Premier roept op tot waakzaamheid rond luchtvervuiling, maar houdt ‘work from home-protocol’ optioneel
De Thaise premier Srettha Thavisin heeft overheidsfunctionarissen opdracht gegeven om de situatie rond luchtvervuiling nauwgezet te monitoren, maar heeft aangegeven dat het probleem momenteel niet vereist dat de regering een formele ‘werk vanuit huis’-regeling instelt.
Deze verklaring werd gedaan door de premier en minister van Financiën, voordat hij afreisde naar de speciale ASEAN-Japan-top in Tokio.
Hij benadrukte het belang van strikte controle en implementatie van maatregelen in diverse projecten om de PM2.5-vervuiling effectief te bestrijden. Deze instructies zijn met name gericht aan vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken Anutin Charnvirakul, en aan Kittiratt Na Ranong, adviseur van de premier.
In reactie op een voorstel van het bestuur van de Metropolitan Administration van Bangkok, dat suggereerde dat inwoners vanuit huis zouden moeten werken, erkende de premier het voorstel. Hij verduidelijkte echter dat de regering op dit moment geen specifieke richtlijn in deze richting zal uitvaardigen. In plaats daarvan gaf hij aan dat de beslissing om een thuiswerkbeleid in te voeren, wordt overgelaten aan individuele bedrijven en organisaties. Dit geeft aan dat de premier gelooft in de autonomie van bedrijven om zelf te beslissen over hun werkbeleid in reactie op de huidige luchtkwaliteitsomstandigheden.
Gisteren lichte verbetering fijnstof waardes
Op 13 december werd in Thailand een lichte verbetering in de luchtkwaliteit waargenomen, met meldingen van gevaarlijke niveaus van ultrafijn stof, bekend als PM2.5, in 33 van de 77 provincies. Dit was een afname vergeleken met de 47 provincies die de voorgaande dag nog werden getroffen. Volgens het Agentschap voor Geo-Informatica en Ruimtevaarttechnologieontwikkeling (Gistda) bevonden zich vijf provincies in de centrale vlakte op dat moment onder het rood alarmniveau voor PM2.5, gemeten op 15 op dinsdag. De meest vervuilde provincie was Samut Sakhon, waar een PM2.5-concentratie van 95,2 microgram per kubieke meter werd gemeten, ruim boven de veilige grens van 37,5 μg/m3.
Daarnaast werden in 28 andere provincies in de centrale vlakte oranje niveaus van PM2.5 geregistreerd, wat wijst op een potentieel gezondheidsrisico. De concentraties in deze gebieden varieerden van 37,7 tot 71,9 μg/m3. Onder deze provincies bevonden zich Nakhon Ratchasima, Phichit en Sa Kaeo. Veilige niveaus van PM2.5 werden daarentegen gerapporteerd in 44 provincies, met name in het noorden, zuiden en noordoosten van het land. De laagste concentratie werd gemeten in Yasothon in het noordoosten, met slechts 9,0 μg/m3.
Pansak Thiramongkol, de directeur van lucht- en geluidskwaliteitsbeheer bij de Afdeling Pollution Control, wees het verbranden van oogstafval op padievelden aan als de voornaamste oorzaak van de hoge PM2.5-niveaus in de centrale vlakte. Deze praktijk wordt vaak toegepast om de velden klaar te maken voor de volgende oogst.
Elk jaar hetzelfde verhaal maar er verandert helemaal niks. Wat denk je ervan om die vervuilende oude bussen uit het Bangkok beeld te laten verdwijnen, of die gasten met omgebouwde pickup auto’s die het leuk vinden om veel zwart roet te produceren te beboeten. Is een begin lijkt mij.
Work from Home, is dat de oplossing? Lachwekkend… en gaan ze de airco en internet rekening ook betalen als we thuis werken? Stuur de politie in het veld, en arresteer de personen die de branden aansteken of de eigenaar van de velden… haal de roetbakken van de straat…
Nog even en de belachelijke waterspuit staat in Chiang Mai weer aan de Tapea poort.
Deze spuit moet de bevolking de indruk geven, dat alles gedaan wordt om de dikke ongezonde smog, die jaarlijks vele doden kost, te verdrijven.
Als het niet zo traurig was, zou je er hard om moeten lachen.
Dus als gewoonlijk hier in Chiang Mai trek je plan ! De gezondheid van de inwoners interreseert hun niet en dan maar huilen om toeristen! Ge oogst wat je zaait beste mensen .
Je blijft je verbazen, in dit overigens in veel opzichten heerlijke land
Hoeveel Thais – zeker hier in het noorden – zouden werk hebben dat ze vanuit huis kunnen doen? En als ze dat al kunnen, zou dat ook maar enige merkbare/meetbare invloed op de vervuiling hebben? En ook thuis wordt die vuile lust cht gewoon ingeademd, er is geen ontsnappen aan.
Handhaving – beter gezegd het vrijwel volledig ontbreken daarvan – is hèt grote probleem. Ik heb hier hevig brandende en dus rokende rijstvelden gezien op 50 meter van een politiepost, waar de agenten buiten met hun telefoon zaten te spelen.
Niet zelden zijn die velden dan ook eigendom van hun bazen, gezaghebbers of andere invloedrijke personen die deze velden al dan niet verpachten.
Dan denken ze wel meer dan 2 keer na voor ze die gaan controleren, laat staan verbaliseren.
En als ze niet zeker zijn van wie dat is zal het hun ook veiliger zijn om daarrond geen risico te nemen. 😉
Af en toe stel ik mij zelf ook de vraag, of de gewone Thai van het dorp en misschien ook wel de grote steden, helemaal beseffen, wat deze luchtverontreiniging voor hun eigen gezondheid betekenen kan.
Als ik tenminste het pyomanen gedrag van veel dorpbewoners hier in ons dorp bekijk, dan stookt iedereen zelfs bij reeds hoge luchtverontreiniging rustig verder.
Er wordt vaak met niets rekening gehouden, zelfs als een buurvrouw net de schone was heeft opgehangen interesseerd vaak geen mens.
Hun moeten plotseling de tuin of huisafval verbranden, en doen dit met een zelfzekerheid zo Vader, Grootvader en Betovergrootvader ook reeds deden.
Dat we tegenwoordig , met ons verkeer, vliegverkeer, industrie etc, in een wereld leven waar zowiezo reeds aan vervuiling het limiet bereikt is, gaat gezien hun starrige gedrag schijnbaar totaal aan hun voorbij.
Mijn Thaivrouw en ik mijden als het even kan de beruchte (burning season) die reeds jaren de eerste maanden van het jaar in het Noorden heerst.
Kan zijn dat ik er erg gevoelig voor ben, maar als ik een paar dagen deze smog gedwongen moet inademen, begint mijn hele strot pijn te doen en te irriteren.
Soms zo erg dat je ook voortdurend hoesten moet, s’nachts van de kriebelhoest niet meer slapen kunt, en de omgeving hier in het dorp gewoon niet wetend, een griep noemt.
Heb tegen mijn vrouw vaak gezegd dat ze er geloof ik geen zier van begrijpen, omdat ik geen griep heb maar gewoon rotzooi in mijn longen aan het zuigen ben.
De wachtkamer van de dorpsarts zit iedere avond vol met hoestende mensen, die het allemaal afdoen met,, Agaat mai die” , en gaan naar huis en stoken verder.