Een farang in Isaan (4)
Toen De Inquisiteur hier arriveerde had hij een wagen met automaat en vrij snel was het lief daar mee aan het rijden. Wegens de bouw van het huis en de shop kocht hij destijds die pick-up truck doch met versnellingen. De chauffeursambities van het lief lagen eruit. Er was al eens over gepraat, een andere auto. Maar ja, dat is een zware investering, bovendien moet De Inquisiteur zijn medische kosten zelf dragen wegens uitsluiting door de verzekeringen. Tot hij plots via een vriend hoort dat die voor eenzelfde wagen veel geld kreeg.
Een farang in Isaan (3)
Vandaag is De Inquisiteur van plan om het rustig te houden. Komt ook omdat er inkopen nodig zijn, zowel privé als voor de shop. De planning is om na het traditionele ochtendritueel vrij vroeg op stap te gaan zodat er een luie namiddag kan komen.
Een farang in Isaan (2)
Het onweert dusdanig zwaar dat iedereen in huis er wakker van wordt. Hevige rukwinden maken dat de hoosbuien horizontaal tegen de gevel kletsen. Daar zijn de povere aluminium ramen van het boven terras niet tegen bestand, ondanks dat ze dicht zijn gutst het water binnen door kieren en spleten. Op de vloer staat al een laagje water, gelukkig dat de vloerpas wat lager is dan die van de slaapkamer.
Een farang in Isaan (1)
De ochtenden zijn hier een zaligheid en beginnen vrij vroeg. Wakker worden rond vijf uur dertig, half uurtje soezen en uit bed. Douche, koffie en de laptop aan.
Verschillende levens
Een nieuw paspoort was de aanleiding voor een trip: de aanvraag en ophaling van het document in Bangkok paren aan een ‘vakantie’ vlak bij Pattaya.
Isaantuin
Een van de redenen waarom De Inquisiteur goed kan gedijen in Isaan is de tuin. Het huis is gebouwd op een stuk land dat zo groot is als vier voetbalvelden. Enorm groot dus voor de begrippen van een Vlaming. Dat moest ingedeeld worden om een beetje beheersbaar te blijven, een tuinman is het laatste wat De Inquisiteur wil.
De varaan
De moessons zijn eindelijk gekomen, kreken en rivieren raken voldaan en vullen de vele poelen in de omgeving snel. De hele streek is in zomermodus, tropisch en overvloedig groen door het afwisselende weerpatroon van zon en regen. Ideaal voor de oude varaan die zich lekker laat opwarmen aan de oever van het kleine riviertje en de omgeving in ogenschouw neemt.
Gereed voor Isaan
Bangkok. Wat houdt De Inquisiteur toch van deze stad. Een betonnen mastodont met die typische geur: tropisch, exotisch, overgoten met een vleugje verrotting zonder storend te zijn. Maar ook welriekend door de talloze eetstalletjes op straat en de ontelbare restaurants met een wereldkeuken die Europa niet kent geven er een extra dimensie aan, bekende en onbekende kruiden strelen je neus, kietelen je smaakpapillen.
Dagelijks leven in de Isaan: Dorpsfiguren
Het Isaanse leven vormt karakters. Klimaat en arbeid beuken in op ieders lichaam. Dat levert mooie koppen, pezige maar met littekens overdekte lijven. Kromme ruggen ook, van het levenslang werken in de rijstvelden.
Jagen in Isaan
Wie het blog van De Inquisiteur regelmatig volgt weet dat schoonbroertje via Boeddha een alcoholvrij man is geworden en hierdoor terug zeer actief. Nu ja, werken voor de kost betekent voor hem in en rond de velden en bossen dolen, op zoek naar eetbaars of bruikbaars.
Utopia
Het is eindelijk gelukt. Na jarenlang posten en discussiëren op sociale media en websites, door het bewust maken van de autochtonen die een gemiddeld farang rond zich heeft, het lobbyen bij ambassade en ministeries: Thailand is eindelijk het perfecte land geworden om als westerling in te leven. Of het nu voor werk is, voor langdurige vakanties of om er permanent te verblijven. De mondige westerse burger heeft zijn normen en waarden kunnen overbrengen zodat Thailand een voorbeeld geworden is.
Geheimen van Isaan (2)
De Inquisiteur is nog aan het nagenieten van zijn hanen-belevenissen of er komt weer een kans om over een ander Isaans geheim wat bij te leren. Het feit dat men honden eet. Vaak lees je dat deze gewoonte eruit gaat doch dat is wishful thinking. Dagelijks eet men hier in de streek honden en men slacht ze niet steeds zelf. Ergens moet dat vlees nog verkrijgbaar zijn maar waar had De Inquisiteur geen weet van.
Geheimen van Isaan (1)
Nan woont als negenendertigjarige nog steeds bij zijn ouders. Een ietwat opgeschoten jongeman, pezig gebouwd, markante kop. Een trots man die weet wat hij wil, hoe hij het wil. Het enige dat je kan zeggen is dat hij wat verlegen is, dit is ook de reden waarom hij geen partner heeft volgens het lief.
Een Isaans dorpsleven (8)
Nog nooit in zijn leven kreeg De Inquisiteur zo veel met beesten en beestjes te maken dan in Isaan. Aanvankelijk merkte hij weinig verschil, te veel bezig met andere zaken. Stilaan begon het wel op te vallen vanwege zijn foutieve gedrag. De eerste confrontatie was met een
Een Isaans dorpsleven (6)
Het warme seizoen zit eraan te komen en dan gaan goedkope verfrissingen goed weg. Het lief maakt een soort ijsjes, niet zoals een westerling die kent: kleine fruitstukjes van diverse soorten gaan eerst in een piepschuimen beker, dan maalt ze zelf ijsblokken tot gruis en doet dat er bovenop, vervolgens vier mierzoete sausjes naar keuze en in alle kleuren erop en als kroon op het werk gecondenseerde zoete melk. Ze gaan weg als zoete broodjes, tien baht per stuk.
Een Isaans dorpsleven (5)
Een Isaans dorpsleven (4)
Bulderende machines, stof dat hoog opwaait, mensen die druk tierend en wijzend rondlopen. En een hitte om U tegen te zeggen, de zon steekt en de temperatuur moet rond de veertig graden liggen. De Inquisiteur, traditioneel slecht gekleed, want enkel short, T-shirt en slippers, ziet af.