Eierproductie in Thailand
Onlangs kondigde ik op dit blog aan dat Thailand dit jaar voor het eerst een World Egg Day ging organiseren. Het doel was om de mensen in Thailand meer bewust te maken van de gezonde kant van het ei zodat de consumptie van eieren zou stijgen. Men streeft naar een stijging van de consumptie van nu ca. 200 eieren per persoon naar 300 stuks per jaar, te bereiken in de komende jaren.
Op dit moment is er een overvloed aan eieren, de prijs op de markt dekt nauwelijks of niet de kostprijs van de boer met als gevolg dat er nogal wat producenten (er zijn er ca. 6000 in Thailand) in financiële problemen komen of al het loodje gelegd hebben.
Oorzaak
Ik ben eens gaan uitzoeken wat de oorzaak van de huidige crisis zou kunnen zijn. Ik begin maar meteen met mijn conclusie: de Thaise overheid, de eierproducenten en de importeurs van legkippen zijn er in een periode van ongeveer 20 jaar niet in geslaagd een evenwicht in vraag en aanbod te creëren.
Geschiedenis
In de jaren negentig van de vorige eeuw ontstond er al een groot overschot aan eieren waardoor de producenten steen en been klaagden over de ongebreidelde import van legkippen. De producenten verenigden zich enigermate in de the Association of Hen-Egg Farmers, Traders and Exporters, waar vooral de grote jongens als o.a. de Betagro Group, de CP Group, Sriviro Farm, Saeng Thong Farm, Kasemchai Farm en Laem Thong Farm het voor het zeggen hadden. In eerste instantie werd in overleg met de overheid besloten om ruim 600.000 leghennen niet te vervangen door impor, maar die maatregel was bij lange na niet voldoende.
Egg Board
In 2002 werd er door het Ministerie van Landbouw een commissie aangesteld, de Egg Board, die maatregelen moest nemen om de overproductie in te perken. De import van legkippen werd drastisch door middel van quota aan banden gelegd. Dat leek te helpen, want de marktprijs van het ei ging door de verminderde productie omhoog, niet een beetje maar pijlsnel steeg de markprijs van het ei van de gebruikelijke 3 à 4 Baht, naar 7 à 8 Baht. Met deze prijsontwikkeling was het vanzelfsprekend interessant voor de producenten om nog meer eieren te produceren maar men werd daarin beperkt door de importquota van legkippen.
Nieuw beleid
Door de vele klaagzangen van de eierboeren werd het beleid van importquota in 2010 weer afgeschaft. Import van legkippen was weer vrij en het aantal importeurs, dat in de periode van importquota was beperkt tot zeven, steeg spoedig naar enkele tientallen. Het gevolg was opnieuw een productiestijging die niet in overeenstemming was met de vraag op de markt. Als voorbeeld noem ik de uitbreiding van C & C Eggland in Chonburi, die vorig jaar nog 20 miljoen US$ investeerde om de eierproductie op te schroeven van 300.000 naar 700.000 eieren per dag.
Toekomst
Een World Egg Day zal Thailand natuurlijk niet helpen. Er zullen andere maatregelen nodig zijn. Zo werd er in de periode vóór 2002 al gepleit voor productie van eipoeder dat in een aantal takken van de voedingsmiddelenindustrie wordt gebruikt. Dat poeder wordt al gebruikt, maar wordt geïmporteerd, vooral uit Nederland en China. Men verwacht dat de overheid hierin het voortouw neemt met subsidie voor een willige investeerder, die zich vooralsnog niet aangediend heeft. Typisch geval van het kip of het ei: moet de investeerder zich eerst melden of moet de overheid al moet een subsidievoorstel komen.
Export
Ook de export van eieren is een middel om de overproductie te lijf te gaan. Er vindt al mondjesmaat export plaats naar het Midden-Oosten en Hongkong, hetgeen met overheidssteun zou kunnen worden verhoogd. Exportmogelijkheden moeten er ook aanwezig zijn in omringende landen als Myanmar, Laos, Cambodja, waar de eierproductie nog op een laag pitje staat.
Aangezien het gewoon om commerciele bedrijven gaat, zou ik zeggen, dat de markt zijn werk dan maar moet doen.
Als ze te veel produceren, moeten ze maar zien wat ze met hun eieren aan moeten.
Dan valt er vanzelf een producent af en gaan de prijzen omhoog.
.
Kunnen we dit land echt vooruit helpen door allemaal meer hele hanen te eten en de chicks te laten voor wat ze zijn?
Graag wel met rijst (en kerrie) en niet met frietjes. Verzoek van mijn vriend Phrayuth.
De eieren in Thailand zijn nou niet bepaald smakelijk in vergelijking met bijvoorbeeld Nederland.
Het is bekend, Thaien eten ‘smorgens geen zacht gekookt eitje, maar dat moet je ook niet proberen, namelijk het wit blijft i.t.t. het geel waterig en slijmerig. Neen, zonder reclame te maken, geef mij maar een lekker Hollands zacht gekookt eitje.
Overigens, zoek al een hele tijd naar kippen, maar het enige wat je op de markt in Thailand kan kopen zijn hanen, die dan weer als kippen verkocht worden, dat maakt het des te moeilijker om een lekker eitje te verkrijgen.
Toch moeten die lekkere eieren wel te koop zijn.
Ze zitten o.a. in de gemengde salade die op de markt wordt verkocht.
Niet erg veel (1 zielig en eenzaam plakje), maar duidelijk van een ei zoals ze in Nederland worden verkocht.
Een mooie gele dooier en spierwit eiwit (en een goede smaak).
Misschien kunt u het op de markt navragen.
Ja, maar dat zijn hard gekookte eieren, dat is geen enkel probleem, een 4-granene ei, kent men hier niet bijvoorbeeld, en dat is naar mijn mening hard dan wel zacht gekookt een lekker ei, en is het wit gestold en het geel zacht, maar niet mogelijk bij een Thais kippe(n)ei.
Ik heb hard gekookte grauw gekleurde eieren gegeten die niet te eten waren.(in Nederland at ik graag gekookte eieren op brood).
Als het hardgekookte ei in de salade wel lekker smaakt, ga ik er van uit dat de zachtgekookte versie ervan ook goed smaakt.
Noot aan de schrijver, de heer Gringo:
6000 eierproducenten op een bevolking van 64 miljoen teveel ei-boeren? Accoord, in Nederland eten we 185 eieren per persoon. Maar je zou denken dat het ei een veel voorkomend ingrediënt zou zijn in de heerlijke Thaise keuken…