Advies gevraagd ivm inhalige schoonfamilie
Beste lezers,
Vorige week ben ik erachter gekomen dat de familie van mijn vrouw (mijn schoonfamilie), haar sinds vorig jaar enorm onder druk zet. Wij wonen samen in België en haar familie woont in Thailand.
In Thailand hebben wij 3 huizen in ons bezit (op naam en eigenaar van de grond), evenals een vorig jaar nieuw gekochte auto. In 1 huis wonen we zelf (6 maanden per jaar) en de andere 2 huizen worden gratis bewoond door de schoonfamilie. Het blijkt dat haar familie, telkens om grote en onredelijke bedragen vraagt, die vervolgens in een bodemloze put verdwijnen. Gemiddeld zo’n 1000-1500 euro per maand, waar ik sinds kort achter gekomen ben.
Zoals gezegd, de schoonfamilie heeft geen auto, leeft gratis in onze huizen, gaan nooit op vakantie en hebben officieel ook geen dure hobby. Waarschijnlijk wel heel veel schulden, waardoor mijn vrouw geld heeft moeten lenen, om aan de familie af te geven. Grote kans dat we nooit een cent van dit ‘geleende’ bedrag terugbetaald krijgen vanuit de familie.
Ondertussen gaat ruim 75% van het salaris van mijn vrouw, op aan het afbetalen van schulden van haar familie en vandaag ben ik erachter gekomen dat de eigendomspapieren van mijn auto, beleend zijn bij de SCB bank in Thailand. De auto staat op mijn naam en zonder mijn medeweten is er dus een bedrag van 450.000 baht geleend, waarschijnlijk met behulp van een ander familielid die bij dezelfde bank werkzaam is. Dit geld is naar de familie uitgekeerd en niet naar mijn bankrekening natuurlijk.
Kortom: een klassiek geval ”from Thailand with love” wat waarschijnlijk al veel langer aan de gang is, dan ik weet.
Met de familie valt geen fatsoenlijk woord te voeren want: ik ben aangetrouwd, dus slechts een farang.
Mijn vrouw en ik zijn 15 jaar samen en wonen sinds 2014 gehuwd in België. Dit huwelijk is ook geregistreerd in Thailand. Ondanks dat ik veel van mijn vrouw hou, merk ik dat zij niet wil of niet kan kiezen vanwege de loyaliteit aan de familie.
Zelf denk ik aan een scheiding, waarbij ik het prima vind om de helft van onze bezittingen in zowel België als Thailand af te moeten geven. Voor mijn vrouw zal dit betekenen dat zij terug naar Thailand moet, omdat ze geen Europees paspoort heeft en niet voldoet aan de inkomenseis, om hier zelfstandig te blijven.
Mijn vraag: Heeft er iemand ervaring met vergelijkbare situaties en de uitkomst hiervan? Is er een kans dat de schoonfamilie stopt met druk zetten en geld afknijpen, wanneer wij (mijn vrouw en ik) hier goede afspraken over maken?
Ik ben niet ten einde raad en heb inmiddels contact gehad met een betrouwbare advocaat, die ik in het verleden vaker ingehuurd heb. Wel ben ik dusdanig in verwarring geraakt over het feit dat bovenstaande zo lang voor mij verborgen gehouden is.
Groet,
Founding_Father
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
De sleutelrol in deze is weggelegd voor je vrouw. Zolang zij geen grenzen stelt aan de financiele eisen van haar familie zal het bergafwaarts gaan tot niets meer. Tevens sleept ze jou mee in deze financiele ellende, je bent met haar verbonden door getrouwd zijn. Daar begin je zelf ook steeds meer achter te komen. Verder vrees ik , dat goede afspraken maken met je vrouw een uitstel van excecutie is in deze kwestie.
Maak jezelf onafhankelijk van deze vrouw en haar familie, daar ben je in feite al mee begonnen door een advocaat in de arm te nemen. Zet een streep door je bezittingen in Thailand, zolang je in dat gevecht zit, is er veel stress en proceskosten en het zal naar mijn mening maar marginale uitkomst bieden waarschiijnlijk niets. Verwijder jezelf fysiek van haar en familie, stel je eigen financien veilig, die moete zo snel mogelijk voor jou en voor jou alleen zijn . Stel prioriteiten aan eigen welzijn en veiligheid. Succes en sterkte ermee…
Het is inderdaad je partner die al dan niet bewust een prioritaire rol speelt in deze never ending story. Een initiatief van haar om deze neerwaartse spiraal stop te zetten kan je nu nog moeilijk verwachten. Wellicht heeft ze jarenlang kunnen genieten van het ‘aanzien’ dat ze kon tentoonspreiden met jouw vermogen . Ter plekke in het dorp, via sociale media en door het willens nillens in stand blijven te houden. (On)rechtstreeks met jouw steun. Thais leiden namelijk vaak aan het ‘losing face syndroom’. Dat nu stopzetten zou dan ‘gezichtsverlies’ voor haar kunnen veroorzaken. En dat is het allerergste wat hen in hun perceptie en belevingswereld kan overkomen. Sterkte!
Founding F, familierelaties zijn immens belangrijk voor veel Thaise mensen. Toch begrijp ik jouw vrouw niet, helemaal niet na 15 jaar huwelijk met jou. Ze zou nu toch beter moeten weten.
Nu vraag je advies. Wel, ga eerst bij jezelf te rade: wat willen jij en jouw vrouw ten aanzien van jullie huwelijk. Dat is leidend in deze discussie. Besluit je te scheiden deel dan alles in Thailand aan ‘haar’ toe en houd jij het Belgisch bezit. Dan breek je met alles en ook met het land zelf want ik vrees dat jij straks opdraait voor de lening op de auto. Thailand ga je dan niet meer in, die schuld kan je in de gevangenis brengen.
Blijf je wel samen stel dan de harde eis: breek met de familie daar. Verkoop jullie woonhuis daar en laat de schoonfamilie ‘hun’ huizen bewonen tot sint juttemis want de grond staat, neem ik aan, op jouw vrouws naam. Verkopen kunnen ze het niet. Tenslotte wordt de bank ongeduldig en komen ze die auto een keer ophalen.
Buitengewoon triest dit; jullie goedheid wordt als zwakte gezien maar je bent niet de eerste die dit overkomt. Ik wens je beiden wijsheid toe.
heel goed dat je niet ten einde raad bent en al aan scheiding denkt, beter zsm doen nu er nog wat te redden valt, ze stoppen niet voordat je er net zo bij ligt als een uitgezogen vlieg onder een spinneweb
Ik zou eieren kiezen voor mijn geld , en de echtscheiding door zetten .
Ze heeft blijkbaar toch meer de familie op dan met u .
Ik heb het geluk gehad dat ik toen der tijd iemand getroffen heb waarvan de familie bemiddeld was .
Heb er nooit ook maar een cent heen hoeven sturen , en als we op vakantie gingen , en daarna weer terug moesten we de kleren na kijken of er geen geld tussen zat .
De voorlaatste keer zat er voor 1000 euro aan bath tussen de kleding .
Maar helaas is het bij ons toch stuk gelopen , niet op geld maar door een psychische stoornis in haar hersens . Als ze haar medicatie gebruikte was er niets aan de hand , maar was ze goed dan stopte ze met haar medicatie .
En dan brak de hel uit , smijten met dingen , in gezicht open krabben enz .
Na dit 5. Keer meegemaakt te hebben de echtscheiding in gang gezet .
Haar nog een jaar gegeven om woonruimte te vinden , en dat is niet gelukt .
Ze vroeg me of ze nog blijven , en zei tegen me dat ze nog veel van mij hield .
Toen zei ik maar niet zoveel dat je voor je zelf en voor mij , niet dat ene pilletje op een dag wil innemen .
Ze nam nu haar medicatie wel goed in en beseft dat ze alles weg heeft gegooid .
Maar ik zei geen zesde keer meer .
En voor jou is haar familie dat pilletje , ze houd misschien nog wel van jou .
Maar zij blijft haar familie trouw .
Die blijkbaar niets om haar of jou geven en voor zolang als jullie samen zijn blijven plukken .
Een scheiding is niet leuk maar uitgemolken worden ook niet .
Kies voor je zelf haar familie gaat er niet mee stoppen en hebben geen respect voor jou en voor haar .
Beste vriend een typisch voorbeeld van het meisje wat wel uit het land is, maar waar het land nog de baas is over het meisje. Jammer maar helaas…..de brokstukken zijn niet meer te lijmen. Voor eeuwig en altijd zal Uw liefde – gewild of ongewild, in culturele zorgzaamheid of domheid – financieel gechanteerd worden door haar familie. Een wijs besluit van U om definitief afscheid te nemen. Sterkte man.
Met alle respect- maar je kunt jouw vrouw niets kwalijk nemen. De druk van ouders en overige naaste verwanten kan dermate groot zijn omdat de dreiging aanwezig is dat alle contact verloren gaat. Sommigen bezwijken onder die druk, anderen staan onverschilliger en verbreken zelf alle contact. Jouw vrouw heeft dit alles niet aan gekund en het is jou toch wel enigszins verwijtbaar dat je dit niet eerder hebt opgemerkt en haar in deze hebt kunnen ondersteunen. Haar loyaliteit jegens de familie is groot en dat had je kunnen weten. Maar hoe kan het toch zijn dat je niet in de gaten had dat zij ¾ van haar verdiensten afstond? Zij moet mentaal en emotioneel toch onder spanning hebben gestaan?
Wat ik eveneens kwalijk vind is dat jij jouw schoonfamilie gratis en wel in 2 huizen hebt ondergebracht. Waarom niet gewoonweg huur laten betalen? Dan vraag je toch om onverschilligheid! Huur betalen is een een normale gang van zaken en houdt de verstandhouding redelijk en zakelijk. Waarom de Sinterklaas uithangen als ook nog eens een auto in gebruik is gegeven, kennelijk met achterlating van eigendomspapieren. En nu leg je alle zwaarte van problemen bij jouw vrouw. Is dat niet een beetje laf? Jij vindt dat zij jou aan het lijntje heeft gehouden, terwijl je haar al 15 jaar kent waarvan 10 jaar met haar gehuwd. Waar was je zelf al die tijd? En nu bereid om leergeld te betalen van wel 50% van al jouw bezittingen zowel in België als in Thailand. Niet getrouwd op basis van huwelijkse voorwaarden aldus, mogen we constateren. Tot slot vraag je ons of wij denken dat jouw schoonfamilie stopt met druk zetten en afknijpen als jij met jouw vrouw goede afspraken maakt. Wat denk je zelf? Kennelijk niet, want je hebt ondertussen raad gevraagd bij een advocaat.
Mijn antwoord op jouw vraag: neem zelf alle verantwoording op je, ga zelf maar eens de strijd en confrontatie aan met jouw schoonfamilie, haal jouw vrouw uit de frontlinie, stop haar betalingen aan haar familie, eis geld en auto terug en zet die familie uit jullie huizen en verhuur aan anderen onder normale condities. Los jouw zaakjes op, zou ik zeggen, in plaats van jouw vrouw er mee te belasten en te belasteren, en zelf in de luwte te blijven. Zo gemakkelijk om zelf niets te hoeven. Kennelijk kun je een mogelijk verlies lijden, anders had je je wel anders opgesteld.
Kijk dit is nog eens passend advies. Bedankt voor je begripvolle reactie.
En toch meen ik Marnix gelijk te geven. Je bent 15 jaar met jouw partner samen waarvan 10 jaar als gehuwden. En pas sinds afgelopen jaar- want dat schrijf je zelf- eist jouw schoonfamilie gemiddeld per maand 40 tot 60 duizend baht van jouw vrouw. Waarom is dat nu opeens zo’n probleem? Je hebt 2 huizen aangekocht en jouw schoonfamilie toegestaan er gratis in te wonen, plus je hebt een auto gekocht en die met eigendomspapieren en al aan de schoonfamilie ter beschikking gesteld? Hoeveel geld is er met die 2 panden, grond en auto wel niet gemoeid geweest? Je zegt zelf dat jullie 6 maanden per jaar in Thailand verbleven. Waar haalde zij dan dat geld afgelopen jaar vandaan? Als ‘founding father’ – in de betekenis van dat het iemand betreft die een initiatief begint, of van iemand die het begin van iets legt, als stichter en grondlegger van iets- zou je toch meer verantwoording/blaam bij jezelf mogen neerleggen, dan enkel naar jouw vrouw wijzen, die zoals je zelf formuleert onder enorme druk is komen te staan. Ik vraag me af hoe jij daar mee bent omgegaan. Je leest vaker dat als er trammelant is met de schoonfamilie dat zij en/of de partner als probleemveroorzakers naar voren worden geschoven, en eigen straatjes worden schoongeveegd. En jawel, in Thailand gaat het altijd om geld. Farang hebben het, Thai geven het graag uit. Jij bent ermee gaan strooien, zij willen nog meer oprapen. Dat jouw vrouw jou niet in vertrouwen durfde te nemen, zegt ook iet over jou!
Henk,
Deze reactie zegt vooral iets over jou.
Niet normaal maken wat niet normaal is.
Zou je eens kunnen toelichten waar je precies de gedachte vandaan haalt dat ik ben gaan strooien?
Omdat ik dus goed ben voor andere mensen, is het een logisch gevolg dat ik belazerd wordt en dat valt mij te verwijten. Is dat wat je zegt?
Eigen straatjes worden schoongeveegd. Leg eens uit wat je daar mee bedoeld.
Ja hallo, dat zeg je toch zelf: “Met de familie valt geen fatsoenlijk woord te voeren want: ik ben aangetrouwd, dus slechts een farang.” Waarom dan hen 2 huizen kado doen en als toetje een auto? Daarbij- dat je mij vraagt te duiden wat je werkelijke motieven zijn geeft toch te denken. Je bent er zelf bij geweest en verantwoordelijk voor eigen gedrag. Dat straatje heb jij gelopen, terwijl je nu jouw vrouw aanwijst als schuldige van jouw penarie. Ik blijf zeggen: hoe komt het dat jouw vrouw jou niet in vertrouwen durfde te nemen? Je overweegt een echtscheiding. Zo’n gedachte komt niet zomaar naar boven drijven. Tien jaar gehuwd, in het afgelopen jaar wat deining, en nu; weg ermee. Terug naar Thailand. Had je gedacht. Ze blijft met de helft van al jouw hebben en houden in B. en 100% in TH. Je stond erbij en keek ernaar.
Henk,
Prima dat je het niet begrijpt hoor, maar probeer dan ook niet te doen alsof.
Ik heb deze post ingestuurd om advies te vragen. Als ik veroordeeld wil worden dan laat ik dat liever door een rechtbank doen en niet door een onbekende die doet alsof hij de wijsheid in pacht heeft.
Klein vraagje nog: Wat is precies de reden dat je zo veroordelend bent en specifiek naar prijzen vraagt van wat alles gekost heeft?
Dat is voor jou toch helemaal niet van belang?
Ik las ooit eens een artikel waar dames in zomerse kleren verweten werd dat zij opgejaagd werden door mannen. Zou het kunnen zijn dat je ook op andere websites artikelen schrijft Henk?
Beste Founding_Father de sleutel ligt geheel bij jouw vrouw, zij zal moeten kiezen voor jou of voor haar familie.
Dat de familie gaat stoppen met geld afknijpen na een goed gesprek kan je vergeten, ik zou overigens wel een zaak maken van het belenen van jouw auto, hierin sta je sterk omdat de auto op jouw naam staat, tevens geef je daarmee een signaal af naar de schoonfamilie dat er met jou niet te spotten valt.
De kans dat je vrouw uiteindelijk toch voor haar familie kiest is natuurlijk aanwezig en door de jarenlange druk vanuit de familie is zij eigenlijk nog meer slachtoffer dan jij,probeer ten alle tijden in gesprek te blijven met haar en voorkom ruzie.
Ik heb in het verleden een soortgelijk geval meegemaakt, de vrouw wist zich geen raad meer en is toen geweldig geholpen door gesprekken met een monnik van de tempel in Waalwijk, misschien is dat een idee.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en wijsheid.
Groetjes Geert
Je verhaal is zeker niet alleenstaand in dit land.
Wanneer je met je vrouw tot een echt akkoord kan komen zonder verborgen zaken dan is er wel wat mogelijk en kan je relatie zeker gered worden.
Begin er per onmiddellijk aan, laat geen tijd verloren gaan.
Je zal wel hard moeten zijn en beginnen bij een begin.
In Belgie kom je met je vrouw overeen dat ze geen cent meer verstuurd naar Thailand en als er toch nood is dat jij dat met haar samen doet.
In Thailand.
Enkele pistes.
Ga naar de bank en vraag daar op welke basis de lening op je auto is toegekend en door wie.
Geen antwoord daarop – wend je tot de politie, in Thailand is het zo dat politie een bemiddelingsrol en opdracht heeft vooraleer een rechtbank dent tussen te komen.
Wellicht komt dat familielid in het vizier en dan hen je 1 punt op scorebord ( kan hem zijn job kosten en oneer voor familie)
Zet de huizen die je niet bewoond of zelfs alle 3 te koop – al hoef je daarom niet perse te verkopen….
Laat je in dit alles ook goed adviseren door een advocaat.
Overweeg te gaan verblijven/wonen ver van de familie.
Er zijn nog zat mogelijkheden waarvan er een paar al hebben geholpen bij buitenlanders in een soortgelijke situatie.
Eerlijkheidshalve, zelf heb ik dat probleem met schoonfamilie niet na 22 jaar huwelijk, voor mijn pensioen werkten wij ,mijn vrouw en ik samen in Belgie en kwamen we ongeveer 3 maanden naar ons verblijf in Thailand.
Hulp aan familie bieden we in hoge nood en steeds met zicht op oorzaak van die noden.
Je mag me steeds contacteren – email op redactie hier gekend.
Wat ik zou doen in jouw geval, is er per direct mee kappen.
En een advocaat heb je ook niet zo veel aan, wat gebeurt is gebeurt.
En voor mij was de lol er compleet af, zaken afhandelen je verlies nemen en wegwezen.
Wat mij verbaasd is dat ze jouw auto die mag ik aannemen, op je naam is geregistreerd bij de zeg maar de Thaise RDW en dus je volledige eigendom is.
Kunnen gebruiken om geld op te lenen via een erkende bank.
Waarschijnlijk ligt jouw blauwe boekje bij de bank, is dit niet het geval dan is er weer geval van corruptie
Daarom altijd je blauwe boek voor auto zelf in bewaring houden.
Ik mag hieruit opmaken in je verhaal , dat jullie gelukkig geen kinderen hebben die het slachtoffer zouden kunnen zijn geworden van dit spelletje.
Jan Beute.
Vaag verhaal, na zoveel tijd hier pas achter gekomen ? Je ziet je vrouw graag, bent al lang gehuwd en wil toch scheiden ? Persoonlijk zou ik de geldkraan dicht draaien richting Thailand, punt … Wat je zegt dat ze niet in België kan blijven klopt ook niet, dat kan ze zeker en vast wel en na een scheiding zal jij nog dik alimentatie mogen betalen ook.
Beste,
Gezien het feit dat je vrouw dit zolang verborgen heeft gehouden (welke lijken komen er nog meer uit de kast?), zo ik een echtscheiding eveneens aanraden.
Je vrouw hield het eea voor zich, omdat ze inzag dat het niet goed was. En dat je er waarschijnlijk niet mee zou instemmen. Voor mij een dealbreaker als een vrouw mij niet kan of wil vertrouwen. Wees gewoon eerlijk en zeg dat je er moeite mee hebt om een de (financiele) verwachtingen van je familie uit Thailand te voldoen!
Daarvoor ben je ook met elkaar getrouwd! Maar die trein is allang vertrokken. Nu rest alleen maar een flinke ruk aan de noodrem ..
Succes en sterkte!
Bedankt, oprecht!
Ik lees hier wel heel veel negatieve adviezen, of die op feiten gebaseerd zijn weet ik niet maar betwijfel ik ten zeerste.
Een koppel getrouwd of samenwonend dient eerst alle mogelijkheden te overwegen en te bespreken en zich niet door vooroordelen te laten leiden.
Thai hebben een andere cultuur, dat is correct. Buitenlanders hebben een andere cultuur dat is evenzeer correct. Een huwelijk of relatie is dan een mix van culturen en gebruiken maar dat blijft binnen de relatie bespreekbaar en een goede relatie gaat ervoor totdat blijkt dat geen oplossingen mogelijk zijn voor verderzetting ervan.
Fouten maakt iedereen, uit fouten kan je leren. Onmiddellijk opgeven getuigt van heel weinig zelfrespect en respect voor je partner.
Ook is afbreken veel makkelijker dan oplossingen helpen zoeken en (her)opbouwen.
Het is zeker niet verstandig om in dit land de Sinterklaas te spelen en nog moeilijker om van die situatie achteraf weg te kunnen komen maar het blijft mogelijk.
Mijn advies dus – probeer eerst alle mogelijke oplossingen om je relatie te blijven behouden. Daarmee bewijs je en je vrouw en jezelf een grote dienst.
Zoals ik voorheen al aanhaalde – verkoop desnoods alles in de omgeving van die familie en ga elders in Thailand een stek zoeken en behoud jullie huidig leven in Belgie.
Het is zeker een feit dat de lening op die auto juridisch een groot probleem kan vormen voor de familie en de man die ze toestond.
Weet zeker ook dat je als buitenlander niet onrechtvaardig behandeld zal worden in rechtsgangen. Ook daar zijn tal van voorbeelden in de praktijk van te vinden.
Een buitenlander die zogenaamd ‘onheus” of ‘onrechtvaardig’ behandeld zou worden heeft nogal heel dikwijls zelf wat niet correct gedaan.
Om de wetgeving in dit land perfect te kennen is het vaak zeer nuttig toch een advocaat te raadplegen.
Wellicht zijn velen het oneens met die stellingname en alles is en blijft bespreekbaar
Beste founding_father, hou de moed erin en probeer eerst alle mogelijke aanvaarbare oplossingen.
Onthoud ook voor de toekomst dat in een relatie samen dingen bespreken en af en toe wat controleren er deel van uitmaken.
Speel geen sinterklaas meer maar beheer jullie vermogen zoals het een goede huisvader betaamd.
Groeten,
Beste Founding_father, ik wil nog een ding toevoegen.
Mocht je dat willen dan kan ik mijn vrouw vragen om eens in gesprek te gaan met de jouwe.
De mogelijkheid bestaat dat ze dat van een landgenote beter zal begrijpen en met wat geluk aanvaarden.
Denk er eens over na.
groeten en goede avond als je nu in Thailand bent natuurlijk
Bedankt Guy.
Hoe kan ik met je in contact komen?
Mijn ervaring is dat goede afspraken met de Thaise familie geen zin heeft. Wel met je vrouw !
Ik begrijp dat ze werkt en van HAAR loon 2/3 naar Thailand stuurt. Het overige is dus huishoudgeld.
Dit betekent dus dat jij helemaal geen geld geeft het zijn haar eigen zuurverdiende centen.
Het is uiteraard niet netjes van je vrouw dat ze niets tegen je gezegd heeft maar ik begrijp het wel.
Om nu van haar te gaan scheiden wil ik beslist niet adviseren. Je mist dan haar loon en de helft van jullie vermogen.
Je vrouw moet gewoon streng zijn en voet bij stuk houden dan weet de familie waar ze aan toe zijn.
In het begin is het even geween en geklaag maar daarna is het duidelijk dat het maandelijkse bedrag onder geen beding verhoogd wordt. Uiteraard ook geen zogenaamde leningen die nooit en te nimmer afgelost worden.
Mijn schoonfamilie is daarom gestopt met gokken.
Dit (aangeleerd) gedrag omkeren lijkt me op dit moment heel moeilijk te bewerkstelligen. Wellicht heeft uw echtgenote jarenlang via allerhande al dan niet stiekeme roerende en onroerende overdrachten en ook virtueel via sociale media uw vermogen kunnen tentoonspreiden. Vele onder ons en alzeker Thais lijden aan het ‘losing face syndroom’. Plots gezichtsverlies is in het bijzonder bij Thais door hun specifieke opvoeding, cultuur en maatschappelijk geldende normen en waarden (en ook soms wel door domheid ) het ergste dat in hun belevingswereld kan gebeuren. Dus ik wens je van harte veel sterkte toe.
Mijn Thaise vrouw heeft een vriendin, die alles deed voor familie. Werd niet gewaardeerd en dat liep dus zodanig op, dat zij besloot te verhuizen en te breken met familie. Maar dan ook echt recht voor zijn raap, liet familie niets weten en was gewoon vertrokken. Totaal geen contact meer.
Ja, was getrouwd, maar leefde apart, officier, als man/vrouw kan je geheel ergens anders wonen.
Officieren reizen het gehele land door om de 4 jaar. wordt men verplaatst en maakt niet uit of je getrouwd bent of niet.
Dat ging wel alleen van haar uit ! Dat zou je vrouw dus ook moeten inzien, anders gaat het niet.
Je verwachtte het niet en dus is geld over gegaan van je vrouw ’s rekening? Tja, kan gebeuren dan en voordat je dat in de gaten hebt.
Het gebeurt wel vaker en niet alleen met Thai, maar net zo goed met gelijke landgenoten.
DE vraag is wat je nu echt zelf wil? Je houdt van haar en tegelijk wil je een scheiding, tegen strijdig.
In ieder geval zal je de zaken anders moeten regelen.
Ik kende iemand , getrouwd (Nederlanders) , vrouw regelde betalingen, totdat ze dat niet meer deed.
Deurwaarders verschenen aan de deur, wat de man erop duidde dat er iets mis was.
Dat heeft hem aardig wat kopzorgen opgeleverd. En dat was na jaren getrouwd te zijn geweest met zelfs 4 kids. Hij is gebleven en heeft probleem opgelost. Tja, het kan zomaar verkeren.
Niemand kan en mag je vertellen wat te doen, dat zal jezelf moeten beslissen. OK, daar snij ik me in de vingers, want je moet je vrouw gaan vertellen ermee te stoppen. Dan zou je je vrouw een keuze moeten laten maken. En jij zal dan ook de gevolgen ervan moeten onder gaan. C’est la vie.
Men kan misschien adviseren met meestal kort door de bocht gaande opmerkingen. Als je er zelf voor staat, voelt dat geheel anders.
Wat je overkomt is niet leuk, maar het gebeurt ! Overal!
IN AN , een Brit, 30 jaar getrouwd met Thai. Vrouw had geldproblemen (bedrijf) en “leende” het geld van zijn visum rekening. Waar of niet waar, staat op zijn naam alleen als het goed is!?
Dus probleem zou volgen bij vernieuwing visum. Dank je wel, schat.
Zat dingen mee gemaakt in eigen leven, dingen gehoord, gezien. Het kan raar lopen.
Ik benijd je niet en wens je sterkte en wijsheid.
Je zal best wel wat gesprekken hebben gehad en een scheiding levert ook tal van problemen en gezeik op.
Jij bent de enige welke de beslissing kan nemen tov jezelf.
“In Thailand hebben wij 3 huizen in ons bezit (op naam en eigenaar van de grond), evenals een vorig jaar nieuw gekochte auto.”
Ik denk dat je die “wij” en “ons” alvast in “zij” en “haar” mag veranderen m.a.w. je vrouw heeft dat officieel.
Misschien de auto op je naam, maar daar zou ik nog maar eens goed naar kijken op wie zijn naam die als eigenaar staat als die beleend is. Misschien staat enkel de verzekering op je naam maar daar ben je natuurlijk niks mee op het gebied van eigendom.
En gezien die grond op naam van je vrouw staat zou ik ook maar eens controleren of dat ook niet gebruikt is om een lening te bekomen …
Let op want bepaalde zaken kunnen gemeenschappelijk worden indien bekomen tijdens het huwelijk, maar dat kan ook gelden voor schulden aangegaan door een van de partners
Dat je vrouw niet in België zou kunnen blijven bij scheiding lijkt me niet. Gezien de tijd dat ze er al verblijft kan ze zelfs vragen om Belg te worden denk ik. (volg dat niet meer zo in detail en moet je maar eens naar informeren dan).
Ik zou alvast eerst eens een juiste inventaris van de schulden opmaken die er mogelijk tijdens jullie huwelijk zijn aangegaan.
Of je dan direct aan scheiden moet denken?
Weet ik niet en moet je zelf uitmaken maar zo doorgaan lijkt me ook niet de oplossing.
Allen,
Bedankt voor de veelal positieve en oprecht betrokken reacties en adviezen.
Dat wordt enorm gewaardeerd.
Ik (h)erken dat wat je zegt. En misschien wel vele lezers van deze blog. Je wil steeds goed doen voor andere mensen en achteraf voel je u belazerd. Sommige mensen hebben trouwens een antenne voor ons type van mensen. In Thailand maak(te) ik dat meer mee als anders. Wie in het beginstadium zit van zo een keten van gebeurtenissen en voortdurend teleurstellingen na wat je denkt goedgedaan te hebben, verdringt vaak voor zichzelf de persoonlijke impact door negatie, minimaliseren, projectie of goedpraten. Wat ik hierbij geleerd heb is mijn eigen denkprocessen evalueren, te leren uit mijn (voorspellings)fouten van mijn gedrag en houding, de impact en mogelijk ge- of misbruik ervan, uitzoeken of er geen andere strategie bestaat om goed te doen . Ikzelf bezit vrijwel niets, heb geen eigen huis noch in België of Thailand en een gammele oude auto hier.
Mijn Thaise partner en zijn schoonfamilie zijn al 15 jaar tevreden met het hoogstnodige: wat schoolgeld voor de neef en een bevalling in een beter ziekenhuis voor een nichtje. Zo is mijn partner het, het best gewend hier en ook daar . Er is niets om ten toon te spreiden live op sociale media. In het begin verliep dat wat hobbelig en ik maakte tijdens eerste op bezoek in de Isaan flink wat foutjes door de ‘grote Jan’ uit te hangen met feestjes. Uiteindelijk kreeg ik er enkel voor terug wat een doorsnee nieuwe bezoeker meestal terugkrijgt in een bar: steeds meer geven om steeds minder in return te krijgen. Het heeft wat geduurd tot ik dat volledig door had maar op een paar triestige uitzonderingen na respecteren Thais uiteindelijk ook een ‘koel’ hart (in de betekenis van rustig en opmerkzaamheid voor ‘het in de wereld staan’ dan enkel een gul hart.).En hoe zou jezelf zijn als je huizen krijgt als Thai: dan denk je toch zelf ‘ach het geld groeit bij hem aan de bomen, laat ons het laaghangend en rijp fruit plukken en als dat op is gaan we naar een andere boom. Maar hoe dat die boom is kunnen groeien ziet men niet. Enkel de oogst en het goede ervan smaakt men zelfs niet meer. Zoals ik al in een andere post stelde ( en is natuurlijk niet vatbaar voor likes omdat het misschien niet past in wat men horen als antwoord) wil een Thai absoluut niet lijden aan gezichtsverlies (loosing face). Wat eerst kon en voor hen als glorie, faam en als geslaagd wordt beschouwd , kan alleen maar stoppen door een goed gesprek dat zou moeten leiden tot nieuwe inzichten over wat goed doen en ervaren is en dat gezichtsverlies in het Boeddhisme en eigenlijk in de raison d’etre van iedereen niet bestaat. Je kan alleen maar leren uit fouten. Een heel moeilijke opdracht maar als die slaagt zal jij er in elk geval ook beter van worden.Succes!