Hervorming van het Thaise pensioenstelsel dringend nodig vanwege stijgende kosten en vergrijzing
(Matt Hahnewald / Shutterstock.com)
De vergrijzing in Thailand zet in hoog tempo door. Volgens een rapport van de VN ESCAP voor Azië en de Stille Oceaan zou het aandeel van de bevolking dat 60 jaar of ouder is naar verwachting stijgen tot 20,4% in 2020 en 38,3% in 2050.
Hoewel er in Thailand verschillende sociale zekerheids- en bijstandsschema’s zijn om ouderen te steunen, blijkt het pensioen dat deze schema’s bieden voor veel groepen ontoereikend te zijn. Verschillende regelingen richten zich in theorie op diverse sectoren van de samenleving. De ouderdomsuitkering (OAA) biedt een basispensioen voor alle Thaise burgers van 60 jaar en ouder, met maandelijkse bedragen tussen de 600 en 1000 baht, afhankelijk van de leeftijd.
Ter vergelijking: gepensioneerde ambtenaren genieten van hun eigen, als genereus beschouwde, overheidsregelingen. Het Sociale Zekerheidsfonds (SSF) is bestemd voor werknemers in de formele sector. Zij kunnen ervoor kiezen om te blijven bijdragen aan het fonds wanneer ze de formele sector verlaten, maar dan wel met lagere uitkeringen. Personen in de informele sector kunnen kiezen voor vrijwillige regelingen zoals het SSF Artikel 40 of het Nationaal Spaarfonds (NSF).
De huidige generatie Thaise senioren is vaak afhankelijk van hun kinderen voor financiële steun. Door een langere levensverwachting, lagere geboortecijfers en de trend naar kleinere gezinnen wordt het voor toekomstige generaties moeilijker om op deze steun te rekenen. Volgens experts zal publieke inkomensondersteuning voor ouderen daarom belangrijker worden. Een recent voorstel om de OAA te beperken tot alleen de aantoonbaar arme ouderen stuitte op felle tegenstand. Dit voorstel is een heikel punt dat door de nieuwe regering moet worden aangepakt.
Hybride oplossing
Somchai Jitsuchon, onderzoeksdirecteur van het Thailand Development Research Institute, heeft een hybride model voorgesteld. Hij is tegen het idee om het universele pensioenstelsel te versoberen ten gunste van een systeem dat alleen de armen ondersteunt. Volgens Somchai zou een dergelijk selectief model velen uitsluiten en corruptie in de hand werken. Hij stelt voor om iedere senior een basisuitkering te geven van tussen de 600 en 1000 baht. Voor extra steun zouden aanvullende criteria kunnen gelden.
Gefragmenteerde pensioensystemen
Sommige academici pleiten voor een algehele hervorming van het stelsel, niet alleen van de OAA, om adequaat en duurzaam te kunnen zijn. Huidige regelingen in Thailand zijn gefragmenteerd en worden beheerd door verschillende instanties, vaak zonder een duidelijke, overkoepelende visie.
Experts suggereren dat een geharmoniseerd, gelaagd pensioenstelsel, dat is afgestemd op de diverse aard van de Thaise arbeidsmarkt, een mogelijke oplossing biedt. Het integreren van het sociale zekerheidsstelsel met de OAA kan helpen om dit doel te bereiken.
Internationale organisaties zoals het ILO en de Wereldbank hebben ook aangegeven dat een hervorming van het ambtenarenpensioen overwogen moet worden, gezien de stijgende kosten en de financiële duurzaamheid ervan.
Bron: Business Desk van PBS World
in 2014 heb ik de eerste presentatie gezien waar dit probleem al werd aangegeven door vooraanstaande consultants in een seminar georganiseerd door Grant Thornton met prominente (regerings) gasten
Maar ja, het was nog zover weg….
Als gepensioneerde moet je toch iets achter de hand hebben wat financiën betreft.
Van 600 baht per maand rondkomen is zelfs voor een Thai niet te doen.
Wel wordt er redelijk goed voor gepensioneerden gezorgd die in overheidsdienst zijn geweest.
Die hebben ook al hun hele “diensttijd” goed betaald gekregen en hebben vaak wat vastgoed aangeschaft.
Voor de armere mensen blijft er helaas niets anders over dan de rest van hun leven te proberen te overleven door toch wat geld bij elkaar te sprokkelen door iets op de markt te verkopen, een poetshuis te hebben of de straten af te struinen op zoek naar verkoop- en recyclebare spullen .
Dan hebben wij het als expats toch heel goed.
Ja, dit is geen eenvoudige materie, voor geen enkele regering.
De Thaise arbeidsmarkt is niet te vergelijken met de arbeidsmarkten in Westerse landen. Daarnaast is de Thaise cultuur geen individualistiche cultuur maar een collectivistische, of groepsgerichte. Een groot deel van de bevolking werkt niet in loondienst en spaart derhalve niet voor pensioen. Als men met pensioen gaat, krijgt men ene beetje geld van de staat en verder is men aangewezen op de kinderen. Dat waren er in het verleden 3, 4 of 5 maar nu 1 of 2, en soms geen. (nog afgezien van degenen die nooit getrouwd zijn).
De eenvoudigste oplossing is om een soort van AOW in het leven te roepen waarbij elke Thai hetzelfde bedrag krijgt, op individuele basis, ongeacht werkverleden. Eenvoudig uit te keren, alleen controle op leeftijd en niet op inkomen, vermogen, rijkdom van familie etc etc.
Daarnaast kunnen mensen sparen voor hun pensioen, een baan hebben of vastgoed hebben en/of verkopen.
Denk dat je niet op de hoogte bent van de actuele situatie dat sinds augustus de nieuwe 60-jarigen een Thaise ouderdomspensioen krijgen gebaseerd op hun vermogen en inkomen. Het systeem is nu al te duur en wordt onhoudbaar met de jaren want minder bijdragen van werkenden en er komen meer ouderen. Slechts 10 miljoen van de 38 miljoen werkenden betaalt inkomenstenbelasting en niemand in welke regering dan ook zal of kan vanwege de populariteit de btw of inkomenbelasting gaan verhogen of de 28 miljoen ook laten betalen ( de laatsten verdienen te weinig of zijn werkzaam in de informele sector wat het dan ook onmogelijk maakt. Dat soort van AOW bestaat al, 600 tot 1000 baht per maand, maar dat is nu al teveel voor de Thaise schatkist. Nou bedenk maar eens een oplossing, die is er namenlijk niet zoals ik al schreef wat je wordt politiek afgeschreven door de bevolking.
Thailand kan zich als hoger middeninkomensland best wel een basaal sociaal stelsel veroorloven. Op zijn minst kan het extreme armoede uitroeien, zoals China dat vorig jaar bereikt heeft. Thailand kent een zeer hoge ongelijkheid in inkomen/vermogen, dus wat dat betreft valt er wel geld te halen bij de elites. Of beter nog: structureel ingrijpen om bijvoorbeeld oligopolies de nek om te draaien. Maar of het nu een “simpele” belasting op grote rijkdom is of structurele hervorming, de gewone burger zak daar wel voor de porren zijn (want heeft er vooral profijt van), die elite in de top van politiek, strijdkrachten, bedrijfsleven enzovoort zal dat niet zomaar toestaan. Die zullen dat met alle geweld willen voorkomen.
1- Ouderen in Thailand die geen vaste dienstbetrekking hadden/hebben, bv werkzaam in de informele sector maar wel ingeschreven bij de Thaise SSO en maandelijks wat premies ingelegd ontvangen van deze SSO een maandelijks pensioen, waarvan de hoogte uiteraard afhankelijk van de duur en de grootte van de inleg.
2- Alle oudere mensen die ooit zich hebben ingeschreven als “low-income-earner” – (werkende met een laag inkomen) ontvangen vanwege de State Welfare Card een toeslag. Bij een inkomen tot 30.000 baht op jaarbasis (aldus 2.500 baht per maand) is die toeslag maandelijks 400 baht. Van 30 tot 100K baht jaarlijks ontvangt men 250 baht maandelijks. Meer dan die 100K baht betekent geen toeslag. Dat betekent dat een ouder iemand van 60 tot 70 jaar bij een SSO-pensioen tot maximaal 2,5K per maand er 400 baht bij krijgt.
3- En dan is er nog de OAA (Old Age Allowance): die begint bij 60 jaar met 600 baht per maand, en per 10 jaren ouder in leeftijd komt daar 100 baht per maand bij. Deze OAA zou je een AOW-uitkering kunnen noemen.
Medio augustus is er over de hoogte van de OAA veel rumoer ontstaan omdat op de valreep Prayuth de uitkering afhankelijk heeft gemaakt van vermogen. Nieuwe aanmeldingen dienen te bewijzen armlastig te zijn. Prayuth cs wilden met deze pennenstreek nog snel een bezuiniging van ettelijke tientallen miljarden baht. Dat was een uitermate vreemde zet want in zijn verkiezingscampagne riep Prayuth dat hij de uitkeringen uit de State Welfare nog wilde optrekken naar 1000 baht per maand. Prawit hield het bij 700 baht. Beide heren hebben het veld geruimd, Srettha PT mag het oplossen. De in het artikel genoemde hybride oplossing is een samenvoegsel van State Welfare Card met OAA die samen minder uitkeert dan nu het geval is. De OAA wordt gegarandeerd, de Welfare-toeslag moet apart aangevraagd en bewezen worden. Het samenvoegen zou 200 miljard baht per jaar kosten. Om alle ouderen boven de 60 jaar tot 3000 baht- Thai armoedegrens volgens de Wereldbank en uitgangspunt van ouderenbeleid van de MFP- per maand inkomen te garanderen is begrotingsgewijs een post nodig van 500-600 miljard baht jaarlijks.
Eerst maar eens stoppen met al dat losse dienstvetband.
Gewoon verplicht een arbeidscontract en aanmelden bij SSO.
Ook voor al die bouwvakkers die als honden achterop drn pickup worden vervoerd dn ingehuurd als ze ern dag nodig zijn. Het personeel in kleinere restaurants en winkels.
Iedere ondernemer en werknemer belastingplichtig maken en ook laten betalen.
Dan is er snel meer sociale zekerheid in TH
Als Thailand van plan is vanwege de vergrijzing een soort van welvaartsstaat in te voeren is het aan de huidige regering Srettha de eer er een begin aan te breien. De regering Thaksin heeft ooit een 30-baht ziekenhuiszorg in het leven geroepen die anno 2023 bij lange na niet de kosten dekt, de daaropvolgende militaire regeringen hebben een minimale ouderdomsvoorziening aangehouden. Dat is omdat de kosten van gezondheidszorg en welzijn enorm op de staatsbegroting drukken. De benodigde financiën hiertoe zijn in Thailand niet voorradig.
In het artikel zijn Thaise experts aan het woord die het probleem van de betaalbaarheid erkennen en met voorstellen komen om wat nu niet goed loopt in een wat betere stroomlijn te trekken. Zij komen uit op een 200 miljard baht jaarlijks, als de ouderdomspensioen blijft bij maximaal 1000 baht per maand en pas extra toeslagen vanuit State Welfare als bewezen kan worden dat iemand dermate armlastig is dat de uitkering opgetrokken dient te worden. Om iedereen een basis-ouderdomsuitkering te verstrekken van 3000 baht per maand gaat 600 miljard baht jaarlijks kosten, een bedrag dat Thailand zich niet kan veroorloven. De mensen met een minimuminkomen betalen geen belasting, de middeninkomen barsten van de huishoudschulden en houden geen belastbaar inkomen over, de hogere inkomensgroepen brengen alle belastingen al op waarmee staatsbegrotingen kunnen worden gedekt. Blijven de bedrijven over. Maar net zoals Rutte jaar in jaar uit in Nederland verordonneerde is dat idem het geval in Thailand: winsten van bedrijven zijn fluïde.
De Wereldbank, die in rapportages zich met alle landen ter wereld bemoeit, heeft eerder dit jaar al gemeld dat een uitkering van de ‘Old Age Allowance’ tussen de 600 en 1.000 baht per maand voor mensen van 60-69 jaar onder de nationale en internationale armoedegrens ligt en, zegt de Wereldbank, een van de laagste sociale pensioenuitkeringen ter wereld is. En het is dat Thaise experts nu zeggen dat de OAA behouden moet blijven en vanuit State Welfare een extra-bijstandsuitkering berekenen. Maar tel je daarbij de bedoelde extra uitkeringen op volgens die State Welfare Card dan nog schiet dat niet op. De Wereldbank adviseert daarom wel te proberen om minimaal 2000 baht per maand te garanderen: nog immer onder de internationale armoedegrens. https://www.bangkokpost.com/business/2600936/how-thailands-welfare-state-could-change juni 23