Nederlands eten in Thailand (3)

Door Jan Dekker
Geplaatst in Eten en drinken
Tags: ,
25 februari 2017

Deze serie artikelen over Nederlands eten in Thailand zijn ooit geschreven door Jan Dekker. Jan is in mei 2014 in Thailand overleden aan een longontsteking. De redactie heeft besloten om ter nagedachtenis aan Jan zijn artikelen te herplaatsen.


De Chinezen hebben soms nog hun 1000-jarige bouillon

Maar deze week de soepen. Zoals beloofd. Ook in Thailand kun je je favoriete soep klaarmaken, alle ingrediënten zijn hier te koop, nou ja, bijna alle in mijn geval.

Als je in de keuken van grotere restaurants kijkt, zul je daar vrijwel altijd een grote pan op het vuur zien staan. Dat heet de marmite. Je hebt een grote marmite en een kleine. Het verschil laat zich raden.

In die pan gaat alle afsnijdsel van groente en vlees wat maar enigszins in de soep gebruikt kan worden. Je krijgt dan een bouillon waar je je vingers bij aflikt. Die bouillon wordt voornamelijk gebruikt voor toevoegen. Niet om soep van te maken.

Dit is al erg oud. De Chinezen hebben, soms nog, hun 1000-jarige bouillon. Eenzelfde pan die steeds op het vuur staat. In tegenstelling tot de marmite wordt deze pan nooit schoongemaakt. Alleen wordt hij, zoals bij de marmite ook overigens, soms gezeefd om de oude herrie eruit te halen.

Bouillon is de basis voor vele recepten

Brengt mij bij de moeder der soepen, de bouillon. Bouillon is de basis voor vele recepten. Soepen, sauzen, fonds etcetera.

Ik was laatst in de Makro en trof daar een voor-onderpoot van een koe aan. Ik had hem al wat tijd zien liggen, maar wist eigenlijk niet zo goed wat ermee te doen. Tot ik op een goeie dag een heldere ingeving kreeg. Soep natuurlijk. De poot werd in dikke schijven gezaagd door de slager, hoef en al, en ik ben thuis begonnen om de helft alvast in het koude water te zetten en langzaam te laten trekken.

Zoals Buck57 in aflevering twee al schreef, dat duurt een behoorlijke tijd. Hij was een gelukkige die runderschenkels te pakken heeft gekregen, ik heb ze nog nooit gevonden hier in Thailand, wel de kalfsschenkels bij Horeca in Chiang Mai.

Bouillon van een knook

Mijn moeder maakte altijd een weekend bouillon van een knook (bolle gedeelte van een gewricht van een koe) en kalfsniertjes. Die botten die ik gebruikt heb, hebben – net als de knook – een behoorlijke lading hard vet. Na is er gek op, mijn vader ook, maar die liefde heb ik niet geërfd.

Als je dat ruikt mensen! Zo ongelofelijk verschrikkelijk lekker! En dan is het niet eens gekruid. Kruiden doe je door samen met de beenderen een bouquet garni toe te voegen. Een heerlijke koksterm. Ik heb een site gevonden met de meeste kokstermen, voor de liefhebber en leek.
http://www.robsbudgetmenus.nl/koks-taal#ALaFicelle

Het bouquet garni

Bij zo’n grote pan heb je een flinke nodig. In het bouquet garni doe je tenminste het volgende. Uien, selderijknol (kan ik hier dus niet kopen), wortelen, prei, peterseliestelen, selderij stelen en dan aanvullen met onder andere tijm, laurier, dragon, rozemarijn, basilicum, venkel etcetera, naar eigen smaak. Ik heb het gelukkige voorrecht al deze kruiden vers te hebben in mijn kruidentuintje.

Dat alles met wat zout en peper (ik heb ook de groene pepertjes vers) laat je trekken, ik doe het zeker 12, maar meestal 18 tot 24 uur. Dan komen alle sappen mooi naar buiten en vermengen zich alle smaken. Als je denkt dat het wel genoeg is, zeef je de bouillon. Proef de bouillon nu en kruid hem verder af. Bedenk wel dat een op deze manier getrokken bouillon heel anders smaakt dan eentje van een bouillonblokje.

Geef niet alle botten aan de hond

De botten haal je er uit en dan vooral niet alles aan de hond geven! Mijn vader was dé liefhebber van het harde vet, de knoersen. Bij ons dus geen gevecht, dat was voor pa.

Omdat er geen vlees aan het bot zit, hoef je dus ook niks te snijden. Deze, als ie afgekoeld is, bijna snijdbare bouillon kun je op vele manier gebruiken. In de eerste plaats dus soep. Als je wat vlees mee laat koken, kun je dat nu fijn snijden. Je kunt er wat vermicelli in doen, groenten of wat dan ook om jouw lievelingssoep te maken. Voor vermicelli hier in Thailand gebruik ik de dunste spaghetti die je in de winkel kunt kopen.

Ik ben ervan overtuigd dat er nog vele tips zullen volgen, maar dit is mijn, toch wel uitgebreide, basis recept. Bouillon maken is een kunst, maar als je die eenmaal beheerst, kún je niet meer zonder.

Natuurlijk zijn er diverse andere bouillonsoorten zoals de kippenbouillon, waarvoor ik karkassen van de kippen gebruik, de groentebouillon getrokken van groenten en kruiden, de visbouillon waarvoor ik elke keer weer probeer om afsnijdsel, koppen en graten van vis te kopen en nog veel meer soorten. De bereidingswijze is niet heel veel verschillend. Je zou een beetje rekening kunnen houden met het bouquet wat je toevoegt en de meesten hoeven ook niet zolang te trekken.

Oh ja, bijna vergeten

In die mergpijpen die ik gebruik voor de runderbouillon want dat zijn het, zit merg. Dat kun je laten zitten (Na zou mij vermoorden als ik dat niet zou doen) maar je kunt er ook mergballetjes van maken.

Rauwe merg uit de botten halen, fijn prakken, mengen met wat geklutst ei, paneermeel, peper en zout en nootmuskaat en dan een uurtje laten rusten. Vervolgens balletjes van draaien en in de soep mikken, een paar minuten laten garen.

Erwtensoep volgens recept van mijn oma

De meningen zijn heel erg verdeeld wat er nu in erwtensoep moet zitten. En dan gaat het niet alleen over wat voor vlees en welke groenten, maar vooral over de soort erwten. De een zweert bij spliterwten, de ander gebruikt een mix en nog een ander maakt de soep alleen met hele erwten. Ik ook dus. Erwtensoep moet naar mijn mening een bepaalde bite hebben. Ik wil de velletjes proeven.

Het jammere is dat ik tot nu toe alleen maar spliterwten hier in Thailand heb gevonden, behalve dan de ingeblikte en bevroren green peas, maar die vind ik persoonlijk absoluut veel te hard. Ik heb ze ook wel eens geprobeerd in een snelkookpan, maar dat was geen succes.

Ik heb steeds het recept van mijn oma gebruikt. Mijn oma zei altijd, erwtensoep is erwten met vlees. Niks meer en niks minder. En zo maak ik het dus. Als ik knolselderij zou kunnen vinden zou ik die er, vanwege de smaak, nog wel bij doen maar dan ook wat meer dan in het bouquet garni, dat is dan ook alles. Als vlees gebruik ik een voor-onderpoot van een varken die je hier bij de Makro kunt kopen. Geloof me mensen, een zaligheid. Nou de bereidingswijze weten we wel toch? Of niet dan?

Met die poot en ruim voldoende erwten, etcetera kun je voor meerdere keren maken, wat ik ook doe en dan invriezen. Oh en plakjes rookworst kan natuurlijk ook, maar niet invriezen! Dirk stuurt me binnenkort een eigen gerookte worst op. Pim heeft al geprobeerd om de Hemaworst te importeren, maar de Hema wil niet. Ik houd u op de hoogte!

Gebonden soepen en Dikke Willem

Gebonden soepen, is dat nou moeilijk te maken? Nee dus. Ik geef u een geheimpje waarmee u alles kunt binden. Naast maïzena, aardappelmeel, eierdooier, klontjes boter enzovoort, die elk zijn eigen gebruik hebben, is er de boter en meel oftewel de roux. Veel mensen hebben daar moeite mee. Ik zal mijn manier later vertellen als ik bij de sauzen ben aangeland in een latere aflevering, omdat die methode nogal tegendraads is, maar nu de Dikke Willem.

Dikke Willem is niets meer dan boter en meel. Half om half, dus bijvoorbeeld 500 gram boter en 500 gram meel. Sommigen zeggen 500 boter en 600 meel, dan krijg je een straffere binding, ik zou zeggen probeer het maar eens uit. Laat de boter smelten, niet bruinen, dus op een laag vuur, en voeg beetje bij beetje de bloem toe en roer goed zodat de bloem door de boter wordt opgenomen. Het belangrijkste. Laat dit tenminste vijf minuten pruttelen op een laag vuur onder voortdurend roeren. Dan wordt de bloem gaar en krijg je later geen klontjes en ook niet de meelsmaak.

Als alles oké is, giet je deze massa in een kom of bak. Laat het afkoelen en zet het in de koelkast. Elke keer als je iets wilt binden, snijd je een stuk van de Dikke Willem af en voegt dat bij de warme saus, zoals samen met melk (bechamel), soep, de groenten of wat je ook maar wilt. Het zal gaan smelten en als je het verder doorwarmt, zie je spoedig de binding. Voeg zoveel toe als je nodig denkt te vinden. Deze roux heet de blonde roux, op de anderen kom ik later terug.

De gebonden soepen die ik lekker vind

De gebonden soepen die ik lekker vind zijn onder andere, aspergesoep, champignonsoep, koninginnensoep, kerriesoep, kippensoep en nog een paar. Asperges vind ik in de Rimping in Chiang Mai in gevroren toestand, champignons bij meerdere supermarkten en heel regelmatig hier op de plaatselijk markt voor het schappelijke prijsje van 90 baht per kilo.

Ik kook de gesneden groenten in niet te veel water met een beetje zout en doe daar ook het bouquet garni in. Anders moet je een bouillonblokje gebruiken, maar die hebben hier in Thailand allemaal MSG, behalve het varkensbouillonblokje.

Als het voldoende gekookt is het gas uit. De herrie zeven, het bouquet verwijderen en vooral het water bewaren! Dat is namelijk de bouillon van de soep. In die bouillon doe je nu Dikke Willem tot de zaak naar jouw mening voldoende gebonden is. Kruid het nog wat af met peper, zout en nootmuskaat naar smaak, mik de groenten erbij en je hebt een heerlijke gebonden soep. Gemakkelijk of niet? En alles is weer in Thailand te koop!

Ten slotte

Gespot in de Makro deze week: Echte saffraan voor slechts 190 Thb per doosje van 0,38 gram. Maar ja, je hebt elke keer maar een draadje nodig.

In de tuin: De boontjes bloeien heftig, dat wordt een hele goeie oogst. Ook de tomaten (pomodores en vleestomaten) doen het heel goed. Deze week gaat voor de tweede keer het zaad van rabarber de grond in. Vorige keer mislukt in verband met te veel regen.

Veel kookplezier!

Jan Dekker †

 

Over deze blogger

Jan Dekker

18 reacties op “Nederlands eten in Thailand (3)”

  1. Soi zegt op

    Beste Jan, mooi artikel weer en weer veel geleerd. Bv: die Dikke Willem, een goede uitvinding. Dank!
    Mijn recept voor erwtensoep ga ik hier maar niet prijsgeven, want iedereen doet het op eigen manier en knolselderie en rookworst zijn in TH inderdaad niet te krijgen. Dus wordt het voor eenieder behelpen, bv met de gerookte Duitse worstjes die je bij de Makro kunt vinden. Gelukkig is er wel volop prei te koop.

    Wat ik wel wil delen is dat als ik een snelle trek heb en geen zin in noodles e.d., dat ik dan met een blikje witte – of andere bonen snel een uienbonensoepje fabriceer. Het gaat als volgt:

    Fruit ui-ringen in margarine met peper en paprikapoeder mooi goudbruin. Bloem over en goed doorwarmen. Onder goed roeren groentebouillon erbij, en aan de kook.
    Bonen uit blik erbij, en 10 min zachtjes doorkoken. Wat selderijblaadjes en met geraspte kaas op smaak maken. Hoeveelheden zelf uitproberen. Recept kan ook met vlees. Smakelijk eten!

  2. piet zegt op

    Beste Jan : dikke Willem is dus bloem met koud water gemengd en niet de roux dat is boter en bloem,
    voor de rest prima soep, veel werk dat wel.

    Knolselderij is hier in Pattaya soms te koop in de villa market als vervanging gebruik ik zelf chinese selderij,overal te koop .

    Tip doe 1 eetlepel kerrypoeder door de erwtensoep maakt het kleurtje frisser, maar zeker met erwtensoep 10 mensen 11 smaken !

    • Foodlover zegt op

      inderdaad. Luie Willem is boter en bloem even gekneed. Roux is boter en bloem verwarmd. Om een gladde saus zonder klontjes te krijgen, warme roux met koude vloeistof mengen of koude roux met warme vloeistof. Uit laten garen anders krijg je een meelsmaak. Luie Willem kan ook maizena met een vloeistof, na opwarmen loopt de dikte soms wel terug.

  3. Ceesdu zegt op

    Beste Jan Dekker,

    Ik denk dat je met “Dikke Willem “ een vergissing maakt
    Dikke willem is aardappelmeel opgelost in water.
    Wat jij maakt en Dikke Willem noemt is “Roux”
    Bij lichte roux laat je de boter alleen uitbruisen bij bruine roux bijvoorbeeld voor een bruine saus laat je de boter kleuren
    Dan heb je nog “beure manier”gelijke delen boter en bloem door elkaar kneden en gebruiken als een saus of soep te dun is beste is rolletjes te maken van 10 Baht diameter in plastic voor gebruik stuk afsnijden en met de garde door saus of soep mengen. Rest in koeling bewaren voor als nodig.
    Er is ook nog “lopend meel”dat is bloem opgelost in water zonder klontjes wat je langzaam in saus of soep laat lopen om hem meer te binden je moet wel gelijktijdig roeren.

    Groetjes Cees

  4. Foodlover zegt op

    Potage du jour.
    Eigenlijk kun je van alles soep maken. Van huis uit hadden wij zoals het voorbeeld boven altijd een fond (ingedikte bouillon) klaarstaan. De restjes groenten van de vorige dag werden dan met bouillon in de blender fijngemaakt, soms een aardappeltje erbij om te binden, room of luie willem. Als extra vulling, stukjes groenten, gehaktballetjes, of croûtons.

  5. Foodlover zegt op

    Heerlijke knoflook roomsoep.
    een bol knoflook en een ui fijnmaken. Even aanfruiten in boter Niet bruin, knoflook wordt dan bitter, goed gekruide bouillon (kip) dan binden, scheut room, stukjes gare kip of garnalen, garneren met verse peterselie of selderij.

    Mosterd roomsoep.
    Een gesnipperde ui aanfruiten in roomboter, sterke dyonmosterd of graanmosterd met pitjes toevoegen, bloem om te binden, dan koude vloeistof (bouillon) afmaken met room en uitgebakken spekjes.

    Zo zijn er wel duizend recepten. Het voornaamste is de bouillon.

  6. Dikke Willem zegt op

    Lekker, lekker hoor. Ja, ik dacht dan maar evenzelf te reageren.
    Als Pim die worsten graag naast zijn haring in de vitrine wil leggen, zou hij
    Misschien beter niet Hema (want die maakt ze niet) maar bijv Unox in Oss
    kunnen benaderen. Volgens mij maken ze daar die bewuste worsten, hoewel
    Volgens Hema-recept dus dat zal wel specifiek zijn. Maar Unox , maar er zijn er meer
    goeie hoor, komt redelijk in de buurt qua smaak en natuurlijk de juiste kromming 😉

  7. MECHEL Goddeefroy zegt op

    Dag Jan ik heb met interesse je kook ideen gevolgd . Die Dikke Willem vind ik geweldig maar hoe lang kun je die in de koelkast bewaren?
    Rabaerber in nederland zaaien we bijna nooit maar we splitsen de wortels en je hebt kalkrijke voedzame grond nodig. De lekerste rabarber is de Frambozen rabarber. die is kleiner en zoeter maar zeer aangenaam ook voor Jam e.v.t. gemixt met aardbeien , maar dat kan alle fruit zijn. groeten en bedankt MECHEL

  8. Hemelsoet Roger zegt op

    Bij alle commentaren vind ik nergens dat er koriander gebruikt wordt in soepen en sauzen. Het geeft nochthans ’n lekkere, ietwat pittige smaak en koriander, ook wel Thaise peterselie genoemd, is hier in Thailand overal op de markten te koop en ook wel in warenhuizen vind je het. Het geeft aan bv. spagettisaus ’n prima smaak. Voor verse groene erwten kan je goedgevulde peulerwten gebruiken en die uit de peul halen. Ook veelal op de markten te koop, maar toch seizoengebonden dacht ik. Voor rookworst, kijk eens bij de “Thai-German stand” in ’n Home Fresh Market, hier in Korat is dat in The Mall en daar is ook soms wel wat te vinden. Ook ’n (flink) snuifje gele currypoeder geeft ’n goede smaak, vooral aan bepaalde sauzen zoals witte saus bv., dan wordt het ’n lichte, lekkere currysaus. In diezelfde Home Fresh Market heb ik verleden jaar saffraan gevonden, maar wel de hele stengels, niet de poedervorm en men noemt dat hier “Saffron”. Toch even duur als in ons thuisland, hoor.

    • Maarten Vasbinder zegt op

      Sommige mensen krijgen een zeepsmaak in hun mond door koriander. Dat is genetisch bepaald.
      Voor hen is het een verboden kruid, dat een hele maaltijd kan bederven.

  9. RonnyLadPhrao zegt op

    Jan

    Toch even opmerken dat een bouquet garni een kruidentuiltje is. Dit is ook de letterlijke vertaling.
    Het bouquet garni bestaat dus alleen uit kruiden zoals tijm, laurier, dragon, rozemarijn, basilicum, etc
    De kruiden worden meestal samengebonden, maar dat heeft alleen een praktische reden namelijk om ze er later gemakkelijker uit te vissen.
    Een bouquet garni is niet alleen iets dat in de bouillon gaat maar wordt gebruikt in veel gerechten die op smaak moeten gebracht worden zoals o.a spaghettisauzen, stoofpotjes, etc
    Nadat het bouquet garni het gerecht op smaak heeft gebracht, is het van geen nut meer voor de afwerking van het gerecht en wordt het eruit gevist. Het wordt dus nooit mee opgediend omdat het nu eenmaal niet de bedoeling is om het op te eten. Omdat het samengebonden is tot een tuiltje is het heel eenvoudig om het bouquet garni er uit te vissen. Van het bouquet garni blijft dus alleen de smaak achter in het gerecht.
    Uien, selderijknol, wortelen, prei, peterseliestelen, selderij stelen maken dus geen deel uit van een bouquet garni maar zijn basisingrediënten om o.a. bouillon te trekken of soepen,sauzen etc te maken

    Leuke column trouwens

  10. jandekker zegt op

    @ Ceesdu: Dikke Willem is een afgeleide van de roux. Roux wordt warm gebruikt om onmiddellijk te binden terwijl Dikke Willem een gemakkelijke manier is om je tijdens het binden niet te vergissen in de hoeveelheden bloem en boter of olie.
    Het is slechts een hulpmiddel niet meer niet minder.
    @Mechel: Je kunt het maandenlang bewaren in de koelkast. Ik heb het wel eens een jaar gehad omdat ik in die tijd geen tijd had om te koken. Maar het bleef goed.
    @RonnyLadPhrao: De letterlijke vertaling is absoluut niet kruidentuiltje, er staat nergens “de herbs”.. Het is een, wat jij noemt, tuiltje (ik zou het vaak liever een tuil willen noemen) met daarin smaken en aromastoffen voor, in dit geval, de bouillon.
    Mijn basisboeken die ik heel veel jaren gebruikt heb zijn de Pellaprat en de Eugen Pauli van het SVH. Ik heb ze tien jaar geleden in Nederland achtergelaten jammer genoeg. De Pauli gebruikte ik om de basis te lezen en de Pellaprat om de verfijningen aan te brengen.
    Gelukkig heb ik sinds een jaar weer de Pauli, opgestuurd door een van mijn lieve zussen. De koks leren het niet anders dan zoals ik het beschreven heb.

    Maar iedereen mag van mij van mening verschillen. De dingen zoals ik ze schrijf zijn mijn ideeën. En die mag ik hebben…omdat ze van mij zijn 🙂

    • Mathias zegt op

      Beste Jan met de roux gaat u zwaar in de fout! Een roux is warm? Die kan warm zijn, maar wat moet men dan doen? Inderdaad…..Koude vloeistof toevoegen!, Dus bv een koude bouillon! Heeft men de roux laten afkoelen, moet men warme vloeistof toevoegen! Daar kunnen uw ideeen en boeken niets aan veranderen anders gaat uw lekkere gerecht schiften en niet binden!

    • RonnyLadPhrao zegt op

      Beste Jan,

      Ik had misschien beter “letterlijk” weggelaten want het brengt verwarring maar een “Bouquet garni” is internationale keukentaal en komt uit het frans. Het wordt in het Nederlands vertaald als ‘kruidentuiltje of kruidenbuiltje’.
      http://www.encyclo.nl/begrip/bouquet%20garni

      Met “de herbs” bedoelt u waarschijnlijk “des herbes” wat frans is voor kruiden maar dit heeft een ruime betekenis.
      Zo heb je oa “mouvaises herbes” of onkruid.
      Wat is de keuken gebruikt wordt zijn ” des fines herbes” of tuinkruiden.
      ofwel “plantes utilisées en cuisine pour parfumer” dus planten die in de keuken gebruikt worden voor de smaak.
      Smaak in het frans is evenwel “goût” maar parfumer moet u ook hier vertalen als smaak en niet als parfum.

      Kruiden in het engels is “herbs” een algemene benaming voor planten die gebuikt worden voor smaken, voedsel, medicijnen of parfum.
      Wat in de keuken gebruikt wordt zijn “culinary herbs” en in het engels spreekt men dan van een “garnished bouquet” (bouquet garni)

  11. Soi zegt op

    Jan, na alle bouillons en stampgerechten, waarbij de bouquet en roux jou om de oren geslagen worden als ware jij een Luie Willem, wil ik de aandacht wat verleggen:

    zo af en toe bak ik een Hollandse appeltaart: mijn vrouw en familie lusten die graag bij warm weer, koud uit de koelkast met een fikse dot whipped cream. Soms opgewarmd met vanilleijs. Ik bak ook wel een eens een bananentaart met cranberry’s bv, en een chocoladecake met Nutella is ook niet mis.

    Wat ik niet doe is hetv toevoegen van suiker. Op mijn leeftijd niet goed, mijn vrouw heeft familiair een neiging tot “suiker”, ik vind het ook niet lekker, en de Thai banketkeuken is al veel te zoet.
    Ik zoet mijn cakes en taarten aldus met honing, en ik gebruik hiervoor: ‘Honey fifth month pure’, te koop in de grotere superstores. Mijn ervaring is dat vele andere honingprodukten voor een aanmerkelijk deel gesmolten palmsuiker bevat. Staat niet op het etiket, zit wel in de fles.
    Het toevoegen van de honing doe ik op het oog en op gevoel.
    Soms voeg ik vloeibare zoetstof toe. Te veel honing overheerst, en de zoetkracht is soms te zwak.

    Welnu, hier een suikervrije appeltaart: maak van bloem, zachte boter, honing, kaneel en ei een soepel deeg. Bedek er de bodem en de randen van een taartvorm mee. Bewaar wat deeg.
    Stevige appels in stukjes snijden, mengen met cranberries, z.n. met krenten, rozijnen, en al dan niet ander gedroogd fruit, vanilleextract, kaneel, z.n. scheut rum, whiskey of brandy en vloeibare zoetstof naar smaak.
    Mengsel in de taartvorm. Van restant deeg reepjes snijden, en appelvulling kruislings ermee bedekken. Tot slot bestrijken met losgeklopt ei. Taart in 60 á 65 min bakken op 170 grC.
    Geen zout gebruiken. (Ipv bloemdeeg bladerdeeg kan uiteraard ook, en geeft idem een fraai resultaat, maar is dan meer een Franse taart.) Koud opdienen met ‘slagroom’, of warm met een bolletje ijs!

  12. LOUISE zegt op

    Morgen Jan,

    Heerlijk “”leesvoer”” en lekkere dingen.
    Toen wij nog in Nederland woonden, maakte ik ongeveer op jaarbasis 10 x nederlands eten, verder altijd aziatisch.
    Nu ik dit allemaal lees, ga ik toch maar eens op de hollandse toer.

    Over soepen kan ik niet genoeg lezen.
    Wij beiden zijn soep-fanaten.
    Ik heb ook altijd 2 containers a 2 liter bouillon in de koelkast staan.
    Heb ik nog een halve over, dan maak k alvast weer nieuw.
    in een grote pan een groot kippenkarkas, tig knoflook, handje gesneden uien,6-8 blaadjes ma grut (kaffir lime) 3-4 stengels lemon grass,chili powder, 3 chillies in zijn geheel,flink stuk gember. wanneer ik het in huis heb ook een stuk galangal,flinke schep zeezout, veel zwarte peper, wortels van 4 takjes coreander.
    Dit laat ik echt een aantal uren staan.
    Zeker 5-6 uur.
    En weet ik dat ik veel moet koeken, dan gooi ik 2 karkassen er in en heb dan een giga stevige bouillon, welke ik dan in gebruik een klein beetje aanleng met water.

    Deze bouillon geruik ik uiteraard om soep te maken, om rijst te koken, blussen van groenten, noodles koken.
    Saus maken.
    Als ik kleine gehaktballetjes nodig heb voor iets, gaar ik die ook in de bouillon.
    Eigenlijk alles waar water voor gevraagd wordt.

    Alles heeft zoveel meer smaak (vind ik)

    Groetjes,
    LOUISE

  13. nicky zegt op

    Ik heb een keer bij rimping gewone letter vermicelli gekocht. Dus het is wel te krijgen hier.

  14. Maarten Vasbinder zegt op

    Dit is een geweldige bijdrage. Misschien een idee een kookboekje samen te stellen. Bij al deze gerechten loopt me het water in de mond. Gelukkig eten we hier in de Isaan heel lekker, maar zo nu en dan of vaker een echte Hollandse pot is een eeuwig gekoesterde wens.
    Ik denk nu voortdurend aan andijviestamppot met hard gebakken kaantjes. Gelukkig gaan we eten. Dat vermindert de lekkere trek een stuk.

    Vriendelijke groet,

    Maarten


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website