Mensen uit Isaan – Ut

Door De Inquisiteur
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags:
26 juni 2017

Een van de dorpelingen die De Inquisiteur het meeste fascineert is Ut. Nog een vrij jonge man, nu zevenendertig jaar. De eerste ontmoeting was tijdens de periode dat De Inquisiteur en lief aan het bouwen waren, bijna vier jaar geleden. Pendelen tussen Pattaya en het dorp, waarbij we telkens twee weken hier verbleven. Toezicht houden op de bouw – die veel te langzaam verliep, vaak gebeurde er niets. Moest je toch wat en het leek ons het beste om vaak door het dorp en omgeving te frequenteren, mensen leren kennen. Liefje-lief kende iedereen, maar vooral uit haar eigen leeftijdsgroep natuurlijk. Ut maakte deel uit van een vrolijke jonge bende die genoot van het leven.

De meesten werkten wel, maar op gezette tijden namen ze vrij en zetten zich aan het feesten. Ut was de man die alles organiseerde alhoewel hij nauwelijks financiën overhield aan zijn eetstalletje in het dorp. Maar hij geraakte steevast aan goedkoop bier en sterke drank. Had altijd wel wat extra’s op de kop getikt als vlees of vis. Hij spreekt een beetje Engels, en ergens is het een mooie man, goed geproportioneerde lichaamsbouw, karakteristieke kop, modieuze haardracht. En altijd een beetje speciaal gekleed.

Liefje-lief moest hem zo niet, doch als kind van de Isaan liet ze dat nooit merken, en in die dagen was de onderlinge intimiteit nog niet zodanig dat ze De Inquisiteur veel over mensen informeerde. Tot de dag dat Ut met een geheimzinnige glimlach De Inquisiteur een zakje laat zien. Een geestverruimend middel? Waar ondergetekende niet de minste interesse in had, integendeel. Maar nu was duidelijk waar Ut zijn financiën haalde dacht De Inquisiteur. Uiteindelijk vertelt het lief wat meer: Ut is maffia. Huh? Hier in dit nederige dorpje? Neen, hij is pas terug uit Bangkok. Oh, heeft hij daar gewerkt dan? Neen, hij komt uit het “monkey-house”. Ow.

Ut heeft jaren geleden het dorpje op stelten gezet door zijn kuren. Losbol eerste klas, iemand met aversie voor gezag. Dat trekt aan, heeft De Inquisiteur ook altijd gehad, nog steeds zelfs. Maar hier, midden in het platteland, kan dat niet. Ut is verbannen geweest, moest uit het dorp weg. Voor Isaaners de grootste straf die je je kan indenken, maar Ut had er geen last mee. Trok naar de toeristen-enclaves en kwam foute farangs tegen. Zat in die speciale handel tot hij gesnapt werd. Vijf jaar Ban Kwan in Khrungtep tie rak, da’s niet niks.

Later blijkt dat het zakje gewoon show was, Ut’s natuurlijke reactie om een farang te benaderen, om indruk te maken. Ut wil niet meer naar de ellende van Ban Kwan. Waar hij nauwelijks wil over praten terwijl De Inquisiteur daar wel eens verhalen uit eerste hand wil van horen. Ut blijft gedurende maanden het gezelschap van De Inquisiteur opzoeken. Want hij is ook homo meldt mevrouw. Nu ja, daar heeft De Inquisiteur helemaal geen probleem mee. Alleen valt het nu op, Ut is iemand die graag fysiek contact zoekt. Arm of schouder vast nemen, een knuffel hier, een knuffel daar. Het lief heeft er plezier in, plaagt De Inquisiteur er mee maar die vindt het gewoon grappig. Twee jaar later is Ut verdwenen. Gaan werken in Bangkok. Neen, het is een degelijke job, vlak bij Yoawarat Road in China Town. Ut kan goed Chinees koken blijkbaar. De Inquisiteur en lief zijn er zelfs eens gaan eten tijdens een weekje Bangkok.

Eind vorig jaar keerde hij weer, de zaak waar hij werkte is gesloten meldt hij. En start terug zijn eetstalletje op, goed voor iedereen want de enige mogelijkheid om wat kant-en-klaar eten te kopen zonder zeven kilometer verder naar het stadje te moeten rijden. Daarom ook dat er minder onderling contact is, zijn stalletje heeft zowat dezelfde openingsuren als onze shop, enkel wanneer De Inquisiteur of het lief wat gaan halen zien we elkaar.

Zodoende valt De Inquisiteur zowat van zijn stoel wanneer Ut samen met een mooie vrouw in de shop verschijnt. Ze gaan huwen en brengen een schriftelijke uitnodiging rond. Hallo? Hij was toch gay? De Inquisiteur woont nu gelukkig al bijna vier jaar lang hier en laat van zijn verbazing niets blijken. Hoe Ut er in geslaagd is om zulk een mooie dame te verschalken. Echt, een plaatje. Vriendelijk, open en beleefd. Dol verliefd ook aan haar bewondering voor Ut te zien, nu ja, het is hun gegund. De Inquisiteur kan nauwelijks wachten om het lief uit te vragen.

Ja Ut is gay. Of beter, bisexueel, hij eet graag van twee walletjes, altijd al gehad. In hun gezamenlijke jeugd was dat al gebleken, Ut ging dan weer eens met een meisje om, dan weer met een jongen. Het lief vertelt dat ze in die jaren, toen ze nog tieners waren, ook een zwak had voor Ut. Altijd mooi gekleed, als een van de weinigen in het dorp. Slim, of beter gezegd, leep genoeg om continu te ontsnappen aan het zwaardere en vuilere werk. Altijd netjes.
Jawel, Ut is een fascinerende persoonlijkheid!

10 reacties op “Mensen uit Isaan – Ut”

  1. rudy zegt op

    Rudi, ik geniet steeds van je verhalen man, en ze worden beter om beter!

  2. Cees zegt op

    Ruud, blijf vooral zo doorgaan !! Elke keer weer genieten.
    De meeste personen die in ‘Bangkok Hilton’ hebben ‘gelogeerd’ willen daar niet veel over kwijt.

  3. danny zegt op

    Jij woont en beleeft de Isaan op deze dezelfde manier als ik met mijn lief.
    Het is erg leuk om dit iedere keer te herkennen.
    Altijd erg mooi geschreven en ik ben niet de enige, die jouw verhalen enorm waarderen.
    goede groet ven Danny

  4. Rob V. zegt op

    De term ‘money house’ ken ik alleen als synoniem van ‘cuckoos nest’ en ‘looney bin’, kortom een psychiatrische inrichting of afdeling. In deze context also gevangenis ken ik de term niet. Het lijkt ook geen Tenglish, want op thai-language.com kom ik het ook niet tegen als ik op ‘prison’ zoek. Of zal een Thai aan gecangenis denken als je ‘(phom/khun pai) baan ling’ zegt? Een schaterlach of klap voor je kop kan natuurlijk ook. 55

    Wel een grappige term want de gevangenis kooien doen aan een begin 20ste eeuwse dierentuin denken.

    Maar gelukkig voor Ut dat hij zonder reclassering en reïntegratie toch op het goede pad lijkt te zijn beland. Dat moet geen kleine opgave zijn zonder financiele hulp, sociale steun uit enzovoort.

    • Vincent Maria zegt op

      De term is ‘Monkey house’ (niet: money house). Volgens de “literaire” geschiedenis in Thailand werd deze uitdrukking gebruikt by de amerikaanse GI op R & R gedurende de Vietnam oorlog, dus ook door de GIs op R & R verlof in Thailand. De ‘meisjes-van-plezier’ die met de GI in contact kwamen, hebben toendertijd deze term geleend en vooral wordt het tot nu toe nog steeds bij hun gebruikt in ‘bar-english’ en wordt nu inderdaad gebruikt ook door een ander deel van de Thaise bevolking ipv prison of jail.

      • Rob V. zegt op

        55 ja ik zag het typfoutje na publicatie maar daar ik verderop ‘ling’ (aap) schreef leek een correctie mij overbodig. Maar het komt dus van de GIs ten tijde van de Vietnam oorlog, dat is een ligische verklaring. Tanks… Thanks.

    • JACOB zegt op

      Hallo Rob,denk dat U verkeerd heeft gelezen,er staat monkey house en geen mony house,monkey house is een nick name voor gevangenis,elke keer als wij naar Udon thani gaan en daar de gevangenis passeren zegt mijn vrouw hier monkey house,ook op de weg kom je er 1 tegen in Sawan daen ding,steevast de benaming monkey house,Thaien hebben ook weinig medelijden met iemand die daar zit,eigen schuld ze zitten er niet omdat ze zich verslapen hebben.

  5. David Diamant zegt op

    Dat las lekker!

    En is het jouw schrijfstijl, mijn leesvermogen of ligt het gewoon aan Ut?
    Heb enorm zin de kerel te ontmoeten. Niet direct natuurlijk, nu hij aan zijn prille – zoveelste – geluk zit.
    Misschien binnen een paar jaar. Of tien, twaalf, achttien.
    Dan waait er misschien een frisse wind door het dorp, een perfecte kopie van Ut!
    Zulke kerels mogen immers graag kinderen maken, ook al zijn ze half gay.
    Het dorp, of vooral de dorpsgeest (!;~) mag er wel bij varen.

    Wat intrigeert die kerel mij! Isaan lonkt?

    Groeten,
    David Diamant

  6. Chris van het dorpje zegt op

    Ook ik geniet altijd weer van jou verhalen .
    Kom net terug van de tuin waar ik 5 Banaan planten
    gekapt heb en 5 trossen naar het huis gebracht heb .
    Dat was weer zweten . Mijn leven hier is heel anders
    als dat van jou , ik leef meer de Isaanse leven ,
    dat heet , keen airco keen warm water
    en keen beer maar regenwater .
    Maar volgende maand wordt ik 60 en ben top fit .
    En ik geniet van elke dag , dat ik hier ben .
    Wacht met spanning op je volgen verhaal –
    groetjes uit Pakthongchai
    Chris van het dorpje

  7. Peter Stiers zegt op

    Prachtige verhalen Rudi


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website