De ontkenning van de realiteit in Thailand
In Thailand is prostitutie illegaal en toch is de seksindustrie beroemd – of berucht – afhankelijk van hoe je ernaar kijkt. Er zijn naar schatting 300.000 sekswerkers, volgens een schatting van Empower Foundation, een toonaangevende pleitbezorger voor hun rechten.
De realiteit ontkennen dat de seksindustrie een bloeiende onderneming is in Thailand, betekent dat we niet alleen doen alsof de realiteit anders is, maar we onthouden sekswerkers ook van arbeidsrecht, bescherming en werkomstandigheden. Sekswerkers worden buiten de formele economische sector gehouden, onbeschermd door arbeidswetgeving en genieten geen sociale zekerheid of welzijn zoals werknemers in een legitieme onderneming dat doen.
Dit komt deels omdat het idee om sekswerk te legaliseren onaanvaardbaar is voor veel Thais die het beroep als minderwaardig beschouwen. Het maakt niet uit hoeveel sekswerkers geen toegang hebben tot formele economische sector en daardoor vatbaar zijn voor afpersing, uitbuiting en misbruik – veel Thais tolereren sekswerk gewoon niet als legaal.
Net als bij het al lang bestaande debat over de legalisering van kansspelen in Thailand, is er geen vooruitgang geboekt bij het legaliseren van betaalde seksuele diensten. Het is een klassiek geval van moraliteit versus realiteit, realiteit versus ontkenning en hypocrisie.
De tegenstanders van legalisering, lijken niets te geven om de risico’s voor sekswerkers of het feit dat de staat belastinginkomsten zou kunnen genereren door de industrie te legaliseren. De staat zou ook de seksindustrie kunnen reguleren zodat er meer capaciteit komt voor het bestrijden van misstanden zoals mensenhandel en het probleem van minderjarige sekswerkers. Thailand is een samenleving in ontkenning en zal blijven ontkennen ten koste van haar haar burgers, sekswerkers of niet.
Vergeet het debat over het al dan niet decriminaliseren van sekswerk even. Een ander voorbeeld van ontkenning bleek maandag toen Salinee Chumsuwan, directeur van het Office of Culture Monitoring bij het ministerie van Cultuur, een interview gaf aan een lokale medium. Daarin werd door haar gezegd dat seksspeeltjes niet mogen worden gelegaliseerd zolang er geen degelijk onderzoek bestaat, die dat zou rechtvaardigen. Ze zei dat onderzoeken uit andere landen niet kunnen worden gebruikt omdat de omstandigheden anders zijn. Zij adviseerde dat mensen met aandrang, in plaats van seksspeeltjes hun toevlucht maar moeten nemen tot meditatie of sport.
Haar opvattingen leidden tot discussie op sociale media. Veel reacties gingen over de grote afstand met de realiteit en het ontkennen van wat er speelt in de hedendaagse Thaise samenleving. “Het hebben van seksspeeltjes is beter dan het laten verkrachten van kinderen,” schreef Facebook-gebruiker Jakrapho Pranhong in reactie op Workpoint News op Facebook. Het ministerie van cultuur verzet zich tegen speeltjes voor volwassen mensen, zeker als het op een fallus lijkt, maar de Thaise cultuur aanbidt amuletten die op het mannelijke geslachtsorgaan lijken!”, schreef een Facebook-gebruiker. “Het is alsof we in een parallelle wereld leven!”.
Als de overheid blijft ontkennen, hoe kunnen we dan beginnen met het oplossen van controversiële kwesties? Een pluralistische samenleving heeft meer nodig dan één moraliteit die de bevolking wordt opgelegd. Er moet ruimte zijn voor andere waarden, die naast elkaar kunnen bestaan en daardoor zou men sekswerk niet als iets immoreels en hatelijks moeten beschouwen, maar als een legitiem beroep.
Door dit niet te doen, straft de samenleving haar eigen burgers, waardoor een cultuur van hypocrisie wordt gestimuleerd waarin schijn en realiteit zo verschillend zijn.
Bron: redactioneel commentaar van Pravit Rojanaphruk van Khaosod
Er is op zich niets immoreels aan sekswerk. Maar de criminalisering ervan moet stoppen. Overigens is in Thailand ook de klant strafbaar, ooit gehoord dat die werd opgepakt en beboet?
Waarom is sekswerk in Thailand illegaal? Omdat op die manier een kleine groep er het meest van profiteert, juist die groep die sekswerk moreel verwerpelijk vindt. De sekswerker zelf profiteert het minst.
De huidige situatie maakt sommigen rijk en houdt anderen arm, en dat is de uiteindelijke bedoeling van het het verbod op prostitutie.
De discussie is niet helder als we niet definieren wat sexwerk nu wel precies is.
Praten we over de go-go-girls die voor een vast laag salaris een of meerdere dagen in de kroeg werken; en met klanten meegaan als de bar-fee betaald is?
Praten we over de vrijgezelle of getrouwde dames die via Tinder of andere sociaal netwerk afspraken maken met mannen en – bij wederzijds goedvinden – een aantal uren of de hele nacht met elkaar doorbrengen?
Praten we over de Thaise dames die bereid zijn om voor een buitenlandse toerist gids te spelen voor 1,2 of 3 weken vakantie en ook met hem het bed te delen?
Praten we over one-night-stands met Thaise vrouwen na een avondje kroegbezoek en dansen (met een kleine vergoeding)?
Praten we over de dames die een vaste baan hebben (met laag salaris) en dat salaris wel eens aanvullen door een nacht met een man te slapen?
Dat is allemaal sekswerk, Chris. Net als de term bouwvakkers, heel nuttige vakmensen die bouwen, sommigen metselen, anderen storten beton, bouwen de steigers of plaatsen deuren en ramen. Als jij een goeie definitie hebt van sekswerk of prostitutie, heel graag. Daar kunnen de Thaise autoriteiten weer hun voordeel mee doen.
Het gaat wel om (veel meer dan) 300.000 seks werkers vrouwen ( merendeel ) en mannen die hun dagelijkse kost in deze sex wereld verdienen. Onderhouden ook nog eens ver van waar ze vandaan kwamen (ISAAN) vaak hun achter gebleven familieleden, kinderen etc.
Geen luxe leven, waarbij ze ook nog eens forse gezondheidsrisico’s lopen, los van de mogelijk mishandeling van klanten en pooiers. Dat de welgestelde klasse zoals Salinee Chumsuwan bezwaar maakt en oneigenlijke argumenten aanvoert is hypocriet, deze lieden hebben vaak een of meerdere bij vrouwen. Het roepen dat er EERST onderzoek gedaan moet worden is DE dooddoener in Thailand, voor problemen met de riolering, loslopende honden, illegale vuilstort, drank misbruik in het verkeer etc. etc.
Prostitutie ach, ook de vakantie industrie die mannen en vrouwen van over de hele wereld naar Thailand aan trekken doet er zijn voordeel mee. Deze illegale beroepsgroep verdienen bescherming en een betere status, of niet?
Veel meer dan 300.000 sekswerkers, Yuundai? Dan denk ik aan rond de 1 miljoen, toch? We tellen voor het gemak alleen even de vrouwen. Dat zijn er 35 miljoen in Thailand. Maar baby’s en oude vrouwen doen over het algemeen geen sekswerk. Er zijn 7 miljoen vrouwen tussen de 20 en 35 jaar in Thailand. Dan zou 1 op de 7 vrouwen een sekswerkster zijn? Nee, hoor, waarschijnlijk eerder 200.000 dan 300.000.
Dat moet 1 op de 5 vrouwen zijn, sorry beste mensen.
‘Een ezel stoot zich etc.’ Maar deze ezel wel. Het moet zijn ‘1 op de 5 vrouwen in de leeftijdsgroep 20 tot 35 jarigen’ . Nou moet het goed zijn.
Van die twee- of driehonderdduizend zijn er waarschijnlijk ook nog eens veel uit het buitenland afkomstig. Frans A, daar zou jij iets over kunnen zeggen. Zelf vermoed ik dat de animo onder Isaanse meisjes voor dat werk tanende is. Maar dat vermoeden is niet op eigen onderzoek gebaseerd.
Zo zie je maar weer dat het op sommige punten een een achterlijk land is.
Sorry maar dat is mijn conclusie als er gezegd wordt er is geen prostitutie want het is verboden, wij hebben geen drugsprobleem want drugs zijn verboden, enzovoort enzovoort.
Hoe lang is prostitutie al legaal in Nederland of wordt het gedoogd in sommige gemeentes?
Geef Thailand ook de tijd om tot andere inzichten te komen!
Het geeft wel te denken dat de meisjes 500 Baht boete moeten betalen bij een “razzia” en een uur later
al weer de mogelijkheid hebben een klant te scoren voor 2000 Baht of meer voor de verdiensten!
Wel, in Thailand was vroeger prostitutie geheel legaal, ik meen wel tot ongeveer 1950, maar het kan ook voor de oorlog zijn geweest. Leuk vind men het niet, en er werd soms tegen opgetreden, vooral tegen de straatprostitutie. Tot zeg 1910 verdiende de Thaise staat goed aan een belasting op prostitutie.
In Nederland was er ook in de afgelopen eeuwen een wisselend beleid, gedogen vanaf zeg 1960 en niet meer strafbaar vanaf 1982.
Begin 1900: Een prins merkte bij een bezoek aan Ranong sarcastisch op dat ‘op de markt hebben ze prachtige vrouwen te koop. Laat dat niet zien hoe geciviliseerd Ranong is? Misschien niet zo ontwikkeld als Bangkok, daar de “villa’s van het paradijs” hier geen groene lantaarn hebben hangen…’.
Groene lantaarns gaven aan dat er een legaal bordeel op die plek dat, met vrouwen van tenminste 15 jaar oud die reguliere gezondheidschecks moesten ondergaan.
– Woman, Man, Bangkok door Scott Barmé
En rode lantaarns? Red zones? Gevaarlijke werkplekken? Illegaal?
Dan zou je in zo’n geval naar een “tea house”kunnen vragen = bordeel in Thailand
i.t.t.coffeeshops (555)
Terwijl sommige gezagsuitoefenaars, met name (hooggeplaatste) politie-ambtenaren, een flinke vinger in de pap hebben in het prostitutiecircuit en er goed aan verdienen wordt de prostitutie door andere gezagsdragers, bijvoorbeeld een minister en burgermeester, simpelweg ontkend. Inderdaad een schizofrene toestand maar dat geldt in feite ook voor het gedoogbeleid van softdrugs in Nederland, waar de aanvoer van de drugs wel illegaal en strafbaar is maar de verkoop en gebruik niet.
De ontkenning van de realiteit dat er een groot gedeelte van de Thaise bevolking zich bezig houdt met sekswerk is natuurlijk van de zotte. Alle sekswerkers bij elkaar genomen, daarvan wil ik het percentage wel eens weten op het totaal van de bevolking. Een miljoen is gauw gevonden denk ik zo. Een groot deel van de Thaise bevolking schaamt zich hiervoor en we weten allemaal dat gezichtsverlies niet aan de Thai besteed is. De wettelijke regels zijn ook nog steeds aan de orde, maar worden vrijwel niet nageleefd. Dat is hypocriet en zeker als autoriteiten daar ook nog aan gaan verdienen.
Deze laatste groep heeft nog meer boter op het hoofd dan de sekswerkers zelf. Bekend staan als land met de meeste sekswerkers in de wereld is in de gedachte van heel veel Thaise mensen niet iets wat op de verlanglijst staat. Ik geef ze daarin gelijk. Wel staat dit op het lijstje van een redelijk aantal toeristen die hier juist op af komt. Het sekswerk is uit armoede ontsproten en daar ligt het probleem. Daar moet dus wat aan gedaan worden. Er is geen enkel jong kind die in de jeugdjaren denkt laat ik dat werk nou eens gaan doen, want dat is mij op het lijf geschreven. Er zijn er wel een aanzienlijk aantal sekswerkers die op latere leeftijd met een trauma zitten, waar ze nooit meer van af komen. Voor het leven getekend. Maar kennelijk wel lekker verdient in de jaren ervoor en het is niet voor niets geweest zullen sommigen zeggen. Nee ik ben niet voor legalisering van de prostitutie en het zou nu voor eens en altijd duidelijkheid moeten worden voor die groep van sekswerkers die hier thans onder lijdt. Dit halfslachtige beleid dient nergens voor.
Er aan gaan verdienen als regering door het toe te staan en er belasting over te heffen is ook niet iets dat mijn voorkeur heeft. Daar moet je van wegblijven net als het gedogen van drugsgebruik. De regering moet het goede voorbeeld geven en een samenleving moeten voorstaan waar de liefde en betrokkenheid de boventoon voert. Daar horen dit soort handelingen niet bij, want het is betaalde seks met alle mistanden van dien en gebruik van stoffen die het lichaam en geest op negatieve wijze beïnvloeden.
Dat men tegen prostitutie is en dat men dan ook gelijk niets op heeft met de rechten en plichten van de betrokken sekswerkers is wat te kort door de bocht. Ik ben zeer betrokken met mijn medemens. Het is eerder het tegenovergestelde, dat je vindt dat men er niet aan moet beginnen vanuit moreel oogpunt en ter bescherming van het individu. Het is dus maar vanuit welke optiek je dit bekijkt.
Sekswerkers, prostitutie, of go-go girl die voor een bedrag met de farang mee gaat voor korte of langere tijd, toevallig las ik in Holland een verhaaltje over ene Sylvie M. welke in een korte tijdspanne elke paar weken van bedpartner wisselde, op weg naar een nieuwe echtgenoot, ik vraag mij in alle redelijkheid af of er veel verschil is tussen haar en de meisjes van Pattaya.
En ik vraag me af of ik gek ben dat ik bij prostitutie en de problemen of oorzaken in eerste instantie denk aan de grootste speler daarin: de interne markt, de drive in hotels, short time hotels, massage salons waar de eigen burgers komen, de Karaoke bars enzovoort. Daarna denk ik pas aan de tweede markt, die van buitenlanders waarvan die met farangs nog het meest openlijk en transparanter is (andere buitenlandse afnemers zoals Japanners is ook meer achter gesloten deuren).