Maxi-gevaar in minibusje
Minibusjes kunnen een maxi-gevaar opleveren. Elke dag zijn zeven busjes betrokken bij een ongeluk, heeft een onderzoek van de Foundation for Consumers (FFC, zeg maar de Thaise Consumentenbond) uitgewezen.
Wil je veilig je plaats van bestemming bereiken, dan is het slim om te checken of het busje een witte of een gele nummerplaat heeft. Geel betekent: geregistreerd, wit is ongeregistreerd. Tel ook het aantal passagiers. Er mogen maximaal 15 passagiers in vervoerd worden. En de maximale afstand, die mag worden afgelegd, bedraagt 300 kilometer.
Het enige wat je niet vooraf kunt controleren, is of de chauffeur de snelheidslimiet gaat overtreden. Dat merk je pas onderweg. In dat geval kan het geen kwaad het incident te melden met vermelding van het nummer van het busje, het kenteken, de route en het reistijdstip.
In Greater Bangkok rijden 5.400 busjes op 128 routes en op interlokale routes rijden 5.000 legale busjes. Een geregistreerd busje heeft een geel nummerbord met de eerste twee cijfers tussen 10 en 19. Illegale busjes hebben een witte of blauwe kentekenplaat. Wie in zo’n busje een ongeluk krijgt, heeft grote pech want ziektekosten worden niet vergoed en een eis om schadevergoeding maakt ook geen enkele kans.
Maar een gele nummerplaat is geen garantie voor een veilige reis. Er zitten vaak te veel passagiers in busjes en de chauffeurs rijden als een gek. 25 passagiers behoort tot de mogelijkheden. De maximumsnelheid voor minibusjes bedraagt 80 km op de snelweg en 60 km binnen de bebouwde kom. 140 km is geen uitzondering, zegt Sawanee Chumchalieo van de FFC.
De Thaise consumentenbond heeft tussen oktober 2011 en december 2013 onderzoek gedaan naar de verkeersveiligheid. Bij 108 van de 334 ongelukken was een minibusje betrokken met als triest resultaat: 823 gewonden en 146 doden.
Sawanee adviseert reizigers die een misstand constateren, dit te rapporteren (1584 voor stadsritten, 1193 voor interlokale ritten). Laatste tip: een minibusje mag een route van maximaal 300 km afleggen. Nakhon Pathom kan nog; Phitsanulok, Chaiyaphum en Roi Et zijn te ver weg. Bij die laatste bestemmingen zit je in een illegaal minibusje.
(Bron: Bangkok Post, 14 januari 2014)
Het mag zijn dat op sommige chauffeurs van de minibusjes te hard rijden, maar ik heb tot nu toe dan geluk gehad. Ik ben al vaker vanuit Pranburi, Hua Hin en ertussen naar Bangkok gereden. Bijna alle ritten werden met chauffeurs doorgevoerd die fatsoenlijk reden. Een enkele keer daargelaten. Dat was een chauffeur die voortdurend aan zijn telefoon hing.
Vier personen op de achterbank, drie in de rij ervoor, nog eens drie en drie en twee voren. Dat zijn 15 personen. Meer werd het nooit.
Met het oog op het aantal busjes dat rijdt, is het aantal dat in ongevallen verzeild raakt ook niet gering. Ik denk dat de kans op ongeluk groter is, wanneer ik zelf zou rijden. Het vele verkeer en een andere rijstijl die je in het west hebt geleerd, draagt daar aan toe bij.
Het enige dat ik niet zo leuk vind, is wanneer je de reis op de achterbank moet maken. Het is te doen, maar in het midden rijdt het plezieriger.
De keuze voor een mini bus maak ik vaak als de grote bus vol is en je dan dus opgedrongen staat.
Ik ben geen liefhebber van de mini bussen, achter in zitten is niets maar dit geldt ook voor de grote bus.
Aangezien ik vaak met dezelfde mini bus reis en er altijd dezelfde persoon staat weet hij dat en kan ik gewoon in de volgende plaatsnemen.
Op langere trajecten ga ik indien mogelijk graag met de trein.
De rijstijl van de chauffeurs van zowel mini bus als grote bus is wisselend.
Maar dit geldt ook voor chauffeurs van de auto, motorbike, tuk tuk en taxi.
Daar ga ik nooit meer mee met zo,n mini busje je wordt wel opgehaald voor de deur en afgezet op de plaats van bestemming.
Ten eerste je zit heel lang is zo,n busje want er moeten veel mensen opgehaald worden in de dorpen rondom Khon kaen dat duurt dan wel uren.
Nou eenmaal vol werd er gas gegeven en niet zo weinig want ik kon voorin zitten dus ik zag mijn geest kruipen wat een idioot die zo hard reed en bochten nam en onderweg nog even een hond dood gereden.
In korat even een stop zeg tegen de chauffeur kan het niet wat minder anders stap ik hier uit zegt die wissel maar van plaats dus een vrouw met een baby op de schoot gaat voorin zitten.
Gelukkig kwamen we heelhuids in bangkok bij de familie aan maar Nooit meer dat zweer ik ga ik met zo,n busje nog eens mee.
Neem voortaan het vliegtuig is veiliger dan zo,n weg piraat met zo,n minibusje.
Ik zie ze wekelijks op de weg van Chomtong naar Chiangmai .
A sociaal weggedrag is bij hun hoog in het vaandel .
Verkeers veiligheid hebben ze nog nooit van gehoord .
Racen daar zijn ze zogenaamd goed , maar daar is dan ook alles mee gezegt
Als Biker ben je voor hun een peace of shit .
Altijd gray metallic gekleurd meer dan 90% is van fabrikaat Toyota .
Ik noem ze dan ook KILLERS on the Road .
Altijd voorkruipen al is de winst maar een of twee voertuigen .
Voor mij is het de Minivan MAFFIA .
Ik HAAT ze .
Jan Beute .
Ik heb al eens eerder op dit blog mijn beklag gedaan. Ik ben door een gevaarlijke gek gereden van BKK Airport naar de ferry (die naar Koh Chang) en vervolgens werd ik (en mijn minibus-medepassagiers) verondersteld bijna anderhalf uur te wachten op de laatste ferry die vanaf Cental Point om 19:30 vertrok (en een vol uur over de overvaart doet). Ik motorbikte naar die andere ferry daar en stond na maar een half uur varen om 19:30 op Koh Chang. Dat scheelde mij dus een uur.
Wat ik mij afvraag is: wie plant er nu een reis met een vertrektijd op BKK airport van 14:00 uur (de bus vertrok ruim wat minuten later) en die zou moeten aansluiten op de ferry naar Koh Chang die vertrekt om 18:00 uur. Blijkbaar was de chauffeur eraan gebonden dat hij afreed op de Center Point ferry terwijl het naar die andere ferry rijden ca. 5 minuten korter is, die ferry maar een half uur over de overtocht doet en met een grotere frequentie oversteekt. De chauffeur beweerde glashard dat er geen andere ferry was (en -dat ook nog- een van zijn passagiers -nooit nog op Koh Chang geweest, ik woon er- nam het mijn kwalijk dat ik beter meede te weten). Waarom doet zo’n chauffeur zo? Dat, denk ik, doordat die een baas heeft die dat zo aanstuurt. De grootste fout is natuurlijk het onverantwoorde rijden van de chauffeur, maar hij werd kennelijk met een onmogelijke opdracht de weg opgestuurd (om de Center Point ferry van 18:00 te halen) en -wie weet waarom- met de opdracht om zijn passagiers met die en alleen die (verkeerde) ferry te doen overvaren.
Op internet staat een heel verhaal over deze verbinding (BKK airport-Koh Chang) suggerend dat die met een grote VIPbus wordt onderhouden. Echter: alleen de bus die om -geplande vertrektijd- 7:50 van BKK vertrekt is een grote bus. Die bus, daarmee reed ik ook, en beleefde ik geen hachelijke avonturen mee of andere onzinnigheden. Nu moet ik nog eens uit zien te vinden hoe ik van Pattaya naar Koh Chang kom. Niet per minibus (dat kan, maar mij krijg je geen minibus meer in) maar per ‘gewone’ (of VIP)bus.