Documentaire: ‘Een onbevreesde politieagent’ (video)
Paween Pongsirin (Foto: DOCUMENTARY | Thailand’s Fearless Cop | 101 East – Al Jazeera English)
Deze documentaire vertelt het verhaal van politie generaal-majoor Paween Pongsirin die in 2015 onderzoek deed naar mensenhandel met Rohingya vluchtelingen, een aantal hooggeplaatste personen na onderzoek daarvoor aanklaagde, vervolgens met de dood werd bedreigd en naar Australië moest vluchten.
Rob V. schreef daar in februari al een verhaal over waaruit ik het volgende overneem als inleiding:
Voormalig politie generaal-majoor Paween Pongsirin* is blij en opgelucht nu hij via parlementslid Rangsiman Rome van de Move Forward Partij zijn verhaal heeft kunnen doen. De voormalig agent deed onderzoek naar de mensensmokkel van Rohingya migranten en naar massagraven waarin de lichamen van tientallen Rohingya waren aangetroffen. Vanwege zijn onderzoek ontving hij doodsbedreigingen van hoge militairen, politieofficieren en ambtenaren, moest het onderzoek vroegtijdig staken en vluchtte eind 2015 naar Australië alwaar hij om asiel vroeg.
Paween gaf medio 2015 leiding aan een onderzoek inzake mensenhandel in het zuidelijk grensgebied. In de jungle van het Songkhla district was een kamp met honderden illegale Rohingya immigranten ontdekt, deze slachtoffers van mensensmokkel werden in hechtenis genomen. Bij nader onderzoek werden rondom het kamp de graven van tientallen Rohingya gevonden. Het onderzoek leidde uiteindelijk tot de arrestatie en vervolging van zo’n 100 personen, waaronder enkele hoge politie, leger en marineofficieren. Hij moest zijn onderzoek echter vroegtijdig staken en hierdoor konden sommige hooggeplaatste verdachten ontsnappen. In plaats van een promotie werd Paween juist -als straf- voorgedragen voor overplaatsing naar de meest zuidelijke provincies. Paween maakte hierop bezwaar en gaf aan dat dit zijn leven in gevaar zou brengen, daar diverse verdachten uit die regio nog op vrije voeten liepen. Tevens ontving hij uit diverse hoeken bedreigingen en intimidaties. Omdat zijn verzet tegen de gang van zaken niet oppikt werd nam hij ontslag en vluchtte uit angst voor zijn leven uiteindelijk naar Australië.
Het weekend erna werd premier Prayuth naar aanleiding van deze onthullingen door de pers om commentaar gevraagd, Prayuth reageerde geïrriteerd: “Ik heb hem {Paween} toch niet doen vertrekken? Hij is toch uit eigen overweging vertrokken?” en “Hij had een klacht moeten indienen, er zijn hier procedures voor”. Op de vraag of Paween zijn veiligheid in Thailand in gevaar was zei Prayuth “Hoe kan iemand hem iets aandoen? Er zijn wetten en regels in dit land”. Tot besluit zei Prayuth dat hij niemand de hand boven het hoofd houdt en verzocht Paween dan ook om de namen van verdere wetsbrekers te noemen, zodat er verdere stappen ondernomen kunnen worden.
Het volledige verhaal van Rob V. staat hier: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/een-verhaal-van-mensensmokkel-en-een-agent-die-zelf-moest-vluchten-voor-zijn-leven/
De documentaire:
Deze rapportage geeft een goede samenvatting en een persoonlijke kijk in het leven van Paween. De beste man is duidelijk zwaar aangegaan door de bizarre en mensonterende taferelen en de manier van doen tot hoog in de top aan toe. Die persoonlijke benadering maakt de reportage extra emotioneel. Zou ik in zijn schoenen staan dan weet ik niet of ik een cameraploeg mijn nieuwe werkplek zou willen laten zien, hij zou niet de eerste zijn die (ook buiten Thailand) plots verdwijnt…
Ik hoop dat Paween ooit nog eens terug kan en dan zijn principes van schoonschip maken en een einde aan corruptie, uitbuiting en mensonterende toestanden nog eens de norm zullen worden. Dat moet toch haalbaar zijn?
Twee kenmerkende reacties onder de documentaire op Youtube:
Een Thaise vrouw:
Ik keek ernaar en was zo depressief dat ik moest huilen. Ik wil graag een Thaise ondertiteling zodat veel Thaise mensen hiervan op de hoogte geraken. Heel erg bedankt Paween. Je geeft veel jeugdigen in dit land de kracht om te vechten voor een land dat hopeloos lijkt. Wij geloven dat er velen zijn die jou als rolmodel zullen zien om tegen de duistere krachten te vechten of om niet het soort verachtelijke mensen te worden die jou dit hebben aangedaan. Ik wil zeggen dat er veel mensen naast je staan. Wanneer dit verhaal geschiedenis wordt, zul je herinnerd worden als een zeer goede agent. Je gaf ons wat hoop voor een betere politie. Nogmaals heel erg bedankt
Iemand anders:
Na het geheel zien van deze documentaire, weet ik eerlijk gezegd niet hoe ik me moet voelen. Moet ik hoop koesteren nu meer mensen zich hiervan bewust zijn? Of moet ik me hopeloos voelen als je bedenkt hoe diep de vicieuze cirkel van corruptie in Thailand is geworteld? Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk het voor Paween was om zulke traumatische gebeurtenissen mee te maken. En ik ben ongelooflijk blij dat hij levend uit die gebeurtenissen kwam om ons zijn kant van het verhaal in 2022 te vertellen.
Een mens naar mijn hart. Ze zijn er zeker bij de politie in Thailand, maar hebben het zwaar en kunnen weinig uitrichten. Het geld lokt en is voor velen en stap die onomkeerbaar blijkt. Eenmaal in de corruptie beland is men blijvend getekend en een integer leven uitgesloten. Prayut was bij zijn aantreden het aanspreekpunt en de man die de corruptie zou gaan bestrijden. Er zijn voorbeelden waar deze bestrijding wel goed was gegaan maar al gauw is daar kennelijk een kentering in gekomen en gezien zijn opmerkingen naar deze voormalig Generaal toe is er niet veel meer van over. Hij zou zijn stinkende best moeten doen om hier klaarheid in te brengen en niet het initiatief laten bij de slachtoffers. Hoop op verandering doet leven, maar hoop alleen gaat het niet worden. Pas als de instanties intern een eigen reinigend vermogen hebben bewerkstelligd en er een anti-fraude groep met specialisten komt uit de hele bevolking met vergaande bevoegdheden en zelfstandig opererende units kan het in een bepaalde mate soelaas bieden. Uitroeien zal nooit plaatsvinden, want de mens is te verschillend in het doen en laten en de uitwassen zijn en blijven in mijn optiek voor een ieder te aanschouwen.
Dat zal toch niet verbazen? Bij het aantreden probeert de nieuwe en illegaal aan de macht gekomen leider zieltjes te winnen door evident corrupte personen, in het bijzonder verbonden aan wie dan in de oppositie zit, aan te pakken. Een mooie show maar zonder echt schoonschip te maken. Structurele wijzigingen in het systeem van onder tot helemaal boven aan toe bij politie, leger en dergelijke diensten blijven uit. Geen wonder want het geld stroom omhoog in Thailand, dus zijn er hoog in de boom allerlei figuren met een boel strepen op de schouder en indrukwekkende speldjes, pardon, medailles op die mooie uniformen, die niet zo happig zijn een algehele systeem herziening. Thailand is immers een netwerkmaatschappij waarbij het uitermate belangrijk is dat je de juiste mensen en families kent, en dat je bij kan dragen aan verdere geldstromen naar boven. Puur en alleen op eigen kracht en resultaat boven komen drijven is zeer lastig. Paween gaf in een ander interview al aan dat door zijn weigering met enveloppen de schuiven de fast lane voor promotie aan hem voorbij ging.
Nu valt corruptie, vriendjes gedrag enzo nooit geheel tot nul te brengen, maar de wil het systeem echt te veranderen lijkt te ontbreken. De wetten zijn soms zeer vaag geschreven en kunnen door de recht soms zus, soms zo, worden uitgelegd. Het bekende “rule by law” in plaats van “rule of law”. De man van de vele geleende horloges kan er over mee praten. Zit je hoog op de apenrots dan moet je het wel heel gek en onhoudbaar maken om consequenties te ervaren. Of die grote verandering er ooit nog eens komt? Wie weet, als er tot boven aan toe bij de diverse spelers (wetgevende, wetmakende en controlerende machten) inspraak, transparantie, controle en verantwoording af leggen als kernpijlers worden omarmt.
Eventueel zou men naar het buitenland kunnen kijken, diverse landen hebben met met dilemma’s zoals diepgaande corruptie geprobeerd een oplossing te vinden. De eerste die mij zo te binnen schiet is een jaar of wat terug een complete overhaul van de politie te Oekraïne. Mijn petje af voor wie zich op welke wijze inzet voor het publiek belang boven persoonlijk belang of zakken vullen. Hielenlikkers, zakkenvullers en zij die verzot zijn op autoritair gedrag, zie ik liever gisteren nog verdwijnen naar een functie waar ze hun medeburger niet langer kunnen schaden. Wanneer zal Thailand serieuze stappen in de richting zetten?
Ik kan mij wel vinden in je schrijven Rob. Corruptie is overal te vinden en van alle dagen. Oppositie of vernieuwing komt niet van de grond en wordt door de groep machthebbers aangepakt. Kijk eens naar Rusland hoe ziekelijk het er daar aan toe gaat. Het is een bende op de wereld wat dit betreft en de mensheid lijdt en de hoognodige verbetering of verandering blijft uit. Maar ja morgen komt de zon weer op voor een ieder en de waan van de dag is weer te aanschouwen. Knop omzetten en de focus op de zaken die nog wel goed gaan en daar de rust in vinden. Niet alles is kommer en kwel voor ons die nog keuzes kunnen maken in het doen en laten.
Hij deed zijn werk. Tevens komt daarbij dat hij gelijk een klokkenluider werd.
Op dat moment ben je niet meer geliefd, immers je bedreigt hoger geplaatsen en die houden daar niet van.
Dat is net zo duidelijk als hier in Nederland, waar Pieter Omtzigt door allen werd bestempeld als “irritant ventje” en een “functie elders” werd gesteld. Zelfs door zijn eigen partij de grond in geboord.
Ik bewonder deze mensen, daar ze persoonlijk veel daarvoor moeten inleveren.
Het is een “crying shame”, dat regeringen(niet alleen) zo te werk gaan. Het lijkt een globale trend te zijn.
Hoe kon die beste man tot zo’n positie groeien wetende dat je zelf al miljoenen baht moet mee nemen om een belangrijke positie te verkrijgen? Daar start corruptie en dan zal je het spelletje mee moeten spelen en dan kan je niet ineens slachtoffer worden omdat je het licht ziet.
Big Joke werd ook iets te groot maar is weer in genade genomen en bij een persoon die het land ontvlucht ( hoe erg ook) kom je nooit te weten of het recht zegen viert.
Het zielige verhaal wordt aangehaald maar niets voor niets is de realiteit bij de leger- en politietop en daarom geloof ik niet zo in de onschuldige handjes van iemand die deel uit maakte van een gesponsord systeem.
Wel, Johnny BG, je maakt hier wat opmerkingen over Paween wat je goed recht is. Vertel wat je vindt van mensenhandel en wat er volgens jou aan gedaan moet worden.
Daarnaast gaat het hier niet alleen over personen maar over een fout systeem.
Begrijp ik je goed dat je bedoelt dat Paween beter zijn mond had moeten houden? Vind je het geen dappere man?
Tino en ook Erik,
Waar het mij om gaat is dat zo’n baantje geld kost om het te krijgen. Niets is voor niets maar naar blijkt kon hij het niet langer aanzien. Fijn dat hij dit inzicht heeft gekregen maar er zijn andere mogelijkheden om de problemen aan te kaarten zoals de politiek. Parasieten worden het land uitgewieberd wat eigenlijk betekent dat je als verrader wordt gezien en voor een aantal klopt het gewoon dat ze vieze handjes hebben vanwege eigen belangen. Het recht zegenviert dan niet vanwege personen die ooit geld hebben betaald om een baantje te krijgen waar ze zelf bepalen wat wijsheid is om de rechtsstaat te ondermijnen.
De beste man had goede bedoelingen maar de handen gingen niet op elkaar. Mag dat een conclusie zijn?
Beste Johnny, dat in Thailand menigte ambtenaar envelopjes schuift of connecties aan haalt om baantjes en promoties te bekomen weten we allemaal. Maar zelfs ik denk niet dat echt iedere ambtenaar of andere belangrijke persoon echt alleen maar door corruptie of connecties aan hun baantje komen. Paween zelf zegt dat hij aan deze praktijken niet mee deed.ik citeer:
“Ik heb altijd hard gewerkt en in het begin promoties ontvangen voor mijn resultaten. Echter, de laatste tien jaren niet meer in ditzelfde tempo omdat ik niet bereid was om smeergeld te betalen of politieke connecties aan te halen om mijn carrière te bespoedigen. Ik verzet mij tegen corruptie en weiger aan dit soort corrupte praktijken mee te werken.”
Natuurlijk ken ik deze man ook niet goed, maar zo zijn reputatie/principes gezien en de hele gang van zaken maakt dat ik hem hier in wel wil geloven. Zijn beroep op schone handen klinken heel wat aannemelijker (gezien zijn behaalde resultaten en doorpakken) dan bijvoorbeeld de man van veel geleende horloges…
Maar ik sta natuurlijk open voor nieuwe informatie die in het voor of nadeel van deze heren kan spreken. Ik blijf lekker negatief en met het vingertje (555) het reilen en zeilen volgen. Sceptisch zijn jegens (Thaise) uniformen is prima, goed zelfs maar gaat niet altijd op.
“dat in Thailand menige ambtenaar envelopjes schuift of connecties aan haalt om baantjes en promoties te bekomen”
Waar haal je dt vandaan? Bewijzen? Heb jij ooit in Thailand gewerkt?
Van horen zeggen? Ooit van jaloezie gehoord of van leugens of van sociaal wenselijke antwoorden?
Wel. Wat ik wel uit eigen WERKervaring van 15 jaar in Thailand kan bevestigen (en van 30 jaar werkervaring van mijn vrouw) dat relatie, patronage, netwerken en veel grotere rol spelen bij baantjes dan de werkelijke prestaties and qualitficaties van de persoon.
Ik denk een grotere rol dan in Nederland maar dat kun jjij vast bevestigen of weerleggen.
Chris,
Citaat:
‘Wel. Wat ik wel uit eigen WERKervaring van 15 jaar in Thailand kan bevestigen (en van 30 jaar werkervaring van mijn vrouw) dat relatie, patronage, netwerken en veel grotere rol spelen bij baantjes dan de werkelijke prestaties and qualitficaties van de persoon.’
Helemaal mee eens. En dat is precies wat Rob V. zegt. Connecties spelen een grote rol, en je weet ook best wel, Chris, dat ook geld soms een rol speelt, zeker bij de politie. Hoe vaak weten we niet precies.
Ik haal dat uit diverse media: boeken, kranten etc. Bijvoorbeeld het het boek over corruptie van Pasuk & Sungsidh (uitgebracht door Silkwormbooks), waarin ze in het hoofdstuk over politie corruptie onderzoeken en interviews aanhalen die er kortweg op neer komen dat Thailand een lange geschiedenis (1-2 eeuwen) terug heeft van hoge (politie)functies die verkregen zijn door patronage, vriendendiensten (kont kussen?)/netwerken, geldstromingen naar boven en vanaf de koude oorlog ook aftikken van grote geldsommen voor gewilde functies. Hoevaak precies, hoeveel geld precies, welk deel van die gewilde posities precies dat weten we niet, maar dat het een deel van de politietop verkregen is combinaties van patronage, netwerken, betalingen, dat is zeker.
Maar gelukkig ook dat niet al die hoge figuren daar aan meedoen, en het ook lukt puur op kwaliteit/resultaten naar boven te komen. Wel langzamer dan creatievere weten aldus Paween en ik acht dat aannemelijk.
Dat was mijn punt.
Ook ik kan me niet voorstellen dat iedere ambtenaar door het schuiven van geld aan zijn baan komt. Er zullen er best wel zijn en zeker in het onderwijs (zie het boek ‘The teachers of mad dog swamp’) maar dat iedere beambte zo aan zijn baan komt vind ik generaliserend. De straatvegers ook? En de mensen op de vuilnisdienst?
“Waar het mij om gaat is dat zo’n baantje geld kost om het te krijgen”
Dat is gewoon niet waar weet ik uit eigen ervaring.
Bij de een wel, bij de ander niet.
Johnny,
Ik denk dat men in Thailand het woord corruptie vaak ziet als vrienden dienst.
Wij hebben jaren lang op een gemeente huis in Isaan, onder de tafel geld moeten geven aan ambtenaren.
Eerst moest mijn vrouw dat op de mannen toilet geld afgeven, later aan een balie medewerkster die het dan op de parkeerplaats aan een ambtenaar overhandigde.
Ook wel etentjes moeten betalen van de ambtenaren die dan op een afgesproken plek gingen eten.
Met geld valt alles in Thailand te regelen , wanneer je de juiste persoon kent of iemand kent die de juiste persoon kent.
Ik kan me nog een amerikaanse jongen herinneren die met geld een nieuwe thaise identiteit kocht. Zijn vader in USA was overleden en zijn moeder ging in Thailand wonen. Hij wilde dus ook voor onbepaalde tijd bij zijn moeder in Thailand verblijven.
Of het recht zegeviert, Johnny BG? Wiens recht bedoel je? De misbruikte Rohingya’s kunnen niet spreken want die zijn dood of het land uitgezet. Die kunnen net zo min spreken als de al 18 jaar verdwenen Somchai en de vermoorde mensen in de moskee en in de open laadbak van een legervrachtwagen. En nu vergeet ik de in Laos vermoorde Thaise dissidenten.
Wie denkt aan hun recht? Paween, uiteraard, maar die krijgt in Thailand echt niks meer voor elkaar. Het gaat helaas de grote stilte in….. De ene hand wast de andere maar in welk land is dat niet zo, zoals Peter om 14.01u al schreef…