Vogels kijken in Thailand: de Monniksgier (Aegypius monachus)
De monniksgier (Aegypius monachus), in het Thais: อี แร้ง ดำ หิมาลัย, is een gier die zowel in Azië als in Europa – vooral in Spanje – voor komt. Het is een grote roofvogel uit de familie Accipitridae en behoort tot de groep van de gieren van de Oude Wereld.
De monniksgier is een grote gier, 100 tot 110 cm lang met een spanwijdte van 250-295 cm en een gewicht van 7-13 kilogram. Deze gier heeft een bruin-zwart verenkleed met een lichtere, brede kop met een grijsbruine snavel en lange “gevingerde” vleugels waarvan de vingers opvallend lang zijn. De hals is blauwroze met een bruine kraag. Op afstand maakt de vogel een donkere indruk.
De monniksgier is een zeer intelligente vogel en wordt beschouwd als een van de slimste vogels ter wereld. Ze zijn bijzonder goed in het oplossen van problemen en hebben een goed geheugen. Ze zijn ook bekend om hun grote fysieke kracht en hun grote snavel, die ze gebruiken om harde schil van noten en zaden te openen.
In het wild leeft de monniksgier in kolonies en jagen ze samen op prooidieren, zoals reptielen, amfibieën en insecten. Ze kunnen enorme nesten te bouwen, die ze maken met takken, bladeren en andere materialen die ze vinden in het regenwoud. Het voedsel bestaat uit zowel verse als rottende kadavers, die met huid en haar wordt verslonden. Zelfs de beenderen worden gegeten. Ook levende dieren vormen een prooi. De vogel vormt braakballen.
Deze gier heeft een voorkeur voor heuvelachtige, bergachtige gebieden, met name voor droge halfopen habitats zoals weilanden. Nesten bouwen gebeurt meestal in de buurt van de boomgrens in de bergen. Ze worden altijd geassocieerd met ongestoorde, afgelegen gebieden met beperkte menselijke verstoring. Het legsel bestaat uit één enkel wit ei, met soms rode vlekjes. De broedtijd duurt gewoonlijk 54-56 dagen daarna blijven de jongen nog 95 tot 110 dagen van de ouders afhankelijk. In gevangenschap kan een monniksgier 39 jaar oud worden.
De vogel komt voor in Zuid-Europa en Azië, van Spanje tot Japan en in de tropische regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika. In Azië komt de monniksgier op grotere hoogtes voor.
Hoewel de monniksgier een prachtig en indrukwekkend dier is, is het ook bedreigd. De grootste bedreiging voor de monniksgier is de ontbossimalisatie van het regenwoud, waardoor hun leefgebied steeds kleiner wordt. Gelukkig zijn er inspanningen om de monniksgier te beschermen en hun leefgebied te behouden, zodat we in staat zijn om dit prachtige dier in het wild te blijven zien.
Een vraag voor de vogelkenners: welke vogel maakt dat indringende fluitende geluid? Je zie Tas door heel
Thailand, volgens mij ook in Bangkok en hun kleur is -denk ik- donkergrijs. Graag ook de Engelse naam, bedankt!
Dit is de Koel.
Vrouwtjes grijs/ donker
De mannen zijn zwart
Wat je hoort heeft te maken het territorium en de relevante driften waarbij vaak door de bomen wordt gelopen of laaggevlogen.
Pas in het voorjaar wordt de boom tegen over jou als bewoning uitgekozen en gaat het volume heel vroeg en sterk omhoog zodat schuijfdeuren/ramendeuren voor het slapen zich sluiten
Zoniet, dan een kataputl van de lokale markt aanschaffen.
De witte klapbes werkt en is niet fataal. Het is jacht op een onzichtbare vogel door het gebladerte.
Ik heb ook met rijst gegooid dwz op korte afstand met goed resultaat dwz men vertrekt en kan nog even dromen.
Er reageerde iemand die beweerde dat deze gier niet in Thailand voorkomt. Die reactie is niet geplaatst omdat de reageerder geen bron noemt. Dus kunnen wij zijn bewering niet controleren en gaat het de prullenbak in.
De redactie baseert zich voor de keuze van de vogels op een openbare en verifieerbare bron: https://www.thainationalparks.com/list-of-birds-of-thailand
Al met al blijft de keuze voor deze vogel onder het kopje: Vogels kijken in Thailand” een wat vreemde. Uiterst zeldzame dwaalgasten ….. ligt niet zo voor de hand. Ga lekker door met al die prachtige soorten die er “normaal” verblijven . Al met al een fijne rubriek, al blijf ik van mening dat het ontbreken van de Engelse benaming jammer is. Niemand gebruikt de Nederlandse benamingen. Vr gr Erik
Grappig dat jij dat zegt.
Ik zag er één ten westen van Hua Hin (en dit zeer recent).
Hij wordt trouwens ook vermeld in “Birds of Thailand” (ISBN 978-84-16728-09-1).
U hoeft de referentie van uw indianenverhaal niet te posten!