Thais bedrijf beschuldigd van inzet kinderarbeid in Cambodja
Khon Kaen Sugar Industry Plc (KSL) ontkent gebruik te maken van kinderarbeid in Cambodja. Het bedrijf en Tate Lyle Plc, Europa’s grootste producent van rietsuiker, dreigen The Guardian voor de rechter te slepen wanneer de zaak escaleert.
De bewering dat bij KSL kinderen werken, is door dorpelingen gedaan in een videoclip van de Britse krant. KSL vermoedt dat er politieke motieven in het spel zijn.
In de clip komt de moeder van een kind aan het woord, die lid is van de Cambodjaanse oppositiepartij. Zij zou de beschuldiging geuit hebben om stemmen te winnen. De video toont ook een jongen die suikerriet snijdt en sjouwt. Hij zou 5 dagen per week op de plantage werken. Op dezelfde dag dat de clip werd gepost, verscheen een artikel in de krant, waarin wordt beweerd dat Tate via KSL suiker uit Cambodja importeert.
In een telefonisch interview met Bangkok Post zegt Chalush Chinthammit, assistent vice-president bedrijfsontwikkeling en productietechnieken, dat de clip een set-up zou kunnen zijn. ‘De plantage heeft heel weinig suikerriet en slechts één kind komt in de clip voor. Je kunt er een kind neerzetten en hem laten acteren dat hij werkt en dan allerlei beschuldigingen uiten.’
Volgens het artikel in The Guardian zijn tweehonderd gezinnen uit de provincie Koh Kong tegen Tate Lyle in Londen een rechtzaak begonnen omdat het bedrijf medeplichtig is aan het onteigenen van land.
‘Wat is het onderwijsniveau van Cambodjaanse dorpelingen’, zegt Chalush. ‘Daar moeten lokale parlementariërs achter zitten om ze te helpen. Niemand heeft ooit geklaagd bij KSL; zelfs de moeder niet toen ze de fabriek bezocht. Het rare is dat er bijna geen huizen waren toen we het land daar inspecteerden, maar toen het nieuws over ons project bekend werd, schoten de huizen als paddestoelen uit de grond.’
KSL heeft van de Cambodjaanse een concessie gekregen voor 120.000 rai, maar gebruikt daarvan slechts 70.000 tot 80.000 rai.
(Bron: Bangkok Post, 10 september 2013)
[Noot van DvdL: Zoals wel vaker in Bangkok Post ontbreekt weer essentiële informatie. Hoeveel dorpelingen komen aan het woord, is de jongen de zoon van de vrouw, waar werken die kinderen: op de plantage of ook in de fabriek, om hoeveel kinderen gaat het, wat is de relevantie van die opmerking over de huizen enzovoort?]