Doggy bags in Thailand
In het Algemeen Dagblad stond eerder deze week een artikel, dat als volgt begint: “Het aantal restaurantbezoekers dat wel eens eten mee naar huis neemt in een doggy bag, is toegenomen. Was dat een jaar geleden nog één op de vijf, nu geeft 27 procent aan wel eens kliekjes mee te hebben genomen. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van Natuur & Milieu.
40-plussers geven vaker aan dat zij eten meenemen omdat ze tegen voedselverspilling zijn, jongeren omdat ze ervoor betaald hebben. Bijna de helft van de ondervraagden vindt het gênant om in een horecagelegenheid om een doggy bag te vragen. Maar ten opzichte van een jaar geleden is ook dat percentage licht gedaald”.
Nu is dat op zich geen wereldnieuws, maar een doggy bag is wereldwijd wel een onderwerp, dat voortdurend in de belangstelling staat. Ik dacht hoe zou dat in Thailand zijn en ik wilde er zelfs een stelling van de week van maken, zoiets als “Een doggy bag is in Thailand heel normaal”
Ik zie er toch maar van af. Ik zocht namelijk op internet naar wat internationale ervaringen met doggy bags, maar uit de talloze websites kun je maar één conclusie trekken. Het is in de meeste gevallen door een nationale cultuur bepaald. Heel grof zou je kunnen zeggen, dat het in Amerika normaal gevonden wordt (want grote porties), in Europa is het veelal gênant (want kleine porties) en in Azië (dus ook in Thailand) is het acceptabel, maar komt het niet veel voor.
Thailand
Ik heb zelf nauwelijks ervaring in Thailand met doggy bags. De porties in westerse restaurant geven geen enkele aanleiding om naar een doggy back te vragen. Sterker nog, het valt mij op, dat nogal wat restaurants hun prijzen niet verhoogd hebben, maar de porties nóg kleiner maken. Ik zou ook tot de groep mensen behoren, die het te gênant vinden om naar een doggy bag te vragen.
Als ik met mijn Thaise vrouw en haar familie + vrienden in een Thais restaurant ga eten, ligt het wat anders. Er wordt dan zoveel besteld (wie dacht u, dat de rekening betaalt?), dat het onmogelijk is om alles aan tafel op te eten. Dan wordt er geen doggy bag gevraagd, maar wordt het overgebleven eten keurig in de keuken verpakt om mee naar huis te nemen.
Ongevraagde doggy bags
Ook in Thailand kennen we de “eet-zoveel-je wilt-restaurants” en de ondernemers onderkennen kennelijk de neiging van het publiek om stiekem wat etenswaar in de tas te stoppen om later op te eten. Vaak hangt er wel een waarschuwing, dat niets mag worden meegenomen en dat er ook geen voedsel op tafel mag achterblijven. Wat je neemt eet je op en daar betaal je voor!
Bekentenis
Toen ik jaren geleden met mijn Thaise vrouw met de auto een wat langere rondreis door Europa maakte, logeerden we vaak in hotels, waar we van een prachtig ontbijtbuffet konden genieten. Als ik alleen geweest was, zou ik het nooit gedaan hebben, maar mijn vrouw had een grote handtas en daar verdwenen dan wel degelijk enkele broodjes met kaas en ham, wat gekookte eieren en wat fruit in. Lekker, voor later onderweg, dat scheelde weer een lunch. Tja, Nederlander hé!
Tenslotte
Het is geen echt serieus onderwerp, maar ik u wel aanraden eens “doggy bag” te Googelen voor wat vermakelijk leesvoer. Ik vond deze link: daskapital.nl/2014/08/all_you_can_eat
Als u dat artikel en dan vooral de vele Nederlandse reacties leest, begrijpt u vast wel, waarom ik er geen Stelling van de Week van heb gemaakt.
Kom al 24 jaar in Thailand heb altijd me eten mee kunnen nemen uit restaurants wat over was , is daar heel gewoon , niets bijzonders ? Is heel gebruikelijk onder de Thaien om dit te doen .
Of gewoon streetfood nemen, dan krijg je een enorme bak eten mee waar je lekker thuis of op de veranda of je balkon van je hotel makkelijk 2 dagen van kan eten! 😀
Inderdaad de normaalste zaak van de wereld in Thailand. Het gebeurt meestal al zonder dat je er om hoeft te vragen.
Ik kom al 16 jaar in Thailand.
Als mijn vrouw en ik gaan eten, dan wordt alles wat over is altijd door ons mee genomen
voor haar familie. Is er naar haar oordeel te weinig over dan wordt dat tocht meegenomen maar
wordt er nog iets extra,s bijgedaan.
Wat is er nou gênant aan, wanneer je overgebleven voedsel dat je lekker smaakte en waarvoor je betaald hebt mee naar huis wilt nemen? Het is hier in Thailand zelfs normaal dat je eten meegeeft of meeneemt wanneer er eten op een feest overblijft. Dat doen vele Thais en is toch ook een stuk waardering t.o.v. je gastgever. Je kunt het toch ook aan je arme medemens geven?
In restaurants wordt het ook graag aan je meegegeven. Dan is er minder afval en je laat je gasten ook zien dat dit eten niet aan andere gasten in een bewerkte vorm voorgezet wordt.
wij namen niet alleen altijd alles mee, wij bestelden vaak zelfs extra om mee te nemen.
Dit stukje is een stukje wat eigenlijk over Nederland gaat. In Thailand heel normaal maar in Nederland beginnen wij als het stukje ook om bakjes met restjes te vragen voor thuis. Of het echt gebeurt? Geen idee, omdat ik zelden in een restaurant te vinden ben ik Nederland.