Lezersvraag: Wat mag 10 rai grond kosten?

Hier in Phetchabun kost een goed stuk landbouwgrond gemiddeld 60.000 baht per rai, dit is zonder enig eigendomsdocument omdat deze grond niet verkocht mag worden en in de familie moet blijven echter iedereen koopt en verkoopt hier deze type gronden.
Bij verkoop word een soort leningdocument opgemaakt dat de verkoper dit bedrag van u leent ,niet helemaal waterdicht maar ik zie het hier veel gebeuren, ook is de puyabaan aanwezig zodat het toch iet of wat met getuigen verloopt.
Dus hier is 60.000baht gangbaar voor goede grond dus in uw geval beplant zou de prijs hoger kunnen zijn.

Succes ermee

De vraag hoeveel 10 rai grond kost in Thailand kan nog wel worden beantwoord. Afhankelijk van ligging, plaats en bestemming. De vraag of het slim is grond te kopen waarvan geen eigendomsbewijs voorhanden is, zal moeilijker te beantwoorden zijn. Uiteraard is het zo dat de farang betaalt en diens Thaise partner deel van de deal, en alleen daarom al dient die partner goed ingevoerd te zijn in de gewoontes en mores van hoe op deze wijze dit soort aan- en verkopen zijn geregeld. Mijn vrouw heeft op deze manier ook een stuk grond in “eigendom”. Dit liep via haar zus die zich heeft “gespecialiseerd” in dit soort zaken en er een goede boterham aan verdiend. Ik was er niet mee eens, maar heb me er verder verre van gehouden want haar eigen geld. Een vriendin tenslotte met een vrij hoge ambtenarenpositie op het gemeentehuis sloot de rij, en pikte een graantje mee en bij eventuele verkoop later nog een keer. Grondbezit wordt in Thailand beschouwd als oudedagsvoorziening. Dat zat mijn weerstand want mijn vrouw heeft geen klagen, zeker later niet.
Wat @Pim zegt is zeker waar. De mededeling van @Philippe meldt idem want klopt en geeft eindige duiding van wat 10 rai zouden kunnen kosten. Hoe dan ook: 10 rai voor 1 mln baht is zeker niet veel als je in het achterhoofd houdt dat de verkoper een arme man betreft. Hun hem ook wat, en probeer niet het onderste uit de kan te halen. Indien wel dan is deksel op de neus ook voorspelbaar.

Deze gronden kunnen toebehoren aan die arme man door erfenis en famillie verdelingen.De eigendoms-titels of aktes werden echter nooit aangepast, en dit eventueel sinds generaties. Daarom kan die prijs goedkoop zijn, maar een rechtsgeldige eigendomsakte kost een fortuin om dit allemaal terug in kaart te brengen.(originele akte, erfgenamen, erfrechten, landmeters,….). m.a.w. je kunt het ook nooit geldig verkopen?¿

Dit soort (landbouw)grond kost hooguit ThB 500K voor 10 rai. Maar hoe dan ook- je kunt er niks mee doen. Misschien opschonen en doorgaan met papyrus, maar dat is het dan ook. Verkavelen of per 100 talangwah duur verkopen als huizenbouwgrond, vergeet het maar. De vrouw van Cock moet toch beter weten. Dit soort praktijken zijn al jarenlang niet gangbaar meer. Maar daar geeft die oude arme man natuurlijk niks om. Die is niet meer in staat de grond te bewerken en 1 miljoen Bath is natuurlijk een goed pensioen.

zonder eigendomsbewijs NOOIT kopen. Al is het voor 500.000. Afblijven als je later geen problemen wil.

Ter lering en vermaak iets uit eigen werk. Bijna 20 jaar geleden werd mijn (Thaise)vriendin enthousiast gemaakt door haar broer voor de aankoop van een stuk land vol beplant met koffieboompjes. Het stuk land lag aan de grens bij Myanmar ter hoogte van Chumpon. Haar broer was daar woonachtig met familie en werkte daar en zoals de koop werd gepresenteerd moest het mogelijk zijn zonder officiële papieren. Het was een flinke lap grond, waarvan een heuvel deel uit maakte. Er stond een houten huisje gemaakt op palen en het had een nummer registratie waar de verblijfspersoon in de vorm van “surrogaat eigenaar” al jaren stond ingeschreven. Er was geen begaanbare weg naartoe en zonder 4 wiel drive truck niet toegankelijk. De zus van mijn vriendin was cum laude geslaagd aan een universiteit te Bangkok en had onder andere rechten gestudeerd. Zij had de boel bekeken en volgens haar was de koop legitiem. Mijn vriendin overtuigd en dat voor 200.000 baht. De onderhandse papieren werden getekend met veel plaatselijke getuigen erbij, nou er kon niets mis gaan. Het was een feestje. Het eerste recht (van de persoon die daar verbleef en woonachtig was) kon overgezet worden op naam van mijn vriendin en zou worden geaccepteerd door de plaatselijke autoriteiten. Officiële erkenning (papierenoverdracht eigendom) zou gaan plaatsvinden als de weg ernaar toe klaar was. Het zou nog twee jaar duren alvorens dit werd verwezenlijkt aldus info. Een check bij die autoriteit (landoffice) bleef uit en was niet nodig! Heb vertrouwen in de medemens was het motto. De koop stond genoteerd op naam van mijn vriendin en een business in koffiebonen leek haar wel op het lijf geschreven. De broer zou het werk op zich nemen en de schouders er onder zetten. Hoe anders liepen de toekomst dromen. Mijn vriendin werd bedonderd door haar broer en hij wist onderhands de grond te verkopen en van het verkregen geld schafte hij zich een 2e hands truck aan en begon hij een alcohol offensief die hem na een jaar noodlottig werd. Hij dronk zich letterlijk op 48 jarige leeftijd een alcoholvergiftiging en erger en overleed op nare wijze. De auto werd gebruikt door Jan en Alleman en was na een jaar het aanzien niet meer waard. Mijn vriendin kwam van de verkoop door haar broer van deze grond pas aan de weet toen het al veel te laat was en de schok binnen haar familie was best wel groot en triest. Dit had men niet verwacht, maar kennelijk was het dus wel mogelijk om de grond weer door te verkopen, zonder dat mijn vriendin hier in gekend werd. Naar het geld kon ze fluiten en het was voor haar een keer en nooit meer.

Beste Cock,
Ik woon hier alweer 7 jaar, en mij is ook verscheidene malen iets soortgelijks voorgesteld. Ook door familie, vrienden en buren… Gelukkig is mijn vrouwtje dan ook wat voorzichtig (zeker als de centjes niet in haar zak verdwijnen :-))
Zoals ik al meerdere reacties zie hier, niet aan beginnen! Niet zonder officieel eigendomspapier.
Iedere Baht is teveel. Het gaat hier om toegeeigende grond die van “de Koning” is (overheid) en op ieder moment weer van je afgenomen kan worden, centjes kwijt, land kwijt.
Ik kan me voorstellen dat er een paar partijen zijn die het voor ogen hebbende bedrag van de farang al verdeeld hebben, maar daar moet je op zijn “hollands” schijt aan hebben. Dat hebben zij ook aan jou.
Echt schaamteloos zijn ze, vandaag draaien ze je een poot uit, en morgen komen ze net zo vrolijk weer een pintje bij je drinken (op jou kosten). Ik spreek geen woord Thais, maar “mei mi tang” heb ik ondertussen wel geleerd om te antwoorden..
Gegroet en veel wijsheid toegewenst,
René