Winter in Isaan: Kerstmis
Wat men ook moge beweren, Kerstmis is niet echt een feest dat in Thailand gehouden wordt. De commercie er rond is er uiteraard wel, maar in het diepe binnenland, in de dorpen en kleinere stadjes, is er nauwelijks wat van te merken.
Winter in Isaan (8)
De korte tropische schemering die nauwelijks een half uur duurt voor de duisternis aanvangt geeft nog net voldoende zicht op de rijstvelden die er droog beginnen bij te liggen. Nergens blinkt er nog water doorheen en daar waar men nog niet geoogst heeft hangen de halmen zwaar door, op sommige plekken zijn ze zelfs plat gewaaid door de wind die deze tijd van het jaar regelmatig opsteekt.
Winter in Isaan (7)
Terwijl er nog vele rai rijst geoogst moet worden is er toch al een aantal families klaar voor andere arbeid. Echt veel werk is er niet, geen enkele bouwwerf in de buurt en zelfs nauwelijks dagloners bij het oogsten, machines doen nu volop hun intrede want de prijs, vijfhonderd baht per rai, is voordeliger dan de pakweg duizend baht die drie dagloners zouden opstrijken voor dezelfde karwei. Moderne middelen zorgen hier duidelijk niet voor meer …
Winter in Isaan (6)
Het voelt aangenaam als een warm nest onder het donsdeken. Liefje-lief ligt nog diep in slaap wanneer De Inquisiteur begint wakker te worden. Gewoonlijk duurt het niet lang vooraleer hij fris uit bed wipt, klaar voor een nieuwe dag. Doch nu gaat het anders.
Winter in Isaan (5)
Er heerst een gezellige drukte in en rond het dorp. Bromfietsen met zijspan en
Winter in Isaan (4)
Het is zover. Ochtenden met gras dat er fris uit ziet door de dauw die erop zit, het groen aan bomen en struiken dat verfrist rechtop staat alsof het wacht op de eerste zonnestralen. Grote drukte in die bomen waar vogels vrolijk kwetteren en hagedisjes stiekem hun kop opsteken. Rijp fruit gereed voor de pluk, uitnodigend vanwege de grote keuze. Bloemen die beginnen te openen om hun kleurenpracht te laten aanschouwen.
Winter in Isaan (3)
Op het erf van poa Keim zit een hoop volk tussen de traditionele rommel. Doch vreemd genoeg geen eten of drinken op de stenen tafel en weinig animo. Er hangt een wat eigenaardige sfeer, nauwelijks vrolijkheid in de gesprekken. Nog vreemder: er staan een paar netzakken gereed, samen met een boel plastic zakjes waarin traditionele Isaanse etenswaren zitten. Gedroogd varkensvlees, een soort groenten, kleefrijst. Zoon Aek gaat het dorp verlaten, samen met zijn vrienden Aun en Jaran.
Winter in Isaan (2)
Voor het eerst in bijna zes jaar Isaan is De Inquisiteur er al lange tijd niet op uit getrokken. Naar zijn gevoel ongeveer een half jaar maar het is iets minder. Toen had hij een paspoorttocht naar de Belgische Ambassade in Bangkok gecombineerd met een vrij lang verblijf in Nongprue, vlak bij Pattaya, zijn oude woonplaats.
God in Isaan
God is totaal in de fout gegaan bij zijn regeling van de mensenwereld. De Inquisiteur is er nu zeker van.
Winter in Isaan
Half oktober begint de winter hier las De Inquisiteur ergens op het internet. Meteen begint hij te vrezen voor de onvermijdelijke koudeperiodes die in Isaan ieder jaar weer voorkomen.
De serpenten van Isaan
Diep in Isaan, in het midden van de driehoek Udon Thani – Nong Khai – Sakun Nakhon ligt een oud gehucht, Nong Feak. De woonplaats van De Inquisiteur sinds zes jaar na een negen jaar lang verblijf vlak bij Pattaya, in Nongprue. Ook ginds tegen de kust kreeg hij er mee te maken, maar hier veel meer. Serpenten van wezens, moeilijk te zien of ze vrouwelijk of mannelijk zijn ondanks hun vaak kleurrijk voorkomen.
Een farang in Isaan (10)
De Isaanse boerengrond wordt nu dagelijks door de regens gelaafd. Overdag is de zon af en toe op afspraak doch regelmatig afgewisseld met zachte buitjes en na zonsondergang komen de hevige tropische stortbuien die massa’s water uitstorten. Het regenseizoen is eindelijk op volle kracht gekomen. De waterpompen en bijbehorende hulpmiddelen worden opgeborgen, deze extra job is eindelijk afgelopen voor de rijstboeren. De arbeid kon hun niet eens zo veel schelen, doch de kosten voor brandstof …
Een farang in Isaan (9)
De regen valt gestaag en het water zoekt zijn weg over het asfalt en beton. In de goten drijft allerlei afval mee tot het zich verzamelt bij een afvoerputje. De voetpaden, althans de weinige delen die niet ingepalmd zijn door de handelaars, zijn een gevaarlijk iets geworden. De Inquisiteur moet opletten waar hij zijn voeten plant om te vermijden dat hij niet in een door water verborgen diepe kuil stapt met alle gevolgen van dien.
Een farang in Isaan (8)
Na aankoop van de nieuwe wagen moest liefje-lief uiteraard haar rijbewijs halen, voor een motorfiets had ze dat al, dus helemaal onwetend was ze niet. Maar wel zenuwachtig, want ze volgt ook het nieuws en weet dat het tegenwoordig wel wat lastiger is dan voorheen, ook hier in Thailand begint men eisen te stellen. Theoretisch examen en praktische proeven stonden haar te wachten.
Een farang in Isaan (7)
Het is bloedheet, de zon brandt ongenadig. Bovendien heerst er een hoge luchtvochtigheid door de zware regenbuien van afgelopen nacht. De hoop dat die ook overdag zouden blijven vallen is de grond ingeboord. Toch zijn die regens het sein om de extra mest te gaan gooien op de rijstvelden van het lief. Controle had al uitgewezen dat het broodnodig is, de halmen worden geel aan de toppen, te weinig voedingsstoffen. Hopelijk staat er een laagje water zodat de mest zijn werk kan doen en niet de planten gaat verbranden.
Een farang in Isaan (6)
De Inquisiteur beseft het allang: je mag hier decennialang wonen – een Isaaner zijn doen en laten, en vooral zijn of haar denken, zal altijd blijven verbazen. Mogelijk is verbazen een slecht woord, het is eigenlijk meer wat ergeren. Gelukkig passen het lief en De Inquisiteur zich aan elkaar aan met respect voor ieders opinie.
Een farang in Isaan (5)
De ochtend zet zich in met een afwisselende wolkenlucht, lichtgrijs waartussen donkere wolken zweven die regen beloven. Maar rond zeven uur is al die grijzigheid alweer verdwenen. De zon is er weer en zal blijven tot de late namiddag. Er valt veel te weinig regen in de streek.