelingen met haar, wees dan een gentleman. Probeer, zonder haar te kwetsen, duidelijk te maken dat je graag een leuke tijd met haar wilt hebben. Maar dat er geen relatie uit voort kan komen. Hiermee voorkom je dat zij vroeg of laat in de problemen komt. Als je daarover eerlijk bent, omdat je respect voor haar kunt opbrengen en haar niet wilt kwetsen, dan ben je een kerel die uit het juiste hout gesneden is.
Hoe KUN je het onder woorden brengen.
Geweldig.
Heb de positieve variant volledig meegemaakt en naar volle tevredenheid van een ieder.
KhunBram.
Bijna 10 jaar intens gelukkig met mijn dierbaren in de Isaan.
16 jaar geleden ging mijn vriendin me voorstellen bij haar ouders, omdat we willen trouwen.
Toen in In Kalasin aankwamen dachten ze dat ik van een andere planeet was, en zeker na een bezoek die zelfde avond van een music festival in het dorp.
Vlug kwamen ze spoedig allemaal mij een goedendag zeggen voor een biertje en de kinderen voor 20 bath.
Leuke periode ben blij dat ik het allemaal heb meegemaakt en zelf 10 jaar in Thailand blijven wonen.
Ondertussen gescheiden, en leuke centjes geschonken …. ( Huis,business,auto en enkele motobike’s.)
Maar geniet nu nog elk jaar van een 2 tal maanden in het paradijs.
Genieten is nog steeds wat je zelf leuk vindt.
deze samenvatting is precies zoals het is , eigenlijk niets aan toe te voegen!
Mooi geschreven en niet overdreven!
Prima stukje. Mijn ervaring is hetzelfde. Meer van dit soort verhalen graag, opdat de beleidsmakers in Nederland een beter beeld van de normen in Thailand kunnen verkrijgen en het misschien eens iets gemakkelijker maken om je echtgenote een keer gewoon een paar weken zonder de verplichting van een (voor ons) schier onmogelijk verkrijgbaar Schengen visum mee naar Nederland te kunnen nemen om jouw familie in Nederland een keer te kunnen ontmoeten.
Beste Korat, schier onmogelijk? zo’n 95-98% van de Schengenvisums worden goedgekeurd. Op de ambassade en bij BuZa weten ze ook best aardig hoe het er elders aan regelgeving, gewoontes, cultuur enzo aan toe gaat.
Het artikel zelf is best degelijk al is het een stereotype simplificatie. Niet elk gezin is hetzelfde en in veranderen in Thailand natuurlijk ook de tijden. Hoeveel Thai komen pas na het afronden van al hun scholingen aanzetten met de eerste partner (man, vrouw, Thai of buitenlander)? Het gaat er natuurlijk om of je niet in te korte tijd met de zoveelste lover aan komt zetten. In Nederland gaan de wenkbrauwen ook omhoog als je elke weet met een ander langs komt denk ik zo. In Thailand ligt die lat ergens anders maar het is geen andere planeet. Met gewoon gezond verstand respect en besef dat het elders soms net even anders gaat kom je al een heel eind.
– https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-van-schengenvisums-in-thailand-onder-de-loep-2017/
Dit en veel meer kun je ook lezen in het boek “Thaise koorts”, hetgeen een vertaling is van “Thai Fever”:
https://thailandfever.com/boek_intro.html
Het is wel een zeer goed idee om dit onderwerp in de aandacht te brengen. Velen zullen hier ongetwijfeld veel nuttige zaken uit leren en misverstanden voorkomen.
Ik heb het boek zelf ook en heb het ook al samen met mijn vrouw gelezen.
Ik zou het iedereen aanbevelen!
Vriendelijke groeten,
Daniël M.
Dank voor de tip! Ik heb het boekje meteen besteld.
Mijn vriendin en ik – beiden 40 jaar oud – zijn na een relatie van bijna twee jaar nog steeds niet getrouwd. Dat lijkt tegen het zere been van haar conservatieve vader, die ons graag getrouwd zou zien. Ik heb verschillende redenen om niet te willen trouwen, waaronder ook de sinsod, die volgens mijn partner toch, in ieder geval symbolisch, overhandigd moet worden. Mijns inziens een oubollig gebruik, maar wie ben ik.
Voorlopig blijven we wel gewoon “faen” van elkaar. Ik zie met mijn Nederlandse bril ook niet in waarom dat problematisch is.
Misschien moet je de confrontatie met je conservatieve schoonvader aangaan. Daarin is ook een rol van je meisje weggelegd of eigenlijk vooral haar taak.
Haar vader wil dat ze ( voor de tempel) trouwt en dat jij haar verzorgt (in zijn beleving) en als het puntje bij paaltje komt dan zou het zo moeten zijn dat jij de steun van je vriendin krijgt.
Daarnaast als schoonouders geld willen zien dan helpt ook om op te merken dat (indien ze ooit eerder relaties had) ze ook een tweede of derde hands is. Sinsod is een spel en laat je niet gek maken want jij hebt ook een bepaalde financiele waarde 😉
De meeste Thai trouwen niet, geen ceremonie en geen sinsod komt er dan bij kijken. Sprookjes over een huwelijk slaan nergens op, zie de praktijk in Thailand. En als er dan wel iemand getrouwd is hebben velen na verloop van tijd een poea of mia noi erbij. Tot zover het positieve deel. Praat niet over een huwelijk vermijdt elke gesprek daarover. Daarnaast zijn Danzig en partner reeds 40 dus niet van belang om te trouwen. Komt nog een keertje de marktwaarde van een oudere man bij kijken want boven de 40 en vrouw en dan nog een relatie beginnen in Thailand terwijl de vijver vol zit met jonge vissen. Kom op zeg, als oudere man hoef je je in Thailand niets voor te laten schrijven dit in tegenstelling tot een twintiger, status en aanzien bepalen ook je invloed in deze en als oudere docent hoef je je wat dit aangaat niets te laten voorschrijven.
Er is maar 1 reden om te trouwen en dat is als je partner een ambtenaar is dan heeft de echtgeno(o)t(e) recht op een ziektenkostenverzekering vanwege familie van de ambtenaar.
Op zich een goed stuk, maar waarom wordt in de tekst telkens de Isaan genoemd? Gaat de schrijver er van uit dat je je vriendin in Pattaya ontmoet? Thailand is groter!
Eens.
Mijn vriendin komt uit Yala en we werken beiden in Narathiwat. In het onrustige moslimzuiden ja, maar naar volle tevredenheid en ver weg van Isaan.
Cornelis,
Isaan komt vaak in de verhalen voor omdat het merendeel van de Farangs met vrouwen uit Isaan trouwt of een relatie aangaat met iemand uit Isaan.
Ook is Isaan een vrij groot gebied.
De kans dat je een Thaise uit het islamitische zuidelijk Thailand ontmoet ik erg klein.
Ook Thaise uit noord Thailand zul je in nederland moeilijk aantreffen.
Ik heb ze in de laatste 40 jaar nog niet ontmoet en wij hebben heel veel kennissen gehad, veel thaise bijeenkomsten in binnen en buitenland bezocht.
Ik schat in nederland dat ook zo’n 70% uit Isaan komt.
De reden waarom mag duidelijk zijn.
Maar ook niet iedereen uit de Isaan werkt in Pattaya
Lees Thaise koorts, een unieke uiteenzetting over de mysteries van de verschillende culturen, die se sleutel vormt voor een goede relatie.
Ik vond dat boek echt nagenoeg waardeloos. Het is goed om te beseffen dat er verschillen zijn, tussen landen, personen, gezinnen enzovoort. En daarom is het belangrijk om te praten over wat je zelf voelt en denkt en wat je partner voelt en denkt. Communicatie -en respect- is de sleutel tot een goede relatie. Als je een handboek nodig hebt om uit te leggen dat de stereotype Nederlanders iets meer zus en de stereotype Thai iets meer zo reageert (en niet te vergeten dat de verschillen tussen Nederlanders en Thai onderling bergen kunnen verschillen) dan wordt het nog een hele zware kluif zo’n relatie.
De doorsnee Nederlander neemt ook niet na een paar dagen zijn of haar nieuwe aanwinst mee om voor te stellen aan pa en ma, maar waar dat moment precies ligt.. zal aan allerlei factoren liggen. Dat over het geheel genomen dit alles er net wat anders aan toe gaat in Thailand zal best, maar een totaal andere wereld met andere gang van zaken? Nah. Tenzij het gezin van de ene oer conservatief is en de andere partner juist uit een heel vrij, open gezin komt ofzo.
Dit zal voor een gedeelte best wel kloppen, maar als ik hier mijn verschillende ervaringen tegenover zet dan klopt er eigenlijk ook weer niet zoveel van.
Mijn eerste ervaring. Ik reis met een voor mij bekende thaise dame, beide woonachtig in Nederland op dat moment, naar Thailand voor 2 weken vakantie. Ik was op de hoogte dat ze een relatie had, niet geweldig goed, maar toch een relatie / samenwonen zelfs. Ik was zeg maar de toyboy. Voor mij geen probleem op dat moment. Ik was een vrije jongen. Gelijk in het begin van de vakantie al naar haar ouders. Samen geslapen daar en de vakantie noch een paar dagen samen voortgezet op verschillende plekken. Ik terug naar Nederland, zij terug naar huis ( in de buurt van Udon Thani dus Isaan ) voor nog een weekje. De familie wist verdomt goed dat ik niet diegene was waarmee ze in Nederland samenwoonde. Maar ik heb niets gemerkt van al het geen hier beschreven word. Gewoon een aantal fijne dagen gehad. Een klein jaartje later zag ik op Facebook dat ze dan toch ook nog maar eens met haar relatie / nederlandse partner op familie bezoek was. Bij de opmerkingen bij de FB foto’s niets van schaamte of gemene opmerkingen te zien. Niet van haar niet van haar FB vrienden.
Tweede ervaring. Ik ontmoet in Nederland een dame ( toen weduwe en 50 jaar oud ). Na 3 ontmoetingen in Nederland moest zij terug vanwege het simple feit dat de 3 maanden voorbij waren ( schengen visa ). Bij mijn daarop volgende bezoek aan Thailand, enkele weken later, bij haar ouders uitgenodigd. Ja met de toezegging mijnerzijds dat ik het serieus bedoelde en ik de intensie had om met haar te trouwen. En dat was ook zo. Ik heb het nu over augustus. Ik had toen de indruk dat zij toch echt anders was zoals … .. ja zoals wie of wat eigenlijk?? Eenvoudige mensen, een normaal bestaan, niet rijk maar ook niet arm. Efin ik was heel positief en tevreden. en we plande om aan het einde van dat jaar te trouwen in Thailand, voor Boedha. Dat hebben we ook gedaan. ( achteraf bezien echt te snel ) Een klein dorp tussen Lampang en Chang Rai. Een serieus groot feest. Een groot aantal monniken( een 9-tal als ik het mij goed herinner ! ) Veel gasten, van heinde en verre. Nog een behoorlijke sinsod betaald ( let wel een weduwe vrouw van 50 jaar oud ! ) en nog wat goud erbij. Kortom. Ze niet beschaamd en in verlegenheid gebracht naar mijn mening. Daar ik als Nederlander woonachtig was, en nog ben, in Duitsland ……. geen enkel probleem voor haar om direct een visum te krijgen om bij mij te wonen. Ze was overigens voor we trouwden al 6 weken bij mij in Duitsland om te wennen aan het leven hier en natuurlijk om elkaar beter te leren kennen. Het eerste jaar ging prima maar het tweede jaar was alles anders. Om het kort te houden. Het huwelijk is al snel stuk gelopen. Heeft in totaal 2 jaar geduurd. En raad eens wat was het grote probleem ? Juist ! Geld. Ik zou hier op een houtje moeten bijten en in Thailand moesten er gaten gedicht worden. De sinsod was verandert in een schuld van 25.000,- euro bij haar ouders. Het bekende probleem. Gokken. Schuld van haar ouders betekende ook haar schuld. Ik ben er niet in mee gegaan, gelukkig maar. Op Facebook zag ik dat ze na ongeveer een jaar al iemand anders ( een duitser denk ik want ze woont nog in Duitsland ) mee naar het ouderlijk huis heeft genomen. Niet 1 foto ……. nee gelijk ook nog verschillende familie portreten met hem op Facebook. Dus schaamte zal er niet geweest zijn, lijkt mij!!
Derde ervaring. Ja sommigen leren het nooit 🙂 ……. Een week voor een geplande korte vakantie, een dame ontmoet via de site Date in Asia. Zonder haar ontmoet te hebben direct bij haar thuis uitgenodigd. Een plaats in de buurt van Uthai Thani / West Thailand, nauwelijks toeristen te zien daar omdat er niets te zien is. Ter aanvulling; moeder van 2 teenage dochters, vader van de kinderen waar ze een aantal jaren mee samen gewoond had, was er op een dag gewoon vandoor met een ander. Was wat moeilijk in het begin vertelde ze mij maar ze kon nu heel goed voor haar zelf en de kinderen zorgen. Had een baan die niet zoveel tijd in beslag nam, een leuke auto, normaal huis ( waar moeder en een zus ook woonde ) en ze sprak heel goed engels. Een week daar verbleven. Ging uitstekend, ….. met alles. Mij zeer op mijn gemak gevoeld en er was een heel goede klik. O.a. samen met haar en de rest van de familie naar kerk bijenkomsten. Niet mijn ding, maar wel interresant om te zien dat er ook christenen in Thailand zijn en hoe zij hun geloof belijden. Een grote familie die bijeenkomsten. Al snel aangegeven dat ik het serieus meende met haar, maar dat ze bereid moest zijn om in Europa te wonen. Dit vermeld ik omdat ze van tijd tot tijd vroeg of ik niet permanent in Thailand wilde wonen. Na deze uiterst fijne week terug aan het werk in Duitsland. Na 6 maanden weer naar haar huis / tevens van haar moeder ( vader leeft niet meer ) en daar verbleven. Een 2 tal weken. Tussendoor uitstapjes van enkele dagen. Alles liep gewoon goed en gezellig. Terug in Duitsland geprobeerd om haar voor een bepaalde tijd naar Duitsland te laten komen met een Schengen Visum. Hier miste ik elke keer weer enthousiasme van haar kant en de echte wil. Om die reden heb ik de relatie verbroken. Natuurlijk is er wat gehuild maar nooit verwijten gekregen dat ik haar en de familie in een beschaamde situatie heb gebracht. En mijn beste Thailand kenners kom nu niet met het verhaal dat een thai dat voor zich zelf houdt. Zij heeft naar mij toe een open, en eerlijke houding gehad. Was open over haar twijfels om naar Europa te verhuizen. Was ook heel open in haar kritiek naar de maatschappij in Thailand en zeker t.o.v. het boedisme en het hele tempel gebeuren er om heen.
Beste lezers, begrijp mij goed aub.Wat ik hiermee wil aangeven is het volgende. Wat ik hier beschrijf had volgens mij ook heel goed in Nederland, Belgie, Duitsland of eender welk land in Europa of daar buiten plaats kunnen vinden. Het heeft alleen allemaal in Thailand plaatsgevonden. In een tijdsbestek van pak weg de laatste 8 jaar. Dus daarom wil ik hier een stelling tegenover dit bovenbeschreven verhaal zetten. De ouders van je thaise vriendin ontmoeten gaat vaak, maar vaak ook niet, volgens de hierboven beschreven kaders. Alles is mogelijk, om het even waar in Thailand. Het lijkt wel de gewone wereld daar ginds 🙂
Mooi en openhartig verhaal, Sjeng, dank voor het delen van je ervaringen. Zo zie je maar weer: Thais zijn netzomin in hokjes te plaatjes als wij Europeanen.
Cornelis,
Is het niet zo dat de Thaise bevolkingen rangen en standen kent en dat men zelf de bevolking in hokjes plaatst.
De hiarchische structuren binnen familie en bedrijfsleden zijn eveneens zeer sterk.
Zelfs de aansprekingen van de naam geeft een hokjes structuur weer.
Zelfs de Taal verschilt tussen de high society en de lagere society.
Dank voor een goed verhaal, sjeng. Ik ben altijd blij ervaringen te horen die afwijken van de standaard ‘Thaise’ cultuur.
Tino,
Ik neem aan dat jij je vrouw ontmoet hebt vanwege je werk in Thailand op academisch nivo.
Ik heb zelf ook in bangkok gewerkt tussen en met academici.
Ook daar hadden onze Thaise vrouwelijke collega’s wel interesse in een Farang als echtgenoot.
In de praktijk ontmoeten de meeste Farangs hun vriendin niet op het werk in Thailand, maar gewoon als bezoeker van een vakantie land gedurende een vakantie.
De meningen van de sommige nederlanders over de “standaard” Thaise cultuur , kunnen dan ook verschillen van wat jij als “standaard” Thaise cultuur ervaart.
Het ligt er sterk aan in welke situatie je indrukken en ervaringen opdoet lijkt me.
Ik heb mijn Thaise vrouw in Nederland ontmoet, ergens midden negentiger jaren. We zijn in Nederland getrouwd en in 1999 samen in Thailand gaan wonen waar onze zoon dat jaar werd geboren. Ze kwam uit een eenvoudige familie, haar vader was wel dorpshoofd. We zijn in 2012 in alle openheid en vriendelijkheid gescheiden. Ik kreeg de voogdij over onze zoon, we verhuisden samen naar Chiang Mai waar hij een internationale school bezocht. Hij spreekt vloeiend Thais, Nederlands en Engels. Ik heb nog steeds een goed contact met mijn ex en haar familie.
Ik volgde in Thailand het buitenschoolse onderwijs en ik heb een Thais lagere school en middelbare school diploma. Geweldig om samen met al die verschillende Thais in een klas te zitten, van jong tot oud. Mijn vrijwilligerswerk bracht mij naar scholen, tempels en ziekenhuizen. Ik heb kennis gemaakt met Thais uit alle klassen en beroepen.
We woonden in het Noorden van Thailand, Chiang Kham, Phayao. Ik wandelde veel in de bergachtige gebieden daar en bezocht de dorpen van al die andere volkeren.
Ja, er is een ‘standaard Thaise cultuur’, onderwezen in boeken, op scholen, in tempels en op de media. De werkelijkheid is anders en veel gevarieerder. Sta open voor allerlei gedrag, wees vriendelijk en beleefd. Geef je eigen mening als dat nodig is. Niemand (nou ja, bijna niemand) nam mij dat kwalijk. Tegen monniken verkondigde ik vaak afwijkende meningen, over vrouwen bijvoorbeeld. Als ik iets afkeurde zei ik dat ook, maar op een beleefde manier. Ook dat werd mij zelden kwalijk genomen, hoogstens moesten ze er soms om lachen. zoiets van ‘heb je hem ook weer!’ Ik vond dat wel grappig.
Een redelijke kennis van de Thaise taal heeft mij vaak geholpen. Ik zie dat als vrijwel noodzakelijk om Thailand beter te leren kennen. Helaas neemt die kennis af, nu ik al weer 4 jaar in Nederland woon, geen Thaise kranten meer lees, niet naar de Thaise televisie kijk en zelden nog met een Thai praat. Mijn zoon weigert Thais met mij te praten :). Raar hoor, die Thais. Wacht, hij is ook een Nederlander.
Sterk en openhartig verhaal, Sjeng…en je bent zeker niet de enige….
‘De cultuurverschillen tussen Thailand en het Westen zijn erg groot.’
Als ik dit verhaal lees dan denk ik dat het helemaal niet zo heel erg verschillend is van het Westen. Wat zou er in het Westen anders zijn? Bij mij moeten gasten ook hun schoenen uit doen. Mijn kinderen namen ook niet al hun vele vriendjes mee om voor te stellen aan papa en mama.
Nou ja, en het gaat dan weer over ‘dorpelingen in de Isaan’. Wat doe je bij een dochter van een hoogleraar?
Ik vind dat je helemaal geen lesje cultuur nodig hebt in deze zaken. Bespreek het met elkaar, dat is genoeg. Als je dan toch blundert moet iedereen lachen en bied je je verontschuldigingen aan. Al dat gepraat over ‘grote culturele’ verschillen maakt je alleen maar stijf en onhandig. Gewoon beleefd blijven.
De eerste maal dat ik mijn Thaise schoonouders had bezocht is alles vlot verlopen. Ik werd direct goed aanvaard en we hadden een heel leuke tijd samen. Geen problemen ondervonden. Ik was zo blij en ook opgelucht. Ik had alles goed doorlopen. Maar bij het afscheid nemen heb ik in mijn enthousiasme en uiting van vriendelijkheid naar haar ouders toe, toch een grote fout gemaakt. Ik gaf haar beide oude ouders een hele dikke knuffel. Ik dacht bij mezelf, dit gaan ze heel hard appreciëren. Haar ouders zelf zeiden niets en het afscheid verliep volgens mij vlekkeloos. Tijdens de terugreis naar Bangkok wilde mijn echtgenote even over iets praten met mij. Ze zei, je hebt bij jouw afscheid iets gedaan wat not done is in de Thaise cultuur. Je mag nooit oudere mensen aanraken, dit is een teken van respectloosheid naar hen toe. Ik was even geschrokken en ik gaf direct mijn excuses. Maar gelukkig kon mijn echtgenote er mee lachen en mijn schoonouders begrepen ook wel dat dit kan gebeuren met een farang. Nu geef ik bij elk afscheid een mooie wai. Al doende leert men. Ik denk er wel nog dikwijls met plezier aan terug.
Bij mij was het exact andersom, eerste ontmoeting met moeder en terwijl ik een wat probeerde te maken krijg ik een dikke knuffel. Ook bij het afscheid. Tot vandaag aan toe doe ik een korte wai en dan een goede knuffel. Ik denk daar ook met plezier aan terug en dat was ook het moment waarop ik het besef kreeg ‘leuk die culturele handboeken maar hoe het er in de praktijk aan toe gaat is toch echt weer wat anders, die boekjes overdrijven een ideaal stereotype beeld’ .
Na het verlies van mijn lief zij moeders ‘ik heb geen dochter meer maar ik jij bent nog wel mijn zoon’. Ik zie haar nog steeds en we blijven knuffelen.
prachtig… vooral de laatste zin, allesomvattend van t huidige
Je verhaal doet me denken aan de bezoeken van nederlandse ondernemers die naar Japan gingen voor zaken.
Beide , zowel japanners en nederlanders waren op de hoogte van elkaars gewoontes.
Bij het overhandigen van de geschenken, gingen de japanner de geschenken uitpakken omdat dit de gewoonte is in nederland.
De nederlanders lieten de geschenken in de verpakking, aangezien dit de gewoonte is in Japan.
Goed omschreven, maar toch enkele bedenkingen.
Isaan is slechts het .N.O. deel van Thailand. Idd wel het landsdeel waaruit de meeste dames komen waarmee farangs een relatie aangaan. Maar geloof me, ook in de andere delen van Thailand gelden dergelijke en zelfs nog andere gepligenheden en gebruiken. Wie denkt dat het bij meer gegoede of families met een iets hogere maatschappelijke status gemakkelijker is, zal deze mening zeker moeten herzien. Daar wordt nog veel meer gewikt en gexogen: zeker als het om een farang gaat.
Een andere vaststelling is dat de tijd ook daar evolueert en vooral in stedelijke gebieden al iets “ontspannender” wordt gekeken naar dergelijke ontmoeting. De druk kan daardoor iets lager zijn voor iedereen. Wat niet wil zeggen dat men er weinig belang aan hecht en niet taxeert welk vlees/status/financiën er in de kuip zitten”. Maar daar gaat men de volgende dagen al sneller weer tot de orde van de dag op z’n Thai….
Uiteraard gaat het hier weer over heteroseksuele relaties, alle andere mogelijke worden buiten beschouwing gelaten maar hebben dezelfde rituelen.