Het Democracy Monument in Bangkok: Een symbool van hoop en verandering

In de schaduw van zijn vergulde tempels en onder de lichten van de moderne wolkenkrabbers, vertelt Bangkok een verhaal van verzet, hoop en verandering. Centraal in dit verhaal staat het Democracy Monument, een architectonisch meesterwerk dat een hoofdstuk in de Thaise geschiedenis vertegenwoordigt dat een blijvende impact heeft op het hedendaagse Thailand.

Het Democratiemonument bevindt zich op Thanon Ratchadamnoen. Dit monument is opgericht ter herdenking van de Siamese staatsgreep van 1932, welke leidde tot de instelling van een constitutionele monarchie.

De fundering is gelegd op 24 juni 1939, tijdens het premierschap van generaal Pibul Songkram, naar ontwerp van ML Pum Malakul en met beeldhouwwerk van Sitthidech Saenghirun. Prof. Sin Pirasi (Corrado Feroci) was de supervisor voor de bouw van het monument. Generaal Pibul presideerde over de opening van het monument op 24 maart 1940, waarbij hij verklaarde: “Het monument zal het epicentrum zijn van alle welvaart en vooruitgang, daar het het beginpunt is van vele belangrijke wegen. Er worden momenteel diverse klassieke gebouwen opgericht. Ratchadamnoen Avenue ter ere van het land en als reactie op koning Rama V, die geloofde dat deze laan een trots zou zijn.”

Het betreft een reliëfsculptuur die een manuscriptdoos van palmblad afbeeldt, met daarin de Thaise grondwet, geplaatst bovenop twee gouden offerschalen die bovenop een ronde, koperen toren van 3 meter hoog en 4 ton zwaar rusten, welke op bolvormige fundamenten is geplaatst. De basis wordt geleidelijk verhoogd. De grondwet wordt symbolisch beschermd door vier vleugelachtige structuren met reliëfgravures en kleine hekken rondom het monument.

Oorspronkelijk stonden er 75 kleine kanonnen rond de buitenste ring van het monument. De vleugels zijn 24 meter hoog, wat ook de straal is van de basis van het monument, dit symboliseert dat de staatsgreep op 24 juni 1932 plaatsvond. De doos is 3 meter hoog en vertegenwoordigt de derde maand, of juni (oorspronkelijk was april de eerste maand van het jaar) waarin de staatsgreep plaatsvond, en symboliseert de 3 machtige takken van de regering (de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht). Bovendien symboliseren de 75 kleine kanonnen rond de buitenste ring van het monument het jaar van de staatsgreep, 2475 op de boeddhistische kalender.

De kettingen symboliseren de eenheid van de revolutionairen. De 4 reliëfs aan de basis illustreren de procedures van de revolutionaire raad tijdens hun vergadering en de uitvoering van de revolutie op 24 juni 1932.

De zes poorten van het torentje symboliseren de zes verkondigde beleidsmaatregelen van het Phibul-regime: “onafhankelijkheid, interne vrede, gelijkheid, vrijheid, economie en onderwijs.”

Een plein van protest

Door de jaren heen heeft het Democracy Monument veel meer betekend dan een herdenking van het verleden. Het is uitgegroeid tot een centraal punt voor maatschappelijke bewegingen en protesten. Vooral in de jaren 70, toen studenten actievoerders zich tegen militaire dictaturen keerden, werd het monument een belangrijke locatie voor massabijeenkomsten en demonstraties. De omliggende straten van het monument hebben sindsdien talloze keren de echo’s gehoord van demonstranten die opkomen voor democratie, rechtvaardigheid en verandering.

De meest recente protesten werden gemarkeerd door activisten die het monument beklommen en bedekten met een rode doek, symbool van hun verzet. Ondanks de vertraging van de beweging door een nieuwe coronagolf, bracht de detentie van vier prominente leiders de protesterende weer in actie. Ze eisten de afschaffing van de strenge wetten op majesteitsschennis en de vrijlating van hun leiders. Het conflict escaleerde toen de demonstranten naar het Koninklijk Paleis marcheerden en werden geconfronteerd met politiebarricades, waarbij confrontaties leidden tot gewonden en arrestaties aan beide zijden​.

Conclusie

In de dynamische stedelijke jungle van Bangkok staat het Democracy Monument als een tijdloos symbool van de Thaise zoektocht naar democratische idealen. Het vertegenwoordigt niet alleen een keerpunt in de Thaise geschiedenis, maar ook de blijvende spirit van verzet en hoop in het hart van de Thaise bevolking.

Hoe je er komt:

• BTS (Skytrain) en lopen/taxi: Er is geen directe BTS Skytrain-stop bij het Democracy Monument. Je kunt uitstappen bij “Phaya Thai” of “Ratchathewi” en van daaruit een taxi of lokale bus nemen.
• MRT (Metro): De dichtstbijzijnde MRT-halte is “Sanam Chai”. Van daaruit kun je lopen, een korte taxirit nemen of een lokale bus pakken naar het monument.
• Bus: Er rijden verschillende bussen langs het Democracy Monument, zoals de lijnen 2, 12, 15, 42, 47, 59, 79, 511, en vele anderen. Als je in een gebied bent zonder BTS of MRT, is de bus een betaalbare optie.
• Taxi: Je vindt overal in Bangkok taxi’s. Ze zijn een handige manier om het monument te bereiken, maar door het verkeer niet altijd de snelste. Zorg dat de chauffeur de meter aanzet of spreek een vaste prijs af.
• Tuk-Tuk: Dit is een typisch Thais vervoermiddel. Het kan een leuke ervaring zijn, maar is vaak duurder dan een taxi. Spreek vooraf een prijs af.
• Fietsen: Als je je avontuurlijk voelt, kun je een fiets huren en zelf naar het monument rijden. Bangkok is de laatste jaren steeds fietsvriendelijker geworden.
• Lopen: Verblijf je in een nabijgelegen gebied zoals Khao San Road? Dan kun je gemakkelijk naar het Democracy Monument lopen.

Zodra je in de buurt van het monument bent, herken je het meteen aan zijn grote centrale beeld en de vier vleugelachtige structuren eromheen.

Als je er toch bent, is het de moeite waard om ook de omliggende gebieden te verkennen, zoals de Ratchadamnoen Avenue met zijn historische architectuur, en andere nabijgelegen bezienswaardigheden.

Bronvermeldingen:

• Wyatt, D.K. (2003). Thailand: A Short History. Yale University Press.
• Askew, M. (2010). Bangkok: Place, Practice, and Representation. Routledge.
• Baker, C., & Phongpaichit, P. (2009). A History of Thailand. Cambridge University Press.
• Winichakul, T. (1994). Siam Mapped: A History of the Geo-Body of a Nation. University of Hawaii Press.
• Thak Chaloemtiarana (1979). Thailand: The Politics of Despotic Paternalism. Cornell Southeast Asia Program.