Thailand vraag: De Nederlandse Fiscus + het territorialiteitsbeginsel = dus geen heffingskortingen?
Beste lezers,
Onlangs verscheen van Lammert de Haan een uitleg over wat de gevolgen zullen zijn als hoogstwaarschijnlijk op 1 januari 2024 het nieuwe belastingverdrag van Nederland met Thailand in werking treedt. Thailand trekt zich terug uit het heffen van belastingen. Nederland gaat volledig de inkomsten belasten. Geen aangifte Thaise belastingen betekent ook geen mogelijkheid meer om in Thailand als woonland fiscale kortingen op te voeren.
Neemt Nederland die mogelijkheid tot kortingen op de belastingaanslag nu over? Neen. Nederland hanteert de stelregel dat zij die in Thailand wonen kwalificeren zich niet als zodanig dat zij aftrekposten en heffingskortingen mogen toepassen. En waarom dan niet? Omdat Thailand niet in de EU+ ligt. Daarom! Het maakt verder niet uit dat 100% van iemands inkomsten in Nederland wordt belast. Klopt die redenering wel?
Begin 1995 was er een zogenaamde Schumacker-arrest van het Europees Hof van Justitie. Het Hof stelde (in de Europese situatie) dat een woonland kortingen moet toekennen bij het innen van belastingen. Een bronstaat (neem bv Nederland) hoeft het toepassen van heffingskortingen pas te doen als in de woonstaat geen inkomsten worden gegenereerd en aan de bronstaat het grootste deel van een belastbaar inkomen toekomt. Laat nu het geval zijn dat Thailand als woonland zich niet meer met fiscale aangelegenheden van Nederlands gepensioneerden bemoeit. En dat tevens aan de orde is dat gepensioneerden in Thailand als woonland geen inkomsten verwerven en aan Nederland als bronstaat over 100% van de inkomstenbelasting (gaan) betalen. Maar het Schumacker-arrest geldt voor het EU+-grondgebied, en dus niet voor Thailand.
Is het dan terecht dat Nederland geen heffingskortingen toestaat? Nederland redeneert kennelijk dat Thailand buiten het EU+-territorium valt en dus is bijvoorbeeld een voorgaande arrest van het EHvJ niet voor gepensioneerden in Thailand van toepassing. Nederland lijkt te handelen volgens een” territorialiteitsbeginsel” uit het internationaal privaatrecht dat zegt dat maatregelen van toepassing zijn o.a. in het land waar iemand zich bevindt, of waar een zekere omstandigheid speelt, dan wel een handeling wordt verricht. Nederland richt zich enkel geografisch op Thailand wat betreft het wonen, maar vergeet dat de 100% verwerving van alle inkomsten zowel als het aangifte doen over dat inkomen in Nederland plaatsvindt.
En dat is precies wat het Schumacher-arrest aangeeft.
Maar in het internationaal recht geldt ook het “proportionaliteitsbeginsel”. Dit principe stelt dat de mate van inbreuk op het individueel belang proportioneel moet zijn ten opzichte van het algemeen belang. In ieder geval mag de inbreuk nooit groter zijn dan noodzakelijk is om een bepaalde doelstelling te bereiken. Je kunt je dus afvragen welk groter algemeen belang gediend is bij het niet toekennen van heffingskortingen? Omgekeerd: feitelijk doet de Nederlandse Staat willens en wetens een zekere groep gepensioneerden tekort als zij zich buiten de EU+ vestigen. Kortom: wat is dan dat groter belang van Nederland en in hoeverre zijn gepensioneerden wonende buiten-EU+ Nederland op die manier tot last?
En dan is er nog het gelijkheidsbeginsel. Artikel 1 van de Grondwet zegt dat: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.” Als het op belasting heffen aankomt, bevinden gepensioneerden zich op Nederlands grondgebied, willen zij fiscaal gelijke behandeling worden zij buiten de EU+ geplaatst. Dit kan toch niet juist zijn?
Is er iemand met kennis van zaken van bijvoorbeeld belastingrecht die kan duiden op grond waarvan Nederland vanaf 2024 het recht heeft geen heffingskortingen toe te staan?
Groet,
RuudJ
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Hallo Ruud,
Prima onderzoek en dit gaat vele nederlanders treffen. Maar die kennis is is bij hen nauwelijks aanwezig daarom denk ik dat een antwoord ook niet is gekomen.
Het antwoord kan alleen bij een deskundige vandaan komen dus het lijkt me dat de Nederlandse burgers zich moeten verenigen en gezamelijk zo’n deskundige moeten vragen al was het maar vanwegede de kosten!
Aad van Vliet, dat ‘verenigen’ is al gedaan in een serviceclub die in dit blog regelmatig langskomt. Als die de activiteiten uitbreidt van dubbele nationaliteit naar fiscaliteit dan kan een deskundige worden ingehuurd. Zal mogelijk een kwestie van een tientje pp zijn wereldwijd om een pot geld in te zamelen voor een gedegen advies en eventueel een proefprocedure om heffingskorting voor de belastingrechter.
Daarnaast tevens bij de politiek aan de bel trekken om de zaak warm te houden. Dan weten we over tig jaar wat het antwoord is en hoop ik dat je recht hebt op gelijke behandeling los van het woonland.
Erik, het inzamelen van een pot geld om vervolgens een procedure te starten bij de Rechtbank Zeeland – West-Brabant, vestiging Breda, is een zinloze bezigheid.
Zolang ingevolge artikel 7.8, lid 6, van de Wet inkomstenbelasting 2001, het zijn van kwalificerende buitenlandse belastingplichtige is gekoppeld aan o.a. het wonen in de EU, IJsland, Noorwegen, Zwitserland, Liechtenstein of een van de BES-eilanden en niet aan het land wat bevoegd is om over je inkomen te heffen, zal elke procedure voor de bestuursrechter op niets uitlopen.
In Nederland hangen we de leer van de trias politica aan. Dit houdt een strikte scheiding in tussen wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht.
En wat is dan de taak van de rechterlijke macht?
Dat valt te lezen in de Wet van 15 mei 1829, houdende algemeene bepalingen der wetgeving van het Koningrijk en wel in artikel 11, luidend:
“Artikel 11
De regter moet volgens de wet regt spreken: hij mag in geen geval de innerlijke waarde of billijkheid der wet beoordeelen.”
En daarmee is de rechter uitgepraat!
Zoals ik in het door mij op 4 juni j.l. geplaatste artikel over dit onderwerp al aangaf zal de oplossing binnen “de politiek” moeten worden gevonden en nergens anders, Zie:
https://www.thailandblog.nl/expats-en-pensionado/belasting-nederland/de-grootste-miskleun-in-de-naoorlogse-fiscale-wetgeving/
onder het kopje “Tijd voor actie”.
Beste Lammert, onder andere vanwege jouw artikel dd 4 juni jl heb ik mijn gedachtengang eens de vrije loop gelaten en ingezonden betoog geformuleerd. Maar mijn vraag was niet zo zeer een oproep: “gepensioneerden aller landen verenigt u”, maar meer het willen weten op grond van welk recht/welk stuk wetgeving Nederland gepensioneerden die wonen buiten de EU+ landen uitsluit van heffingskortingen. Dat een rechter een bezwaar/klacht/claim hiertegen afwijst is duidelijk, want enkel de EU+ landen worden genoemd in de door jouw aangehaalde wet op de inkomstenbelasting 2001. Natuurlijk is een rechter gebonden aan die wet.
Maar afgezien en los van de rechterlijke macht en focus op wetgevende macht: hoezo en waarom wordt enkel aan EU+-als woonland de titel kwalificerende buitenlands belastingplichtige gegund? Is daar wetgeving voor geregeld? Of heeft “Den Haag” de uitsluiting aangaande buiten de EU+ wonen uit een dikke duim gezogen? Vindt “Den Haag” wonen de EU+ amoreel, of zijn “ze” daar jaloers? Waarom wonen op Saba wel, maar Phuket niet? Waarom Portugal wel, en Thailand niet? Enz. Dat moet toch een “rechtsgrond” als basis hebben? Dat kan toch niet zomaar willekeur of arbitrair zijn?
Zijn jou hierover wetsbepalingen/artikelen/teksten bekend? Dank alvast voor het meedenken!
Dag Ruud,
Het beperken van kwalificerende buitenlandse belastingplichtigen tot de EU houdt verband met EU-recht (vrij verkeer van personen, goederen en diensten en van kapitaal).
Dat ook de BES-eilanden hierin worden betrokken is een uitvloeisel van de Belastingregeling voor het Koninkrijk.
Naast het wonen in genoemde landen heeft Nederland hieraan nog wel een zware tweede eis verbonden: 90% van het wereldinkomen moet nl. zijn belast in Nederland.
Overigens is dit laatste al lang geen keiharde eis meer, gelet op de vele uitspraken van het EHvJ.
Klopt helemaalheel vreemd prodeze redenering.Maar niet de enige. Als je buiten Europa woont geldt het Fiscaal partnerschap ineens niet meer. Indonesië is zo’n voorbeeld. Leg dit maar is uit. Gelijkheidsbeginsel
Dag Gert,
Ook al woon je in Indonesië, een land wat nauwelijks heffingsbevoegdheid heeft t.a.v. uit Nederland afkomstig inkomen en daarmee te vergelijken is met de toekomstige situatie v.w.b. Thailand, kan het hebben van een fiscale partner wel degelijk van belang zijn. Dit speelt enkel bij box 3 – sparen en beleggen.
Stel, je hebt een fiscale partner en jullie hebben een tweede woning in Nederland. Jullie kunnen niet gezamenlijk aangifte doen in Nederland. Jij geeft in jouw aangifte deze woning voor 50% aan. Daarbij heb je een vrijstelling voor box 3 van € 50.650,–.
Zou je deze woning voor 100% in jouw aangifte opnemen dan gaat er iets goed fout. Dan zou je één keer de vrijstelling van € 50.650,– genieten, terwijl bij fiscale partners een dubbele aftrek geldt.
Dit is een fout die ik regelmatig tegenkom in mijn adviespraktijk. Hou daar dus rekening mee!
Beste Erik, in een van jouw reacties op een onderwerp onlangs las ik dat je doende bent geweest in het belastingrecht. Zie mijn reactie van 10:15 op Lammert de Haan. Zijn jou wetsbepalingen, en/of -artikelen/teksten bekend? Eveneens alvast dank voor het meedenken!
RuudJ, klopt, maar binnenlands en EU-BTW-recht. Voor internationale zaken hadden we op kantoor aparte mensen.
Lammert heeft t.a.v. mijn eerste reactie gelijk; ook het EU Hof heeft niets in te brengen want het betreft landen buiten de EU.
Deze zaak komt voort uit Rutte-1 (heette dat niet ooit Rutte-Verhage?) Het gedoogkabinet; waarin dit onderwerp was ingebracht door de PVV, een club, zoals je weet, die niet graag ons geld naar buitenlanden ziet gaan.
Mij is geen rechtspraak bekend die de Nederlandse wetgever kan terugfluiten. Dat kunnen wij NL-ers alleen zelf door te zorgen voor een ander kabinet waarin deze mening niet leeft. Ik ben het me je eens, er is geen verschil tussen de Spaanse en de Thaise zon maar gevoelsmatig bij enkele politieke partijen wel. Mij vertelden ze ooit ‘Van onze centen op je rug in de zon…’. Ja, maar wat is er dan zo speciaal aan de Spaanse zon dat het daar wel mag?
Nu kan Nederland niet om EU-wetgeving en verdragen heen dus mogelijk heeft men met pijn in het hart de faciliteit toegelaten voor EU+-ers en BES-ers.
Voor mensen waarbij inkomen een grote rol speelt valt een groot aantal emigratielanden af. En ach, de EU heeft ook mooie zonnige plekjes… Je zult het er dan mee moeten doen. Helaas.