(Endorphin_SK / Shutterstock.com)
Het ministerie van Geestelijke Gezondheid (DMH) waarschuwt voor het stijgende aantal zelfmoorden onder zowel mensen die werken als in de gepensioneerden.
Volgens de DMH worden in Thailand jaarlijks gemiddeld 53.000 poging tot zelfmoorden ondernomen, waarvan 4.000 ook daadwerkelijk tot zelfdoding leiden. De directeur-generaal van DMH, Dr Amporn Benjaponpitak, zegt dat zelfdoding nu de tweede doodsoorzaak is na verkeersongelukken, als het gaat om onnatuurlijke sterfgevallen in Thailand. Ze voegde eraan toe dat grote risicofactoren die mensen ertoe drijven zelfmoord te plegen vooral stress en depressie zijn.
Volgens een recente enquête hebben degenen in de beginfase van hun carrière vier keer meer kans op zelfmoordgedachtes dan andere volwassenen. Veel mensen krijgen te maken met financiële druk tijdens de universiteit-naar-werktransitie, vooral in het kader van een statusgedreven, materialistische samenleving. Ook deze risicogroep neemt de laatste vier jaar gestaag toe. Dr Amporn zei dat liefde en steun van familie en vrienden mensen kunnen helpen om zelfmoordgedachten te verkomen.
Een andere oorzaak van stress en depressie is de COVID-19 pandemie en de beperkingen die zijn ingesteld om het virus in te dammen. Samen met angst voor de ziekte en potentiële rouw, zeggen experts dat sommige aspecten van de lockdown – zoals isolement, eenzaamheid, verlies van sociale ondersteuningsnetwerken, werkloosheid en financiële onzekerheid – zeer schadelijk zijn voor de geestelijke gezondheid.
Volgens gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie verliezen jaarlijks bijna 800.000 mensen wereldwijd het leven door zelfmoord.
Bron: NNT- National News Bureau of Thailand
Vandaag nog stond op Khaosod English hun facebook pagina te lezen over een radeloze verkoopster (meatball vendor) die 30 duizend baht schuld had open staan bij een loanshark en niet langer de 1000 baht dagelijkse afdracht aan die loanshark kon voldoen. Ze was 30 meter hoog in een zendmast geklommen om zo een einde aan haar leven te maken, maar kon door haar man en de politie veilig naar beneden worden gepraat.
Voor de welgestelde is 30 duizend baht bijna tot absoluut niets, voor de doorsnee Thai zonder mooie papieren is dat al snel 3 maandsalarissen… Een mensenleven is toch wel wat meer waard hoop ik??
Rob V., loansharks staan niet bekend om softe methodes als het gaat om het innen van een schuld. Hand afhakken, heb ik lang geleden eens gelezen. Kan me voorstellen dat die mevrouw ernstig in paniek was. Al is praten een betere methode dan je van het leven beroven.
Rob,
Wij zijn op deze manier 2 jaar geleden een huis kwijtgeraakt dat we voor een familielid gebouwd hadden.
Kosten 1 miljoen baht.
De vrouw van de familie had blijkbaar een lening afgesloten bij een loanshark voor haar jonge dochter die gezins uitbreiding kreeg.
Het huis zijn ze nu kwijt en de vrouw woont weer bij haar moeder.
Zou dat een van de oorzaken kunnen zijn dat ik vaak de zwarte bril op heb.
Het leven kan behoorlijk desastreus zijn in Thailand, voor de minder kapitaal krachtige Thai.
Thailand blijft naar mijn mening een land, waar men ook als Farang moet oppassen met zijn zuur verdiend geld.
Niet iedereen wil dit horen , heb ik al vaker gemerkt.
in Thailand is euthanasie bij de wet verboden. Er staat nog net niet de doodstraf op. Voor wanhopige mensen is dus zelfmoord de enige mogelijkheid uit het leven te stappen. Ik kom zeer regelmatig in Buriram en wel in een klein plaatsje waar zeer weinig tot niets te beleven valt. Er is geen 7/11, geen bank zelfs geen ATM, geen kroeg(je), geen restaurant(je). Een dooie boel dus. Wat er wel is een grote solidariteit onder elkaar. Mijn vrouw is er opgegroeid en heeft jaren geleden op de kinderen, die nu trouwen, gepast. We hebben er ook al meermalen een begrafenis mee mogen vieren. De jongeren trekken weg om elders werk te vinden. De bevolking verouderd snel, allemaal mensen die op de rijstvelden hebben gewerkt. Veel oudjes lopen er met hun neus over de grond omdat ze niet meer overeind kunnen komen van de reuma opgelopen bij het rijstplanten. Deze mensen kunnen nu niet meer werken en hebben geen pensioen opgebouwd. Met elkaar proberen ze nog wat van het leven te maken en kijken naar elkaar om. Ze organiseren zelfs jaarlijks een groot dorpsfeest dat meerdere dagen duurt. Men kookt met en voor elkaar en er is voldoende drank en muziek. Kan men niet naar het feestkomen dan wordt een voedselpakket verzorgd.
En om de verveling door te komen is er vriendschap te vinden in de Lao Kao, het rijstdestilaat. Het is spotgoedkoop en ik raad iedereen aan het met zeer grote mate te drinken. In dit plaatsje zijn we al enkele malen op een begrafenis geweest van oudjes die overleden aan overmatig Lao Kao gebruik. Hun manier van euthanasie of zelfmoord, wie zal het zeggen. Ik denk niet dat zij meegeteld worden in de officiële zelfmoordcijfers.
Veel ouderen en ook jongeren in Isaan zijn helaas alcoholist.
Naar mijn mening niet alleen door het harde bestaan, maar ook door de vele TV series , waar uitgebreide overdadige weelde als de maatstaf verkondigd wordt.
Wanneer je daar niet aan kunt voldoen, blijft er alcohol / verdovende middelen over.
Waarom je het iedereen aanraad de lao kao in zeer grote mate te drinken is mij een raadsel.
Alcohol is een van de grootste probleem veroorzakers in Thaise families en van de zelfgestookte lao kao wil men nog weleens blind worden of zelfs overlijden , zoals recent nog op het Thaise nieuws getoond is.
.
Thalley zegt MET grote mate te drinken en niet IN grote mate te drinken dus voorzichtig te zijn met dit spul want je kunt er snel dronkenn en verslaafd aan worden .
Wel vreemd dat Dr Amporn zegt dat zelfdoding de tweede doods oorzaak is na verkeersongevallen.
Indien je de andere doodsoorzaken niet mee neemt is deze volgorde misschien wel correct .
In het dorp waar ik nu woon zijn er ook werkloze jongeren (20 tot 30 jaar) die ook aan de alcohol verslaafd zijn. De reden is niet dat zij zoveel kopen. Zij kopen juist bijna niks, op benzine voor de brommer en drank. Het geld komt maandelijks van de moeder die met een buitenlander is getrouwd en in Europa woont en werkt.
ja chris.
.
Wanneer je overigens geen geld opstuurt, komt je inventaris van je huis bij de pawn shop terecht.
Dat is bij ons het geval.
Alles wat los en vast zit wordt verpand.
Zelfs het hekwerk is verdwenen
Het verslaafd raken aan alcohol komt volgens mij toch wel door de TV programma’s met extreme weelde.
De jongeren kopen welliswaar niet veel meer dan benzine en alcohol , maar ik denk dat men bij het dagelijks zien van allerlei onbereikbare weelde op de tv de aanleiding kan zijn.
Verslavingsgedrag is te vinden in alle bevolkingsgroepen. Rijk, arm, jong, oud noem maar op. Het verheerlijken van deze zogenaamde genotsmiddelen is aan de orde van de dag. Daar wordt dik aan verdient over de levens van velen. Een uitzichtloos leven is maar een van de redenen die men zichzelf voorhoudt, maar die kennelijk bij een bepaalde groep wel stand houdt. Van jezelf houden en voor je zelf zorgen is niet een ieder gegeven. Enfin de mens zit complex in elkaar en dat uit zich ook met zelfdodingen. De euthanasie problematiek speelt ook een factor van betekenis. In Thailand kan je zelfs je doodzieke hond niet in laten slapen bij de dierenarts. Een kwelling van een week is wat dit dier rest. Drie van mijn honden zijn inmiddels overleden op deze wijze. Een trieste bende en totaal onnodig. Ook dit is Thailand.
Beetje aanmatigend om over de Isaan te spreken en over het luxe leven. Alcohol gebruik komt overal voor, heeft niets met de Isaan op zich te maken want denk je nou echt dat elke provincie in Centraal, Noord of Zuid Thailand verschilt met de Isaanse provincies; heb al tientallen jaren ervaring in diverse delen van Thailand en er zit nou echt geen verschil in als we het hebben over geld, armoede, alcohol of wat ook. Daarnaast zou je zelfs kunnen beredeneren dat degene welke in kleine plaatsen wonen juist niet of weinig in contact komen met de rijke bovenlaag, daarvoor komen de 10 tot 15 miljoen mensen in de regio Bangkok juist wel want ook die kijken tv en daarnaast speelt het rijke leven zich in Bangkok af, zeg maar bij de buren, waardoor ze voortdurend de klasseverschillen zien terwijl degene elders in Thailand verkeren in kringen welke gelijk hunzelf zijn.
sorry ik heb me verschreven. Ik bedoelde met zeer geringe mate Lao Kao te drinken vanwege de gezondheidsrisicos zoals blindheid en overlijden. Mijn excuses.
Dit soort onderwerpen zouden voor de overheid een reden moeten zijn om nu eens echt beleid te maken(en uit te voeren). Zoals armoede bestrijding en echte hulp aan verslaafden inplaats het over te laten aan goedwillenden in de dorpen. In het bericht van het ministerie komt men niet verder als open deuren intrappen, zoals zo vaak in Thailand.
Inderdaad, en een basisinkomen zou veel helpen.
https://www.thailandblog.nl/opinie/ideeen-voor-het-post-corona-tijdperk-het-basisinkomen/
Een basisinkomen is een heel slecht idee. Gewoon een goed sociaal vangnet.
Een prima idee, wat wereldwijd de afgelopen eeuw in diverse landen door diverse linkse en rechtse partijen is voorgesteld. Het is de eenvoudigste manier om een sociaal vangnet op te zetten zonder de bureaucratie en redtape die allerhande standaard toeslagen eisen (controles, gebouwen vol ambtenaren). Maar in Thailand een land en een regering die niet echt bekend staan om out of the box denken en juist verzot lijken op meer en meer papierwerk en regeltjes, daar zie ik dit niet snel van de grond komen. Dat blijft dus die zotte “blue flag” card waarbij je elektronisch X baht voor gas krijgt, Y baht voor openbaar vervoer in BKK, Z baht voor.. etc. Want waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan? Plebs is niet te vertrouwen, te stom, zoiets…
Binnen het huidige rotte systeem zou een basisinkomen het eenvoudigste vangnet (duck tape oplossing zijn). Genoeg voor de eerste levensbehoeftes en wie graag een leuke auto wil, vakantie of wat anders dan de hele dag thuis zitten, die gaat aan het werk. Een prima idee dus en haalbaarder dan een complete systeemsverandering (vandaag de dag is er genoeg voedsel voor iedereen en toch beland prima voedsel op de vuilnisbelt, zo is dit huidige systeem…)
Als het zo’n goed idee was, dan was zeker al in een aantal (socialistische) landen ingevoerd. Dat is niet het geval en het zal ook nooit gebeuren. Als je Googeld kan je lezen dat zelfs de linkse kranten zeggen dat het systeem meer nadelen dan voordelen heeft.
Het basisinkomen is een vangnet, een noodverband, binnen een kapitalistisch systeem, daar is immers geen recht op eerste levensbehoeftes (dak, eten, drinkwater, onderwijs, zorg, werk) zoals een socialistisch land dat wel kent. Omdat in de kapitalistische maatschappij de werknemers met elkaar concurreren om een baan valt een deel van hen af in werkloosheid of werkende armen. Om die niet te laten sterven of aan het stelen te laten slaan is het hele idee van een sociaal vangnet opgezet. Dat verklaard ook meteen bijvoorbeeld rechtse politici in zwaar kapitalistische landen, neem iemand als Nixon voorstander was voor dit idee van een basisinkomen ook omarmende.
En daarom denk ik ook dat dit basisinkomen ook in Thailand als degelijk lapmiddel zou kunnen volstaan. Te betalen door… nouja er zijn diverse extreem rijke (vermogende) Thai. Een Thai die werkt voor 10 tot 50 duizend baht per maand zou er geen cent meer belasting voor hoeven te betalen. Daarom dus een mooi vangnet voor wie verder graag het kapitalistische systeem van prima goederen op de vuilnisbelt kieperen in stand wenst te houden. Lang leven de winst (daar draait het toch om), met een eenvoudig vangnet in de vorm van het basisinkomen. Kan Thailand er weer voor vele jaren tegenaan.
Het grappige is, Peter, dat de bezwaren die nu tegen een basiskomen werden ingebracht destijds ook tegen de AOW werden gebruikt. Rond WOII:
Bezwaren
Diverse voorstellen ter verruiming van de oudedagsvoorziening stuitten op principiële, praktische en financiële bezwaren. De aanhangers van de verzekeringsgedachte voorzagen onder meer praktische moeilijkheden bij de individuele premieheffing. Een staatspensioen zou dit probleem ongedaan kunnen maken. Dit alternatief werd echter door een politieke meerderheid van de hand gewezen. Elke regeling waarbij de overheid ‘gratis’ uitkeringen verstrekte, zou de volkskracht ondermijnen, zo luidde de redenering. Deze vorm van staatszorg zou bovendien een te zware financiële last voor de gemeenschap met zich mee brengen. Hun voorkeur ging uit naar een stelsel met premiebetaling, zodat de individuele verantwoordelijkheid werd gestimuleerd. Principiële en financiële overwegingen zijn er debet aan geweest dat het opzetten van een deugdelijke oudedagsvoorziening vóór 1940 niet werd gerealiseerd.
Overigens zijn ook een aantal rechtse economen vóór een basisinkomen. En dit staat in het partijprogramma van GroenLinks:
GroenLinks voert stapsgewijs -binnen acht jaar- het basisinkomen in voor
iedereen. Het fiscale stelsel wordt zo aangepast dat mensen met inkomens
rond het minimuminkomen er flink op vooruitgaan, de middeninkomens erop
vooruitgaan, en mensen met inkomens hoger dan twee keer modaal erop
achteruitgaan. Onvoorwaardelijke inkomenszekerheid is de noodzakelijke
basis voor een goed en effectief klimaatbeleid. Alleen vanuit economische
bestaanszekerheid heeft iedereen ruimte om duurzaam te denken, leven en
handelen.
Natuurlijk zijn er ook nadelen. Maar ik denk dat de voordelen veel groter zijn.
Ja, maar er is geen land in de wereld die het wil, dus dat zegt genoeg. Of snappen die het allemaal niet?
Gedurende de corona crisis zijn er meerdere keren gratis geld campagnes geweest. Degene die het echt nodig hadden hebben het gebruikt waarvoor het bedoeld was en degene die het niet nodig hadden maar toch kregen hebben het gebruikt als fooi. Ineens was er geld om lekker extra eten te gaan kopen en dat te gaan delen.
Zo hou je de boeren en marktlui aan het werk maar heeft natuurlijk niets met een reele economie te maken.
Gratis geld zoals fooi ( in de link van Tino zo’n 3000 baht p/m in TH, niet leefbaar geloof ik) is in vele samenlevingen juist de trigger om lekker gek te gaan doen en dat staat haaks op wat een werkgever ziet als stabiel voor de onderneming en werknemer. Gratis geld ok maar dan ook een aanpassing aan sociale zekerheden als men in dienst is.
Mijn naaste buren (1,5 meter van ons) zouden in de wolken zijn met een basisinkomen. Ik kan je zo al vertellen waar dat geld zou naar toe gaan. Niemand werkt of heeft ooit gewerkt, dagelijks alcohol en jaba. Leven van de leningen die hun moeder links en rechts bijeen sprokkelt (en niet terugbetaalt). Ik kan er al een boek over schrijven.
Volgens mij haalt een basisinkomen weinig uit. Voor sommige goed menende families kan het een oplossing zijn. Maar voor het merendeel zal een hoger inkomen een welkome buitenkans zijn en een hoger uitgavenpatroon betekenen. En dan bedoel ik niet terugbetalen van schulden.
Ik zie in mijn omgeving vicieuze circkels die het precies redden als de economie lekker loopt maar tekort komen als er een crisis is. Op dat moment is het lenen, lenen en de benen nemen als daar de mogelijkheid is.
Degene die niet weglopen hebben een misplaatste trots. We hebben amper wat te besteden maar mijn “brommer” is kapot dus ik koop nieuw en op afbetaling a 21% rente per jaar. Een tweedehands kost minder en onderhoud kost stukken minder dan de rente die er jaarlijks betaald wordt. Idem dito voor een auto, waarom genoegen nemen voor minder dan nieuw terwijl je in een hok van 2500 baht met 4 personen woont?
Ondertussen wel blijven gokken of de ondergrondse loterij of voetbal en als er eindelijk wat gewonnen wordt dan wordt dit heugelijk feit met medespelers gevierd waardoor er onder de streep niets overblijft.
Als alleenstaande gescheiden ouder je dik in de schulden steken zodat je kind een goede opleiding op de lagere school kan krijgen a 90.000 baht per jaar. Dik 1/3 van het eigen salaris zonder garantie dat die investering ooit wat gaat opleveren voor de moeder.
Bij sommige zie ik dat ze geen zin meer hebben om te werken want dat levert te weinig op en dat zijn dertigers met een gezin…..
Uit het verleden weet ik dat bij gebrek aan geldstress het leven zwaar is en zeker als er geen lichtpuntjes zijn.
Thailand is in vele opzichten anders dan Nederland en kan er alleen maar met verbazing kijken hoe men de kop in het zand stopt terwijl er werk aan de winkel is om alles op alles te zetten om niet alleen het heden door te komen maar ook de toekomst wanneer alles stroever wordt. Toekomst……….moeten we daar nu over nadenken???? Ooit zal het beter worden……
Oplossing? Educatie op school vanaf vroege jeugd over het hoe en wel van geld, mensen met schulden op wijkniveau vragen om samen te werken met een budget coach die ook wat het eisen heeft en de regels m.b.t. loan sharks gewoon uitvoeren en in de plaats micro kredieten verlenen aan mensen die een bijdrage leveren aan de samenleving maar wel met wat bevoegdheid.
Wil men ontsnappen aan armoede dan kost dat vrijheid.
Ik ken ook een vrouw die een soort van wasserette heeft,in het hoogseizoen loopt dat redelijk,
maar zo gauw er geen toeristen meer zijn,lopen de inkomsten sterk terug.(bijna geen geld meer)
Het reserveren van noodreserve’s dat is voor veel mensen in Thailand een groot probleem.
Een zuster heeft ooit de wasserette gefinancierd(500k thb) en die wil ook wel iets terug zien.
Verder zijn er ook maandelijkse kosten,stroom,water,zeep, etc..het gaat allemaal heel moeilijk.
Mooiste wat ik ooit hoorde was dat ze een brommer op de reutel had gekocht,maandelijks moet ze daar
omgerekend 80 euro voor betalen(over langere periode),dat is voor een thaise een vermogen.
Al zo vaak over gehad,dat je eerst moet sparen en dan pas kopen,maar ja dat is moeilijk.
Honderste over de educatie tijdens de schooltijd,dat is best wel een goed idee,dat ze leren hoe je met geld om moet gaan.Over blanken wordt vaak kiniau gezegd,dat is dan maar zo,maar die kunnen door kiniau te zijn, toch steeds naar Thailand toe en veel andere dingen ondernemen.
Volledig akkoord hoe je het verwoord hebt. In mijn dorp zie ik ook dagelijks hoe het loopt. En toch zijn er die nog de moed opbrengen om op de bus te stappen en shiften te draaien bij Seagate, 50 km verder. Maar er zijn er ook die het opgeven omdat het verdiende geld dient om gezinsleden en familieleden (zelfs neven) te onderhouden die geen werkethiek willen opbrengen en de voorkeur geven aan hun vrijheid.
Ja, het is een vicieuze cirkel. Als ik dan zie hoe de kinderen al van jong af dienen om de plastic zak met ijsblokjes en een nieuwe lading bier uit het winkeltje aan te slepen voor de volwassenen die gezellig bij elkaar zitten, dan blijft daar zeker wat van hangen later. En dan heb ik het nog niet over de ondergrondse loterij waarbij steevast de kinderen om ‘hulp’ gevraagd wordt om de winnende getallen te geven.
Een basis inkomen of een sociaal vangnet is in een land land met een neoliberaal systeem onmogelijk, het belasting systeem in Thailand is dusdanig ten gunste van de upper 10 dat de middeninkomens die in feite alle belasting betalen dit niet kunnen financieren.