Isaanse belevenissen
Het is een hete namiddag midden in de week. Drukkende hitte maakt mensen slomer en vooral dorstiger. Dus stopt De Inquisiteur reeds om twee uur in de namiddag met alle activiteiten en vlijt zich na een verfrissende douche neer op het schaduwrijke terras van de shop.
Isaanse brieven (2)
Hey, Isaaner! Ik heb je brief gelezen. Ik moet je zeggen dat ik, toen ik bijna dertig jaar geleden voor het eerst in Thailand kwam, ik nog nooit van Isaan gehoord had. En het duurde nog eens bijna vijfentwintig jaar voor ik er kwam. Je moet ook weten dat ik uit een totaal andere wereld kom dan de jouwe. Helemaal anders opgevoed, andere waarden, andere normen. Maar ja, dat is mijn keuze, ik snap je wel.
Isaanse brieven (1)
Ik zie weer eens een farang in het dorp, het is niet de eerste maal. Vreemd dat onze vrouwen tegenwoordig meer en meer naar de vreemdelingen grijpen in plaats naar onze eigen mannen. Voor een stuk begrijp ik het wel, een farang heeft geld. Maar dat is voor mij dan ook het enige, voor de rest zijn ze maar vreemde snuiters. Ze kennen hun wereld niet, ze kennen onze geplogenheden niet.
Groeten uit Isaan (10)
Huize Inquisiteur zit met een probleem. Teken. En die zijn moeilijker te bestrijden dan gedacht. Het begon vrij onschuldig: bij het dagelijkse borstelen van de drie honden vond je regelmatig wel eens een beestje maar dat werden er langzaamaan meer en meer. Op een gegeven moment te veel, LinLin, de moederteef van vier jaar, is plots op korte tijd tien jaar ouder geworden.
Groeten uit Isaan (9)
De weg van huize Inquisiteur naar het centrum van het dorp is exact een kilometer lang en vol bochten. In rechte lijn zou het ongeveer de helft bedragen, maar waarschijnlijk is het een eeuwenoud natuurlijk looppad dat uitgroeide naar een straat. In het eerste korte deel staat nog een vijftal huizen en dan kom je even tussen de rijstvelden. Doch er staan regelmatig bomen in de weg voor een machinale oogst maar wel een goede schaduwplek bij het manuele werk zijn.
Groeten uit Isaan (8)
Het is een pittoresk gebouwtje, eigenlijk niet meer dan enkele boomstammen die als steunpalen fungeren. Daarop liggen horizontaal dikke lange takken en dwars hier op zijn, afhellend van voor naar achter, nog eens armdikke takken aangebracht waar tweedehands ijzeren golfplaten op genageld zijn die zowel aan voor- als achterkant oversteken. Aan de zijwanden is er een soort laag hekwerk aangebracht, ook met dikke takken, met een kleine opening als poortje. Die opening wordt afgesloten met losse bamboe stokken, armdik maar licht in gewicht. Het resultaat is een gammel geheel dat zich toch kan handhaven wanneer er eens wat zwaardere windvlagen opsteken.
Groeten uit Isaan (7)
En daar was hij dan, de regen. Na achttien weken droogte een verademing, een feest. De grond zoog het vocht dorstig op, alle stof werd weggespoeld. Het leek wel alsof de lucht gereinigd werd, een geur van ozon zweefde rond. Bovendien koelde het niet al te zwaar af, aangename temperatuur overdag zodat je het als lente aanvoelt.
Groeten uit Isaan (deel 6)
Vanachter de omheining stijgt een blauwe rookpluim op die langzaam oplost tussen het groen van de hoogstammige bomen. Dat is het teken dat poa Sid zijn kampvuurtje weer heeft opgestookt, gedurende de frisse periode doet hij dat alle dagen want vanaf zonsopgang arriveren er al mensen op zijn erf. Ze komen aangereden op gammele bromfietsen van een model dat De Inquisiteur herkent uit een ver verleden, maar de inventieve Isaaners slagen erin om ze berijdbaar te houden.
Groeten uit Isaan (deel 5)
Spijtig maar waar, veel westerlingen onderschatten danig het leven van een gemiddelde Isaanse familie. Dat merk je uit vele reacties op blogs, dat lees je vaak op de sociale media. Het Isaanse platteland en zijn inwoners komen er nogal bekaaid vanaf. Lui, verslaafd aan alcohol, profiteurs, gaan makkelijk in de prostitutie. Meteen wordt de hele streek, een enorm groot gebied eigenlijk, in de prak geschreven. Dor en droog, heet, eentonig. Niks te zien, niks te doen.
Groeten uit Isaan (deel 4)
Et is een jonge veertiger, gehuwd en vader van drie kinderen. En was een jaar lang een belangrijk man in het dorp. Er waren destijds plaatselijke verkiezingen, heel lokaal, enkel voor het gehucht waar wij wonen.
Groeten uit Isaan (deel 3)
De Inquisiteur wordt gewekt door het gewoel van liefje-lief, een blik naar het raam laat een beginnende dageraad door de gordijnen schijnen. Vreemd want het lief is meestal reeds uit bed rond deze tijd. Slaapdronken gooit De Inquisiteur het dekbed van zich af en dan voelt hij de koude. Jongens toch, het is weer van dat. Een volgende koudegolf trekt over Isaan, het was aangekondigd maar als steeds overvalt het De Inquisiteur.
Groeten uit Isaan (deel 2)
Een gemixt kleurenpallet van bloemen in rood, geel, blauw, wit, … trekt de aandacht in alle tuinen. Bijen en andere gevleugelde insecten komen er massaal op af zodat het een levendig geheel is. Het is duidelijk, de natuur staat hier in de Isaan niet stil ondanks de wat lagere temperaturen.
Groeten uit Isaan (deel 1)
De Inquisiteur is weer aan het bloggen geslagen, vandaag de eerste van een reeks. Hij schrijft over zijn vierde winter in Isaan en dat is tot op heden de minst ‘strenge’. Half december kwam de eerste koudegolf. Waaraan De Inquisiteur en liefje-lief grotendeels ontsnapten wegens een bijna twee weken lange trip Pattaya-waarts, nu ja, Nong Preu, feesten met de vrienden en kennissen aldaar. Vreemd was wel dat het ginds een dag of drie regenachtig was, een fenomeen dat hier op het platteland al een maand of twee niet plaats vond.
Nostalgie in isaan
Neen, dit verhaal gaat niet over Isaan. De Inquisiteur is wat foto’s tegengekomen van zijn laatste bezoek aan Pattaya in juli laatstleden. De meeste uit Nongprue, net over Sukhumvit Road, ten oosten van Pattaya, zijn oude woonplaats voor hij naar Isaan versaste. Dat deed hem verder zoeken naar oude foto’s en vond er van zeer lang geleden. Dat maakt De Inquisiteur nostalgisch.
Kerst in Udon Thani
Al maanden vooraf had De Inquisiteur gemeld dat hij voor de Kerstdagen naar Udon Thani wou gaan. De drie voorgaande jaren was hij thuis gebleven en dat beviel hem niet. Geen kerstsfeer. Kerstmis zit echter bij hem in de genen, die speciale tijd is zowat het enige dat hij koesterde uit zijn oude Belgische leven.
Geesten in Isaan
De Inquisiteur komt in de Isaan met geesten in contact. Want niet alleen het Boeddhisme is invloedrijk op het dagdagelijkse leven, er bestaat ook veel animisme.
Isaan winter
Poezen en honden zitten zo dicht mogelijk bij elkaar, op alle vindbare tochtvrije plekjes. Leguanen, slangen en andere koudbloedigen bewegen traag, op zoek naar de eerste ochtendzon om op te warmen. De Inquisiteur en liefje-lief dragen binnenshuis een soort sloffen, afkomstig van een of ander hotel, de koude vloertegels geven een onaangenaam gevoel.