Siam Thailand 1876-1900 Thailand Rama V One Baht Silver Coin.
De Thaise baht (THB) is de officiële munteenheid van Thailand en heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot het Koninkrijk Sukhothai in de 13e eeuw. De baht is niet alleen een belangrijk onderdeel van de Thaise economie, maar ook een weerspiegeling van de economische ontwikkeling van het land door de jaren heen.
In dit artikel duiken we in de geschiedenis, het ontstaan, de koersen, de kracht van de Thaise baht en meer.
Geschiedenis en ontstaan van de Thaise baht
De oorsprong van de baht kan worden getraceerd naar het Koninkrijk Sukhothai in de 13e eeuw, toen het werd geïntroduceerd als een gewichtseenheid voor edelmetalen zoals zilver en goud (Bank of Thailand, 2020). In het begin werd de waarde van de baht bepaald door het gewicht van een bepaalde hoeveelheid zilver, bekend als “pod duang”.
De baht werd in 1897 een officiële munteenheid toen het land overging op een moderne munteenheid onder het bewind van Koning Chulalongkorn (Rama V). Hierdoor werd het de Siamese munteenheid, en later de Thaise munteenheid na de naamswijziging van het land in 1939.
Koersen
De wisselkoers van de baht heeft door de jaren heen aanzienlijke veranderingen ondergaan. In de jaren ’50 en ’60 was de baht gekoppeld aan de Amerikaanse dollar (USD) op een vaste wisselkoers. Echter, na de ineenstorting van het Bretton Woods-systeem in 1973, schakelde Thailand over naar een beheerde zwevende wisselkoers, waarbij de baht werd gewaardeerd ten opzichte van een mandje van valuta’s van zijn belangrijkste handelspartners.
De Aziatische financiële crisis van 1997 had een enorme invloed op de Thaise baht, waarbij de waarde van de munt scherp daalde als gevolg van de speculatieve aanvallen op de munt en de daaropvolgende zwevende wisselkoers. Sindsdien heeft de Thaise economie zich hersteld, en de baht is gestaag sterker geworden vergeleken met andere valuta’s.
Kracht van de munteenheid
De kracht van de Thaise baht is grotendeels te danken aan de economische stabiliteit en groei van het land. Thailand heeft een diverse en groeiende economie, met sterke sectoren zoals toerisme, landbouw en industrie. Bovendien heeft Thailand grote buitenlandse valutareserves opgebouwd, wat bijdraagt aan de stabiliteit en kracht van de baht.
Pichit Kaewbutta / Shutterstock.com
Uitdagingen en toekomstperspectieven
Ondanks de stabiliteit en kracht van de Thaise baht, zijn er enkele uitdagingen en zorgen met betrekking tot de munteenheid. Een sterke baht kan invloed hebben op de concurrentiepositie van Thaise exportproducten, aangezien een hogere waarde van de munteenheid de prijs van exportgoederen kan verhogen.
De toekomst van de Thaise baht zal grotendeels afhangen van de economische groei en stabiliteit van het land, evenals externe factoren zoals wereldwijde economische trends en handelsbetrekkingen. Het is belangrijk voor Thailand om een evenwichtige economische groei te bevorderen en tegelijkertijd te streven naar stabiliteit in zijn munteenheid.
Conclusie
De Thaise baht is een munteenheid met een rijke geschiedenis en een sterke positie in de wereldeconomie. De economische groei en stabiliteit van Thailand hebben bijgedragen aan de kracht van de baht, hoewel er enkele uitdagingen en zorgen blijven bestaan met betrekking tot de toekomst van de munteenheid. Door zich te blijven richten op evenwichtige economische groei en stabiliteit, kan Thailand ervoor zorgen dat de baht zijn rol als een belangrijke munteenheid in de wereld behoudt.
Bronnen:
- Bank of Thailand. (2020). History of Thai Banknotes. Retrieved from https://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryAndSeriesOfBanknotes/Pages/default.aspx
- Piti Srisangnam. (2017). The History of Thai Money. Retrieved from https://www.thai-ai.org/2017/03/09/the-history-of-thai-money/
- World Bank. (2021). The World Bank in Thailand. Retrieved from https://www.worldbank.org/en/country/thailand/overview
De waarde van een munt is de barometer van de gezondheid van je economie. Sterke economien hebben altijd een sterke munt. Is al altijd zo geweest.
De Baht blijkt een beretserke munt te zijn en te blijven wat nog maar eens het bewijs is dat de toekomst in Azie ligt en het verleden in het Westen. De Baht zal samen met vele andere Aziatische munten steeds meer waarde krijgen.
De baht gaat het ook niet zo goed af hoor, het is alleen dat andere valuta er nog slechter voor staan. Maar de Thaise economie gaat het op dit moment niet voor de wind. De enorme schulden, allerhande sectoren die harde klappen opgelopen hebben. De toekomst ligt in een steeds verder met elkaar verbonden wereld.
@Rob,
Feyenoord wordt kampioen omdat het de beste in een periode is en zo gaat het ook met een valuta. En degene waar het goed mee gaat moet vooral in zichzelf investeren en m.i. ligt de toekomst in de machtsblokken zoals ASEAN, EU, US, Japan, Australië/New Zealand (of de Pacific Alliantie) e.d.
Past ook goed in VN klimaatdoelen en regionale veiligheid door toenemende dictators. De toekomst betekent ook dat vanwege vergrijzing er meer handjes in de diverse machtsblokken van onderlinge staten bij elkaar werkzaam gaan zijn..dat is ook een vorm van verbondenheid en is een kwestie van zullen moeten accepteren.
Toekomst in Azië? China staat op invallen en de bevolking zal afnemen tot 600 miljoen, na 50 jaar fabriek te zijn geweest is de Thailand en de bevolking niet veel opgeschoten, Japan neemt de bevolking met 1 miljoen per jaar af en ligt de economie al 30 jaar stil en verdient men minder dan in Nederland. Daarnaast de nieuwste ontwikkelingen nu weer AI, onstaan in het Westen. De economieen groeien maar door in het Westen en er is geen stilstand of achteruitgang. Denk dat ik zo in een paar woorden de situatie Oost West wel heb weergegeven.
Moderator: discussie bij de baht houden graag.
Thailand met z’n Bath zal alleen maar sterker worden.
Thailand zit in de Azië Unie, totaal aantal inwoners ca.1miljard.
De Azië Unie is een handels groep, ca. 10 Aziatische landen, ieder houd z’n eigen valuta c.q. z’n munt.
De Azië Unie is ook aangesloten bij de BRICS als de +, of wat ook wel gezegd wordt, de BRICS B.
Ook heeft Thailand vorig jaar z’n 125 jarig vriendschap met Rusland in Bangkok gevierd.
Die vriendschap levert Thailand hoge kortingen op, voor de Russische grondstoffen.
De toeristen sector, oriënteert zich meer op de Rijkere Chinezen, Indiërs, Russen, Arabieren en mensen uit de Azië Unie plus de BRICS landen.
De groeiende economie en het daardoor versterkende Bath, zal steeds meer komen door de samen werkende Azië Unie, contacten met de BRICS + landen.
Ook de ontwikkeling in technologische industrie, en de enorme ontwikkeling in de Infrastructuur van Thailand.
Ook belangrijk is, dat de waarde van de Thaise economie is gebaseerd op GOUD.
Ter vergelijking met de Westerse economieën die gebaseerd zijn op een schulden economie.
Alle kracht van de economie en daardoor de Bath, zit hem in de enorme groei van de MIDDENKLASSE.
En heel belangrijk, Thaise mensen zijn gelukkige mensen.
“Het land van de Glimlach”
De andere kant van deze optimistische versie:
Thailand bevindt zich in het deel van de wereld waar de vergrijzing het hoogst is in de hele wereld, omringd door louter dictaturen die alleen maar aan hun eigen voortbestaan denken. De groei in nieuwe industrieen van de toekomst is nagenoeg nul en het toerisme model lijkt helemaal uitgemolken te zijn. De kans is groot dat er na de as verkiezingen weer dezelfde kliek aan de macht komt en de kans op economische groei alleen maar kleiner wordt.
De Azië Unie? Bedoel je ASEAN? Die associatie – Association of South-East Asian Nations heeft net zoveel samenhang als los zand, de 10 aangesloten landen doen in vrijwel alle opzichten volstrekt hun eigen zin, als het er werkelijk op aan komt. Men schildert op vergaderingen de fraaiste vergezichten, om vervolgens de eigen zin te doen. Bepaald geen handelsblok zoals bij voorbeeld de EU en al helemaal geen douane-unie en Single Market.
Inderdaad, ASEAN heeft nog een lange weg te gaan als ze een belangrijk economisch machtsblok wensen te worden. Werkelijk samenwerken en met elkaar integreren is er nog lang niet bij. Ook geen idee waar Oprecht de “groeiende economie” vandaan haalt als we dag in dag uit lezen dat de Thaise economie er momenteel niet florissant voor staat. Een economie gebaseerd op goud? De Thaise burgers hebben vaak goudstukken ipv bankbiljetten maar dat is het dan ook wel. De baht is niet gekoppeld aan goud. De goudstandaard is iets uit een lang verleden en in de huidige wereld zou zo’n koppeling totale waanzin zijn (zijn wel meer boompjes op te zetten over de nonsens van de goudstandaard).
Een economie op schulden (krediet systemen) bestaat al langer dan dat we met geldstukken werken. Dat gaat al vele duizenden jaren terug. Jan neemt wat van Piet af en de rekening (schuld) houden we bij met turven en dergelijke (hier een link met ontwikkeling van geschreven taal). Geld kwam later en was vooral voor handel tussen mensen die verder geen nauwe band met elkaar hadden. Langstrekkende soldaten bijvoorbeeld, de lokale mensen konden onderling handel drijven zonder geld. Zie: “Debt: The First 5000 Years” door David Graeber.
Over schulden en Thailand gesproken…
Het is geen Bath maar Baht, waarom is dit zo moeilijk te onthouden?
Allemaal goed en wel en lovenswaardig, die ‘sterke baht’. Maar wie wordt er beter van, van bv de grote buitenlandse reserves aan vreemde deviezen? Zeker niet het Thaise volk. “
Ik snap et niet zo goed.
Overal verhalen over de zwakke economie van Thailand en toch ene sterke Baht?
Of zou het meer gaan over de eenzijdige en dus risicovolle economie: vooral steunend op de agrarische sector en het toerisme?
Ik kwam voor het eerst in Thailand in 2007.
50 baht voor een euro, dat was makkelijk rekenen, nu woon ik er ruim 3 jaar en hoop dat die koers terug komt
Ik kwam voor het eerst in Thailand in 1991 en kreeg toen 1200 – 1300 baht voor een gulden, omgerekend maar Euro’s is dit 27 baht voor een Euro.
Het heeft geen enkele zin om te zeggen dat de baht sterk is of zwak, het is gewoon handel want neemt de vraag toe naar baht dan stijgt deze en andersom, het is gewoon een momentopname, vaak wordt de koers beinvloed door grote transacties in aandelen etc.en is ook mede afhankelijk van werelwijde rentetarieven en geldstromen. Daarnaast hoeven we niet alleen naar de produktie van een land te kijken maar er komt meer bij kijken zoals investeringen in Thailand en andersom door Thais in het buitenland. Of aandelenhandel, goudhandel of valuta-speculaties of aankoop van onroerend goed in het buitenland of aankoop van schuldpapieren , zo maar een paar zaken.
Als iemand durft te beweren dat de economie van Thailand goed draait dan zeg ik dit niet klopt, bijvoorbeeld de economie van Vietnam groeide met 8,0 % het afgelopen jaar en die van Thailand 2,6% en Nederland 4,6%. Thailand bungelt al tientallen jaren onderaan de lijsten wat groeicijfers van de economieen van landen in Azie.
De bath is sterk omdat het een geografisch begrensde munt is en zwevend maw de munt wordt zo sterk of zo zwak gehouden al de lokale beleidsadel wil. Wat belangrijk is, is de instroom van vreemde munten. Daar kan wat mee gedaan worden in het buitenland want met de bath kan geen geen voetbalploeg kopen in Engeland of een wijnkasteel in Frankrijk…enz.
Wat ik al aangaf is dat de baht niet sterk of zwak is , het is gewoon een ruilmiddel in geld. En ja als je dan nog vast blijft houden dat de baht sterk is dan heb ik een eenvoudige vergelijking, zie mijn eerdere reactie: in 1991 kreeg je omgerekend ( van gulden naar Euro) 27 baht voor een Euro en dat is nu 37 baht en dat geeft aan dat de baht in 30 jaar tijd minder waard is geworden tegenover de Euro.
Eerder dit jaar bezocht ik het Treasury Department museum in Khon Kaen. Daar waren diverse betaalmiddelen te zien. Kleine schelpjes (หอยเบี้ย, hǒi-bîa) dat sinds de oudheid in gebruik was, de zilveren Pod Duang (พดด้วง, Phód Dôewang) bklompjes/balletjes wat voor mij als leek veel op lagertjes lijken, maar dan met een keurmerk er in geslagen die het zilvergehalte bevestigen. Die phod duang in de vitrine waren uit de Sukhothai periode (1238-1438), Ayutthaya periode (1351-1767) en de Bangkok/Rattanakosin periode (1782-1932). In diverse maten, de meeste kleiner dan een erwt, veelal van zilver maar ook enkele van goud. Die Phod Doewang “balletjes” werden in 1904 afgeschaft.
Voorts was er nog de Ngern Hoi (เงินฮ้อย, ngeun hói, uit het Lan Xang koninkrijk (Laos) en ngern Hang (เงินฮาง, ngeun háang) uit Vietnam. Dit betaalmiddel was nog tot het tijdperk van Rama I V (1853-1910) in gebruik in o.a. de Isaan naast diverse andere munten/betaalmiddelen. Deze zilverstukken hebben de vorm van zeg maar een scheermes schelp, met markeringen er in geslagen die het zilverpercentage aangeven.
Tevens was er Chinees geld uit de 14de tot 20ste eeuw: zilveren Sycee (kom achtige klompen zilver), zilveren Hoefijzer geld (soort van vierkante brokken zilver), Vietnamese zilverbaren (tijdperk?). Maar ook geld uit Lan Na van de 14-19de eeuw: Tok geld (เงินท้อก, Ngeun Thód), knoopvormige zilveren munten. “Bloem” geld (เงินดอกไม้, ngeun dòk-máai, een rond schijf vol markeringen en welvingen. Khanom Khrok (เงินขนมครก, ngeun khà-nǒm -khrók), wat leek op een miniatuur bapao van zilver… En “armband geld” (เงินกำไล, ngeun kam-lai), wat een soort zilveren miniatuur croissantjes lijken. Maar uiteraard ook het eerste papiergeld uit de periode van Rama IV (1851-1868): Salueng (หมายราคาสลึง, mǎai raa-khaa sà-lǔng) en Feang (หมายราคาเฟื้อง, mǎai raa-khaa fúang. Die laatste kleine rechtopstaande witte papiertjes met een boel zwarte tekst en rode zegels/stempels er op.
Die baht als zijnde mooie zilveren en gouden munten is eigenlijk iets van de 19de eeuw. Maar tot aan de overgang naar de 20ste eeuw waren er dus diverse betaalmiddelen in omloop. Niet zo gek ook, zilver is zilver, als je maar het zilvergehalte en gewicht weet. Kan me dus zo voorstellen dat langs handelsroutes met Chinezen die hedendaags Thailand, Laos, Vietnam enzo aandeden er dus verschillende betaalmiddelen in omloop waren. Of andere waardevol spul zoals bijzondere houtsoorten (ruilhandel). Jammer genoeg stond bijna overal alleen de periode van de koning of het koninkrijk bij dus exact beeld van de Thaise baht en andere munten/betaalmiddelen schetsen is mij niet gelukt.
Maar als je weet dat het geld dus in diverse vormen in omloop was, die geldstukken diverse zilver (soms goud) gehaltes hadden enzo, kun je wel begrijpen waarom de Thai geld “ngeun” (zilver) noemen. En dat men koos voor een bepaalde gewichtseenheid (en zuiverhuid neem ik aan) van edelmetaal (de baht) om zo de prijs van iets uit te drukken. Wil ik hier echt kaas of chocolade van maken dan moet ik dieper in de boeken duiken…