Essen wie zu Hause versus culinair paradijs Thailand
Khao Pad Kai
Het was november 1998 en ik was voor de eerste keer in Thailand. De nachttrein had mij naar Chiang Mai gebracht. Mijn debuut-zoektocht naar een eethuis in de binnenstad was al meteen een ontluisterende ervaring toen ik een steegje doorliep. ‘Essen wie zu Hause’ las ik zonder waarschuwing, met grote letters gekalkt op een schoolbord naast de deur van een, naar later bleek, Duits restaurant.
Met als dieptepunt een kleine Thaise dame met dikke armen en half-blote beentjes in een heuse lederhosen (ik lieg niet) voor de deur. Ze droeg een groen hoedje met een veer erin, had een strakke witte blouse met frutseltjes aan en deelde foldertjes uit. Bij een barretje tegenover de Duitser bestelde ik een Khao Pad Kai met bier. Ondertussen aanschouwde ik op een krakkemikkige kruk dit staaltje van vergaande stompzinnigheid.
Thailand is niet alleen zon, zee, strand, tempels, natuur, barretjes en een (meestal) vriendelijke bevolking. Nee, het is ook een culinair paradijs. Vind ik. Vandaar steeds weer mijn verbazing wanneer toeristen restaurants uitkiezen waar ze de vertrouwde pot van thuis nuttigen. Lokaal eten in Thailand, hoe ingewikkeld kan dat nu zijn, vraag ik mij dan af. Het is vers, ter plekke gewokt en spotgoedkoop. Als je dat wilt en zoekt, want duur Thais tafelen kan ook. Maar daar ga ik even niet vanuit.
Menukaart en Khao Pad
Veel menukaarten in gebieden waar vakantiegangers verblijven zijn in het Engels. Het bestellen van een Thaise maaltijd is daarom niet meer zo moeilijk en je weet wat je op je bord krijgt. Maar als dat niet het geval is en je handen- en voetenwerk wilt vermijden, bestel dan een van de Khao Pad gerechten die de Thaise kookkunst ontwikkeld heeft. Met als bekendste Khao Pad Kai, gebakken rijst met groente en kip met een gebakken ei er bovenop. Mijn favoriete lunch. Snel klaar, zeer smakelijk en niet te zwaar op de maag. Overal, zonder een blik op de menukaart te werpen, kun je dit bestellen. En iedereen verstaat wat je zegt. De Nam Plaa Priek (vissaus met pepertjes) krijg je er in een apart bakje bij. Dus je kunt het zo pittig maken als je wilt. Water met ijsklontjes is vaak gratis, vooral bij streetfood-stalletjes. Wat de klontjes betreft; als ze ongeveer vijf centimeter lang zijn en rond met een gat erin zijn ze fabrieksmatig gemaakt en dus veilig.
Pad Krapow Gai Kai Dao
Vriendschapsbrug
Ik had er mijn gewoonte van gemaakt om rond het middaguur in Thailand een Khao Pad te bestellen. Met Kai (kip) Moo (varken, spreek je uit als: moe?), Neua (rund ook uitsprekend met een ?) of Kung (garnalen.) Of de Phad Kai King, gebakken kip met gember evenals de Pad Krapouw Kai, gebakken kip met Thaise basilicum. De goedkoopste rijstmaaltijd met kip die ik gegeten heb was onder de rook van de vriendschapsbrug bij het stadje Mea Sot in oktober 2009 aan de Birmese grens. Na een fietstocht op de mountainbike vanaf mijn guesthouse naar deze grenspost bestelde ik mijn lunch bij een gezellige tent aan de grens terwijl ik naar de stroom mensen keek die de brug overging. De maaltijd kostte 60 baht. Het koude Chang-biertje ernaast was net zo duur.
Gehaktbal
Dus: Ik zou zeggen. Ga voor culinair Thailand als je daar bent. Laat de patat, gebakken aardappeltjes, schnitzel, biefstuk, pizza, kroketjes en bitterballen, et cetera voor wat het is en laat je verrassen door wat de Thaise keuken te bieden heeft. Alhoewel, ik mij kan voorstellen dat een Nederlandse expat ook wel eens in een gehaktbal wil bijten, een patatje wil eten of een haring met uitjes naar binnen wil werken.
Vakantiegangers zouden inderdaad moeten genieten van de Thaise keuken na zo’n verre reis maar aan de andere kant zitten vele Nederlandse vakantiegangers ook in de categorie ” Wat de boer niet kent dat eet hij niet” – trouwens benieuwd hoelang dit spreekwoord nog gebezigd mag worden.
Voor zoals ik in mijn omgeving zie bestaat het eten vnl. uit koolhydraten in de vorm van rijst en wordt de wereldwijd geadviseerde inname van 300 gram groente zelden bereikt. Bij gebrek aan beter lijkt dat in bv. Isaan beter te lukken dan in de steden. Nu is 300 gram groente ook maar een optimale hoeveelheid dus daar moet je ook niet te zwaar aan tillen zeker gezien de pesticiden in de groente.
Ben het helemaal eens dat de vakantiegangers meer zouden genieten van de Thaise keuken en de categorie “Wat een boer niet kent dat eet die niet.
Echter als deze vakantiegangers uit China, Rusland komt vinden we het vreemd, dat deze ook graag hun voeding eten en meestal uitsluitend Chinees en Russisch goed beheersen. Dus net als de Nederlanders, die geen Engels kunnen een georganiseerde reis maakten. Zo ben ik tenminste ook de eerste keer naar Thailand gekomen.
Maar vind het heerlijk om voor een 40 tot 80 baht in een Thais restaurant te kunnen eten.
Ik verbaas mij ook altijd over die figuren met wat de boer niet kent dat vreet hij niet mentaliteit,het zijn ook vaak dezelfde figuren die zweren bij KLM als beste luchtvaartmaatschappij.
Natuurlijk valt over smaak niet te twisten maar om de Nederlandse keuken ( voor zover die al bestaat) hoger in te schatten dan de Thaise keuken is volgens mij of het gevolg van een stevige COVID besmetting of en dat is meer waarschijnlijker een gevolg van het niet hebben geprobeerd.
Mijn beste vriend (die nu mee leest) is er ook zo een,mister pancake is zijn nickname.
KLM is de beste luchtvaartmaatschappij en Hollandse pot is het beste op culinair gebied.
Maar voor de rest is het een prima kerel.
En om de KLM met het eten te combineren. Ik heb nog nooit zo vies gegeten als op de vluchten van KLM richting Bangkok en terug. Ook een heel domme keuze van KLM. Op de heenweg naar Bangkok een Nederlandse stamppot…. Tja dan ken ik de NL’se smaken en wil juist iets Thais om alvast wat in te komen. Die stamppot is dan ook echt niet lekker.
En op de terugweg, na een (lange) periode in Thailand waar ik dagelijks vers Thais eet van Streetfood, maaltijd door vrienden, en High Class Thai Restaurants krijg je de een of andere onsmakelijke plakkerige bak met iets wat Pad Thai schijnt te heten….
Vliegtuig eten is nooit optimaal, zelfs dat snap ik vanwege allerlei redenen. Maar draai dan op z’n minst de maaltijden om. Heenweg; PadThai, en terug de Stamppot….. de ervaring wordt al iets minder erg.
Die Nederlandse prak maken ze in NL, die Thaise prak in TH. De maaltijden die je krijgt zijn dus die van land van vertrek en niet van aankomst. Zal lastig en niet echt economisch worden om in zeg BKK een cateraar te vinden die én stampot, en sauerkraut, en kebab, en tacos en…. etc. etc. maakt IPV een grote pan rijst en een Thais achtige gaarkeuken/magnetron maaltijd.
Het idee is natuurlijk wel aardig, maar denk toch dat een Nederlandse Stamppot beter gemaakt kan worden in Nederland. Met de aanwezige ingrediënten dan dat een Thaise kok dat zou moeten bereiden.
Andersom werkt het deel ook zo, echter zijn we in Nederland wat meer internationaal. Nu vlieg ik meestal met Emirates en ben best tevreden over de maaltijden daar. En als ik een keer op gewaardeerd wordt naar Business Class is de maaltijd subliem.
Wellicht heb ik een probleem met begijpend lezen maar volgens mij is de intentie van Bert om iets te schrijven over Thai eten versus aanbod eten in buitenlandse restaurants in Thailand. Derhalve ontgaat het mij volledig waarom men meent dat bashen van KLM in dit topic thuishoort. Indien men problemen met KLM heeft oif heeft gehad open dan zelf een topic met als titel: Mijn problemen met KLM. Overigens over smaak valt niet te twisten, wat de een lekker vindt daar huivert de ander van.
Over het algemeen vind ik het eten in Thailand matig tot lekker, maar als ik in Thailand een Japans restaurant tegenkom ga altijd voor de Japanner, m.i. veel geraffineerder en gezonder.
Ik heb altijd heerlijk gegeten in Thailand, Cambodja en Laos. Zo matig vind ik het niet. Ligt er ook aan wat je besteld aan bijgerechten.
In een aantal reacties lees ik over de Nederlander met zijn “Wat de boer niet kent …” mentaliteit. Ik vind dat wij, door ons Indisch verleden met bijbehorende invloeden in de keuken, het nog niet zo slecht doen in het buitenland. Evenals de Britten met hun Indian Curry’s, ook historisch gevormd, zijn soepeler in het aanpassen aan het eten in Thailand. Echter, het verhaal ging over “Essen wie zu Hause”. Als er één volk is wat afhankelijk is van schnitzel en sauerkraut in het buitenland zijn het wel de Duitsers.
Ik kom al meer dan veertig jaar in Thailand en ben een grote fan van Thais eten en heb in al die jaren dat het vakantie was (toen ik nog werkte) bijna nooit de behoefte hehad om in een europees restaurant binnen te gaan. Ik ga nu ,nu ik gestopt ben met werken voor langere tijd (3 a 6 Maanden) naar Thailand ( mijn vrouw is Thaise) en ik ga nu wel eens een goeie steak met frieten of iets dergelijks eten, als je langere tijd weg bent heb je af en toe hehoefte aan Europees eten zo simpel is dat.En om je blij te maken dat Duits restaurant ( Vlak bij de nightmarket) is er niet meer net zoals het belgisch – nederlands restaurant ernaast.En zowieso is iedereen vrij om te eten waar hij zin in heeft, zelfs al is het de beroemde tosti van de 7eleven:)
De goedkoopste Thaise maaltijd die je ooit gegeten hebt kostte 60 THB?
Wij betalen regelmatig toch wel wat minder voor onze streetfood hoor, dus zo uitzonderlijk goedkoop is dat helemaal niet.
Ons eetpatroon en ook het aanbod aan eten (van markten tot restaurants) is sterk aan het globaliseren. In Nederland kun je al jaren prima pizza’s en donner kebab krijgen en niet omdat dat tot de Nederlands keuken behoort. Of Indisch eten tot de Nederlandse keuken behoort?
Op plekken kun je de authentieke gerechten eten (qua ingredienten en manier van klaarmaken; meestal prijzig vanwege de import van ingredienten) en op andere wordt het gerecht aangepast aan de lokale smaakpapillen. (meer suiker, spicy spaghetti, knakworstjes in de rand van je pizza).
Daarnaast is nog een verschil in toeristen of expats. De toeristen snaken wellicht naar een authentieke (en goedkope) pad thai, de expats die hier wonen snakken af en toe naar een frikandel speciaal of zuurkool met worst omdat ze elke dag Thais eten. Voor elk wat wils, voor elke portemonnee ook.
Ja Bert,
In Thailand táán ik niet naar patat, gehaktbal of harinkje. Maar dat doe ik in Ned ook al niet. Díé helft van ‘t jaar dat in Thailand ben sleept Chaantje me mee naar de meest uiteenlopende Thaise restaurantjes en eetstalletjes. Op de Isarnse pappaya pokpok(met die gefermenteerde vispasta) na, eet ik alles.
En dat Deutsche Freschschloss in Chiangmai bestaat nog steeds en de cultuurbarbaren hebben ‘n fragiel Thais meidje voor de deur in ‘n ‘Dirndl’jurkje gehesen.
Welcome to Thailand
Ik vind het vreemd en eigenlijk behoorlijk arrogant dat mensen elkaars voorkeuren op welk vlak ook bekritiseren.
En al helemaal wat eten (smaken, proeven) betreft.
De Romeinen wisten het al: de gustibus et coloris non disputant.
Maar ja, sommigen die het zelf onverstandig vinden om tegenwoordig naar Thailand te reizen noemen anders denkenden die dat wel doen ook “wanhopig, radeloos en/of slecht geinformeerd”.
Wat de boer niet zint gunt hij zijn buur ook niet…?
Cor
Toen ik in 2012 naar Thailand verhuisde was ik ook een van die mensen, die meende dat men zich in het land waar men woonde moest aanpassen en deed ik nogal laatdunkend over mensen die zich op een bord met Hollandse kost verheugden.
Na twaalf jaar is mijn visie toch wel verschoven. Ik een nog steeds geen stamppot in Thailand, maar wanneer mijn vrouw en ik gaan eten, kijken we toch vooral naar restaurants waar je ook westers kunt eten.
Ik houd van afwisseling en door mijn werk als steward, ben ik het gewend om veel lokaal voedsel uit te proberen.
We eten nog steeds Thais, maar ik ga nu bijvoorbeeld een keer per maand met mijn twee fietsfrienden in Hua Hin uit eten en we zoeken bij voorbaat restaurants met een westerse keuken.
Thuis eet ik meestal wat mijn vrouw kookt, maar doet ze het niet, dan eet ik westers. Zij wilde, toen wij elkaar leerde kennen westers koken, maar dat heb ik haar toch maar gevraagd te laten.
Maar ik ben het er wel over eens dat wanneer je twee weken in Thailand op vakantie bent, en je alleen maar westers eten zoekt (met name Nederlands), dan vind ik dat wel een beetje zielig. Net zo zielig als wanneer Thais in Nederland alleen maar Aziatisch willen eten.
In de mix moet toch alles mogelijk zijn.
Begrijp die commentaren vaak niet zo naar twee kanten op.
Als toerist, maar ook als buitenlandse bewoner eet ik grotendeels Thais, maar dan wel op het thuisniveau.
De Thaise prakkies van 40 tot 75 baht die de Thai ook eet of natuurlijk gewoon uit eigen keuken als mijn vrouw tijd en zin heeft.
Kopen, op de stoep gebracht door Grab, is vaak net zo duur zo niet goedkoper als thuis en het aanbod is mega.
Vele vergelijkbaar met de eenpansgerechten of stamppotten in het thuisland, trouwens, dagelijkse hap dus.
Het culinaire ‘paradijs’ ligt echt een treetje of twee drie vier hoger als dat.
Dat restaurants OOK een sfeer van het thuisland in kledij willen geven is weinig op tegen, helaas komt dat vaak niet over met een Thaise in de bediening.
Dat de restauranteigenaar zowel in het Thais, Engels, of Duits even vraagt hoe het leven is, is toch niet meer als te bewonderen.
Koop trouwens met regelmaat stamppotten, soepjes en snacks bij een van de buitenlandse aanbieders in het land die daar hun hobby en inkomsten in hebben.
Over smaak valt niet te twisten, en wat de een lekker vindt lust de ander niet. Ik vind de Thaise keuken zeker niet verfijnd. Er zijn producten bij die erg smakelijk zijn, maar dat heeft elk land wel. Ik hoef ook niet elke dag Thai food. Waarom zou ik? Omdat ik in Thailand woon? Nou en. Onlangs in een klein dimsum-restaurant geweest en absoluut heerlijk gegeten. We gaan vaak naar een Korea of Japans restaurant. Niet die grote ketens die je in shoppingmalls tegenkomt. De oost-aziatische keukens zijn veel geraffineerder. Jammer dat Thailand niet de Indonesische keuken herbergt. Een absoluut gemis. Wat heel erg tegenvalt zijn de restaurants van de grotere hotels. Bij Makro kun je veel groentes vinden die we kennen vanuit Nederland/EU. We leven 2024. Dus waarom niet een keer wortelstamp, spruitjes, broccoli, bloemkool. Als je goed rondkijkt en ook alweer bij de kleinere ‘groenteboer’ op vele Thaise markten vind je “kale”. Daar is een prachtige boerenkoolstamp mee te maken.
Eline , kan jij beschrijven hoe dat “kale” er uit ziet?
Er is een hemelsgroot verschil tussen naar Thailand komen als toerist en hier permanent wonen.
Als toerist moet je de Thaise keuken wel proeven. Ik bedoen dan wel de ‘Thaise keuken’ wat reeds een groot verschil is met het streetfood. Je komt hier teslotte niet om een hamburger te eten.
Als vaste bewoner ligt de zaak wel anders en is het echt niet verbazend dat je liever, met regelmaat, je eigen dagelijkse kost verkiest boven de Thaise. Wij Belgen zijn gekend als Bourgondiers en houden van een echt goede maaltijd.
Hier, de streek waar ik woon, is vooral het seafood uitstekend. Ik stel steeds: niemand kan seafood bereiden zoals een Thai dat kan. Ze zijn er hier namelijk mee groot gebracht. De bereiding van een goed stuk vlees dat is wel aan ons voorbehouden, op kip en eend na, want kunnen ze wel.
Dat de Thaise keuken verheven wordt tot een der beste ter wereld vind ik, persoonlijk, overdreven. Vele bereidingen smaken allemaal hetzelfde: chili, chili en nog eens chili. Je smaakt zelfs het verschil niet tussen varken-rund…. want het geeft allemaal dezelfede pikante smaak die gewoonweg alles overheerst..
Zo kook ik meestal 5 dagen per week zelf en de twee andere zijn aan mijn vriendin voorbehouden. Dat betreft dan seafood waar daar begin ik zelfs niet aan.
Het enige voordeel, wat Thaise kost aantrekkelijk maakt, voor vele farangs, is de projs. Spot goedkoop: een ‘overheerlijke volwaardige maaltijd’voor 50THB. Stel je eens de vraag: wat kan ik jou aanbieden voor voor 501THB? Wel: een kommetje warm water met noedels, wat groenten erin gegooid en ‘sporen’ van vlees. De maag is vol maar dat ‘overheerlijke, volwaardige’ zou ik toch maat achterwege laten.
Wel ieder zijn meug, doch ik verkies wel iets ander, tenzij om een klein hongertje te stillen tot de echte maaltijd eraan komt.