Wat zijn de voordelen en nadelen om naar Thailand te verhuizen?
(Redactionele bronvermelding: Nelson Antoine / Shutterstock.com)
Nederlanders en Belgen kiezen vaak voor een nieuw leven in Thailand, en dat is niet zonder reden. Veel mensen zijn op zoek naar een plek waar hun geld verder reikt en Thailand is perfect daarvoor. Met een lage kosten van levensonderhoud kun je er een comfortabeler leven leiden. Maar het is niet alleen de economie die hen lokt; de warme zon en het tropische klimaat zijn een enorme trekpleister, vooral voor degenen die genoeg hebben van de koude, grijze dagen thuis.
De Thaise cultuur, met zijn ontspannen manier van leven en de vriendelijke glimlach van de lokale bevolking, maakt het makkelijk om je er snel thuis te voelen. En laten we het eten niet vergeten! Thais eten is wereldberoemd om zijn smaken en diversiteit, en het is ook nog eens heel betaalbaar.
Gezondheidszorg is een ander pluspunt. Thailand heeft uitstekende medische voorzieningen die vaak beter betaalbaar zijn dan in Europa. Dit is een grote geruststelling, vooral voor ouderen of mensen die nadenken over langere termijn gezondheidszorg.
Voor wie van reizen houdt, biedt Thailand een perfecte springplank naar andere landen in Zuidoost-Azië. Het is makkelijk om even een uitstapje te maken naar een buurland of een van de vele prachtige Thaise eilanden te verkennen.
Daarbij komt nog dat er stevige expatgemeenschappen zijn in de grotere steden en populaire kustgebieden. Dit maakt de overgang makkelijker, omdat er altijd wel iemand in de buurt is voor advies of gezelschap.
Voordelen om naar Thailand te verhuizen
Verhuizen naar Thailand biedt tal van voordelen, die het een aantrekkelijke bestemming maken voor mensen uit verschillende delen van de wereld. Hier zijn enkele van de belangrijkste voordelen:
- Kosten van leven: Thailand staat bekend om zijn relatief lage kosten van levensonderhoud. Huisvesting, eten, en transport zijn aanzienlijk goedkoper dan in veel westerse landen. Dit maakt het mogelijk om een comfortabele levensstijl te handhaven met minder financiële druk.
- Natuurschoon en klimaat: Thailand biedt een prachtige natuurlijke omgeving, van idyllische stranden tot weelderige jungles en bergen. Het tropische klimaat betekent warm weer het hele jaar door, wat vooral aantrekkelijk is voor mensen die uit koudere klimaten komen.
- Cultuur en gastvrijheid: De Thaise cultuur is rijk en divers, met een scala aan tradities en festivals. De lokale bevolking staat bekend om hun vriendelijkheid en gastvrijheid, waardoor nieuwkomers zich snel thuis voelen.
- Gezondheidszorg: Thailand heeft een goed ontwikkeld gezondheidszorgsysteem met moderne faciliteiten, vooral in grote steden zoals Bangkok. De gezondheidszorg is zowel betaalbaar als van hoge kwaliteit, wat het land populair maakt onder expats.
- Eten en drinken: De Thaise keuken is wereldberoemd en biedt een enorme variëteit aan smaken en gerechten. Het eten is niet alleen heerlijk, maar ook zeer betaalbaar.
- Reismogelijkheden: Gelegen in het hart van Zuidoost-Azië, biedt Thailand gemakkelijke toegang tot naburige landen, wat het een uitstekende basis maakt voor het verkennen van de regio.
- Expat gemeenschappen: Er zijn levendige expatgemeenschappen in Thailand, vooral in grotere steden en toeristische gebieden. Dit maakt de overgang voor nieuwkomers makkelijker en biedt de kans om mensen uit verschillende delen van de wereld te ontmoeten.
- Ontspannen levensstijl: Veel mensen die naar Thailand verhuizen, doen dat op zoek naar een meer ontspannen en minder hectische levensstijl. Thailand biedt een balans tussen modern comfort en een rustiger tempo van leven.
Deze voordelen maken Thailand tot een verleidelijke keuze voor mensen die op zoek zijn naar een nieuwe start, of het nu voor pensionering, werk of simpelweg een verandering van omgeving is.
Nadelen om naar Thailand te verhuizen
Hoewel het verhuizen naar Thailand veel voordelen kan bieden voor Belgen en Nederlanders, zijn er ook enkele nadelen die overwogen moeten worden:
- Cultuurverschillen: De Thaise cultuur verschilt aanzienlijk van de Europese. Het aanpassen aan nieuwe sociale normen, gebruiken en levensstijl kan een uitdaging zijn. Er kan ook sprake zijn van taalbarrières, wat de communicatie met de lokale bevolking bemoeilijkt.
- Klimaat: Het tropische klimaat van Thailand kan voor sommigen moeilijk zijn, vooral de hitte en hoge luchtvochtigheid. Dit kan een impact hebben op de gezondheid en het algemene comfort.
- Gezondheidszorg: Hoewel Thailand goede medische voorzieningen heeft in grote steden, kan de kwaliteit van de gezondheidszorg in landelijke gebieden beperkter zijn. Daarnaast kunnen de kosten voor uitgebreide medische behandelingen en goede ziektekostenverzekeringen oplopen.
- Politieke instabiliteit en regelgeving: Thailand heeft een geschiedenis van politieke instabiliteit en de wet- en regelgeving, vooral met betrekking tot visa en eigendomsrechten, kan veranderlijk en ingewikkeld zijn.
- Economische onzekerheid: Hoewel de kosten van levensonderhoud laag kunnen zijn, zijn er ook economische risico’s. Wisselkoersschommelingen of belastingwijzigingen kunnen bijvoorbeeld invloed hebben op het inkomen of spaargeld in euro’s.
- Afstand van familie en vrienden: Verhuizen naar Thailand betekent een aanzienlijke afstand van familie en vrienden in België en Nederland. Dit kan leiden tot gevoelens van isolatie en heimwee.
- Aanpassing aan de lokale wetgeving: Het begrijpen en navigeren van de Thaise wetten, vooral met betrekking tot verblijfsvergunningen, werk en bedrijfsvoering, kan een uitdaging zijn en vereist vaak juridische hulp.
- Verkeersveiligheid: Thailand heeft een van de hoogste percentages verkeersongevallen ter wereld, wat een punt van zorg kan zijn, vooral voor degenen die gewend zijn aan de relatieve verkeersveiligheid in Europa.
- Milieu- en infrastructuurkwesties: In sommige gebieden kunnen er problemen zijn met vervuiling, afvalbeheer en betrouwbare infrastructuur, wat het dagelijks leven kan beïnvloeden.
Deze nadelen betekenen niet dat het verhuizen naar Thailand geen goede beslissing kan zijn, maar ze vereisen wel zorgvuldige overweging en planning om ervoor te zorgen dat de verhuizing succesvol en bevredigend is.
De kosten van de “gewone” gezondheidszorg in Thailand zijn mijn afschrikking niet, doch als de gezondheid eens echt gaat falen op je oude dag. In NL kost een VV04 verzorging in een verzorgingstehuis al gauw € 30-40K/jr, en als het echt verkeerd gaat ( dementie ) als bij mijn vrouw, met VV07: denk eens aan € 50-70K/jr. Daar betaalt zij maar een fractie van. Leve de NLe WLZ ( Wet Langdurige Ziektekosten).
Terug naar NL met de wachttijden voor verblijf in een verzorgingstehuis vindt niemand hier meer leuk ( was bij mijn vrouw wegens druk vanuit de Thuiszorg nog altijd dik een jaar, heb haar de laatste weken letterlijk moeten slepen vanaf de lig-/zitbank naar de toilet en weer terug), laat staan, iemand die half verdwaasd op Schiphol aankomt.
Wie of wat zorgt voor mij als ik slecht ter been ben, incontinent word, mijn geheugen/verstand verlies ( dementie) ?
Khun Lek, thans gezien als mijn (laatste) levenspartner, en haar familie, of.. word ik niet meer als een voordeel ( ATM-geldspuwer) doch als een last gezien, en achter in het schuurtje gelegd met niet tot nauwelijks eten ? Weglopen gaat niet meer. Is het probleem in enkele weken – voor hen – opgelost.
Toch maar de “pil van Drion” meenemen ?
Ik lig daar geen seconde wakker van.
Mijn vrouw zorgt voor mij zoals ik voor haar zal zorgen als dat nodig is. En dan zijn er nog familieleden in het dorp. (Dat gebeurt in Nederland zeker niet en opname in een verzorgingshuis is ook nog maar de vraag)
Als ik niks meer weet, kan ik me ook nergens zorgen over maken.
En zolang ik leef, komt er geld uit de ATM.
Thailand is fantastisch om je oude dag te slijten. De enige voorwaarde daarvoor is volgens mij dat je er best goed gezond bent. Eenmaal je echt op de sukkel raakt is het einde verhaal en dikke ellende. Verzekeringen waar je niet altijd voor de 100 % kunt op rekenen….er is de taalbarriere zeker in de binnenlandse ziekenhuizen de nazorg is net als het niet aangepast openbaar vervoer en nog zo veel meer problemen. Een ziekenwagen waar de meeste Thai geen plaats voor ruimen is ook nog zoiets. Wordt maar eens dement in Thailand……Alzheimer Kankers of MS en ALS……
Ik heb er al veel het tegengestelde horen beweren maar als de ernstige aandoeningen er aankwamen heb ik de meeste uiteindelijk toch maar weer weten terugkeren naar het thuisland. En uit ervaring weet ik dat als het echt gaat over zware complexe ziektes Thailand toch moet onderdoen voor de Europese medische kennis en uitrustingen. Niet voor niks hebben de meest gereputeerde Thaise medici stages en studies gelopen in Westerse landen.
Harry, jouw vrees werd waarheid in 2006. Gelezen in de Bangkok Post. Waar gebeurd met een Thais omaatje.
DEMENT WORDEN
Het betrof Yaay, Omaatje. Yaay weet het niet meer zo goed. En Yaay heeft geen pensioen dus Yaay kost geld en dat is er niet; voor Yaay althans.
Nu is er naast het huisje van dochter een klein hutje en daar past Yaay prima in. Yaay verhuist naar het hutje. Men komt dagelijks naar Yaay kijken, verschoont de kakpot, “hoe gaat het met Yaay?”, maar geeft geen eten en drinken. Dat heeft Yaay niet meer nodig. Yaay is teveel en moet weg.
Yaay, toch al mager en verzwakt, droogt uit en gaat dood. Yaay zal er niks van merken want Yaay is dement. Dat demente mensen ook gevoel hebben ontgaat hen. Yaay gaat naar de tempel, krijgt de ruilkist en gaat naar een beter leven. In dit geval letterlijk.
Goed verhaal. Ik zie dit nu exact zo met mijn schoonmoeder gebeuren. 73 jaar en dement en begint erg vervelend te worden. Is ook een eigen hutje voor gebouwd en iedereen kijkt een beetje de andere kant op. Zo gaat dat hier. Het heeft geen zin meer. Tijd om te gaan. Accepteren.
Arie2, wordt dat hutje later voor een ander gebruikt? Voor een farang bijvoorbeeld die dement is en vervelend begint te worden?
Ben benieuwd of die farang dan ook zegt ‘Goed verhaal. Zo gaat dat hier. Tijd om te gaan. Accepteren.’
Plan nu is half jaar thailand en half jaar nerderland ofzo. Maar ga zeker niet weg creperen in thailand. Maar veel farang doen net als veel thai doen, nu leven en later zien we wel. Zelf weten.
Bij alle voordelen die er zijn om voorgoed in Thailand te gaan wonen, wordt vaak het eigen geluksgevoel vergeten.
Ongetwijfeld zijn er vele expats, die hier reeds langer wonen en zich erg gelukkig voelen, maar denken dat dit geluksgevoel door verhalen te vertellen overdraagbaar is op anderen, is een utopie.
Bij alle financiële voordelen, prachtige natuur en dagelijkse zon, is echt gelukkig zijn een erg persoonlijke bevinding.
Mensen die het plan hebben om Thailand als hun nieuwe woonland te kiezen, kan ik alleen maar aanraden, laat je niet blenden door het z.g.n. goedkope leven en geluksgevoel van anderen, maar ga voor je alle schepen achter je verbrand, zelf eerst een jaar proef wonen.
Proef wonen, waarbij je altijd een vluchtdeur open houd en zelf zult zien ,dat persoonlijk geluk alleen niet afhankelijk is van mooie verhalen en goedkope prijzen en iedere dag zon.
Een verstandig advies!
Ik denk dat expats ook weleens een rooskleurig verhaal vertellen om zichzelf moed in te spreken, niet alleen om de mensen thuis in NL te overtuigen.
Belangrijk is ook of je zelf in staat bent het naar je zin te hebben, tevreden te zijn, of dat nu in NL is of elders, of je lange tijd alleen bent of samen.
Frans, wat is er verkeerd om jezelf moed in te spreken?
Als ik voor mezelf weet dat ik me hier gelukkig waan, dan doet iemand anders daarmee wat ze zelf goed vinden. De ene voelt zich daarmee gesteund, de andere zal dit onzin vinden.
Ik ga graag door het leven met een roze bril op mijn neus. Er zijn spijtig genoeg vele anderen die steevast klagen, zagen en mopperen. De aard van het beestje zullen we maar zeggen.
En zoals je terecht aanhaalt, Thailand heeft daar eigenlijk weinig mee te maken. Mopperaars zullen ook mopperen in eigen land.
Piet, je hebt helemaal gelijk. Jezelf moed inspreken is heel goed op zijn tijd. En zo’n roze bril draag ik ook, bij wijze van spreken. Daardoor heb ik het de meeste tijd erg naar mijn zin, zelfs in NL 😉
Die route had ik 15 jaar terug ingebouwd, John, samen met mijn Thaise vrouw.
Ik was ‘jong’ en zij had meer behoefte aan Thailand en zo waren er nog wel wat redenen in die jaren.
MVV waar nog anderhalf jaar restant op was na precies zes maanden en drie weken kreeg ik een brief van mijn geliefde IND, het MVV van uw vrouw is ingetrokken niet meer welkom in Nederland op deze basis.
Geen verweer mogelijk.
Dus mijn proefjaar was gelijk op definitief gezet tenzij………………..
Met de mega-achterstand die men toen ook al had, ben ik ze nog steeds ‘dankbaar’ voor deze snelle en overduidelijke conclusie.
Heb mijn ‘geluksgevoel’ ook altijd op persoonlijke ervaring ingeschaald.
Beter als in Nederland, maar ook met de nodige beperkingen, het mazzel gehalte moet mee zitten.
Ergens in het midden van positievelingen en negatievelingen, Thailand is een fijn land om in te leven, maar je moet met je levensstijl die voor eenieder verschillend is wel aan de financiële ‘bodem’ voldoen en die is vaak dichterbij als de meeste denken.
De meeste voor- en nadelen hier geopperd in het onderwerp zijn ook zeer persoonlijk en regio gebonden.
Goed advies om eerst eens 3 mnd in Thailand te wonen ,en daarna 1 jaar te gaan wonen en eerst huren en veel.later pas evt iets kopen is mijn plan
Een bezigheid hebben draagt m.i. zeker bij om gelukkig te zijn/worden. Waar ter wereld ook
De opmerkingen van de redactie over de gezondheidszorg in Thailand deel ik niet. O ja, de dokters doen hun best en zijn vakkundig, de ziekenhuizen doen ook hun best als je de centen ervoor hebt of de verzekering, de Thaise verzekering kwijlt mooie woorden maar o wee als je een dure kwaal krijgt want dan mieteren ze je buiten zodra ze kunnen, maar de redactie vergeet iets: de zorg thuis.
Zoals Harry Romijn zegt: slecht ter been of incontinent: dan heb je hulp nodig, en spullen zoals absorberende dingen in je ondergoed, hulp bij douchen en/of rollator/scootmobiel. Of je verliest je geheugen. Ben je alleen heb je dan personenalarmering (en kan de ambulance jouw huis vinden)?
De angst dan een ‘schuurtjesman’ te worden (zoek maar eens op internet naar dat woord) verwoordt Harry al. Word je in een hokje gestopt met natje en droogje en plukt men jouw ATM kaart leeg? Zit je helemaal alleen te verpieteren en op de dood te wachten?
Ik nam de stap: terug naar de polder vanwege kanker en invaliditeit. Dat laatste is blijvend dus ik blijf in de polder met thuiszorg, scootmobiel en aandacht tot Magere Hein voor de deur staat. Nee, ik riskeer niet de fase van schuurtjesman; da’s me een brug te ver…
En niet te vergeten Erik, in eigen land wordt je in een woonzorgcentrum gestopt tussen een aantal mopperende leeftijdsgenoten. Het verplegend personeel heeft ook geen tijd voor je en in veel gevallen stoppen ze je de ganse dag in bed.
En als kers op de taart komt je weinige familie je eenmaal in de maand een uurtje bezoeken want meer tijd hebben ze niet.
Maar gelukkig kosten die woonzorgcentra je een pak geld (in België zelfs je volledig pensioen) en is je ATM dus ook volledig leeg.
En die fabeltjes van die schuurtjesman, dat bestaat ja, maar in zeer uitzonderlijke gevallen. De meeste ouderen worden wel degelijk goed verzorgd door de familie. En zeker als je er een wat jongere echtgenote op nahoudt.
Voor mij is de keuze snel gemaakt. Laat me maar oud worden in Thailand. In België is er geen kat meer die naar me omkijkt, hier heb ik nog tenminste mijn liefdevolle echtgenote en haar 2 kinderen die me omarmd
hebben.
En op het eind van de maand mogen ze gerust mijn ATM leegplukken, heb ik geen enkel probleem mee. Bij mij zullen ze geen ruzie moeten maken om mijn erfenis …
Bob, mopperaars kom je overal tegen en gelukkig heb je, in ieder geval in NL, een eigen kamer, om je te af te zonderen van notoire mopperkonten. De verpleging is in NL in orde dus ik vrees de toekomst echt niet. Verpleegkosten zijn in NL gebonden aan inkomen en vermogen en ‘helemaal uitkleden’ gebeurt alleen in medische zin of om te gaan slapen. Het vrijgesteld vermogen is in NL aanzienlijk.
De thuiszorg is in NL prima geregeld in de Zorgverzekeringswet en in de WMO; hier is het streven dat je zolang mogelijk thuis blijft wonen.
Maar jij hebt de keuze voor TH gemaakt. Prima toch?
Het beeld wat je schetst lijkt mee op een sketch van Jiskefet (St Hubertusberg). Het aantal mensen in een verzorgingstehuis is zeer gering, je gaat er allen maar heen als je dat zelf wil en echt (intensief) zorgbehoeftend bent. De meeste oudjes doen het met thuiszorg en mantelzorg (kinderen die bijspringen voor allerdaagse dingen). In de tehuizen is het gewoon ’s ochtends uit bed, gezamenlijk eten (of in je eigen kamer als je dat wilt) en van alles te doen aan activiteiten binnen en buiten. De zorg is dus gewoon goed te noemen, maar wel met veel te veel papierrompslomp omdat alles geregistreerd en verantwoord moet worden. Overwerkt families die alleen in het weekend even langs komen, tja dat gebeurt in zowel Nederland als Thailand. Hoe vaak gaat iemand die in Bangkok werkt op bezoek bij de ouders in Chiang Mai, Pichanulok of Khon Kaen??
Of je nu in Nederland of Thailand woont, je kunt in beide gevallen prima verzorgd worden door je familie (partner, kinderen etc). Dat ligt vooral aan jezelf en je familie. Nadeel van Thailand is dan weer dat wie zorgbehoefende wordt, met het probleem van dure en soms onbetaalbare verzekeringen of uitsluitingen zit. Omdat er geen basis garantie/vangnet is voor buitenlanders in Thailand is dat helaas een redenen voor oudjes om naar hun thuisland terug te keren. Soms met partner, soms zonder. Het komt er dus vooral op neer wat je er zelf van maakt en hoeveel mazzel of pech je hebt met de eigen gezondheid. Voordeel van oud worden in Thailand is uiteraard wel dat het buiten een stuk aangenamer is vergeleken met de winters in Nederland. Dus geniet er van in Thailand maar doe Nederland niet af alsof het daar allemaal zo slecht zou zijn.
Misschien is het goed om te weten dat niet elke ouderen ziek en/of hulp behoevend wordt. Al naar gelang wat er mankeert heb je het over 5 tot 10% van de ouderen, daarbij zijn degene tot 75 jaar vrij gezond en pas boven de 85 jaar begint het aantal hulpbehoevenden te stijgen. Zeg maar 9 van de 10 heeft geen echte gezondheidsproblemen als oudere. Het nieuws en verhalen in elke media, zoals hier ook, is dat er altijd wel iemand kunnen vinden met een kwaal, aandoening of wat ook en dan niet de verhalen vertellen van de meer dan 90% van de mensen ( meer dan 90 van de 100) die in dit geval nergens of weinig last van heeft. Je leven baseren op ervaringen van een kleine minderheid en bijvoorbeeld terugkeren van Thailand naar Nederland want stel dat er wat gebeurd is overdreven.
Als info en antwoord op de vele (ongeruste en terechte) vraag en reacties “wat als je iets ernstig voorkrijgt zoals dementie of andere”
Een goede gezondheidsverzekering lost niet altijd alle problemen hieromtrent op. Maar als je gehuwd bent met Thaise of je bent officieel ingeschreven in Thailand, kan je ook gebruik maken van het systeem “overheidszieke
nhuizen”. Effe verduidelijken met een voorbeeld …
Stel je wordt dement of je kan niet meer zelfstandig leven zonder hulp … Een Thai wordt dan “geplaatst” in psychiatrisch ziekenhuis als er geen familie is voor hulp … als gehuwde farang kan je dit ook vragen ofwel laat je 24u hulp bij je thuis komen voor verzorging .. deze hulp zijn verpleegsters die hetzelfde werk doen als hun collegas in het ziekenhuis .. dit kost 1000 bath voir 24u hulp … en wees er maar van overtuigd dat deze meer verzorging doen dan je krijgt in een woonzorgcentrum in Belgie/NL .. Welke verpleegster doet persoonlijk je kledijwas, voeden, medische verzorging en zelfs kleine reiniging van je huis? En dit vr 1000 bath per dag momenteel? Mijn buren gebruiken zulke verpleegster vr hun niet mobiele demente man … en mijn vrouw kent via haar werk verschillende verpleegsters die zulk werk doen …
Nee ik maak mij echt geen zorgen vr mijn oude dag … en ja er zullen mensen zijn die misschien misbruik maken van je ATM maar dat risico is er ook in Belgie/NL, en al zeker door onze overheid die je woekerprijzen laat betalen voor verblijf in rusthuis (en dan wordt je ook gedumpt in een kamer op de grond bij alzheimer wegens personeelsgebrek … neen geef mij maar dan Thailand met een cultuur waarin respect vr ouderen nog altijd van tel is.
Walter, jouw mening komt in grote lijnen overeen met wat ik hierboven geschreven heb.
Ik ben eer ook van overtuigd dat ik in Thailand niet aan mijn lot over gelaten wordt eens het wat slechter gaat. Inderdaad, hier kan je een goede verzorging aan huis krijgen voor een relatief goedkoop tarief.
In eigen land kom je met je pensioen niet eens meer toe voor een rusthuis en mogen je kinderen nog bijpassen. En voor dit bedrag heb je geen privé verpleegster hoor, integendeel er is overal personeel tekort en veel oudjes worden niet of nauwelijks bekeken. Dit lezen we regelmatig in het nieuws.
En zoals gezegd, eenmaal het zo ver is, dan lig ik niet meer wakker van mijn ATM hoor.
Even een voorbeeld uit de praktijk in Thailand: Een goede oude kennis (Thai) heeft niet zo land geleden een ernstig auto ongeluk gehad en is nu uitbehandeld in het Staatsziekenhuis. Is nu in een verzorgingshuis want kan niet thuis behandeld worden. De verzorging is OK. Kosten van de kamer 25000 per maand en bijkomende kosten voeding verpleging en alle medische zorg eveneens 25000! Zijn compony wordt nu gerund door zijn broer. Kosten kunnen opgehoest worden.
Van overheidswege is hier geen enkele hulp.
Wat ik wil zeggen zonder financiele buffer van een paar miljoen Baht red je het hier niet.
Terug naar Nederland is de enige optie.
Andrew, als ik goed lees (want je gebruikt geen punt in de getallen) bedoel je een verpleegprijs van 50.000 THB per maand. Dat is toch te betalen uit pensioen + AOW?
Dat is dat goede aan Nederland,iedereen zelf al heeft hij/zij niet gewerkt, heeft tenminste een AOW.
En mocht de persoonlijke wel gewerkt hebben on top ook nog een pensioen.
De persoonlijke waar Andrew het echter over heeft is Thai, en zal na een ongeluk tot een erg goed verzekerde, of een bijzonder bevoordeelde moeten horen, als hij iedere maand nog 50.000 Baht inkomen te vertreten heeft.
Het gaat dan alleen maar met hulp Van de gehele Thai familie.
Zelfs als expats gehuwd met een Thai, waarvoor je vaak ook nog verplichtingen hebt, kom je bij deze steeds terugkerende maandelijkse last reeds behoorlijk aan het stotteren.
Erik, dat klopt wat jij daar zegt. Maar dan heb je de ruimte meestal niet om je voor ziekenhuiskosten te verzekeren. Bij onze kennis treden regelmatig complicaties op en dan ligt de stakker weer 10 dagen in het ziekenhuis incl.vervoer v.v.. Hij is overigens Thai en ondernemer.
Ben bang dat velen die naar Thailand willen emigreren zich dat van te voren niet realiseren.
Je kunt voor enorme kosten komen te staan in een land dat zo spotgoedkoop leek.
Bij mijzelf bijv. in een flits was het 1.300000 Bht. Werd onder aftrek van ER keurig betaald, maar dat kost mee nu aan premie wel 625.–Euro per maand! Gelukkig bij een Europese mij die aangesloten is bij de “ombudsman”.
Kostprijs van een simpel verzorgingstehuis in België is al 1700 euro per maand (basisprijs zonder extra’s). Dit even ter info.