Aangezien we van plan waren ongeveer vier maanden in Thailand te verblijven en het gebied rond Hua Hin bekendstaat om zijn vlakke terrein, besloten mijn vrouw en ik al op de tweede of derde dag na aankomst elk een mountainbike aan te schaffen. Op die manier zouden we onze fietsuitstapjes thuis minder, of misschien zelfs niet, missen.
Vandaag is het de tweede opeenvolgende dag dat we bijna zijn aangereden door een Thaise automobilist. Gisteren reden we bij een tankstation op de Petchasemweg toen een Thai, zonder te remmen en met zijn mobiele telefoon aan het oor, ook de oprit opdraaide. Als we niet toevallig ook naar dat tankstation hadden gewild om iets te kopen bij de 7/11, en dus gelukkig de oprit opgingen, was het ongetwijfeld fout afgelopen.
Vandaag reden we over een rustige voorrangsweg. Het tweerichtingsfietspad bevindt zich aan één zijde van de weg. Op enige afstand zagen we, van links komend, een SUV vanuit een zijstraat naderen. Het voertuig stopte, aangezien er van rechts een scooter aankwam. Op het moment dat de scooter de SUV passeerde, reed mijn vrouw ook voor de auto langs. Ik volgde net achter haar en ging ervan uit dat de Thaise bestuurder mij ook zou laten passeren. Tenminste, dat dacht ik, maar toen ik langs de auto wilde rijden, zette deze zich in beweging waardoor ik, luid roepend, hard moest remmen. Gelukkig stopte de SUV net op tijd om erger te voorkomen.
Ik vraag me af of er in de Thaise verkeersregels een bepaling is dat auto’s altijd voorrang hebben op andere weggebruikers. Soms twijfel ik of er überhaupt wel verkeersregels zijn. Een andere frustrerende gewoonte is dat Thaise automobilisten je inhalen, of je nu op de fiets bent of op de scooter, en dan tien meter verder voor je neus afslaan. Dit gedrag waren we echter al gewend van het scooterrijden. We hopen dat we onze fietsuitstapjes veilig kunnen voortzetten. Voor de zekerheid heb ik mijn vrouw gekscherend voorgesteld om maar een pyjama in onze fietstas te stoppen, je weet tenslotte maar nooit wanneer je onverwacht in het ziekenhuis belandt …
Ingezonden door Gust
Ik fiets zelf regelmatig in Hua Hin. Er is een mooi fietspad richting Pranburi, en van daaruit kom je op rustige wegen. Heerlijk fietsen.
De stad is een ander verhaal echter. Als fietser moet je ontzettend goed opletten-afgezien van je pyama ook goed om steeds een helm op te zetten, en een spiegel op je fiets om te kunnen anticiperen op kamikazerijders. S’ochtends tot rond 10 u is het verkeer ok, daarna wordt het opletten geblazen. Als fietser ben je gewoon volgelvrij- zowel voor auto’s als voor scooters.
wij fietsen ook in hua hin een rodje van 31km beetje heuvelachtig en terug langs een hoofdweg met een echt fietspad,prima te doen.
Blijf weg met je fiets uit het centrum er zijn hier in Hua hin prachtige fietspaden bijv die van Hua hin richting Pranburi of naar Pak Nam Pran of richting Huay Mongkol en tip ik heb 2 spiegels op mijn racefiets want het kan gebeuren dat een Thai op zijn motorbike er links voorbij wil dus ben en blijf attent dan is fietsen hier in Hua hin e n omgeving fantastisch en relatief veiliger dan in Pattaya
Heel bekend. Thai hebben geen regels zoals in Europa. Wen er maar aan en draag in ieder geval een helm. Veel plezier. Marianne.
Op de fiets kan je beter als je toch negatief vooruit kijkt een BB [body bag] bij je regenkleding doen.
En nee dan bedoel ik niet zo’n mooie tas die je onder je arm draag maar een grote zwarte plastiek zak met ritssluiting.
De Thai weet echt wel wat verkeersregels zijn, de meeste, maar vindt zichzelf nu eenmaal belangrijker als jij en een hulpmiddel als een voertuig kan daar handig bij zijn.
De betonwagen doen het op zijn beurt weer met die 4×4 wagen bestuurder ‘opzouten’ anders heb je een probleem.
Hiërarchie in afmetingen telt hier zwaarder als rechten in het verkeer, ‘morgen’ bukt die weer voor jou als blijkt dat jij de betere bent.
Heb jarenlang gefietst zonder problemen, je moet een soort ‘brutaliteit’ opbouwen met altijd plan B uiteraard.
Recht is de kortste verbinding tussen twee objecten en in het verkeer iets wat je krijgt en niet neemt.
Zeker niet in Thailand.
Jammert genoeg zijn de Thaise wegen niet ingesteld op langzame verkeersdeelnemers, levensgevaarlijk omdaar alleen te fietsen. Met een groep onder begeleiding van een Thai die voorop rijdt en een achteraan nooit problemen gehad .
Natuurlijk is er de zwakke weggebruikers alleen trekken zun hun eigen niet zo aan
En van dat voorbijsteken en direct afslaan dit is pas in het jaar 2000 zo een beetje veranderd in België en Nederland en zun zullen binnen een jaar of 20 hopelijk ook veranderen maar betwijfel of ik dat nog zal meemaken want dan zou de bewustwording in het school moeten gebeuren en bij ouders
Maar ja van verkeersregels hebben zun geen kaas gegeten
Heel heel onveilig is het fietsen in Huan Hin en algemeen in Thailand!
Weinig voorzieningen als fietspaden en al helemaal geen respect door automobilisten voor fietsers , tijdens de nacht wordt het nog erger. men ziet je dan veel minder goed !!
Regels en verkeerswetten helpen niet, de Thai kennen ze nauwelijks, hier heerst de wet van de sterkste !!
In het aanleggen van verhoogde en beschermde fietspaden en zelfs voetpaden moet Thailand nog een heel lange weg gaan, daarom is de fiets in Thailand niet aan te raden.
De scooter is beter maar nog steeds gevaarlijk , maar je kan dan wel de stroom van het verkeer volgen en bijhouden , ook de carrosserie van de scooter geeft een zekere bescherming en vooral s’ nachts de betere verlichting van de meeste scooters.
Nou beste Gust,
Als je er met ‘n pyama vanaf komt als op de “eerste hulp” terechtkomt heb je nog geluk.
Voor ‘n Thai, die ‘n auto bezit, zijn 2 dingen belangrijk; ‘n contactsleutel én ‘n mobieltje.
Voordat hij/zij instapt gaat éérst dat mobieltje aan het oor wanneer er gereden wordt. Dus het slingeren en langzaam rijden ligt niet aan de stuurmanskunst.
Daarom fiets is altijd op binnenwegen, mogen ook gravelwegen zijn. En altijd met fluorescerende kleren aan.
Daarbij ook nog ‘n felknipperend achterlicht. En wapperende vlaggetjes achterop.
Afkloppen: nog nooit iets gebeurd.
Wat de verkeersregels betreft : die zijn er wel degelijk maar veel Thai, met name de ouderen, kennen ze niet. Zij hebben een rijbewijs waarvoor ze destijds nauwelijks een les hebben hoeven te volgen.
Ik zelf woon in het Noorden van Thailand en ga regelmatig in de omgeving fietsen. Het is er prachtig en de wegen en paden zijn er goed maar je moet er altijd op bedacht zijn dat een autobestuurder plotseling een vreemde beweging kan maken. Uit onkunde, of omdat ie dronken is !
En tot nu heeft nog niemand mij kunnen vertellen wat de voorrangsregels zijn wanneer ik een kruispunt nader. Waarschijnlijk het recht van de sterkste (de auto). Het merkwaardige is dat de Thai daar zelf helemaal niet mee zit. Ze zien de gevaren gewoonweg niet. Van de andere kant, als je er eenmaal aan gewend bent en de gevaren een beetje kunt ontwijken, is het ook weer heerlijk om een beetje als een vrijbuiter rond te rijden.
Voorrangregels bij een kruising zijn er wel: bij gelijke wegen gaat links voor en dat geldt ook voor motoren, motorbikes en fietsen, en bij zijwegen heeft degene op de grotere weg voorrang ( ongeschreven regel waar iedereen zich aan houdt). Voorrangsborden kom ik niet tegen, gelukkig maar want dan zou je voor elke zijweg een bord zien en dat worden er dan teveel. Als fietser en motorrijder wordt je wettelijk beschermd tegenover grotere voertuigen en bij een ongeluk altijd de politie inschakelen. Dit laatste moet denk ik altijd. Schadeafwikkeling en kosten van ziekenhuis en fiets etc. zal degene die fout zit moeten betalen, politie regelt dit eventueel op het bureau. En als je dan de weg wordt afgeduwd of men stopt niet bij een zijweg of oprit of fietspad dan is dat fout gedrag. Rijdt je op wat wij de vluchtstrook noemen maar eigenlijk de ruimte op de weg is die bedoeld is voor motorbikes en fietsers dan altijd het achteropkomend verkeer in de gaten houden want drank, slechte
wegdek of nonchalance zorgt dat auto’s wel eens over de doorgetrokken strepen rijden en men vanachter wordt aangereden. Van dit laatste net een maand terug weer een voorbeeld gelezen in het dorp van een vriendin in Buriram waar een groepje fietsers van achter werden aangereden met 2 overlijdens en meerdere gewonden als gevolg. Op grote wegen kijk ik als motorbike -rijder voortdurend in de achteruitkijkspiegels, juist omdat ik nogal wat verhalen heb gelezen van ongevallen van fietsers welke van achter werden aangereden op de vluchtstrook.
Ik fiets al 18 jaar 3x per week op m’n mountainbike of racefiets in Huahin en nog nooit aangereden. Ja ik hou overal rekening mee en heb leren leven met dat Thaise verkeer.
Goed opletten en als het even kan laat je ze gewoon voorgaan en ben slechts 1x achterop op een geparkeerde auto gebotst maar dat was mijn eigen schuld.
Jullie hebben je blijkbaar niet goed voorbereid. Thailand is het op 1 na onveiligste land in het verkeer. Er zijn wel regels maar de Thai kennen die meestal niet en als ze die wel kennen houden ze zich er niet aan. Maar wij, mijn vrouw en ik, en vele nederlanders, vinden het verkeer hier veel soepeler en aangenamer dan in Nederland. In nederland, met zijn nauwe straatjese en vele regels, is het bijna niet meer te doen als je hier gewend bent. Maar hier is het vooral opletten, anticiperen en het recht van de sterkste. Veel succes en plezier.
Na alle negatieve verhalen zou je bijna denken dat fietsen in Thailand zelfmoord is, gelukkig zijn er ook positieve verhalen.
Chainat is de fiets provincie bij uitstek, prachtige rode fietspaden, mooie fietsroutes en hier is echt de fietser de baas, je ziet nu ook in andere provincies beschermde fietspaden dus het wordt langzaam beter,ook de Thais hebben het fietsen ontdekt.
Ik heb alle verhalen gelezen en heb de indruk dat ik regelrecht de hel inrijd. Wij wonen in Prachuap Khiri Khan and en fietsen ongeveer alles. Het is natuurlijk opletten.geblazen dat geldt voor alles. Ik weet Niet of jullie ervaren fietsers zijn maar ik fiets mijn hele leven ben bijna 80. Als ik fiets rond PKK voel ik me niet onveiliger dan in Den Haag. Ook daar sta je versteld van het gedrag van de verkeersgebruikers en loop je een permanent risico maar dat weegt niet op tegen het plezier van het bewegen en de leuke ontmoetingen die je meemaakt. Als je onzeker bent stop dan met fietsen, neem een saleng. En anders geniet en let goed op. Veel fietsplezier meteen goede en betrouwbare fiets
Ik heb weleens gehoord dat mensen in het verkeer allerlei informatie wegfilteren en dat daardoor ook verkeersdeelnemers die ze minder vaak zien eerder wegfilteren: in Nederland bijvoorbeeld motorrijders. Als je op de weg vooral auto’s verwacht kijk je eerder over een motorrijder heen als deze niet op een andere manier opvalt. Als die theorie klopt dan is het ook niet vreemd dat men in Thailand geen fietser verwacht en daar eerder overheen zal kijken.
En ja, Thailand heeft verkeersregels. Op gelijkwaardige kruisingen gaat links voor, op een voorrangsweg heb jij voorrang. Maar in plaats van strikt de regels te volgen of op te eisen gaat het in de praktijk vaker om wie de dominante verkeersdeelnemer is (het zwaardere voertuig). Als fietser sta je niet bovenaan de pikorde. Als men ook geen fietser verwacht helpt dat ook niet, als je meer opvalt met je fiets (zo’n oranje vlag of dergelijke) helpt dat misschien een beetje.
Het is altijd opletten in het Thaise verkeer, vooral jongeren rijden heel overmoedig en trekken zich van de regels niets aan , vandaar het hoge aantal slachtoffers in het Thaise verkeer onder de jongeren.
Maar ook in de boerendorpjes kunnen de oudjes er ook wat van ,
Het lijkt wel net of verkeersregels daar in de kinderschoenen staat.
Ik ga altijd met de auto of scooter want de vele honden die je achterna zitten als je fiets is ook zo’n ding.
In het Thaise verkeer is het opletten geblazen.
Ik heb jaren gefietst lang alle soorten weg waaronder de autobaan. Geloof me, Thais zijn volkomen geschift in het verkeer! Een bus haalt je in, men trapt op de rem, de voordeur gaat open, een hand wuift wat, en dat betekent dat IK moet remmen want de bus wil, nee gáát stoppen aan een onzichtbare halte. Jij op je fietsje bent een lastige voetganger-op-wielen en ‘might is right’ in Thailand.
Mijn vrouw was mordicus tegen fietsen en naaide een keurig fietsjasje voor me in de kleur die monniken ook dragen. Maar of het geholpen heeft? Enfin, ik leef nog…
Ga er gewoon vanuit dat Thai geen auto kunnen rijden en niets zien, verdedigend fietsen is dus wat je moet doen. Anders kun je beter niet op de fiets stappen hier.
Fietservaring in Samui, Tao, Bangkok en Chiang Mai. Nooit problemen gehad. Zelfs erg beleefd naar fietsers toe.
Ik denk dat de Nederlandse verkeershufters het winnen van de Thaise verkeershufters, maar je zal maar een keer pech hebben.
In Samui draag ik een fluitje om mijn nek om -bij drukte- andere weggebruikers te waarschuwen. Overigens alleen ’s avonds in Chanweg Beach Road.
De verkeersregelaars daar zijn mijn vrienden: altijd thumbs up.