Thaise taal voldoet aan enige universele regels
In de NRC van vrijdag 28 januari jl. stond een artikel over de overeenkomst in vele talen van klank en betekenis in sommige woorden. De betekenis van ruw zou in veel talen weergegeven worden door woorden met een rollende –r- . Het woord voor klein bevat vaak de klinker – ie- en het woord voor groot de klinkers – oo- en – aa–. Hoe zit dat in het Thais?
Velen zijn van mening dat Thailand een heel aparte en unieke cultuur heeft en dat zou dan ook gelden voor de taal. Universele waarden, opvattingen en gedragingen zouden zeldzaam zijn. Ik denk daar een heel klein beetje anders over en daarom viel het al genoemde artikel in de NRC me op en zocht ik gelijksoortige taalverschijnselen in het Thais.
Dit verschijnsel treedt inderdaad ook op in het Thais. Ik noem hieronder de meest voorkomende woorden voor ruw, klein en groot, en u ziet dat die Thaise woorden respectievelijk ook de rollende – r- , de – ie –, de – oo – en de – aa- bevatten.
Het artikel vermeldde dat die – ie – klank voorkomend in veel woorden voor klein misschien te maken hebben met de kleine mondholte bij de uitspraak van die klank terwijl de klank – oo – en – a – in woorden voor groot juist een grote mondholte vraagt.
Zie hier de woorden in het Thais:
Ruw ขรุขระ khroekhra (korte -oe- en -a-, twee lage tonen)
Klein นิด nit (korte -ie-, hoge toon)
เตี้ย tia (lange -iea-, dalende toon)
Groot ใหญ่ jai (korte -ai – , lage toon)
โต too (lange – oo – , midden toon)
Toch wel leuk om te weten. Misschien dat lezers dit verschijnsel kennen in andere talen?
Veel meisjesnamen all over the world eindigen op a, is mij opgevallen. En dan gaat het ook om taalgroepen die helemaal niet aan elkaar verwant zijn.
Ik weet niet of er wel eens onderzoek naar gedaan is hoe dat komt.
Thais is net als Chinees en Vietnamees een tonale en analytische taal. Dus de klank bepaalt het woord wat je bedoelt. Thais en Chinees zijn van oorsprong sterk verbonden met elkaar.
Het is misschien interessant hier de “zwaarte” van de Thaise (Sanskrit/Indische) klinkers voren te halen:
De -i’s zijn licht en drijven boven, de -oe’s zwaar en hangen onder.
De overige klinkers zijn gewoon en staan in het midden.
Misschien niet meer dan een ezelsbruggetje in het onderricht…