Thailand of China? Een wereld van verschil!
Regelmatig ervaar ik de verschillen tussen Thailand en China. Ik woon namelijk in Thailand en werk in China. Uiteraard zijn die twee landen niet met elkaar te vergelijken. China is vele malen groter dan Thailand (ik zal niet teveel in details treden).
China is zo groot dat ze bijvoorbeeld in het noorden het Scandinavische klimaat hebben en in het zuiden is het subtropisch. Officieel zijn er zes tijdzones, maar gelukkig hanteren ze maar één tijd: de Beijing tijd.
Chagrijnig
Wanneer ik rondwandel in Beijing of welke stad dan ook, dan zie ik daar hele leuke jonge dames lopen. Hetzelfde als in Thailand, met het grote verschil dat die dames mij ‘’niet zien staan’’. Dat ze ook niet echt vrolijk kijken en altijd haast schijnen te hebben. Niet alleen de dames maar iedere Chinees kijkt chagrijnig en heeft haast. Het “ik’’ gehalte is daar erg groot.
Verkeer
Het verkeer in China is ongeveer vergelijkbaar met Thailand. Er is echter één verschil, ze rijden daar zo langzaam dat ze soms gewoon op de snelweg stilstaan! Het voordeel daarvan is dat als er een ongeluk gebeurt, het bijna alleen maar blikschade betreft. Verkeersregels kent men daar niet. De stoep wordt dan ook regelmatig als extra rijbaan gezien. Het verkeer in China rijd officieel rechts maar als er file is dan maakt iedereen gebruik van de andere weghelft, of er nu tegenliggers zijn of niet.
Geld
Eén van de belangrijkste zaken in het leven van een Thai is eten en feesten. Het geld moet zo snel mogelijk op. Chinezen willen alleen maar veel geld verdienen. Vervolgens een huisje kopen en dan maar hopen dat er een dame is die hem uitzoekt om mee te trouwen. Door het 1 kind policy is er een tekort aan Chinese dames, zij hebben de mannen voor het uitzoeken.
Een Chinees is pas behulpzaam wanneer ze jou goed kennen. Maar ook daar is het oppassen geblazen als het om geld gaat. Voor je er erg in hebt ben je een paar Yuan lichter.
Het eten is er heerlijk net als in Thailand. Ook daar is op elke hoek van de straat een eetstalletje.
Bier
Bier is in China drank nummer 1. Er zijn zelfs restaurants waar het bier bij de maaltijd gratis is, terwijl je voor cola of water moet betalen. Net als in Thailand is rijst het belangrijkste onderdeel van de maaltijd. Het eten met stokjes (chopsticks) is in China uitgevonden.
Veel Thai, zeker in de toeristenindustrie, spreken Engels. In China is dat een groot probleem, bijna niemand spreekt Engels. Zelfs in de hotels niet. Waarom zouden ze ook? Slechts 5% van de toeristen komt uit het westen.
Namaak
Wanneer ik in Thailand iets bijzonders wil kopen krijg ik vaak te horen “no have’’. In China nemen ze mij dan mee naar de volgende winkel (familie of zo?). Daar hebben ze het dan wel of anders een goed gelijkende kopie. Ze laten je echt niet met lege handen weggaan. Sterker nog, als je toch geen zin hebt om iets te kopen moet je soms ‘’vechten’’ om van ze af te komen.
Zo zie je maar, het vergelijk gaat compleet mank. Een totaal andere cultuur. Maar ik mag ook graag in China komen. Ik ben daarom blij dat ik werk in China en woon in Thailand. Twee totaal verschillende werelden!
Interessant artikel. Wat doe je precies voor werk in China ?
Groetjes, Viktor.
Beste Lucky Luke,
Ik werk ook in China, al meer dan 10 jaar trouwens, en ben van plan on na Juni in Thailand te gaan wonen. Ik heb Thailand al vele malen bezocht, van Noord tot Zuid [ik denk wel 30 keer], dus ook ik kan de verschillen redelijk goed beoordelen. Derhalve kan ik je op de meeste punten gelijk geven. Maar de cultuur verschillen zijn enorm en dit heeft een enorme stempel gedrukt op de manier waarop de Chinezen zich gedragen [of hoe anderen denken dat ze zich gedragen] en uiteraard ook de manier waarop de buitenstaander ze beoordelen, vooral in de media. Ik heb een groot aantal vrienden in dit land en ben verantwoordelijk voor een grote groep jonge engineers [m/v], in de leeftijdsgroep 23 tot 35 jaar. Om met de jonge generatie te werken geeft een heerlijk gevoel en is enorm stimulerend. Ze zijn respectsgevoel en door de vele intensieve gesprekken met deze groep kwam ik meer te weten over hun persoonlijke leven, de familieband [even sterk als in Thailand], hun gedachten gang en hoe zij de wereld zien en beleven.
Als je veel aandacht aan de cultuur besteedt, dan wordt het ook eenvoudiger om alles om je heen te kunnen beoordelen in samenhang met die zelfde cultuur en de razendsnelle ontwikkeling van het land. Inderdaad, Chinezen komen wat ruw over, zeker op straat en in ‘rush hour’ , maar als je de tijd neemt om ze te leren kennen, dan zijn ze zoals ieder ander, erg vriendelijk en kan je vrij gemakkelijk een relatie met wederzijds respect opbouwen.
Een ander [groot] verschil is hun kennis over ‘het buitenland’ en de manier waarop ze de Engelse taal machtig worden om een goede baan in de ‘big city’ te kunnen verwerven. Alhoewel ook in China, net als in Thailand, de scholen en universiteiten bloot staan aan kritiek, staan vele afgestudeerden open om een meer creative hoek in te slaan zijn bijna allemaal enorm leergierig. Natuurlijk, vele Chinezen spreken geen Engels [een ramp als je in een taxi klimt en alleen de Engelse naam van een hotel weet], maar dat staat tegenover dat vele het wel willen leren, ook als dat extra tijd kost na een lange dag op het werk.
Toch, na meer dan 10 jaar in China, kijk ik erg uit om in Thailand te gaan wonen en mogelijk te gaan werken. Mijn hart gaat uit naar beide culturen…
Bier in China drank nummer 1…daar ben ik niet helemaal mee eens… Ik heb een vriendin uit Hong Kong en ga vaker met haar daar naar toe, maar in bijna alle restaurants waar ik kom word hoofdzakelijk thee gedronken. Voor de rest klopt het wel…..
Jan.
Zeer duidelijk samengevat.
Mijn dank hiervoor.
Wellicht dat het nog enige toelichting behoeft waardoor de ‘1 kind policy’ heeft geleid tot een mannenoverschot? Draaien ze in China meisjes gewoon de nek om?