Xayaburi dam: de eerste bewoners zijn al de pineut
‘We hebben ons hele leven bij de rivier gewoond en plotseling moeten we op een berg wonen. Hoe in vredesnaam gaan we overleven? Ik heb werkelijk geen idee.’
Deze verzuchting van de 31-jarige Nun is in een notendop het lot van de 100 gezinnen uit het dorp Houay Souy die al hebben moeten wijken voor de geplande Xayaburi dam in Laos. In januari kregen ze te horen dat ze naar een dorp 40 kilometer verder moesten verhuizen. Enkele dagen later moesten ze al weg zijn.
In Houay Souy leefden ze van de visserij, tuinieren op de oevers van de Mekong en zeven naar goud; in hun nieuwe dorp bij Ta Lan moeten ze maar zien hoe ze rondkomen, want de grond die hen beloofd was, kregen ze niet. De geherhuisveste dorpelingen kregen een betonnen huis van 2 verdiepingen, een compensatie voor de omgehakte teakbomen en ze krijgen 3 jaar een maandtoelage van 120.000 kip (480 baht) per persoon per huishouden. Compensatie voor verloren gegaan vistuig en land zat er niet in.
Dat is geheel in tegenspraak met wat de Laotiaanse vice-minister van Energie en Mijnen in juli een delegatie buitenlanders, op bezoek in Luang Prabang, vertelde. De regering zou bij herhuisvesting dezelfde voorzieningen treffen als bij de Nam Theun 2 dam. Deze voorzieningen, opgesteld door de Wereldbank, behelzen de bouw van huizen en openbare voorzieningen en een programma om de bewoners te helpen bij het vinden van nieuwe bestaansmiddelen. Weinig daarvan hebben de Houay Souy bewoners gezien.
En de 100 die nu zijn verhuisd – of moet ik schrijven gedeporteerd – zijn niet de enigen. In totaal zullen 458 huishoudens het veld moeten ruimen voor een dam, die nog niet eens het groene licht heeft gekregen van de andere Mekonglanden. Want die zitten dadelijk met de gebakken peren, met name Vietnam. Naar schatting 40 miljoen mensen zijn voor hun levensonderhoud afhankelijk van de rivier. En dan te bedenken dat de Xayaburi dam de eerste van zes dammen is die gepland zijn voor dit deel van de Mekong. Het zal nog lang onrustig blijven in het gebied.
(Bron: Bangkok Post, Spectrum, 5 augustus 2012)
Het lijken wel Chinese toestanden daar in Laos. Uiteraard gaat het bij dit omstreden project weer om het verdelen van geld onder politici en vrienden. De geduperde dorpelingen mogen het zoals altijd zelf uitzoeken. Waarschijnlijk zal hiervoor te zijner tijd weer een beroep worden gedaan op gelden van NGO’s of andere donateuren.
Dit dient een ruime aandacht te gaan krijgen,
ik ga het ook plaatsen op facboek en op onze site thailander.nl
heb het onder Dick zijn naam mogen plaatsen..
Bedankt Dick.
Misschien een suggestie voor andere lezers die ook een forum hebben en die graag ook Thailandblog lezen en artikels voor schrijven of reageren op artikels, om het op hun site te mogen laten zetten van Dick..
Schande wat ze deze mensen aandoen en ook de natuur, laat de rivier zo als hij is.
Natuurlijk alles laten zo als het is. Dat kann, zo lang de mensen geen koelkast, geen TV geen strijkijzer geen airco etc etc willen hebben. Willen ze dat wel (en wie niet) moeten ze begrijpen, dat daarvoor een dam nodig is die groene stroom maakt. Dezelfde protesten hoorden we in Egypte toen de Nasser dam werde gebouwd. En nu ? All Egypt are happy ??
Er is helaas maar weinig in het leven dat zo blijft zoals het was.
En drie keer raden waar al die stroom heen gaat, Laos zal er zelf wel weer niet veel beter van worden vermoed ik. Hoogstens wat corrupte sufferds, en de rest van de bevolking die er last van hebben worden weer eens afgescheept met een aalmoes.
Beste Jan,
Egat, het elektriciteitsbedrijf van Thailand, neemt 95 procent van de stroom af. Hoeveel daarvoor betaald wordt, heb ik nog nooit ergens gelezen.
Hallo Dick,
Ik twijfel daar niet een seconde aan, dat kan ook haast niet anders als ik daar zo in Laos om me heen kijk. Ik vind Laos overigens een prachtig land we zijn er vaak door heen getrokken, ook middendoor richting Vietnam. Maar als je dan wat om je heen kijkt, dan is het bijna een vergeten derde wereld land te noemen. Ik zie die inkomsten nou niet bepaald in Laos bij de bevolking, dat is meer wat ik bedoelde.
En nou ja, mensen zijn nou eenmaal vaak corrupt op hoge plaatsen in die landen jammer genoeg.
Ik las ooit eens een artikel in de Bangkokpost over 1 of andere professor, een archeoloog, die ergens kleitabletten of inscripties had gevonden, waarmee hij kon bewijzen dat de Thai en de Laoanen 1 volk waren, wat mij ook logisch lijkt.
Hem werd bevolen zijn onderzoeken te staken en de boel werd in beslag genomen!
De Thai schijnt die gedachte niet prettig te vinden en zien zichzelf kennelijk niet op die manier.
Het is ook nogal een verschil als je de Mekong overgaat, het zou mooi zijn als Laos ook eens wat verbetering zag in de leefomstandigheden van de mensen daar, dat was meer wat ik bedoelde te zeggen.
Laos is inderdaad een prachtig land en de bevolking is over het algemeen ook zeer hartelijk en vriendelijk. Helaas is het nog steeds een derde wereld land en dat zal het ook nog wel blijven voorlopig, gezien het aantal NGO’s dat daar “werkzaam” is. Laos is net als de meeste Afrikaanse ontwikkelingslanden; er gaat een hoop geld heen via NGO”s, maar er wordt weinig ontwikkeld. Dat is natuurlijk ook de manier om NGO’s in stand te houden. Je zou het boek “Dark Star Safari” van Paul Theroux, een oud ontwikkelingsmedewerker, eens moeten lezen, dan word alles je meteen duidelijker.
Ik heb altijd begrepen dat de oorsprong van de bevolking in Laos, Thailand, Vietnam ligt in het oude China. Er zijn overigens veel bevolkingsgroepen die verdeeld/verspreid zijn over Laos, Thailand en Myamar, zoals de Karen, Dai en Saek. In het noorden en noordoosten van Thailand worden ook nog stteds veel dialecten gesproken die ook in naburige landen worden gesproken.
Het is inderdaad zo dat Laosianen, Thai en Cambodjanen elkaar niet kunnen luchten of zien. Waar dit uit voortkomt is mij een compleet raadsel, gezien de bakermat van hun cultuur. Hier in de Isaan hebben ze het in ieder geval niet echt op met Laosianen en al helemaal niet met Cambodjanen.
Hallo Bachus,
Dat boek daar ga ik achter aan als ik het kan vinden lijkt me erg interessant.
Wat betreft die volkeren die je opsomt, je hebt helemaal gelijk kerel dat klopt als een bus.
Ik begrijp het zelf ook niet, die haat tussen Laos en Thailand, vroeger was het toch ook 1 land Siam of zie ik dat nou verkeerd?
De haat tussen Thailand en Cambodja (Khmer) kan ik wel begrijpen, met Birma ook wel, veel oorlogen geweest onderling als je de geschiedenis bekijkt. Wie daar nou schuld aan had laat ik maar in het midden.
In Cambodja ben ik ook wel geweest, ik had er zelf nogal moeite mee.
Je ziet daar de ene lexus kar na de andere rijden, dus je hoeft je niet af te vragen waar dat onwikkelings geld blijft. Zo corrupt als de pest helaas.
Vreemd genoeg zit de oorlog daar nog erg in het bloed van de mensen, het is ook nog maar kort geleden natuurlijk Pol Pot.
Laos daartegen daar voel je geen haat onderling tussen de mensen, ik beschouw het als een stukje paradijs op aarde.
Jan, Laos is een prachtig land, maar dat van die Lexussen in Cambodja zie je toch ook wel in Laos. In het begin stond ik met veel verbazing te kijken naar de hoeveelheid luxe auto’s die je door dit land ziet rijden; dat verwacht je niet in zo’n arm land. Onze vaste chauffeur op onze reizen door Laos wist ons te melden dat die over het algemeen toebehoren aan buitenlandse (hulp)organisaties.
Het boek is een aanrader (als je ervan houdt). Het is een reisverslag van een oud ontwikkelingsmedewerker door zijn oude werkgebied: Afrika, van noord naar zuid.
Nou mijn vrouw is Thai en Laotiaanse, dus ik vertoef heel veel in Laos, in Laos zijn wel heel wat mensen die naast de Laotiaanse ook nog de Franse, Amerikaanse, Australische of nog een andere westerse nationaliteit bezitten en de helft van het jaar ergens anders vertoeven en dus wel geld hebben. Velen zijn vroeger moeten vluchten, maar nu alles weer beter begint te gaan keren er velen terug met hun nageslacht en meestal wel met redelijk wat geld. Mijn vrouw heeft Laotianen als familie die woonachtig zijn in Canada, Australie en de U.SA. en die zij redelijk welstellend vergeleken met haar familieleden in Laos en Thailand. En zo zijn er velen in Laos vooral in Vientiane zit het vol met Lao-Amerika en Laos-Francais zoals de locals altijd zelf zeggen.
Hallo Bacchus,
Ik moet toegeven dat ik ze zelf in Laos nog nooit heb gezien.
In Phnom Penh is dat dan weer een heel ander verhaal, het klinkt misschien hard maar die ontwikkelingshulp kunnen ze daar geloof ik maar beter mee ophouden. Het blijft er aan de verkeerde strijkstok hangen, en er komt praktisch geen project mee van de grond. En als dat wel het geval is dan is drie vierde van het bedoelde budget al in de zakken van die corruptelingen verdwenen.
Je hebt in Phnom Penh gruwelijke wijken, maar ook wijken waar die knapen wonen, nou wat je dan ziet, je wilt het niet weten. Een kennis van me die al jaren in Phnom Penh woont en werkt vertelde me dat zodra er weer een zak met ontwikkelingsgeld komt, rijden ze allemaal weer in een nieuwe kar.
Ooit werd Phnom Penh als 1 van de mooiste steden van het verre Oosten gezien, de laatste oorlog (pot) maakte daar voorgoed een einde aan.
Je ziet ook wel dat het daar nog steeds erg scheef zit, als ze daar af en toe eens eentje voor het gerecht hebben uit die periode dan wordt het proces vertraagt, en werkt de huidige overheid gewoonweg tegen.
Tja wat wil je? 2 a 3 miljoen liggen er naar schatting op de killingfields, en wat er nu leeft van de bevolking ouder dan laten we zeggen een jaar of 45 heeft daar vermoedelijk aan meegewerkt.
Ja Jan, de recente geschiedenis van Cambodja is inderdaad in- en intriest. Mijn vrouw heeft , zoals veel Thai, een bloedhekel aan Cambodjanen, dus zijn mijn mijn visites aan het land (helaas) spaarzaam.
Ontwikkelingswerk blijft een apart verhaal. Ik ben er zelf geen voorstander van de wijze waarop men nu ontwikkelingshulp biedt. Ik heb vrienden die in verschillende landen in Afrika in het ontwikkelingswerk werkzaam zijn (geweest). Als je de verhalen van die mensen hoort dan vraag je jezelf af waarom we geld blijven gooien in die bodemloze put. Er is een enorme lobby naar de politiek en alles draait om leuke baantjes, uiteraard alleen in de top. Net als in Cambodja verdwijnt er veel geld naar corrupte lieden. Ondanks alle goede bedoelingen van het “werkvolk” in deze sector is er weinig sprake van echte ontwikkeling. Veel projecten hebben een beperkte levensduur, iets waarvoor vaak bewust wordt gekozen. Het laat zich raden waarom: leuke baantjes moeten blijven bestaan.
Een vriend van mij heeft in Haiti gewerkt en als je hoort hoeveel er daar (na inmiddels 2 jaar) is gerealiseerd, ondanks de tientallen miljarden Euro’s aan hulp, dan gooi je toekomstig alleen nog maar knopen in de collectebus. Het barst er nog steeds van de daklozen en hele delen liggen nog steeds in puin. Je vraagt je af wat al die ontwikkelingswerkers daar doen. Als je dat vraagt aan mijn vriend krijg je alleen een diepe zucht als reactie. Alles loopt vast op bureaucratie en corruptie, niet alleen bij de Haitiaanse overheid, maar ook binnen de NGO’s zelf. Zoals altijd heeft de gewone man weinig baat bij ontwikkelingswerk; het enige dat echt wordt ontwikkeld zijn de bankrekeningen van de lokale en internationale elite! Triest, maar helaas waar!
In Thjailand gelukkig weinig last van collectanten, maar ik heb voor de zekerheid toch maar een voorraad knopen aangelegd.