Uit het Isaanse leven gegrepen (deel 6)

Door De Inquisiteur
Geplaatst in Isaan, Leven in Thailand
Tags:
3 oktober 2017

Wat doet zo’n expat nu daar in Isaan? Geen landgenoten in de buurt, zelfs geen Europese cultuurgenoten. Geen cafés, geen westerse restaurants. Geen vertier. Welnu, De Inquisiteur koos voor dit leven en verveelt zich helemaal niet. Dagelijks, een week lang uit het leven gegrepen. In Isaan.


Zaterdag

De Inquisiteur wordt wakker van stemmen en gelach. Rond half zes ’s ochtends. Door de regens is de temperatuur heerlijk en gaat de airco af, de ramen van de slaapkamer open. De nachtelijke geluiden van dit klimaat geven een heerlijke achtergrond. Kikkers, vogels en andere, voor De Inquisiteur onbekende beesten. Het slaperig bekijken van de vuurvliegjes, een fenomeen dat hij een van de mooiste vind hier in Isaan, en waarvoor De Inquisiteur met plezier zijn boek laat liggen om ze te observeren, laten je heerlijk in slaap vallen.

Maar vroeg wakker gemaakt dus.

Naast de woning van De Inquisiteur, naar Isaanse normen erg dichtbij, op vijftig meter, woont opa Sid. Heerlijk huis. Ouderwets volledig in onbewerkt hout. Charmant schots en scheef voor westerse ogen.

Een leuk rommelig erf, met een afdak zo lek als een zeef, en er staat een soort grote ‘ligtafel’ in bamboo.

Daar zitten dikwijls oudere mannen, op de meest onmogelijke uren, te filosoferen bij een fles lao kao. Of twee flessen, of drie, naargelang ze geld hebben.

<Mei> Yoi, Sid’s ega, zit er ook altijd. Aan een volgens De Inquisiteur ongeveer tweehonderd jaar oud weefgetouw. Waar ze prachtige, kleurige stoffen op maakt. ‘Tok, tok’, een geruststellend geluid. Je zou die dingen moeten opkopen en opsturen naar Europa. Daar zijn ze gek genoeg om er veel geld voor te betalen.

Deze ochtend hebben de ouwelui besloten om over het huidige rijstseizoen te praten. Om half zes ’s ochtends, je moet het maar kunnen. Te weinig regen, te laat. Te veel regen, te vroeg. Ze roddelen ook graag. Over collega-boeren die tractors beginnen te gebruiken, waar halen die het geld vandaan ?

Over de rijstopkopers, wie betrouwbaar is en wie niet. Over hun <mia-nois>, De Inquisiteur kan bij God niet fantaseren welke vrouw nog interesse heeft voor deze vroeg lichamelijk afgeleefde mannen, gehard door klimaat en werk.

Vervolgens gaan ze over naar het op 1 na meest geliefde onderwerp : <satang>, geld. Wat ze nooit blijken te hebben, ze staan, zonder uitzondering, in het krijt bij de shop van De Inquisiteur’s gade. Of niet, meestal is er wel eentje die een paar honderd bahtjes heeft, en die zal zonder enige overweging alles delen met zijn vrienden.

Wanneer de honger begint te knagen komt het favoriete onderwerp boven : eten.

Het duurt niet lang of de meest fitte, lees minst dronken, gaan de velden en de bossen in. Om een uurtje later terug te komen. Iemand heeft een paar leguanen met de katapult geschoten. Een ander heeft champignons gevonden, momenteel de seizoensgroente bij uitstek, net als de bamboo scheuten die een ander heeft gestoken.

Opa Sid is altijd de kok van dienst. Geen keuken zoals De Inquisiteur zich voorstelt, maar continu alles op houtskoolvuurtjes in zwartgeroette potten. Op een houten blok alles kappen en breken, steeds werkend op de grond, ongeacht zijn drieënzeventig jaar. Het levert weer pittoreske beelden op : vanonder het afdak met gedroogde bladeren stijgt een blauwe rook op, een rook die die typische geur veroorzaakt die over gans Isaan hangt. Een kwartier later komen er andere geuren boven, het eten begint gaar te worden. En zetten ze zich met z’n allen, gehurkt op de grote tafel, met de pot in het midden, neer om te eten. Alles met de handen, ook de kleefrijst. Gezellig keuvelend.

Mooie beelden, alleen is De Inquisiteur afgeleerd om zich op zo’n moment te laten zien. Want dan moet hij, door hun aangeboren gastvrijheid, en ondanks het feit dat ze zo weinig hebben, mee eten want willen ze alles met hem delen. Bovendien vallen ze met z’n allen in slaap na het eten. Ze zullen straks wel naar hun velden trekken, nu geen tijd.

Het is dit soort trage leven dat De Inquisiteur is gaan waarderen. Weg dat westerse “snel-snel”, kunnen we meer doen, verdienen we meer. Deze mensen, ondanks hun -in onze ogen- armoede zijn tevreden. En De Inquisiteur heeft de luxe om deze filosofie te kunnen overnemen.

Doet hij deze zaterdag niets. Beetje rondlummelen in de tuin. Beetje met de honden spelen. Praatjes maken met de klanten. Het vrouwtje plagen. Een leessessie in de namiddag wat altijd uitmondt in een dutje. Maar het is nodig.

Vannacht is er voetbal op televisie. Europese voetbal kampioenschappen. Je verleden raak je nooit kwijt, De Inquisiteur heeft de wekker gezet, hij wil voetbal kijken. Dus ook nog vroeg bedwaarts, gelukkig kan het, geen plakkers in de shop.

Wordt vervolgd

13 reacties op “Uit het Isaanse leven gegrepen (deel 6)”

  1. psm zegt op

    Weerom, net zoals je andere dagen, mooi verwoord.

    En nu, één supporter meer voor ons klein landje tegen een mogelijk kleiner Wales.

    Als we verliezen zal Isaan niet stilstaan, dat is een wetenschap waar ik zeker van ben 🙂

    • Daniël M zegt op

      Dit verhaal gaat over zaterdag. Dus volgens mij is het dan Duitsland – Italië. Tenzij het verleden week was, want het verhaal is een verslag. Althans dat denk ik toch.

      Sommige dingen herken ik. Maar voor de andere dingen zijn we overgelaten aan onze fantasie. Ik vind dit een mooie basis voor een documentaire film. Op VTM (bij de Vlamingen heel bekend, is dat RTL4 in Nederland?) worden worden af en toe soortgelijke reportages uitgezonden.

      Soms stel ik mij de vraag hoelang de Inquisiteur daar al woont, want hij moet daar alvast zeer goed ingeburgerd zijn.

      Ik zou zeggen: prettig weekend, een fijne TV-avond en tot zondag!

      • bob zegt op

        VTM is in Nederland niet RTL4 maart gewoon VTM

  2. timker zegt op

    Weer zo’n prachtig deels herkenbaar verhaal! Bij ieder vervolg ga ik steeds meer hopen op een bundel of een boek… 😉 Onze familie eet ook kleefrijst met hun handen en natuurlijk doe ik mee want een vork is uit-den-boze. Een lepel kan soms en een eigen mes krijg ik aleen in een restaurant waar ik heel soms iets eet wat moet doorgaan voor een steak… Voorlopig ben ik weer in afwachtig van de volgende dag!

  3. Dutchjohn zegt op

    Wederom een gezellig verhaal. Maar, je hebt het over pitoreske en mooie beelden. Als je die beelden ook aan ons laat zien, wordt het nóg leuker.
    Ik woon zelf ook in de Esan en herken veel in jouw verhelen.
    John.

  4. Marijke. zegt op

    Ook ik westerse vrouw geniet van je dagelijkse verhaal over de isaan.Heerlijk relax allemaal.Morgen weer verder lezen over je andere belevenissen .Ga zo door.

  5. Georges zegt op

    Elke dag al van genoten. Zo herkenbaar en ook nog mooi, met grijnslachje, verwoord.
    Hier nog wat foto’ bij = isanbestseller voor expats alhier.
    De week is nog niet uit!

  6. Gemma Maris zegt op

    Zelfs in Nederland volg ik je dagboek iedere dag.Kijk er naar uit om in november aan onze 3 weekse rondreis te beginnen

  7. janbeute zegt op

    Machtig mooi geschreven verhalen tot nu toe .
    Begrijp dan ook nog steeds niet dat de meeste Farangs in van die Moo Baans willen wonen .
    In peperdure condoos of huizen hutje mutje op elkaar , en natuurlijk in de bekendste Thaise farang steden en overige verblijf plaatsen .
    Kijk daar woont een Duitser en daar een Belg en daar een Aussie .
    Had je net zo goed in een woonwijk in Holland of Belgie kunnen blijven wonen .
    Ik zelf woon overigens ook een beetje zo als de schrijver van dit verhaal , maar dan toch wel op een redelijke afstand van de ( als grapje bedoelt ) westerse beschaving ,

    Jan Beute .

    • Ger zegt op

      Woon in een Moo Baan met alleen maar Thaise mensen. Ruim opgezet en rustig doordat de meesten 5 of 6 dagen per week lange werkdagen maken en andere dagen vaak op familiebezoek zijn of gewoon weg zijn. Ben vaak één van de weinigen die overdag aanwezig is.

      Positief van mijn lokatie dat er rondom veel natuur, akkers en groen’ is en dicht bij een groot sportcomplex en op een paar kilometer van een centrum van grote stad in Isan met alle voorzieningen.
      Op de langere termijn is het hier voor mij beter uit te houden vanwege de verscheidenheid aan activiteiten en veel meer ontwikkelde, gestudeerde mensen en groot aantal voorzieningen.
      In 3 uren zit ik in Bangkok, in 1 uur in Khao Yai en en een ander groot nationaal park.
      Vanwege de goede ligging vertrekken hier bussen naar elk uithoek van Thailand : Hai Yai, Phuket, Hua Hin, Ubon Ratchatani, Nong Khai, Trat , Chiang Mai, Chiang Rai etc. Idem met de auto goede verbindingen. Ik heb de keus voor eventueel verblijf voor een paar dagen in Rayong, Bang Saen, Hua Hin of welk strandlokatie dan ook.

      Dit is eens wat anders dan opgesloten te zitten in de middle of nowhere waar je na 1 week verblijf het ook wel gezien hebt en de hele omgeving en iedereen snel kent. Niet iedereen kan tegen het leven in een klein dorp, verveling en uitzichtloosheid begint dan snel toe te staan.

      Hoop dan ik een beetje verwoord heb dat er ook andere plaatsen zijn in Thailand waar je prima kunt leven.
      Welkom in Nakhon Ratchasima.

      • fred zegt op

        Hoe je het ook draait of keert er is in die Thaise stadjes nooit een fuck te doen …..Er zijn in België meer interessante Thaise feesten……of tentoonstellingen dan in het Thaise binnenland. Nog nooit heb ik er bijvoorbeeld een thema bijeenkomst geweten…….nog nooit Vietnamese feesten….of een Lao feest…..Nooit een concert……nooit een toneelstuk…nooit een sportwedstrijd….En als er al eens iets gebeurd zijn het van die religieuze bedoeningen in en rond de tempel….Als je houdt van de meest eentonige saaiheid is dit the place to be……Ieder zijn meug…..voor mij geen probleem voor een midweekje maar dan ga ik er echt op de loop.

  8. Lieven Kattestaart zegt op

    Ben niet zo’ n volger van Thailandblog, maar dit soort verhalen lees ik graag. Mooi en beeldend verwoord. Herinnert me aan het dorpje van mijn schoonmoeder in de isaan, waar het leven ook zo rustig voortkabbelt.
    Wat mij betreft graag meer van dit soort verhalen.
    En inderdaad, wat anderen al schreven, wat foto’s erbij zou nog leuker zijn!

  9. Erwin Fleur zegt op

    Beste Inquisiteur,

    Leuk en informatief, het echte Thase leven(op het platte land).
    Ik hoop dat jij dit ook blijft doen.

    Ik beschreef wat nare dingen die ook kunnen gebeuren in de Isaan.
    Het zelfde is ook van toepassing in de toeristische gebieden.

    Je hebt natuurlijk, en voor de meeste mensen de leukste belevenissen die je graag wild delen.
    zo is het ook!

    Ik zelf vond sommige opmerkingen niet echt leuk wat betreft de Isaan.
    Veel mensen die naar Thailand komen, hebben een bepaalt beeld wat voor hun het ideale is.

    Betreft onze medelanders zitten we alle in het zelfde schuitje.
    Er mag soms ook wel eens verteld worden wat er fout kan gaan, daar is dit blog voor bedoeld als info.

    Ik en mij zelf vinden Thailandblog erg leuk en lees het ook elke dag om weer wat bij te leren.
    Niemand is perfect.

    Met vriendelijke groet,

    Erwin


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website